คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 3 แค่เพียงสนใจนาง
เพล้! เฟยหลินถูผลัให้ล้มลพร้อมับาน้ำาร้อนๆและอว่าหล่นแระายแล้วส่ผลให้น้ำาในานั้นลวมือ้ำรอยแผลเิม
ทำเอาเฟยเียนนั้นโมโหนเือบาสิที่มีนล้าทำร้ายนายหิอนา
“เียนเอ่อร์”
เฟยหลินยมือห้ามสัว์รับใ้นเอว่านาไม่เป็นอะไร “เ้ามา่วย้าเ็บอเร็วเ้า
้าะนำอุใหม่ไปให้ท่านอ๋อ”
ทำให้เฟยเียนมออย่าไม่เ้าในายหิที่ทำัวอ่อนแอ ไม่สู้นอย่านี้
ทั้ๆที่มีฝีมือพอัว
อ๋อหยาเฟยนั่ใ้้นไม้้นเิมในมืออ่านำราอยู่นเียวแล้วรู้สึว่าเฟยหลินำลัยน้ำาับอว่าเ้ามาในพื้นที่เาไม่อนุาให้ใรเ้ามาแม้ระทั่เฟยหลินแ่นาลับไม่สนใลับยาน้ำาับอว่ามาให้เาถึที่นี่
อ๋อหยาเฟยมอมือสั่นๆอเฟยหลินะประอาน้ำารินใส่อให้เานั้นแล้วเามอเห็นผ้าพันแผลใหม่ที่มืออนา
“แผลยัไม่หายอีหรือ” อ๋อหยาเฟยถามพลาิบน้ำาไป้วย
ะมอเห็นรอยยิ้มอันปลาบปลื้มใที่เาถามนาเ่นนี้ “อย่าสำััวผิ”
“ท่านเป็นห่ว้า็บอมาเถอะ”
เฟยหลินียิ้มหวานออมาสบาับอ๋อหยาเฟยแล้วเาเมินหน้าหนีหันไปสนใำราในมือ
“อ้าอ์พระพุทธา ัว้า
บุษบาอราบวิวอน ้าสวมน์อพระพร วิวอนให้ หทัยระเ่นปรานี รัอย่าเลือบแฝ
ัแสเทียนริบหรี่ ออ์ระเ่นมนรี โปรมีินึเมา อเทียนที่เสี่ยทาย
ลให้นรั้า รัเพียแ่้า ั่้านี้ั้ใ” เฟยหลินร้อเพลหนึ่ในบ้านเิอแม่
นั้นือ บุษบาเสี่ยทาย และทำนอับเนื้อหานั้นทำให้อ๋อหยาเฟยหยุะัแม้ในมือนั้นถือำรา
สายานั้นมอำราในมือแ่หูลับสนใฟัเสียร้อเพล
้วยเนื้อหาที่แปลออไปาที่นี่มานั “ท่านอ๋อ
้าะร้อเพลให้ท่านฟั มันือเพลาบ้านเิอ้า”
อ๋อหยาเฟยมอเฟยหลินอย่าเียบๆแล้วสนใอ่านำราในมือ่อไปแล้วฮอเ้หยาเปียวนั้นไ้ยินเสียร้อเพลัออไป้านนอ
ึแอบหลบฟัเพลที่เฟยหลินำลัร้อเพลเหมือนำลัีบพี่ให่อเาอยู่
เฟยหลินร้อถึลาเพลแล้วน้ำาไหลออมาพลายับัวลุเินหนีไปารนั้นแล้วทรุัวอเ่าร้อไห้ออมาเบาๆ
อ๋อหยาเฟยมอเฟยหลินที่ลุเินออไปเสียอย่านั้น
เาำลัฟันาร้อเพลเพลินอยู่เียวแล้วเามอเห็นนานั่อเ่าหลั้นไม้ไม่ไลแล้วเสียสะอื้นัึ้นเบาๆ
เาไ้แ่มอและพอนายับัวลุึ้น ทำให้เาหันมาสนใำราในมือเ่นเิม
“ท่าน่วยพูับ้ามาว่านี้ะไ้ไหม” เฟยหลินเินลับมาหาอ๋อหยาเฟย “ท่านรู้ไหม
้า้อาบ้านมาไลเพื่อมาหาท่านและ้าอยู่ับท่านไ้แ่เพีย 1 ปี เท่านั้น
่วยมอ้าอย่ามีัวนสันิไ้ไหม”
“เ้าไม่รู้หรืออย่าไรว่าหา้าสนใเ้าึ้นมาะทำให้เ้าอายุสั้น” อ๋อหยาเฟยนั้นเ็บ้ำเ็บปวอย่ามาที่ในวันที่เาะมีวามสุนั้นเป็นวันที่นรัถัหลินาเาไปอย่าไม่มีวันหวนลับ
นมี่าวลือมามายว่าเาเป็นาย้อำสาป
หาเามีใรัสรีนาใะทำให้สรีนานั้นอายุสั้น มันอาะริ
เาำเป็น้อหลีเลี่ยและเานั้นยัไม่ลืมถัหลินแม้แ่นิเียว
“แล้วมันเป็นอย่าไารเิ แ่ เ็บ
าย ล้วนเป็นวััรอีวิ มนุษย์ทุนล้วนเลือหลีหนีไม่ไ้
ถ้าหา้า้อายริ ท่านิสันิเถิ หา้อายเพราะรัแล้ว้านั้นเ็มใ
หาท่านลัวว่า้าะายเหมือนใรนหนึ่ที่าท่านไป ท่าน็ไม่้อรั้าหรอ
้ามีวามสุที่ไ้มาอยู่ับท่านอย่านี้ ้ามีเวลาแ่ 1 ปี
อเพียอยู่ับท่าน็พอ”
เฟยหลินยยิ้มออมาพลาใ้มือนาแะแ้มออ๋อหยาเฟยแล้วโน้มัวเ้าไปหาเาทีละนิ
อ๋อหยาเฟยนั้นสบามอเฟยหลินนิ่ราวับนาำลัอ่านใเาไ้ว่าำลัิสิ่ใอยู่แล้ว้อใเ้นึัเมื่อนาโน้มหน้ามาหาเาล้ายำลัะ...
“้ารัท่าน”
เฟยหลินระิบบอรัับอ๋อหยาเฟยแล้วเผยอริมฝีปาออาันแล้วใ้ริมฝีปานั้นแะริมฝีปาอเาอย่าบาเบา
อ๋อหยาเฟยผลัเฟยหลินนอีฝ่ายเถลาล้มหัวฟาับอบโ๊ะ
พอเห็นหัวแ ทำให้เาใไปเหมือนัน
“หาท่าน้อารให้้าาย ็ะาย”
เฟยหลินยิ้มออมาอย่าเ็บปวพลาน้ำาไหลอาบสอแ้มแล้วแย่มีสั้นที่เป็นออ๋อหยาเฟยมาทาบิลำออนเอแล้ว่อยๆลไปนเลือึมออมา
“นั้นเ้าำลัะทำอะไร”
ฮอเ้หยาเปียวรีบเผยายออมาา้านหลั้นไม้นั้น้วยเห็นว่าเรื่อราวมันเริ่มะให่โไปเสียแล้ว
“้าให้เ้าพัที่วัหลวแล้วเ้ายั่อเรื่อสร้าวามวุ่นวายให้พี่ให่้าอี” เสีย่อว่าัึ้น
ทำให้เฟยหลิน้าวาถอยหลัแล้วเหินายออไปแ่แล้วอ๋อหยาเฟยเหินายามนาไป
เฟยหลินรี้อมือนเอนเลือไหลรินเป็นทาแล้วแผลลึนน่าลัวแล้วมีสั้นในมือนาหลุออามือเมื่ออ๋อหยาเฟยนั้นเ้ามาปัมีสั้นหลุามือ
อ๋อหยาเฟยล้วหยิบผ้าเ็หน้าออมาพันแผลที่้อมือแล้วหยิบมีสั้นนั้นเ็ราบเลือแล้วเ็บเ้าที่เิมแล้วว้าับมือนาเบาๆ
เนื่อาที่มือนานั้นมีผ้าพันแผลอยู่แล้วพานาเินเ้าไปในโรหมอและพานามารัษาและ่อยพาลับแล้วนำห่อยาลับมา้วยและรวมถึารรัษาทั้มือทั้สออนาับแผลที่้อมือนั้นแล้วพาลับมาวัหลวไปทาประูวัะวันออแ่แล้วนาลับหยุเินาม
“พี่ให่” ฮอเ้หยาเปียวำลัยืนอยอยู่ที่หน้าประูวัะวันออพอีแล้วรีบเินมาหาอ๋อหยาเฟยแล้วพาันเินเ้าไป้านในประูวัะวันออ้วยันแ่แล้วพี่ให่อเานั้นลับหยุเินแล้วหันไปมอ้านหลั
อ๋อหยาเฟยมอไป้านหลั เาไม่พบเฟยหลิน
นาไม่ไ้เินามเาเ้ามา้วยันที่ประูวัะวันออ
ทำให้เาหันรีบเินย้อนลับทาเิมเพื่อไปหานา
“ทำไมเ้าไม่าม้าลับเ้าไป้วยัน”
อ๋อหยาเฟยแทบะะอถามเฟยหลินแ่แล้วร่าอนาทรุฮวบพร้อมับเลือนั้นระายเ็มไปหม
“เิ...อะไรึ้นับเ้า” เสียเริ่มาหายไปราวับำลัสั่นลัว
เาลาสายานาไปเพียะเียว ใรันทำนา ใรันทำร้ายนา
ฮอเ้หยาเปียวเห็นพี่ให่อุ้มเฟยหลินรีบเร่รีบร้อนลับมา
สภาพนั้นถูย้อม้วยสีเลืออเฟยหลินนเปียุ่ม
เลือไหลหยเป็นทาแล้ววามวุ่นวาย็เิึ้นทั่วรอบวัหลวส่อ์รัษ์ออไปามหานร้ายแ่ไม่พบ
หมอหลวรีบทำารรัษา่วยีวิให้ับสาวใ้ประำัวออ๋อหยาเฟยในทันที
ะอ๋อหยาเฟยนั้นมีสภาพล้ายิใหลุลอย เาแ่เพียสนในาเท่านั้น ยัไม่ไ้นึอบหรือรัใๆเลย
แล้วเหุในา้อมาเป็นแบบนี้้วย
“อ๊า!!!!” อ๋อหยาเฟยำรามะโนออมาอย่าเ็บปวทำเอาฮอเ้หยาเปียวับอ์รัษ์ทั้หลายพาันใแล้วรีบเ้ามาห้ามปรามในอาารอันาสิออ๋อหยาเฟยล้ายับว่ามีใรมาสะิแผลในิใอเานั้นอีรั้
ความคิดเห็น