ถ้าชอบ...แล้วจะทำไม?

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ ^^ (รึเปล่า 55+)

           หลายคนบอกว่า ความรัก คือ การเสียสละ  แค่ได้มองคนที่เรารักมีความสุขแค่นั้นก็พอแล้ว 

สำหรับผม รัก คือ การครอบครอง  พูดไปงั้นแหละครับผมทำไม่ได้หรอก ชีวิตเราเลือกเกิดไม่ได้ ผม

ถึงต้องทำทุกวันนี้ให้ดีที่สุด  ก็เหมือนกับวันนี้ผมก็ยังใช้ชีวิตปกติ ไม่มีการเสียสละ ไม่มีการครอบ

ครอง มีแต่คำว่า เพื่อน ที่มันค้ำคอผมอยู่จนผมไม่สามารถ...ทำอะไรได้เลย

         

                 ผมชื่อ ฟองเบียร์ ครับเป็นเด็ก ม.6 โรงเรียนประจำจังหวัดแห่งหนึ่งในภาคอีสานเรียนสาย

วิทย์-คณิต ครับ ที่เลือกไม่ใช่เพราะอะไรเพียงแต่สถานการณ์มันพาไป อืม เหมือนผมไม่ค่อยใส่ใจ

นั่นหล่ะถูกแล้ว ! ก็ผมไม่ชอบอ่ะ ใครจ...

“โอ๊ย! ใครตบหัวกู!”

“กูเอง...ทำไม ?”  อ้อ ที่แท้ไอ้ ลีโอ นี่เอง ห่าเอ้ย หัวกูนะไม่ใช่ลูกปิงปอง

“...”

“มองหน้าหาส้น?”

“กูมองส้น อยู่หน้ามึงอ่ะ”

“โอ๊ย ! เอาอีกแล้วนะมึง 2 ครั้งแล้วนะวันนี้”

“เดี๋ยวจะไม่ใช่แค่ 2 มึงเตรียมตัวไว้  เอาการบ้านมาดูดิ เร็ว”  สั่งกูยิกๆ กูเพื่อนมึงนะไม่ใช่คนใช้ ไอ้

หล่อเอ้ย ! ผมก็บ่นไปเรื่อยในใจนี่แหละครับดีแล้ว ถึงมันได้ยินอีกนะสงสัยผมคงเนรเทศตัวเองไป

เป็นลูกปิงปองจริงๆ แมร่ง ตบได้ตบดีหัวกูเนี่ย!

“ไอ้โอ มึงก็จะลอกมันก็บอกมันดีๆตบมันจนเตี้ยแล้วหน่ะมึงเห็นไหม!”

“สัด  หุบปากไปเลยมึง” มาอีกตัวแล้วไอ้ สิงโต นั่นเอง ไอ้นี่ก็ใช่ย่อยกวนตีนกูนัก  มันเหมือนจะพูด

ดีนะ แต่ถ้ามึงหุบปากจะดีมาก หมาในปากจะได้ไม่เพ่นพ่าน  ยั๊ง ยังไม่หมดเพื่อนมันยังเหลืออีก 2

ตัว ไอ้ด็อป กับ ไอ้เชน  นั่นไงพูดถึงก็เดินแกว่งหางเชียว  ไอ้ด็อปเดินมาถึงก่อนได้เชน เพราะไอ้เชน

มัวแต่หาบขนมจีบของมีนอยู่ แมร่ง มั่วเรี่ยราดวะ หุหุ

“ยิ้มหาพ่อ!”  โห ไอ้นี่หนิเดินมาแมร่งด่าบุพการีกูเลยนะ  กูก็อคิดว่ามันคงดีที่สุดแล้วแต่...กูคิดผิด

พอๆกันทั้งกลุ่มพวกมันนั่นแหละ  แล้วผมไปคบพวกมันเป็นเพื่อนได้ไงวะ แต่ละไอ้ดีๆกันทั้งนั่น

“อ้าว  น้องฟองคนสวยยยย ^-^”

“อย่ากวนตีนกูเชน - -” ห่าเอ้ย  กูผู้ชายเว้ยยยยยยยยยย !

“ 55+ กูล้อเล่นนิดเดียวเองฟองทำมาเป็นงอนกู มาๆ กูเลี้ยงหนมๆ”  กูเพิ่งรู้บ้านมึงเรียก การด่าว่า
งอน !

“มึงเลิกแหย่มันได้แล้วเชน...”  ไอ้ลีโอ ตั้งแต่เป็นเพื่อนกับมึงมาวันนี้มึงพุดดีที่สุด ไอ้เพื่อนรัก  ^^

“...เดี๋ยวแมร่งมันก็ร้องไห้” กูขอถอนคำพูดดดดดดดดดดดดด !~

“แล้วน้อง ซัน ของกูไปไหนอ่ะ ฟอง”  ได้ข่าวนั่นมันเพื่อนกู แล้วมันลูกคนเดียวไม่มีพี่ไม่มีน้อง

“นั่นดิ กูก็ยังไม่เห็นเหมือนกัน”

“อย่ามาพูดตามกูไอ้ สิง!”

“กูจะพูด น้องซันก็ของกูเหมือนกัน มึงอย่ามาทำหวงไอ้ห่าเชน”

“น้องซันของกู”

“ของกู”

“น้องซันของกูคนเดียว โว้ยยยยยย!”

“หยุดได้แล้วพวกมึงอ่ะ นั่นมันเพื่อนกูนะ!”

“หุบปาก!”  เฮ้ย ทำกูตกใจ ทีอย่างนี้พวกมึงพร้อมเพรียงกันดีนะ กูเพื่อนมึงทั้งคนยืนหัวโด่อยู่นี่เห็น

ใจกูมั้งได้ไหมวะครับ อ้อ ผมลืมบอกไปครับว่า ไอ้ซัน เป็นเพื่อนผมเองแต่อยู่คนละห้องกับผม  ผม

อยากบอกว่ามันน่ารักนะครับ น่ารักเหมือนผมเนี่ยหล่ะ 55+ (เฮ้ย! เกือบหลบไม่ทันรองเท้าลอยมา) 

แหมๆ ไม่ต้องรักผมขนาดนั้นนนน  ชีวิตผมดูวุ่นวายๆเนอะว่าไหมแต่ก็ทนเอาแหละครับเทอม

สุดท้ายแล้วเอาให้มันส์หยดติ๊งไปเล้ย!

 ไม่รู้จะจบไง เอาแบบนี้ไปก่อนและกันนะ ^^