คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่1 วันฝนพรำกับหน้าที่
ท่ามกลางสายฝนที่กระหน่ำโปรย กลุ่มคนกลุ่มเล็กๆได้เดินทางมาด้วยท่าทางที่ไม่ชอบใจนัก แต่ถ้าดูดีๆก็อาจจะเป็นความเศร้าเลยก็ได้
"จะไปจริงๆเหรอซิน" หญิงสาวหน้าตาสะสวยเอ่ยถาม นัยน์ตาสีครามดูแดงๆราวกับเพิ่งผ่านการร้องไห้มาอย่างหนักกับน้ำเสียงที่สั่นๆเรียกให้คนถูกเรียกหันมามอง
"เป็นอะไรไปอีกคะ พี่กลอเรียน" ซินเลิกคิ้วเป็นเชิงถามโดยไม่รู้เลยว่า หล่อนเศร้ามากเพียงใด กลับทำน้ำเสียงสบายๆราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น บีทรีชถอนใจอย่างหงุดหงิดกับคำพูดของซินที่ทำให้กลอเรียนตั้งท่าจะร้องไห้อีกครั้ง ก่อนจะเอ่ยปากพูดเป็นครั้งแรกในรอบวัน เพราะอะไรน่ะรึ....ไม่รู้สิ แต่เขารู้สึกแปลกๆ จะเศร้าก็เศร้า จะ...ก็ เมื่อความคิดเริ่มฟุ้งซ่านบีทรีชก็สะบัดหัวอย่างแรงเพื่อไล่ความคิดที่ผุดขึ้นมาเกือบตลอดอาทิตย์
"เป็นอะไรน่ะพี่บีทรีช สะบัดหัวอย่างกับหมาสะบัดหัวไล่น้ำ"
"ปึด!!!" เสียงเส้นสติขาดผึง =_="
"ว่าไงนะยัยเด็กเมื่อวานซืน!!! คนเขาอุตส่าห์เศร้า ยังมาปากเสียอีกนะ" บีทรีชแยกเขี้ยว แต่หารู้ไม่ว่า....
"O_o ว่าไงนะ พี่...เศร้าเหรอ" ซินทำตาโต งงค่ะ งง _ _" บีทรีชอึ้ง เงียบกันทั้งขบวน เลยพาลหยุดเดินกันหมดแล้วมาจ้องดูบีทรีชอย่างงงๆ
"ง่า ....ฉัน ก็ ยัยซินก็มันเป็นลูกสาวศาสตราจารย์นี่ ฉัน....เอ่อ ก็ติวเข้มมันมาตั้งนาน" บีทรีชพูดแก้ตัว(?)อ้ำๆอึ้งๆแต่กลับไม่สบตามองชมนกชมไม้ข้างทางมืดๆ(ท่ามกลางสายฝนเนี่ยนะ—T;: T)
แต่คนอื่นๆก็กลับไปทำหน้าที่เดินกันตามปกติ แต่ยัยตัวแสบยังจ้องหน้าเขาไม่เลิก
"มีไรยัยเด็กเมื่อวานซืน" บีทรีชเอ่ยเสียงเย็น ยังพยายามที่ดูไร้ผลอย่างสงบสติอารมณ์
"ก็....ปล่าวนี่" ซินเอ่ยเสียงเจ้าเล่ห์ ก่อนจะเดินหายไปด้านข้างแล้วผิวปากอย่างสบายอารมณ์เรียกอารมณ์ที่พลุ่งพล่านให้ยิ่งโหมแรงขึ้น
ยัยนั่นรู้?......
รู้อะไร
อะไรที่เขายังหาคำตอบไม่ได้ ยังสับสน ว้าวุ่น.....ทำไม
ขอรีเพลไปเมื่อคืนนะคะ
ยามดึกสงัด พระจันทร์ส่องแสงนวลตา สายลมพัดอ่อนๆ ท้องฟ้าใสเห็นดาวพร่างพรายดูไม่ออกเลยว่าในวันรุ่งขึ้นจะเกิดภายุฝนกระหน่ำ กับกลิ่นดอกไม้ยามราตรีละมุนหอมหวน บรรยากาศยามนี้ช่างหน้าเข้าสู่ห้วงนิทราเสียจริง หากแต่เด็กสาวคนหนึ่งกลับต้องมานั่งคอเอียงฟัง ภูมิศาสตร์ทวีปจอร์เจีย และประเทศเก้าประเทศในทวีป บรรยายพิเศษโดยอาจารย์บีทรีช ส่วนศาสตราจารย์คริสหรือพ่อของซินได้สิงสถิท ณ ที่นอนหนานุ่มไปแล้วเรียบร้อย
" ประเทศจอร์เจียประกอบด้วยประเทศเเคกทัส มองค์ชูต อคาเซียร์ สตาติส เวโรนีก้า ซีเนียร์
วิสคาเรีย ลิลี่คาล่า และไอริสประเทศที่เธอกำลังยืนอยู่นี่ เริ่มจากประเทศไอริสก่อนนะ ประเทศไอริสเป็นประเทศทางตอนเหนือของทวีปจอร์เจีย เป็นประเทศที่มีอุณหภูมิต่ำที่สุดของทวีป มีหิมะปกคลุมตลอดปีแต่จะอยู่บริเวณภูมิเขาสูง ภูมิประเทศเป็นที่ราบ แต่มีภูเขามาก (เอ๊ะ ยังไง=_=" ) มีเมืองย่อยสามเมือง ได้แก่เมือง ไอ ริ และซา เมืองไอเป็นเมืองหลวงที่เธอเหยียบอยู่นี่ อยู่ทางใต้ของเมืองจึงเป็นทางผ่านไปยังประเทศต่างๆ เมืองอื่นๆเธอคงไม่ได้ไปข้ามไปประเทศอื่นเลยละกัน ประเทศเวโรนีก้า มีเมืองทั้งหมด......อ้าว!!!" บัดนี้ซินโฟเอร่า ดาไวท์ได้ฟุบลงไปแล้วพระเจ้าค่า แล้วดูเจ้าหล่อนจะตั้งใจหลับมากๆ บีทรีชจึงจำใจต้องเลิกล้มความคิดการแหกปากเรียกเจ้าหล่อนที่ไม่ย่อมตื่น ก่อนจะช้อนคนหลับเป็นตายขึ้นในอ้อมแขนแล้วพาไปส่งที่ห้องด้วยความคิดที่ว่า.....
-ดี ฉันจะได้นอนซะที-
-------------------
แป่ว =_="
นี่แหละความสามารถพิเศษของข้าน้อย
โอกาสดีๆก็ทิ้งไว้เล่นๆ
หนุกหนานๆ
ช่วงนี้คงไม่ได้อัพจ้า เรียนๆๆๆๆ
อ่านแล้วช่วยเม้นด้วยค่ะ
ติชมกันนะคะ
ขอบคุณล่วงหน้า
ความคิดเห็น