จดหมายจากฟากฟ้าถึงดวงดาว(12)(Whitepingeon)

 

 

 

จดหมายจากฟากฟ้าถึงดวงดาว(12)



จดหมายของฟากฟ้าในวันนี้ก็ยังเขียนบอกเล่าเรื่องราว ถึงผู้ที่เป็นแรงบันดาลใจ
ในการเขียนฟ้าได้เขียนหลายที่นะค่ะดาว แต่ก็ยังระลึกถึงคุณอยู่เสมอ
ฟ้าคิดถึงไดอารี่ที่เคยสร้างให้เขียนไว้ที่บลูกี้ คิดถึงเพื่อน ๆ แม่ลิงลูกสี่กำลังซนน่ารัก
หมาสาว นัทจัง ลุงวัฒ แตงโมผีเสื้อเขียวๆ  ลุงซีเป็นไงบ้างหนอชีวิตตอนนี้
ลุงโอ๋ แล้วใครต่อใครอีกหลายคน คิดถึงจังค่ะฟ้าเพิ่งรู้ว่าตัวเองชอบเขียน
ไดอารี่มากแค่ใหนก็ตอนที่บลูกี้เงียบหาย ไม่บอกล่วงหน้าที่นั่นคือจุดเริ่มต้นของฟ้า
ที่สร้างความรู้สึกผูกพันธ์ หลากหลายเรื่องราว ในการใช้ชีวิตประจำวัน
ยังคงระลึกถึงนะค่ะ เเอ๊ตมินตั๋งคงเหนื่อยกว่าเรามาก ก็หายเงียบ เกิดอะไรขึ้นหนอ




แต่ฟ้าขอบคุณที่นั่น เป็นที่สร้างให้จดหมายจากฟากฟ้าถึงดวงดาวเกิดขึ้น เป็นที่ที่ทำให้ฟ้า
อยากจะเขียนต่อไป นั่นหล่ะค่ะดวงดาว ถ้าคุณไม่สร้างให้ฟ้าเกิดเเรงบันดาลใจ จนเกิด
เป็น " พลังใจ " วันนี้ฟ้าคงไม่ได้มานั่งเขียน และชอบเขียนมากที่สุด ชีวิตนี้ฟ้าต้องเขียน
อะไรก็ได้ เพื่อความชอบ เป็นความสุขเล็ก ๆ ของคนตัวเล็ก ๆ วันนี้ฟ้าเพิ่งมาเขียนฉบับ
ที่12 อยู่ที่นี่ และคงมีน้อง ๆ อยู่ที่นี่ด้วย ตอนแรกฟ้ายังไม่รับอะไรเท่าไหร่ค่ะดาว



มันเร็วเกินไปที่จะรับรู้ว่าทำไมบลูกี้หายไปใหน จนทุกวันนี้ยังไม่รู้เลย หวังว่าเพื่อนคงเข้า
มาเจอกันในสักวัน คิดถึงแม่ลิงและเด็ก ๆ คิดถึงทุกคนจริง ๆ เลย เพิ่งรู้ว่าการเขียนบันทึก
ทำให้เรารู้จักกันได้เหมือนกันนะค่ะ แต่ฟ้าก็ไม่เคยลงรูปให้ใคร เพราะเหตุผลบางอย่าง
ก็เลยไม่มีรูปตัวเองให้ใครได้เห็น และก็ไม่เคยคิดว่าจะรีบเก็บเบอร์โทรเพื่อน ๆ ไว้



หรือแม้แต่เมล์ แต่ฟ้านึกไปนึกมาเก็บเมล์เพื่อนไว้คนหนึ่ง อยู่ที่นี่ด้วยหล่ะค่ะ ไว้ฟ้า
ค่อยติดตามเผื่อว่าจะได้ข่าวเพื่อน ๆ ที่เคยให้กำลังใจกัน วันนี้ฟ้าเขียนถึงความรู้สึกก่อน
เพราะยังอาวรณ์ที่ที่เราเคยได้ฝึกเขียนได้พักใจ ฟ้ายังหวังไว้เสมอว่าสักวันต้องได้ข่าวเพื่อน ๆ
และต้องรู้ว่าจริง ๆ แล้วเกิดอะไร แม่ลิงคงบอกได้ และคงเศร้าพอกันนะ เขียนมาหลายปีเลย

ฟ้าว่าเขียนไว้ในที่ที่ควรอยู่ ที่ของเขาจริง ๆ คงดีนะค่ะ พักหลังเจอหลากหลายเรื่องราว
เหมือนเดิมค่ะดวงดาว ฟ้าจะพยายามนิ่งให้มากที่สุด จะระลึกเสมอว่าตัวเองทำอะไรอยู่
แต่ด้วยนิสัยบ้าบอ ขี้เล่นของฟ้า บางครั้ง ก็เป็นอะไรที่พูดอยาก แต่รู้ตัวอยู่อย่างหนึ่ง
" รู้ว่าสิ่งใหนที่ทำให้เราไม่สบายใจ ก็ดูแค่ผิวเผินแล้วก็ไม่ใส่ใจมัน เหมือนกับที่ท่านบอกว่า
ทำอะไรให้ใช้ปัญญา ฟ้าได้รับรู้มาจากคุณมากมาย คุณอยู่ในโลกไซเบอร์มานานมาก



ฟ้ารู้ว่าคุณสอนฟ้าเพียงไม่กี่คำ ฟ้าก็เข้าใจแล้วหล่ะค่ะ ไม่ว่าจะอยู่ในสังคมใหน ก็ต้องมี
เรื่องราวหลากหลาย อยู่ที่เราจะเลือกบริโภค แล้วฟ้าก็ใช้ไม้เดิมค่ะ คือเรากำลังฝึกเขียน
ฟ้าก็หลับหูหลับตาเขียนอย่างเดียว มองรอบข้างบ้าง แต่ไม่ได้ใส่ใจ อย่างที่คุณสอนหล่ะ
ได้ผลดีนะดวงดาว คุณคงเจอมาทุกเรื่องราว เลยนิ่งได้ขนาดนั้น หัวการเมือง ฟุตบอล
กลางวันก็ฟังอาจารวีระดังลั่น แต่ทุกคนว่าคุณนิ่ง เฉย ๆ ฟ้าไม่เคยคิดว่าคุณนิ่งเฉย



ตั้งแต่วันแรกที่เห็นแล้ว เหมือนส่องกระจกให้ตัวเอง เพียงแต่คุณมีวุฒิภาวะมากกว่าฟ้า
คุณก็นิ่งได้ในทันที แต่ตอนนี้ฟ้ายังโผงผางอยู่เลยค่ะดาว ยังนิสัยวู่วามบ้าง แต่ลดดีกรีลง
เพิ่งผ่านมาหยก ๆ เลย แบบว่า " ฆ่าได้หยามไม่ได้ " ประมาณนี้หล่ะค่ะ แต่ก็โตเกินกว่า
จะไปใส่ใจอะไรแล้วนะ ฟ้าแค่มอง ๆ แล้วก็ไม่ใส่ใจอะไร จากประสบการณ์ที่ผ่านมามันสอน
การนิ่งไม่ใส่ใจ ทำให้เราผ่านพ้นการไม่สบายใจ สบายดีค่ะดวงดาว แต่ตอนเช้าก็ยังคิดนะ



เวลาอ่อนแอ ฟ้าคิดถึงดวงดาว นึกถึงตอนที่เราโดนใคร ๆ เหมือนจะมารังแก แต่ฟ้าก็จะ
มีดวงดาวฟอร์มดี เข้ามาอยู่ดูแลเสมอ ทุกครั้ง ทุกที่ฟากฟ้ารู้สึกได้เสมอ จริง ๆ ดูเหมือน
กับว่าฟ้าเข้มแข็ง เป็นคนเเข็ง แต่นั่นก็เพียงหน้าที่บางอย่าง ตลอดชีวิต ฟ้าจะเหมือนคน
อ่อนแอในสายตาผู้ใหญ่เสมอ เพราะฟ้าชอบโดนรังแก แล้วก็จะมีพวกพี่ ๆ ป้าๆ หรือ
กลุ่มเพื่อนหญิงชายมาปกป้อง เป็นอย่างนี้มาตลอดชีวิต ทั้ง ๆ ที่ฟ้าเป็นคนมั่นใจสูง
ตรงนี้เพื่อน ๆ ก็รู้ดี คนมีหลายมุม แต่เมื่อเช้ามีปัญหาไม่ได้ทุกข์ใจนะค่ะ



เพียงมีเรื่องราวที่ทำให้ต้องคิด อากาศคลึ้มฟ้าคลึ้มฝนแบบนี้ใกล้กลางปีเป็นวันที่
ฟ้าเจอคุณ วันนี้คิดถึง ผสมกับมีหลายเรื่องมานั่งคิด ทำให้สำออย
น้ำตาหยดแหม่ะ ๆ  อยู่เป็นนาน ฟ้าเหมือนเด็ก ๆ ไม่ซะงั้น ก็ฟ้าเป็นแบบนี้นี่
ที่เพิ่งที่ปลอดภัยและอบอุ่นเสมอ คือดวงดาวที่ลับลา และดวงดางที่ส่องทางให้
" แต่ก็ใจชื้นขึ้นมา แล้วฟ้าก็ยังขำ ๆ ตัวเองค่ะดวงดาว ก็ฟ้าร้องให้งอแงเหมือนเด็ก ๆ
แต่จริง ๆ มันก็เป็นเพียงอารมณ์ อันนี้ก็เข้าใจนะ แต่ก็เศร้า พอสาย ๆ ฟ้าก็ดีขึ้นนะ
รู้สึกว่าตอนนี้มีเพื่อน มีพี่คอยดูแล ถึงแม้ว่าจะไม่ได้มีเวลาหรือไม่รู้จักกันมากมาย
ก็เถอะค่ะดวงดาว แต่แค่เพียงครั้งเดียวฟ้าก็รู้สึกดีแล้วหล่ะ


" พบเพื่อจาก " ฟ้าไม่เคยลืม ฟ้าไม่ลืมว่าดวงดาวเคยสอนอะไรดีดี สอนแบบของคุณเอง
อ้อม ๆ สั้น ๆ พูดจาตระกูลอาวุธ แต่ก็ไม่เป็นไรสำหรับฟ้ารู้ว่าคุณเป็นยังไง
คงสบายดีนะค่ะดวงดาว ฟ้ายังคิดถึง และห่วงใยคุณอยู่เสมอ และบอกไว้เลยว่า
ไม่ว่าฟ้าจะอยู่ ณ ที่แห่งใด " จดหมายจากฟากฟ้าถึงดวงดาว " ก็จะยังคงมีอยู่ตลอดไป
ฟ้าจะเขียนถึงเรื่องราวการเดินทางของชีวิตถึงคุณเสมอ ความสุขเล็ก ๆ เพื่อระลึกถึง
คนดี ผู้ที่เป็นที่รักของฟากฟ้า ครั้งหนึ่งคนคนนี้ป่วยโดยไม่รู้ตัว หากคุณไม่อยู่ตรงนั้น
ไม่มอง ไม่มีจิตวิทยาคุณก็คงไม่ได้มาพูดคุย และเฝ้ามอง อันนี้ฟ้ารู้มาตลอด



" คุณจิตวิทยาสูง และวุฒิภาวะการคิด นิ่งกว่ามาก ฟ้าก็เพิ่งจะเขียนถึงเรื่องนี้
ก็ฉบับที่12 นี้หล่ะค่ะ ขอให้ดวงดาวสุขสบายดี อยากให้คุณมีความสุขใจ ฟ้าไม่
อยากเห็นคุณต้องเงียบ ๆ เพราะดวงดาวเคยเป็นคนร่าเริง เพียงวันแรกฟ้าก็รู้ว่า
พื้นเดิมดวงดาวร่าเริง และบ้าบอพอกัน นิสัยเหมือนฟากฟ้า แต่ฟ้าจะไม่เลยล่ะ
ความบ้าบอ เล่นสนุก ร่าเริง ไม่อยากให้ชีวิตนี้ไร้ซึ่งความมันส์ฮาบ้าบอ ก็ยังไง
ฟากฟ้าคือคนเก่าที่เป็นคนเดิม ไม่ว่าไปอยู่ใหนก็ยังระลึกถึงผู้ที่ดีต่อเรา และสำคัญ
มากคนหนึ่ง วันนี้ฟ้าเขียนดึก ง่วง ๆ เน๊าะ ถ้าฟ้าเขียนตอนเช้า หมดกันเลย



คงไม่ต้องพูดถึงอารมณ์ความรู้สึกตอนนั้น ฟ้าถ่ายทอดออกมา
ฟ้าขอให้คุณโชคดีนะค่ะดวงดาว ต่อไปนี้จดหมายนี้คงได้เขียนมากกว่าเดิม
และก็เป็นหลากหลายความรู้สึก ที่จะได้ลงมาบันทึก และระลึกถึง เหมือนกับว่า
คุณได้รับฟัง และอยู่เคียงข้าง ฟ้าได้เล่าถ่ายทอดสู่กันฟังเหมือนเช่นเคย
มีความสุขกับทุกวันนะค่ะดวงดาว "




 

 " ขอบคุณ 007 เช่นเคย   ที่เอื้อเฟื้อค่ะ "