คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : ตอนที่ 11 เจ็บแค้นแทนนายหญิงเหมย
“ฮ่าฮ่าฮ่า
ัวเ้าหอมยิ่นัเหมยเอ่อร์” ฮอเ้านอู่หลหัวเราะอบใออมาะโอบัวเหมยเฟิหลินมานอเมือไป๋แล้วเาถูนาบหน้าแล้วเาแสสีหน้าโรธมือนั้นบีบปลายาแล้วอย่าแรบัับให้อ้าปาแล้วเาประบปาูบอย่าหิวระหายแ่แล้วนาัปาเาึเลือออ
“รี๊!!!”
เหมยเฟิหลินถูเหวี่ยไปบนพื้นินแล้วฮอเ้านอู่หลร่อมร่านาแล้วพยายามะีเสื้อผ้านาออและนารีร้อัวสั่นเทา
“ฮ่าฮ่าฮ่า”
ฮอเ้านอู่หลหัวเราะเสียัแล้วระโลุาัวเหมยเฟิหลินออไปยืนมอบุรุษทั้สาม่อนหน้านี้ที่เ้ามาวาทาวามสุอเาแล้ว้อมอ้วยแววาุัน
หยวนฟาย่อายลใ้ผ้าลุมลุมร่าเหมยเฟิหลินเอาไว้แล้วโอบอเอาไว้อย่าปป้อแล้วแววานั้นมีวามโรธแ้นเหมือนมู่สืออินับมู่เียวหลแทนเหมยเฟิหลินที่ถูระทำย่ำยีเ่นนี้
ฮอเ้านอู่หลาฝ่ามือึัวเหมยเฟิหลินมาทานแล้วอ์รัษ์อเาปราัวึ้นประบบุรุษทั้สามทีละนแล้วมาบนั้นำลัะปลิีวิหยวนฟา
มู่สืออิน มู่เียวหล แ่แล้วเหมยเฟิหลินัพลัเ้าใส่ฮอเ้านอู่หล
“ถ้าเ้ายับอีนิ
นอพี่ะ่าพวเาทันที” ฮอเ้านอู่หลพูไปยิ้มไปแล้วทำให้เหมยเฟิหลินะัมอสหายพี่รอแล้วน้ำาไหลออมา
ะหยวนฟา มู่สืออิน มู่เียวหล
รู้สึอสูยิ่นัที่ถูทำัวบีบบัับให้น้อสาวสหายหมทาสู้แ่แล้วเหมยเฟิหลินล้วหยิบมีสั้นแะปลายมีสั้นนั้นิลำอเลือไหลเล็น้อยสร้าวามใให้ับทุนอย่ามา
“สั่นอท่านถอยไปให้พ้น
้ามิยอมให้สหายอพี่รอเป็นอะไรไป หาพวเาเป็นอะไร ้ายอมายไปพร้อมับพวเา”
เหมยเฟิหลินล่าววาาใเ็เินสรีทั่วไปแล้วยับไปยืนรวมับสหายพี่รอแววานั้นเ็เียวยิ่นัทำเอาฮอเ้านอู่หลนั้นสั่ให้อ์รัษ์ให้ละมือแล้วลับมาหาเา
“เหมยเอ่อร์
เ้าใเ็มา ้าอบเ้ามา สัวัน้าะพาเ้าลับไป้วยัน” ฮอเ้านอู่หลออปามสรีที่พึใแล้วยยิ้มออมาแล้วเหินายหายไปพร้อมับอ์รัษ์อนเอ
เล้! มีสั้นหลุามือเหมยเฟิหลินแล้วเสียนาสะอื้นออมาทรุัวลนั่ับพื้น
เนื้อัวนาถลอปอเปิเ็มไปหมและามเสื้อผ้านั้นมีเศษินเศษใบหน้า
รวมถึผมเผ้าที่หลุระุยออมา้วย
หยวนฟาพาเหมยเฟิหลินลับมายัโรน้ำาและเา้านหลัที่มีบ้านพัอเาและสั่นเรียมถัน้ำอุ่นแล้วเาให้นาเ็เนื้อเ็ัวใหม่แล้วเาให้นไปื้อเสื้อผ้าสรีใหม่มาให้แล้วนำมาให้นาเปลี่ยนให้เรียบร้อยแล้วทำผมใหม่เรียบร้อย้วยท่าทาเหม่อลอย
มู่เียวหลลับไปเอายามาาโรยาอเาแล้วัารทำแผลและทายาามเนื้อัวเหมยเฟิหลินและสั่น้มยามาให้นาื่ม
มู่สืออินมอเหมยเฟิหลินที่นั่เหม่อลอยแล้วพยายามวนนาพูุยแ่ไม่มีอะไรอบลับมาเลย
หยวนฟา มู่สืออิน มู่เียวหล
่ามอเหมยเฟิหลินอย่าสสาร เห็นใ เวทนาแล้วพาันาบึ้น้ำใอนาที่ล้าเอาีวิัวเอแลับีวิอพวเาทั้สาม
นาเป็นสรีที่ล้าหา เ็เี่ยวมา พวเานับถือน้ำใอนา
อ๋อฟินลับมาาวัีหมิ
เารีบมาโรน้ำาทันทีเพราะเาพัอยู่ที่นี่และมาถึเห็นหยวนฟา มู่สืออิน
มู่เียวหล
ทั้สามอยู่ันรบและเารีบเินมาหาแล้วเห็นเหมยเฟิหลินนั่อยู่้วยท่าทาเียบผิปิแล้วพอเินเ้ามาใล้แล้วเห็นสภาพใบหน้า
ปา ะที่มู่เียวหลำลัทายาให้นาอยู่แล้วเามอามยายัร้อนๆ
เามอแล้วรู้สึว่าะมีเรื่อไม่ีเิึ้นและเานั้นรีบลับไปหาสหายที่วัะวันออทันที
อ๋อไป๋เฟยหยาเพิ่อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็และำลัะเินไปนั่อ่านำราแล้วพบว่าสหายอเามายืนอยู่หน้าห้อนอนนเอ
อ๋อฟินมอสหายแล้วเล่าเรื่อที่เห็นนั้นให้ฟัอย่าละเอีย
ทำให้อ๋อไป๋เฟยหยารีบระโนัวออไปาวัะวันออทันทีและรีบไปโรน้ำาอหยวนฟาแล้วเารีบวิ่เร็วมาหาเหมยเฟิหลินอย่าเร็วาม้วยอ๋อฟินที่ามมา้วยันแล้ว
“เฟิหลิน”
อ๋อไป๋เฟยหยา้าวมารหน้าเหมยเฟิหลินแล้วทำให้นาสะุ้ใและรีบยับัวหนีร้อไห้สะอื้นออมา
“เฟิหลิน มาหาพี่” เายื่นมือไปหานาแ่นาลับยับัวหนีร้อไห้สะอื้นหนัๆออมา
ัวนาสั่นเทารุนแร
หยวนฟา มู่สืออิน มู่เียวหล ฟิน
่ามอเหมยเฟิหลินแล้วเิวามรู้สึเียวันที่โรธแ้นิัฮอเ้านอู่หลอย่ามา
“เฟิหลิน”
อ๋อไป๋เฟยหยาแทบะน้ำาไหลออมาเมื่อเห็นสภาพอเหมยเฟิหลิน
เาสสารนายิ่นั “เ้าอยาให้พี่เรียเ้าว่าอะไรถึะยอมให้พี่เ้าใล้”
เาพยายาม่วยนาพูุยและูเหมือนนาะะัไปเหมือนัน “ลี่ินเปาเรียเ้าว่าน้าเหมย
ส่วนเหอเรียเ้าว่าเหมยหลินแล้วพี่ละวรเรียเ้าว่าอะไร” เาพยายามพูนาุยไปเรื่อยนเาสามารถยับเ้ามาใล้นาไ้ “พี่เรียเ้าว่าหลินเอ่อร์ีไหม หลินเอ่อร์” เายื่นมือไปหานาแล้วนาพยายามยับหนีและเารีบึนามาอเอาไว้ไม่ยอมปล่อยแม้ว่านาะรีร้อแ่ไหน็ามแล้วสุท้ายนา็สะอื้นร้อไห้ออมา
“อึ...พี่หยา...้าลัว...”
เหมยเฟิหลินพูออมาพลาร้อไห้สะอึสะอื้นน้ำาลอเ็มสอแ้มะที่อ๋อไป๋เฟยหยาพูพร่ำอนาเอาไว้แน่นอย่าปลอประโยนใให้นาสบ
“พี่หยาๆ...พี่หยา...” เสียนาเรียเาหลายรั้นเาอนาเอาไว้านรับในลำอ
“ู่ว์...ไม่ร้อ
นี หลินเอ่อร์ เ็ีไม่ร้อนะ พี่อยู่นี่แล้ว” อ๋อไป๋เฟยหยาปลอบใเหมยเฟิหลินให้เียบเสียร้อไห้ลแ่ละรั้ที่นาร้อไห้สะอื้นออมามันำลับาลึในิใยิ่นัและวามรู้สึนี้ะพอๆับหยวนฟา
มู่สืออิน มู่เียวหล ฟิน เ่นัน ่ามีวามรู้สึเ็บปวามัน
มู่เียวหลโรยยานอนหลับใส่เหมยเฟิหลินให้นอนหลับหลัานายัร้อไห้สะอื้นหลายั่วยามและเห็นท่าะแย่เอา
หายัร้อไห้สะอื้นอยู่อย่านี้
อ๋อไป๋เฟยหยาอุ้มพาเหมยเฟิหลินไปวาบนเียแล้วห่มผ้าให้นาแล้วูบหน้าผาอนาอย่าอ่อนโยน
แล้วเาเินออไปพูุยับหยวนฟา มู่สืออิน มู่เียวหล เพื่อสอบถามเรื่อที่เิึ้นับเหมยเฟิหลิน
หยวนฟา มู่สืออิน มู่เียวหล เล่าเรื่ออย่าละเอียทำให้อ๋อไป๋เฟยหยาับอ๋อฟิน
่ามีอารม์ล้ายันแ่อาารอ๋อไป๋เฟยหยาะมาว่า ้วยวามเียบนั้นทำให้ยาเินว่าะาอารม์โรธออ๋อไป๋เฟยหยาไ้
ความคิดเห็น