คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 2 สตรีไร้ยางอาย : เฟยเหมียว
ยามโ่ว (01.39) ห้อนอนอ๋อเียวหยวน วัพยั์ำ
อ๋อเียวหยวนรู้สึอึอััวอย่ามา เาลืมามอ็้อใเมื่อเห็นสหายอภรรยาน้อายอสหายสนิทเาอีทีำลันั่ล่อมัวเาอยู่
“ท่าน่าามยิ่นั” เฟยเหมียวแย้มยิ้มอ่อนหวานให้ับบุรุษที่นาอยาเอมานาน “ายบึบึนยิ่นั” นาใ้มือลูบไล้ายแรุ่หินผาเา
เพี้ยะ!
“สรีไร้ยาอาย!! ไร้ารอบรม!! ไสหัวออไปให้พ้นหน้า้า!!!!” อ๋อเียวหยวนะเบ็เสียะอใส่สหายอภรรยาผู้ปรอแผ่นินหมิอย่าไม่ิถนอมน้ำใันอี่อไป “เสียแรที่้ามอบอสะสมหายา้า่วยีวิเ้า หารู้ว่าเ้าเป็นเ่นนี้ ้าไม่มีทามอบมัน่วยีวิเ้าแน่!”
เฟยเหมียวถูเหวี่ยลนั่ลาพื้นห้อออ๋อเียวหยวน นานั่มอเาาปริบ ๆ เสียนั้นน่าเรามราวับพยั์ัวเป็น ๆ เลย “้าละปรารถนาในัวท่านยิ่นั” นาแย้มยิ้มสใสมอเา
“ไสหัวออไป๊!!!!” อ๋อเียวหยวนวาเสียัพร้อมใ้ลมปราพยั์ระแทัวสรีไร้ยาอายออไปาห้อนอนเาทันที
“แ่ ๆ” เฟยเหมียวสำลัเลือออมาำนวนมาเมื่อถูพลัปราพยั์ออ๋อเียวหยวนระแทาย
‘เห้อ’ อ๋อเียวหยวนไ้ยินเสียไอสอรั้ิ่อ เา็ถอนหายใออมาและเินออมานอห้อนอนัวเอ็พบว่านาไอสำลัเลือออมาำนวนมา “โธ่เอ้ย! ้าละทำเวรทำรรมอะไรถึ้อมาลำบาูแลเ้าัน” เาบ่น ๆ ออมาอย่านใร้ายแ่ภายในิใเาไม่ีมีอะไรทั้นั้น เามอบเล็พยั์น้ำ้าร้อยปีอีหยให้ับนาอย่าไม่อิออ
“้าื่ออาเฟย” เฟยเหมียวรีบบอื่อัวเอให้ับอ๋อเียวหยวน
“้าไม่อยารู้ัเ้า” อ๋อเียวหยวนพูเสียเย็นาออมา
“เฟยเหมียวื่อเ็ม้า” เฟยเหมียวรีบบอับอ๋อเียวหยวนอีรั้
“หุบปา ้า้อารสมาธิ” อ๋อเียวหยวนพูเสียระแทใส่เฟยเหมียวอย่าหุหิ เาำลัใ้พลัปราพยั์่วยปรับสมุลในายนาให้มั่นเพื่อให้เล็พยั์น้ำ้าร้อยปีมีประสิทธิภาพมาึ้น
สอวัน่อมา
เฟยเหมียวพัรัษาัวที่อยู่วัพยั์ำสุลเียวนมีอาารีึ้นแล้ว นาไ้ยินว่าเ้าอวัออไปทำานนอวัหลว ทำให้นารีบามเาออไป “พี่เียว” นารีบวิ่ไปหาเาที่ำลัยืนุยานอยู่ับเหล่าุนนา เาหันมามอนาและหันลับไปุยับเหล่าุนนาเหมือนเิม
อ๋อเียวหยวนไม่สนใไยีเฟยเหมียวสันิ เาเินรวูานรวมับเหล่าุนนาที่ิามออมาุยาน้วยันนเวลาล่วเลยไปถึบ่าย ๆ นิ ๆ เา็ลืมไปว่านามาหาเาและเา็นั่ร่วมินอาหารับเหล่าุนนาแล้วทำาน่อไปนมื่ำและแยย้ายับเหล่าุนนาในยามไฮ่ (21.00)
“พี่เียว” เฟยเหมียวเห็นอ๋อเียวหยวนำลัี่ม้าลับเ้าเมือหลว นาึรีบวิ่าม็ไม่ทันฝีเท้าม้าพยั์อเาและนา็สะุ้าัวเอล้มลับพื้นแ่ยัไม่ทันยับัว็มีฝ่ามือพุ่ระแทใส่ลาัวนาส่ผลให้นาหมสิ
ยามื่อ (23.20) เายป่านอเเมือหลว
อ๋อเียวหยวนรีบี่ม้าเร็วออมาามหาเฟยเหมียว เมื่อเาลับถึวััวเอ็พบว่านายัไม่ไ้ลับมาเลยนเลยเวลาประูวัหลวปิแล้ว “อาเฟย” เาะโนเรียนาเสียั้อฟ้า “อาเฟย ๆ” เารีบะโนเรียื่อนาย้ำ ๆ
“พี่เียว” เฟยเหมียวไ้ยินเสียเรียออ๋อเียวหยวน็ีใ
อ๋อเียวหยวนไ้ยินเสียเรียเฟยเหมียวที่เรียเา ทำให้เารีบี่ม้าไปทานั้นที่ไ้ยินเสียทันทีพอมาถึ็เห็นสภาพอนา็ทำให้ใเาเ็บปวยิ่นั เาลาหลัม้าและรีบเินเร็วมาหานา เสื้อผ้านาถูีา ร่าายนามีแ่ร่อรอยฟ้ำ เาถอเสื้อัวนอมาลุมัวนาและอุ้มัวนาึ้นหลัม้า้วยัน เาี่ม้านาไปุที่มีลำธารและเาให้นาอาบน้ำนเียว “้าวาเสื้อผ้าไว้รนี้” เาเินลับไป่ออไฟและทำอาหารเอาไว้
“พี่เียว” เฟยเหมียวพยายามยิ้มสใสให้ับอ๋อเียวหยวน
ความคิดเห็น