คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Story: Only Metallica Ruled the World AND Some truth
Step 2:
ตื้อเท่านั้นที่ครองโลก กับ ความจริงบางอย่าง
Only Metallica Ruled the World AND Some truth
เจ
ทำไมวันนี้บ้านใหญ่มันดูวุ่นๆยังไงก็ไม่รู้แหะ แต่ผมไม่ได้อยู่บ้านใหญ่หรอกนะ
"ที่บ้านใหญ่เขามางานอะไรกัน" ผมถามคนรับใช้ในบ้านที่ถูกเรียกให้ไปทำงานที่บ้านใหญ่
"พรุ่งนี้จะมีงานเเต่งงานของคุณท่าน กับเอ่อ ...คุณผู้หญิงคนใหม่ค่ะ.."
"ไม่ต้องพูดเเล้วไปได้แล้ว" คุณผู้หญิงคนใหม่เหรอ หึ ผมเบือนสายตาไปทางอื่น พรุ่งนี้เหรอ ไม่คิดจะชวนลูกในไส้แท้ๆหน่อยเหรอ
อยู่กับมันมาตั้งกี่ปีแล้วเพิ่งคิดจะจัดงานเเต่งหรอ?
หึ อยากได้ทะเบียนสมรสกับพ่อฉันสินะไม่ว่า
ไม่ง่ายไปหน่อยเหรอ
พรุ่งนี้...วันที่หายใจไม่ออก
พรุ่งนี้...วันที่ทุกคนลืม
ต้น
นี้คับ วันเบื้องต้นที่ผมจีบพี่เจตอนนี้จะ 2 เดือนแล้วคับ แต่พี่เจเขาก็ไม่สนผมเหมือนเดิมอ่ะ
บางคนอาจจะคิดว่าผมจีบพี่เจแค่ 2 เดือนเองจะเอาพี่เจเป็นแฟนเลยหรอ แต่รู้มั้ยคับเคยมีคนบอกผมว่า 'เวลาแห่งความสุขมันสั้นมาก' ไม่แน่พรุ่งนี้ผมอาจจะถูกรถชนตายก็ได้ ฉะนั้นผมต้องตักตวงเวลาแห่งความสุข และ เวลาของเรา 2 คนให้มาที่สุด....
นั่นไงผมเห็นพี่เจแล้ว พี่เจนั่งทำงานอยู่จะขยันไปไหนเนี่ยแฟนผม (ได้ข่าวว่าพี่เจยังไม่รับแฟนเลยนะ) ว่าที่แฟนก็ด้ะ เชอะ ต่อๆ
"หวัดดีพี่เจ" พี่เจทำหน้าเบื่อโลกอ่ะ
"อ่ะพี่เจ ผมให้"
"นี่ แกเห็นฉันเป็นพระรึไงห้ะ" ไม่ต้องสงสัยเลยว่าวันนี้ผมให้ดอกอะไร
"โฮ้พี่ พี่ต้องฟังความหมายก่อนมันดีนะพี่ มันหมายความว่า 'รักด้วยความศรัทธาและชื่นชม' แล้วมันยังแทน 'ความบริสุทธิ์ใจ' ด้วยนะพี่"
"ง่อวววววว หวานใช่มั้ยพี่ ผมน่ารักก็บอกนะพี่"
> ดอกบัว : เป็นดอกไม้แทนความสงบและความบริสุทธิ์ใจ : รักด้วยความศรัทธาและชื่นชม <
"ใครบอกนายน่ารัก คิดเองเออเอง"
"แล้วพี่เป็นแฟนกับผมได้ยังอ่ะ"
"ไม่"
"เชอะ พี่อ่ะ" ผมเงียบได้สักพักแล้วผมก็โว้ยวายต่อ
"น้าพี่นะน้าาาาาาา เป็นแฟนกับผมน้าาาาาาา"
"โอ๊ยยยยย เงียบได้มั้ยฉันจะทำงาน -*-"
"โฮ้พี่อ่ะ ทำร้ายจิตใจผม เชอะ"
"นายนี่มัน"
"น้าพี่เป็นแฟนกัน น้าจุ๊บๆ" แล้วพี่เจก็ทำถ้าจะลุก "พี่เจจะไปไหนอ่ะ ผมไปด้วยดิ"
"ฉันจะกลับบ้าน"
"มาเดี๋ยวผมไปส่ง"
"ไม่ต้อง"
"น้าพี่ยังไม่เป็นแฟนผมก็ได้ ให้ผมไปส่งก็ยังดีน้า น้าๆๆๆๆๆๆ"
"มา ผมถือให้" ผมเลยแย่งของในมือพี่เจมาถือซะเลย
"ป่ะพี่รถผมอยู่ทางนู้น"
"ใครบอกว่าฉันจะให้นายไปส่ง"
"อ่ะพี่เข้าไปนั่งสิพี่ นี้คาดเข็มขัดด้วยสิครับ"
"จะทำอะไรของนายเนี่ย ห้ะ"
"ก็คาดเข็มขัดให้พี่ไง"
"ไม่ต้องไม่ต้อง ฉันคาดเองได้" เยสสำเร็จตามแผน ในที่สุดพี่เจก็ต้องให้ผมไปส่ง
ตอนนี้ผมกับพี่เจนั่งบนรถเรียบร้อย ตอนนั่งรถผมก็ชวนพี่เจคุยไปเรื่อย แต่พี่เจนะสิคับถามคำตอบคำผมชักจะงอนพี่แล้วนะ เชอะ แต่ไม่เป็นไรเพื่อว่าที่แฟนผมยอมทุกอย่างเลย
"จอดตรงนี้แหละ"
"ขอบใจ"
ถึงแล้วคับตอนนี้เราถึงบ้านที่เจแล้ว อ๊ากอย่างจิกริ๊สสัก 31 รอบ แต่บ้านพี่เจนี้หลังใหญ่เหมือนกันนะเนี่ย
"ผมขอเข้าไปหน่อยน้าพี่น้าาาา" ยังไม่ทันที่พี่เจจะตอบตกลง โทรศัพท์ผมดันดังขึ้นซะก่อน
"แปปนะพี่"
"ฮ่าโหลครับ"
"ต้นอยู่ไหนแล้ว ลืมรึเปล่าว่าวันนี้เราต้องไปงานกับแม่นะ"
"จริงด้วยแหะต้นลืมไปเลยเดี๋ยวต้นรีบกลับนะครับ แปปเดียว"
"อ้อ พี่เจไว้ผมจะมาเข้าบ้านพี่เจนะ วันนี้ผมมีนัดอ่ะ"
"อืม"
"อ่อ พี่อีกอย่างผมนัดกับแม่นะพี่ไม่ได้นัดกับสาว"
"ไม่ได้ถาม"
"บอกไว้ก่อนกลัวพี่หึง"
"คุณแม่สุดสวยคร้าบบบบ"
"มาแล้วเหรอเรา ไม่ต้องมาอ้อนเลย ไปขึ้นอาบน้ำแต่งตัวให้เรียบร้อยเลย"
"ค้าบบบบบ"
ตอนนี้ผมอาบน้ำเสริมหล่อเรียบร้อยแล้วครับ ผมรู้ว่าผมต้องไปงานแต่ง แต่ผมยังไม่รู้เลยนะเนี่ยว่าต้องไปงานแต่งของใคร ค่อยถามแม่เอาก็ได้ ผมว่าตอนนี้ผมต้องลงไปให้เร็วเลยดีกว่าเดียวคุณแม่จะดุเอา
"มาแล้วคร้าบบบบ"
"ปะ งั้นก็ไปกันได้แล้วจ้ะ"
"แล้วพ่อไม่ได้ไปเหรอครับ"
"พ่อเราเขาติดประชุมด่วนเลยไม่ได้ไป"
"อ่ออออ ว่าแต่เราจะไปงานแต่งของใครกันครับเนี่ยต้นยังไม่รู้เลย"
"แม่ว่าเราค่อยไปคุยกับบนรถดีกว่านะเดี๋ยวจะสายเอา"
"ครับๆ" แล้วผมก็ขับตามที่แม่บอกทาง
"แม่ครับ แล้วตกลงเราไปงานแต่งของใครกัน"
"ไปงานแต่งของคุณชัยจ้ะ คุณชัยเพื่อนของพ่อ ที่เราเคยไปพักโรงแรมของเขาบ่อยๆไงจ้ะจำได้ไหม"
"อ่อออ คุณชัยที่มีลูก 2 คนใช่มั้ยคับ ที่คนโตเป็นผู้ชาย คนเล็กเป็นผู้หญิง ใช่มั้ยครับ"
"ใช่จ้ะ" มันทำให้ผมนึกถึงคนๆนึง ผมไม่รู้ว่าตอนนี้เขาจะยังเหมือนเดิมอยู่รึเปล่า
"ถึงแล้วจ้ะ"
"แน่ใจนะครับแม่ว่าที่นี้บ้านคุณชัย" บ้านนี้บ้านหลังเมื่อเย็นนี้ที่ผมมานิ
"แน่ใจสิ เรานี่ถามอะไรแปลกๆ ป่ะเข้าไปในงานกันดีกว่า" อยู่ๆผมก็ใจเต้นแรงอย่างบอกไม่ถูก
"สวัสดีค่ะคุณเดือน คุณชัย"
"สวัสดีครับคุณอร" นี่สินะ คุณชัยเจ้าบ่าว
"อ้าว สวัสดีค่ะคุณอร ขอบคุณนะคะที่มาร่วมงาน" ถ้าผมจำไม่ผิดคนนี้คงเป็นคุณเดือนคนที่เป็นเจ้าสาววันนี้สินะ
"ไม่เป็นไรเลยค่ะ"
"สวัสดีครับคุณน้า"
"สวัสดีจ้ะนี้ตาต้นใช่มั้ยเนี่ย โตแล้วหล่อขึ้นเยอะเลยนะจ๊ะ"
"ขอบคุณครับ"
"แก้วฉัตรมาพอดีเลยมา สวัสดีคุณป้าอรกับพี่ต้นหน่อยลูก จำพี่เขาได้มั้ยจ้ะ"
"จำได้ค่ะ"
"สวัสดีค่ะคุณป้า พี่ต้น"
"สวัสดีจ้ะโตขึ้นแล้วสวยขึ้นเยอะเลยนะจ๊ะ"
"ขอบคุณค่ะ"
"นี่ก็ถึงเวลาของเราแล้ว ขอเชิญเจ้าบ่าวเจ้าสาวของเราขึ้นบนเวทีเลยนะคะ" พิธีกรกล่าวเชิญเจ้าบ่าวเจ้าสาวแล้วคับ
"ขอตัวก่อนครับ/ค่ะ"
"ค่ะ" แล้วเจ้าของงานก็เดินไปเลยครับ ผมก็ยืนคุยกับแก้วฉัตรเธอครับ ผมว่าแก้วฉัตรเธอเป็นผู้หญิงที่ค่อนข้างเรียบร้อย ไม่ต่างจากตอนนั้นเลย แล้วผมก็ชอบเรียกเธอว่าน้องเล็กเพราะเธอคือลูกคนเล็กของบ้านนี้นิครับ ผมถือว่าเธอเป็นคนน่ารักคนหนึ่งเลยละครับ แต่ผมยังไม่เห็นเขาเลย
เจ
ทำไมผมเห็นไอ้เด็กต้นยืนอยู่กับแก้วฉัตร มาได้ยังไง?
แต่ผมไม่สนใจใครเท่าคนที่กำลังเล่นบทรักหวานซึ้งกันอยู่เวที แต่สำหรับผม ผมว่ามันหน้าสะอิดสะเอียนมากกว่า หึ แขกมากันเยอะดีนิ ดี
"จูบกันหน่อยสิคะ ไหนๆ ใครอยากเห็นขอเสียงหน่อย" เสียงพิธีกรบนเวทีทำตามสคริปต์บทรักน้ำเน่า ยิ่งเห็นยิ่งสะอิดสะเอียน
ผมวิ่งจะขึ้นไปแสดงความยินดีกับพ่อสุดที่รัก
"แกจะทำอะไร" พ่อกัดฟันพูดแต่ใบหน้ายังคงเปื้อนยิ้มกับกล้องนักข่าว
"แหม พ่อแต่งงานทั้งที ลูกชายก็มาอวยพรหน่อยสิครับ เอ๊ะหรือลืมไปแล้วว่ามีลูกคนนี้อยู่" ผมในชุดดำสนิทตีหน้ายิ้มใสซื่อ
ตอนนี้ผมเห็นสายตาต้นที่มองมาทางผมสายตาที่ไม่เหมือนเดิม สายตาที่อ่านไม่ออก
ผมเจ็บที่สายตาต้นมองผมเปลี่ยนไป ทำไม ทำไม ผมต้องเจ็บกับสายตามัน สายตาที่เปลี่ยนไป..แต่ตอนนี้ใครจะสนมันได้ละครับ ผมว่าเรามาสนใจกับละครบทต่อไปของผมดีกว่า
"ลูกชายคนนี้ขอแสดงความยินดีกับพ่อสุดที่รักด้วยนะครับ นี่ผมมีของขวัญมาให้ด้วยนะครับ อ่ะ" ผมส่งของขวัญให้เมียใหม่พ่อ
"เปิดเลยสิครับ" ผมบอกให้เมียใหม่พ่อเปิดของขวัญ ตอนนี้ผมก็แค่รอให้มันเปิดกล่อง มันเปิดแล้วครับดูหน้ามันตอนนี้สิ ดูก็รู้ว่ามันโกรธผมแต่ต้องตีหน้าให้น่าสงสาร น่าสมเพช หึ
"รู้จักไหมครับว่ามันคือต้นอะไร ถ้าไม่รู้ผมจะได้อธิบายให้ฟัง ฟังดีๆนะครับ"
"ไอเจแกจะทำอะไร"
"ก็จะอธิบายให้เมียใหม่พ่อฟังไงครับว่ามันคือต้นอะไร"
"มาต่อกันดีว่า ต้นนี้เขาเรียกว่า 'ต้นงิ้ว' มีไว้สำหรับพวกชอบแย่งผัวชาวบ้าน นี้ยังไม่หมดนะครับ ผมขอแสดงความยินดีกับพ่อด้วยนะครับที่มีเมียเด็กคราวลูกแถมมีลูกติดซะด้วย นี่ถ้าไม่รวยจริงทำไม่หรอก จริงมั้ย จริงสิผมอยากให้รางวัลเมียใหม่พ่อมากเลย รางวัลอะไรดีล่ะครับ ตอแหลเก่งแห่งชาติดีมั้ย!!"
เสียงผมตะโกนดังลั่น อยากจะฆ่ามันให้ตายแต่พ่อมาพละผมออกซะก่อน
"แกหยุดบ้าสักที เพี้ยะ" เขาตบผมสุดแรงที่เขามี ผมจับที่มุมปาก เลือด เลือกออกด้วย คงสมใจเขาละซิ คนที่เคยกอดผมตอนที่ผมต้องการ คนที่คอยอยู่ข้างผม พ่อของผมคนนั้นหายไปไหน หึ เลิกคิดเพ้อเจ้อได้แล้วเจ ต่อไปนี้คงไม่มีแล้วสิ...ไม่มีอีกแล้ว
"ออกไปจากบ้านฉัน ฉันบอกให้ออก ไป!!"
เสียงตะโกนดังลั่น ผมปล่อยให้หัวใจร้องไห้ เเต่ตัวผมกลับยิ้มเย้ย
อยากมายืนตรงที่แม่มากใช่มั๊ย..ได้ ผมหยิบแก้วเหล้าสาดคุณนายคนใหม่ของบ้าน แต่ต้นมันเอาตัวมาบังไว้ ทำไม
"พี่เจพอได้แล้ว ผมว่ามากไปแล้วนะไปกับผม"
นักข่าวรุมกันถ่ายรูปกันใหญ่เลยครับ พรุ่งนี้คงได้พูดเรื่องนี้กันสนุกปากเลยละครับ
"แล้วนายเกี่ยวอะไรด้วย" มันไม่ตอบแถมยังลากผมไป
"ขึ้นรถพี่เจ"
"ไม่ นายมายุ่งอะไรกับฉัน"
"ผมบอกให้ขึ้นรถ"
"ฤทธิ์มากจริงๆเลยนะ" มันลากผมไปกับมัน ยัดผมขึ้นรถ ผมใช้แรงที่มีผลักมันออก แต่มันก็คว้าเอวผมไว้
"ปล่อยไอต้นปล่อย"
"ปล่อยไปเดียวก็ไม่ก่อเรื่องอีก"
"แค่นี้มันยังไม่สาแก่ใจหรือไง พี่เจคิดว่าเป็นลูกคนรวยแล้วจะทำอะไรก็ได้ตามแต่ใจ ไม่สนเลยใช่มั๊ยว่าใครเขาจะเดือดร้อนยังไง"
"อะไรของนาย ต้น ถ้านายไม่รู้เรื่องก็ปล่อยฉัน"
"จำผมไม่ได้เหรอไง"
"ก็นายชื่อต้นไง"
"จำผมไม่ได้จริงๆด้วยแหะ แล้วถ้าไอนี้ละพอจะจำผมได้มั้ย" มันหยิบบางอย่างออกมาจากกระเป๋ากางเกง แหวนนั้นแหวนที่ผมเคยให้เขาไว้ อย่าบอกนะ ไม่จริงอะ
'ตัว' ผมอึ้งไปสักพัก แต่พอตั้งสติได้ผมก็โว้ยวายออกมาทันที
"นี่นายปล่อยนะ ปล่อยฉัน"
มันไม่ตอบอะไรกลับมา แต่กับเลี้ยวรถออกจากบ้าน ประรถตูถูกล็อคแน่น ผมเปิดเท่าไหร่ก็ไม่ออก
"จอดรถเดี๋ยวนี้นะ นี่ฉันบอกให้จอดรถไง หูหนวกรึไงจอดรถสิจอดๆๆ"
"จะเล่นแบบนี้ใช่มั๊ย ได้" กำลังจะเล่นงานไอคนขับรถ แต่มือมันดันตัวผมออกเหมือนจะรู้ว่าผมจะทำอะไร รถยนต์จอดนิ่งอยู่ข้างทาง
"ไอเลวจะมัดทำไมวะ"
"ปล่อยฉันสิ" ตะโกนจนคอจะแตกแล้วนะ มันทำเป็นไม่ได้ยินเสียงผม ไอบ้าเอ๊ย อย่าให้ผมหลุดไปได้นะพ่อจะฟาดให้หน้าแหกเลยคอยดู ผมเอาหน้าแนบกับเบาะรถ หมดแรงครับ
ผมยังจำได้มันมานั่งข้างผม มันปลอบผม มันบอกผมว่าอย่าร้องนะ ไม่เป็นไร มันบอกจะอยู่ข้างผม วันนั้นเป็นวันแรกที่ผมรู้สึกว่าผมชอบมัน
จนวันนั้นวันที่แก้วฉัตรตกน้ำ แก้วฉัตรจะผลักผมแต่ดันพลาดตกไปซะเอง ผมกำลังจะลงไปช่วย แต่ต้นมันลงไปซะก่อน พอขึ้นมาแก้วฉัตรบอกว่าผมเป็นคนผลัดมันลงไป
ผมเสียใจ เสียใจกับคำพูดมัน
"ทำไมตัวเป็นทำแบบนี้ไปผลักน้องเล็กทำไม"
ทำไมไม่ถามว่าผมทำหรือเปล่า
ไม่มีใครถามผมเลย
ไม่มีคนถาม ไม่มีใครเลย แม้แต่คนที่อยู่ตรงหน้า จากนั้นไม่นานมันก็หายไปครับ หายไป ไม่มีแต่คำบอกลา ผมไม่รู้ว่ามันหายไปไหน ปกติครอบครัวของมันจะมาพักช่วงปิดเทอมมาทุกปี จริงสิ ผมลืมบอกไปว่าบ้านผมเปิดโรงแรม
ผมต้องทำเป็นร่าเริง ยิ้มแย้ม เพื่อที่จะได้ให้พวกเขารู้ว่าผมเป็นคนที่เข้มแข็ง จะไม่ยอมให้มันมาเหยียบผมได้
และตอนนี้ผมเกลียดมัน เกลียดมัน มันจะกลับมาทำไม...กลับมาอีกทำไม
แล้วผมก็เกลียดตัวเองที่เผลอไปรักมัน รักตัวเข้าไปเต็มหัวใจ
"ร้องไห้ทำไม" มันเป็นคนพูดที่ทำลายความเงียบ แล้วมันก็จอดรถ
"เค้าถามว่าร้องไห้ทำไม" สรรพนามของมันทำเอาผมที่จะอ้าปากด่าชะงัก
"เปล่า ไม่ได้ร้อง"
"ก็เห็นอยู่ว่าร้อง" มันไม่ยอมให้ผมเบนหน้าไปทางอื่น มันจับหน้าผมไว้แล้วเช็ดน้ำตา
สายตาแบบนี้ผมไม่ชอบเลย สายตาห่วงใย เพราะถ้าไม่ได้มัน ผมจะโหยหา
"นายจะกลับมาทำไม"
พอประโยคนี้จบ มันก็ปล่อยมืออกจากหน้าผม
"ที่นี่ที่ไหน" ผมถาม
"บ้านของผมที่เชียงใหม่" แล้วมันเดินลงจากรถ
"ปะ รีบไปที่บ้านพักเถอะเดี๋ยวหมอกลงจะไม่สบาย” มันแกะเชือกที่มือผมออก ต้นเปิดประตูรถแล้วเดินมาลากผมเข้าบ้านพัก ระหว่างทางเดินไปบ้านพักของต้นเต็มไปด้วยต้นไม้นานาพันธุ์ เยื้องออกไปเป็นหน้าผาผมยื่นหน้าออกไปดู จากบนนี้ตกลงไป ถ้าไม่ตายก็พิการแน่นอนเพราะมันสูงจนกะระยะไม่ได้
"เดี๋ยวพามาทำไม ปล่อยสักที..."
"ยังไม่ปล่อยถ้ายังดื้ออยู่""ฉันไม่ใช่เด็ก แล้วฉันก็เป็นก็โตกว่านายด้วย"
"เหรอไม่ใช่เด็กแต่ไอที่ไปพังงานแต่งพ่อตัวเองซะขนาดนั้น ไม่เด็กแล้วจะให้เรียกว่าอะไรล่ะพี่ แล้วมีเหตุผลมั้ย? พี่ที่ไปพักงานแต่งเขา"
"วันตายแม่" มือที่กำแน่น
"พี่เจว่ายังไงนะ"
"วันนี้วันตายแม่ฉัน วันที่พ่อเลือกเขามาแทนที่แม่ วันที่ทุกคนมีความสุข แต่วันนี้เป็นวันวันที่แม่ไปจากฉัน ฮือ วันที่แม่ตาย ได้ยินมั้ย ฮือได้ยินหรือยัง ฮือ" ผมปล่อยน้ำตาให้มันไหลลงมานานมากแล้วที่ไม่ได้ร้องไห้แบบนี้
"พี่เจผม…" ต้นเอามือมาลูบหัวผม
พูดไม่ออกละสิ หึ
ต้นดึงผมเข้ามากอดอยากจะดิ้นให้หลุดจากอ้อมกอดนั้น แต่ทำไมร่างกายกับหัวใจมันไม่ทำตามที่ผมสั่ง ผมก็ได้แต่ร้องไห้อยู่ในอ้อมกอดของมัน ผมเจ็บ ผมทรมาน
ทำไมเจ ทำไมถึงอ่อนแอแบบนี้ ทำไมถึงยอมให้มันกอด
ถ้าเป็นไปได้ผมอยากหยุดเวลาไว้ อยากอยู่แบบนี้นานๆ ขออยู่แบบนี้สักพักนะต้น เค้าขอกอดตัวแบบนี้สักพักนะ…
กำลังจะดราม่าหนักเลย ทำไมตัวไม่ถามเค้าล่ะ ทำไมตัวต้องคิดเองเออเอง ทำไมตัวไม่ไว้ใจเค้า ตัวนิสัยไม่ดี
Step 3 coming soon!!
ความคิดเห็น