คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 2 อ๋องหยางหลิวอยากเป็นสหายสนิทกับถังหลิน
วัมัรฟ้า
อ๋อหยาหลิวมาหาพี่รอฮอเ้หยาเปียวที่ำลันั่ทำานที่ห้อทรานแล้วูเหมือนว่าพี่รอเหมือนรู้ว่าน้อายมาหาึลุเินมา้อนรับเสีย่อน
“วันนี้ฝนะให่
เ้ามาหาพี่รอถึที่เียว” ฮอเ้หยาเปียวมียิ้มมุมปาเล็น้อย
วามอน้อายอย่าอ่อนโยน เานั้นมีพี่าย 1 น ือ อ๋อหยาเฟย ับ น้อาย
1น ือ อ๋อหยาหลิว ่านมีอายุห่าาเาแ่เพีย 2 ปี เท่านั้น
ึสนิทสนมันมาเป็นพิเศษ
“พี่รอ
้าอยาให้ท่าน่วยเียนป้ายพระราทานให้้าสัป้ายะไ้หรือไม่” อ๋อหยาหลิวรีบบอพี่รอที่เป็นฮอเ้ “ือ้าอยาะมอบป้ายื่อร้านเป็นอวัให้ับสหายสนิทนะอรับ
พี่รอ” เาอมยิ้มออมายามิถึสหายสนิทหรือผู้มีุอเา
แม้ว่าอีฝ่ายไม่เยร้อเรีย่าอบแทนที่ไ้่วยีวิเาเลยแม้สัรั้เียว
“สหายสนิทอเ้าเป็นใรัน
แนะนำให้พี่รู้ับ้าสิ” ฮอเ้หยาเปียวถามน้อายแล้วมออย่าับสัเว่ามีสิ่ใปิบัเาหรือไม่
“ั้นืนนี้้าะพาพี่รอไปพบสหายสนิทอ้านนี้ละัน”
อ๋อหยาหลิวียิ้มว้าออมายามไ้พูถึสหายสนิทนนี้
ทำเอาพี่รออย่าฮอเ้หยาเปียวอยาะรู้ัะแล้วสิ
“ล
ืนนี้พี่ะไปพบสหายสนิทอเ้านนี้้วยัน” ฮอเ้หยาเปียวยยิ้มออมาแล้วสายาไปเห็นพี่ายอ๋อหยาเฟยำลัเินเ้ามาพอีแล้วอ๋อหยาหลิวมอามสายานั้นแล้วเห็นพี่ายอ๋อหยาเฟยเินเ้ามาเ่นัน
ทำให้ทั้สอรีบเินไปหาพี่าย้วยวามีใ
“พี่ให่” ฮอเ้หยาเปียวับอ๋อหยาหลิว่ารีบมาหาพี่ให่อ๋อหยาเฟยอพวเาทันที
และทำให้อ๋อหยาเฟยมอแล้วยิ้มให้เล็น้อยให้น้อายทั้สออเา
“น้อสาม
เรื่ออ์รัษ์ับำแหน่รอแม่ทัพมัรำอเ้านั้น
เ้ามอเห็นใรที่เหมาะสมหรือยั” อ๋อหยาเฟยถามน้อายนเล็อย่าใส่ใแล้วเินเ้ามานั่้านในห้อทรานอน้อรอฮอเ้หยาเปียว
“้ายัไม่ไ้ิเลยพี่ให่”
อ๋อหยาหลิวหัวเราะออมาอย่าไม่ไ้ใส่ใอะไรไปมาว่าเรื่อสหายสนิทอเานะสิ
และอีอย่าเรื่อที่เิึ้นับเาในารถูลอบสัหารเมื่อรั้นนั้นเา็ไม่ไ้บอใรแม้แ่ับพี่ายทั้สออีั้หา
“ิไ้แล้ว” ฮอเ้หยาเปียวพูึ้นยามนี้สีหน้าพี่ให่อ๋อหยาเฟยำลัมอน้อเล็-น้อสามอ๋อหยาหลิวที่ำลัิอะไรอยู่แล้วึรีบสะิเือนสิน้อสาม
ทำให้อ๋อหยาหลิวไ้สิแล้วยิ้มๆออมา “ิอะไรอยู่”
“พี่ให่ พี่รอ ้ามีเรื่อะปรึษา” อ๋อหยาหลิว้าวายับไปหาพี่ให่ับพี่รอแล้วมอ้ายมอวาราวไม่้อารให้ใรผ่านมาไ้ยิน
ทำให้พวพี่นั้น่ามอ้วยวามสนใับท่าทาเ่นนี้
“หลิวอ๋อพะยะ่ะ”
อ์รัษ์ลับออ๋อหยาหลิวปราัวึ้นอย่ารวเร็ว
ทำให้อ๋อหยาหลิวสะุ้ไปเหมือนันแล้วรีบหันมามอ “ออภัยพะยะ่ะ
ระหม่อมรีบร้อนไปหน่อยเลยไม่ไ้แ้ทหาร้านนอเอาไว้่อนพะยะ่ะ”
“้าสั่ให้เ้าเฝ้าสหายสนิทอ้าเอาไว้
แล้วไหนเ้าโผล่หน้ามาที่นี่เสียเล่า” อ๋อหยาหลิวรีบหันไปัถามอ์รัษ์ลับอนนนี้และสร้าวามสนใให้ับพวพี่ายอนอย่ามา
“ระหม่อมถูไล่เลิลับมาพะยะ่ะ”
อ์รัษ์ลับรายานออมาทำให้ฮอเ้หยาเปียวับอ๋อหยาเฟยและอ๋อหยาหลิวนั้น่าฟัอ์รัษ์ลับสััมัรำรายานถึับไม่อยาะเื่อหูนเอ
“นายหิไล่ระหม่อมลับมาแล้วยับออีว่าไม่้อารรับสิ่ใาหลิวอ๋อทั้นั้น
แม้แ่ป้ายพระราทานาฮอเ้็าม”
“เ้าลับไปบอนา ้าะให้พี่รอเียนป้ายพระราทานและ้าะไปิป้ายพระราทาน้วยนเอ
ูสิ นาะทำเ่นไร” อ๋อหยาหลิวสบถออมาอย่าไม่สบอารม์ มีแ่นอยาะไ้ลายมือฮอเ้ันทั้นั้น
มีแ่นาที่ไม่อยาไ้
“นายหิบอว่าหาท่านมาิัวนเอะเอาน้ำสาพะยะ่ะ”
อ์รัษ์ลับสััมัรำรีบรายานออมา ทำให้อ๋อหยาหลิวยมือทุบโ๊ะเสียัส่ผลให้โ๊ะทำานที่มีอานอพี่รอหัรึ่
“วันเปิร้าน ้าะไปพร้อมับพี่ให่และพี่รอ
ูสินาะล้าสาน้ำไล่้าอีไหม” อ๋อหยาหลิวำมือแน่นอย่าวบุมอารม์
เาไม่เอใรที่เหมือนนา เาอยาไ้นาเป็นสหายสนิท แ่สหายนายัไม่อยาะบหาเาเลย
เาลับโอ้อวใร่อใรว่าเาับนาเป็นสหายสนิทที่ี่อัน
ฮอเ้หยาเปียวับอ๋อหยาเฟย่ามอน้อสามอ๋อหยาหลิวที่เอ่ยล่าวออมาว่าะพาไปเปิร้านอะไรสัอย่าอสหายที่รู้ั้วยัน
“นายหิล่าวว่าถ้าหาท่านเอ่ยปาะพาพวพี่อหลิวอ๋อมาให้ระหม่อมมอบหมายให้พะยะ่ะ”
อ์รัษ์ลับสััมัรำ อนนี้เหื่อแสุๆ้วยวามหวั่นเรผู้เป็นให่ทั้สอพระอ์ที่มีสิทธิ์ถือรอแผ่นินหยาร่วมัน
อ๋อหยาหลิวว้าหมายในมืออ์รัษ์ลับสััมัรำอนเอมาเปิอ่าน่อนะยำหมายปาลพื้น้วยวามเรี้ยวราและสร้าวามใให้ับทุนอย่ามา
“เ้าไปแ้นาว่า ้าะไปเอาหยันทราายอเาันทรามาทำป้ายพระราทานให้ับนาและะให้พี่รอเียนป้ายร้านให้ับนา้วยนเอพร้อมราประทับสามมัร
่อนยามเหม่า ป้ายพระราทานนี้ะส่ถึมือนาแน่นอน” อ๋อหยาหลิวล่าวออมาอย่าเสียััเนแล้วหมุนายไม่ล่าวสิ่ใับพวพี่แล้วเหินายึ้นหลัมัรำออไปทายอเาันทรา้วยวามรวเร็ว
ความคิดเห็น