คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 2 สหายใหม่ของเทพจันทรา - เหลียนกวางกับความลับ
ยามวี (19.00) เรือนเหลียนวา วนเ้าเมือเหลียน
เทพันทราเพิ่รู้ัวว่าทำป้ายหยันทราหายไปอนที่ไปที่เรือนเหลียนวาในอนที่ใเมื่อเอพยั์ให่ัวนั้น้วยวามใลนลานนั้นทำให้ป้ายหยประำัวอเาหล่นไปนั้นเอ เาึมาหาามหาป้ายหยเทพันทราที่นี่
“หล่นแถวไหน ทำไมหาไม่เอสัที” เทพันทราบ่น ๆ ออมาแล้วหาให้ทั่ว็ไม่พบแล้วถอนหายใออมา ่อนะไ้ยินเสียเปิำราัึ้นาทิศทาหนึ่
“มาหาอหรือ” เหลียนวานั่อ่านำราอยู่นานแล้วโยมีานหลานั่อยู่้วยัน ่าพาันมอเห็นเทพันทราอยู่นานแล้วและพาันิว่าเทพันทราะ้อลับมาอีรั้เมื่อพบว่าัวเอทำป้ายหยเทพันทราหายไปนั้นแหละ
“ะ...เ้า.... อยู่ในห้อั้แ่เมื่อไหร่” เทพันทราถาม้วยวามใ
“นานแล้ว เห็นานหลาบอว่าท่านน่าะลับมาที่นี่อี ้าึนั่อ่านำรารอไปพลา ๆ” เหลียนวายยิ้มออมา “นานแล้วที่เรือนแห่นี้ไม่มีแมาหา ั้แ่เรือนหลันี้เิเรื่อไฟไหม้นมีนายมามาย แม้แ่ท่านพ่อ็านยุ่เสียนปลีัวมาไม่ไ้ วันนี้มีแพิเศษอย่าท่านมาเยี่ยม” เสียล่าวออมาทำให้เทพันทรามอเห็นนอาำราในมือุหนูเหลียนวาแล้วบนโ๊ะยัมีอาหาร 2-3 อย่าวาอยู่พร้อมับาม้าว 3 าม ะเียบวาอยู่ “หิวแล้วมาินันเถอะ” ำวนิน้าวเย็น้วยันแสนเรียบร้อย วามน่าเรามอนา ทำเอาเทพันทราอย่าเามอแล้วรู้สึถึวามผิปิบาอย่า
เทพันทรานั้นอยาะปิเสธว่าะไม่ินอาหารเย็นนั้นแ่พอเอสายาานหลา ร่าำแลพยั์็หุบปาในทันทีแล้วเินไปนั่ร่วมินอาหารเย็น้วยันอย่าเียบ ๆ
“เมื่อเ้า้าฝันแปล ๆ วามฝันนั้นเป็นฝีมืออท่านหรือเปล่า” เหลียนวาพูึ้นะิน้าวไป้วยัน
“นั้นเป็นเพราะอ์เ็เียนฮอเ้ทรมีวาม้อาระทำบาอย่า ึใ้ให้้ามาทำเ่นนั้น” เทพันทราโบยเรื่อทั้หมให้ับอ์เ็เียนฮอเ้ทันที “้า็ไม่ไ้อยาะทำสัเท่าไหร่ หาแ่ัำสั่มิไ้ หวัว่าเ้าะเ้าใ้วย”
“สรีอีนาในวามฝันนั้นเป็นใรัน” เหลียนวาวาะเียบลเมื่ออิ่มแล้วและยน้ำาึ้นมาิบแล้วถามออไป
“ุหนูเหมย หนึ่ในสออสรีัวเลือที่สวรร์ำหนมา” เทพันทราอบอย่าหลีเลี่ยไม่ไ้ับำถามอุหนูเหลียนวา
“เหมย สรีที่ามที่สุอเมือหลวหนะหรือ แล้วทำไม้อให้้าไปอยู่ในวามฝันนั้น้วยเล่า หน้าา้าแสนะธรรมาหาวามามเทียบเท่าเหมยไม่ไ้เลย ไม่รู้ว่าอ์เ็เียนฮอเ้อท่านเอาอะไรมาวััน” เหลียนวาพอเยไ้ยินมาบ้าเี่ยวับวามามอุหนูเหมยผู้นี้ “เหมย อายุ 18 ปี มีวามาม สะพรั่พร้อมไปทุสิ่ ถ้าเทียบับ้าแล้ว ้านั้นไม่มีเลย” นาถอนหายใ “้าอยาอยู่อย่าสบ ไม่อยาวุ่นวาย ท่านไปบออ์เ็เียนฮอเ้เถอะว่าให้ััวเลืออย่า้าออไปเถอะ”
“เทพันทราถอนหายใออมาในทันทีเมื่อฟับ เ้าว่า้าล้าพูในสิ่ที่เ้าบออย่าั้นหรือ อ์เ็เียนฮอเ้ปรอเมือสวรร์ มีอำนายิ่ให่เหนือใร มีพี่ายเป็นเทพสรามที่ยิ่ให่ทั่วทั้ 3 โล ะมีใรล้าำหนิารระทำอท่านัน” เทพันทราพูออมา “ทุอย่าสวรร์ไ้ลิิมาแล้ว ไม่มีทาหลีเลี่ยไ้ อให้เ้าโปรเ้าใ้วย ้า็มีหน้าที่ที่้อทำ อบุสำหรับอาหารมื้อนี้” านหลายื่นป้ายหยเทพันทราืนเ้าอามำสั่อนายหิ
“พว้าืนป้ายหยให้ับท่านแล้ว ท่านล่ะมีอะไรอบแทนพว้าหรือไม่” เหลียนวามอเทพันทรา้วยแววานิ่ยาเ้าใวามิอนาไ้
“อยาไ้สิ่ใอบแทน หาไม่ยาเินไป ้าะให้” เทพันทราล่าวออมา
“พว้าอยามีท่านเป็นสหาย ะไม่ยาเินไปใ่หรือไม่” เหลียนวายยิ้มว้าออมาแล้วล้วหยิบป้ายหยันทราออมาให้ับเทพันทรา “สิ่นี้ืออที่ยืนยันว่าพวเราเป็นสหายันแล้ว” เทพันทรามอป้ายหยันทราแล้วพอหยิบมาสัมผัสรู้ถึอะไรบาอย่าที่เป็นวามลับอสหายใหม่อเา ทำให้เามอ้วยวามะลึในสิ่ที่รับทราบในอนนี้
ความคิดเห็น