คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 4 พบหน้าบุรุษในดวงใจ (มงกุฎดอกไม้แห่งการพบหน้า)
ยามื่อ (09.00) เื่อนทะเลสาบหมิเียน
ฟาฟาหิ้วปิ่นโสำหรับอาหาริมือมา้วยและนาะเ้อยืนมอหาร่าอัรเสนาบีฟาแล้วมอเห็นว่าำลัยืนอยู่ับฮอเ้หมิเหยาเทียนและราอ์รัษ์นสนิท้วย
“ท่านพ่อ” ฟาฟาะโนเสียัพลาโบมือไปมาให้ับอัรเสนาบีฟา เสียนาััวานทำเอาทุนรอบายอัรเสนาบีฟาพาันหันไปที่นาทันที
อัรเสนาบีฟามอามเสียนั้นแล้วเห็นฟาฟา เป็นนาริ ๆ เาหันไปออนุาฮอเ้่อนะเินมาหานา
“ท่านพ่อ เมื่อเ้า ท่านรีบร้อนออมาาบ้าน้าวปลายัไม่ไ้ิน ลูเป็นห่ว” ฟาฟารีบเินเร็วไปหาร่าอัรเสนาบีฟาทันทีและพูเสียัให้ทุนไ้ยินันทั่ว “ลูเป็นห่ว เรท่านะไม่สบาย ลูึสำรับอาหารมาให้ท่านพ่อเ้าะ”
“เอาไว้่อนเถอะ ้าทำานอยู่ยัไม่ว่า” อัรเสนาบีฟาหันไปทาฮอเ้หมิเหยาเทียนอย่าเรใอย่ามาและมอราอ์รัษ์นสนิทฮอเ้รวมถึุนนานอื่น ๆ ที่มา้วยันและยัทหารมามายอี้วยอย่าเรใ
“ท่านพ่อ ินสันิเถอะ ลูมาแล้ว” ฟาฟาทำหน้าหม่นหมอออมาพลา้อนามออัรเสนาบีฟา ทำให้ไ้ยินเสียถอนหายใานั้นเสียอนุาัึ้นทำให้นารีบหยิบอินออมาให้อัรเสนาบีฟาินทันที “อ๋อ ลูเอามาเผื่อทุน้วย เผื่อท่านพ่อไม่สบายใที่ะ้อินนเียว” านั้นนารีบเินเ้าไปหาทุนหยิบยื่นอินแ่ายทุน ๆ ริ ๆ ฮอเ้ ็ยัไ้อินานาเลย
ฮอเ้หมิเหยาเทียนมออินในมือที่ไ้รับาฟาฟาที่เฟยหยา สหายสนิทอเาเล่าเรื่ออนาให้ฟัและอนนี้นาอยู่บ้านอัรเสนาบีฟาับอ๋อฟเิน
“ถวายพระพรเพะ ฝ่าบาท อทรอายุยืนหมื่นปี ๆ เพะ” ฟาฟาย่อายลทันที้วยวามอ่อนน้อมเป็นที่สุพลามอสบาับบุรุษในวใ
“เอ่อ อบใเ้ามาสำหรับอิน” ฮอเ้หมิเหยาเทียน้มมออินในมืออีรั้แล้วยมันึ้นมาินแล้วทำให้นอื่นที่ไ้รับอินยึ้นมาินบ้า
“หม่อมันมีบาสิ่ะให้ฝ่าบาทเพะ” ฟาฟายยิ้มว้าออมาแววาระยิบระยับมอฮอเ้หมิเหยาเทียน ะที่อีฝ่ายมอนาเียบ ๆ
ารระทำ่อมาอฟาฟา ทำเอาทุนทั่วรอบายฮอเ้หมิเหยาเทียนเียบริบ แม้แ่ลมหายใ็ยัอยาะหยุเ่นัน เมื่อนาหยิบมุอไม้ออมาสวมลบนหัวฮอเ้อย่าไม่ลัวาย ไม่ลัวหัวหลุออมาาาย
“ยินีที่ไ้พบันเพะ ฝ่าบาท” ฟาฟาียิ้มว้าออมา ะที่ฮอเ้หมิเหยาเทียนยืนนิ่ไปมอฟาฟาอย่าเียบ ๆ ไม่พูสิ่ใ
“เ้าทำแบบนี้ับทุนที่พบสินะ” ฮอเ้หมิเหยาเทียนหยิบมุอไม้ลมาถือเอาไว้แล้วมอ้วยแววาล้ายระลอลื่นไม่อบใออมาแ่เพียไม่พูเท่านั้น ทำให้อัรเสนาบีฟารีบุเ่าอวามเมาับฟาฟาทันที
“ฝ่าบาทเป็นนแรที่หม่อมันทำให้เพะ ฝ่าบาทเป็นนพิเศษอหม่อมัน” ฟาฟายยิ้มอบออมาพลาสบาสายาฮอเ้หมิเหยาเทียนอย่าไม่ลัว
“ไม่มีใรสอนเ้าหรืออย่าไรว่าทำแบบนี้มันไม่สมวร” ฮอเ้หมิเหยาเทียนล่าวออมาอย่าัเือนแ่ฟาฟาไม่สนใลับมอเาและยิ้มให้แ่เา็เมินเินไปรวานามำหนารเิม
“ฝ่าบาทเพะ พระอ์อาะรู้สึว่าหม่อมันเป็นัวน่ารำาหรือเป็นอะไรที่วนใท่าน แ่พระอ์็เรียมใเอาไว้บ้านะเพะ ลอ 30 วัน หม่อมันะมาวนใพระอ์ทุวันเลย” ฟาฟา้าวาเินามฮอเ้ไปอย่าเร็วไม่สนใว่าทุนะพยายามร้อห้าม็ามและฮอเ้หมิเหยาเทียนไม่สนใอย่าใลับเินผ่านไป “ฝ่าบาทเพะ หม่อมันื่อฟาฟา พระอ์ำเอาไว้ หม่อมันะมาหาพระอ์อี” เสียนาะโนัึ้น ทำให้ทุนพาันส่ายหน้าไปมาอย่าระอาใับนิสัยนา
นระทั่ยามอิ๋ว (17.00) ารรวานที่เื่อนทะเลสาบหมิเียนเสร็สิ้น ทำให้บวนเส็ฮอเ้ำลัเลื่อนัวลับวัหลว
ฮอเ้หมิเหยาเทียนึ้นรถม้าวัประิม าม้วยนอื่น ๆ พาันึ้นม้าี่ามรถม้าอเา
“ลูฟา เ้าะลับอย่าไร” อัรเสนาบีฟาถามลูฟาอย่าเป็นห่ว
“ลูลับเอไ้เ้าะ ท่านพ่อ” ฟาฟาอบอย่ายิ้ม ๆ
“เ้ามาอย่าไร” อัรเสนาบีฟาถามฟาฟาอย่าเป็นห่วพลามอหา
“ลูมาเอ ลูไม่อยารบวนใร ท่านพ่อรีบามเส็ฮอเ้ลับวัเถอะเ้าะ” ฟาฟายยิ้มอีรั้ับอัรเสนาบีฟาแล้วอีฝ่ายถอนหายใออมา
“เ้าลับับพ่อเถอะ” อัรเสนาบีฟาพูออมาอย่าเป็นห่วสุภาพ
ฮอเ้หมิเหยาเทียนเปิผ้าม่านรถม้าออเล็น้อยแล้วมออัรเสนาบีฟาที่ำลัุยับฟาฟาอยู่
“ให้นาึ้นมานั่รถม้าับเรา” ฮอเ้หมิเหยาเทียนพูับราอ์รัษ์นสนิทและไม่นานฟาฟาไ้รับอนุาให้ึ้นมานั่รถม้าันเียวับฮอเ้ไ้
“ฝ่าบาททรมีพระเมา่อหม่อมันริ ๆ” ฟาฟาึ้นรถม้ามาแล้วรีบยับเ้าใล้ฮอเ้หมิเหยาเทียนทันทีแล้วพูุยับอีฝ่ายทันที “ฝ่าบาทเพะ ไ้ยินมาว่า่อนท่านะเป็นฮอเ้เยเป็นอ๋อมา่อน ท่านอยู่วั้าว มัเรียฝ่าบาทไป๋หลว่าพี่ให่เสมอ น่าอิาริ ๆ หาหม่อมันสามารถมีรอบรัวอย่าฝ่าบาทบ้า็ะี” นาพูออมาพลาเอนายพิผนัรถม้า นายัำำพูอฮอเ้้าวไป๋หลไ้ไม่มีวันลืม ‘ถึเ้าะเ่าเทียบเท่าับนายหิหลิน็าม ถึเ้าะอ่อนหวาน เ่านบ้านานเรือนเหมือนับเียวิน นรัอเหยาเทียน ถ้าเ้าไม่อยู่ในสายาเหยาเทียน เ้าไม่มีโอาสเียเ้าใล้หัวใอเหยาเทียนไ้ เมื่อรบเวลา 30 วัน ัใและเินทาลับมา แม้ว่า้าะ่วยเ้าแ่็ไม่ไ้หมายวามว่าะ่วยเ้าัราโอารสวรร์’
“เ้าไม่มีรอบรัวหรือ” ฮอเ้หมิเหยาเทียนล่าวึ้นมา ะที่รถม้าเ้าประูเมือหลวหมิ
“ไม่รู้ว่ามีหรือเปล่า พอหม่อมันล้มป่วยทุน็หนีหายไปนหม” ฟาฟาลืมาพลาพูออมา “แ่หม่อมันไม่สนใหรอ ถึไม่มีใร้อาร็ไม่เป็นไร หม่อมันอยู่ไ้ อนนี้หม่อมันมีฝ่าบาทเป็นนพิเศษแล้ว ถึหม่อมันะไร้่าในสายาอฝ่าบาท็าม” ะที่รถม้าหยุล่อนะถึประูวัหลว ทำให้นาระโลารถม้าแล้วรีบวิ่หายไปและฮอเ้มอามนาไปอย่าเียบ ๆ
ความคิดเห็น