คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอน ข้อเสนออันหอมหวาน
อน ้อเสนออันหอมหวาน
วามมืปลุม วามรู้สึเหมือนล่อลอยไปมามันั่เว้ว้าเหลือเิน วามรู้สึเ็บปว่อนหน้านี้หายเหมือนไม่เยเิึ้น ไม่อาบอว่าผ่านไปนานแ่ไหนแล้ว ที่นี้ือที่ไหน ู่ๆมีแสในวามมื เหมือนมีบาสิ่มาระาร่าไป เปลือาที่ปิสนิท ะพริบาเพื่อปรับแสหัาอยู่ที่มืเป็นเวลาเท่าไรไม่อาทราบไ้
สายลมอ่อนพัผ่านใบหน้า พื้นหินอ่อนแ่มีวามสวยเรียบ่ายอย่าลัว รอบ้ามีพุ่มไม้ล้อมรอบ มี้นไม้ให่ให้ร่มเา ศาลาสีาวั้ลาให้บรรยายาศลมรื่น
หิสาวพยุัวลุึ้นาหินอ่อน สายามอโยรอบเพื่อูว่าที่นี้ือที่ไหน
ศาลาั้อยู่เบื้อหน้า ้นไม้ พืพรรล้อมรอบ สายลมอ่อนพัผ่าน ให้วามรู้สึร่มรื่น
เท้าาวเนียน้าวเินไปทาศาลา นั่ในศาลาบนโ๊ะภายในศาลา มีนมับน้ำาปราึ้นาวามว่าเปล่า สายาเหม่อมอไปนอศาลา เวลาผ่านไปเท่าไรไม่อาทราบไ้
“ อะแฮ่ม “ เสึยเล็ๆัารเหม่อลอยอหิสาว
สายาหันไปสนใที่มาอเสีย เ็ผู้ายนหนึ่ใบหน้าน่ารั ผิวาวเนียน มูน้อยๆูเ้าับใบหน้า ปาเรียวบาสีแธรรมาิ เ็ผู้ายโผล่มานั่ร้ามหิสาว นั่เท้าา ยิ้มน้อยๆประับบนใบหน้า ยิ่เพิ่มวามรู้สึให้เ้าัวูน่ารัึ้นไปอี
หิสาวใบหน้าเรียบนิ่ เลิิ้วึ้นเล็น้อย รออยำพูาบุลรหน้า
“ ินไ้นะ “ เ็หนุ่มี้มาที่นมและน้ำาบนโ๊ะมือัานให้ัวเอพร้แมินเสร็สรรพ สายาอหิสาวยัมอเ้าัวนิ่ๆ
“ เราื่อ ‘ อีล ‘ ัวนอเราือพระเ้า เราือพระเ้าในที่ที่เธอำลัะไป “ ำพูนั้นทำให้ิ้วเธอมวเ้าหาันเล็น้อย ที่ที่เธอำลัไป
“ อะแฮ่ม ือว่านะ เธอายแล้วรู้ใ่ไหม “ เ็ายริ่นนำหิสาว ะที่สายายัไม่ละานม มือเอือมหยิบนมเ้าปา
‘ อ่า ันายแล้ว ีั ‘
“ สสัยทำไมเธอถึอยู่ที่นี้สินะ “ เสียนั้นพู่อ นมเ็มปา ให้วามรู้สึน่าเอ็นู
“ ใ่… “ หิสาวอบสั้น เอื้อมมือไปหยิบน้ำาใส่แ้วมาให้นเอ มอูเ็ายนมิอ้วยแววานิ่เรียบ
“ แ่ๆ “ เสียสลัน้ำา เนื่อานมิอและรีบินน้ำานสำลัน้ำา
“ เรามี้อเสนอ 2 ทา 1.เธอะไ้ไปเิใหม่พร้อมพร 2.เธอะไ้พรและไปเิใหม่ เลือมาสิเรอ้อเลือ้อใ้อหนึ่ “
สิ้นเสียรอยยิ้มน่ารัปราบนใบหน้า ลมอ่อนพัผ่าน บรรยายารสบาย สายา้อมอ รอยยิ้มยัปราบนใบหน้า
“ ปิเสธไ้้วยหรอ “ เสียอหิอบลับมา
“ เิใหม่โลแบบที่เราายรึเปล่า “
“ ม่ายยๆ โลนั้นมีเวทมน์ มีอะไรน่าสนุเยอะแยะเลยละ เอาละอพรมาสิ “
“ ห้ะ แ่นี้ แล้วะรู้ไหมเนี้ยเป็นแบบไหน “ อนนี้เธอรู้สึหัวเราะไม่ไ้ ร้อไห้ออมา อะไรือมีเวทมน์ อะไรือมีอะไรสนุ
“ อไ้ 3 ้อนะ”
“ อวามสามารถาิ่อน วามทรำาิ่อน อพลัสร้า “ พรที่เธออไม่รู้ทำไมเธอถึ้ออพลัสร้า ภายในเธอมันบอให้เธออสิ่นั้น
" อฟรีไม่มีอยู่ริ... " เสียาเ็าย มือหยิบนมึ้นิน
"ไม่มี้อแลเปลี่ยนหรอนะ "
" ้อแลเปลี่ยนืออะไรหรอ " ไม่มีเสียอบลับ มีเพียรอยยิ้มบาปราบนใบหน้า ใบหน้าเรียบนิ่บิสิ่่าไปในใ
“ เราออวยพรให้เธอโี “
สิ้นเสียหิสาวรู้สึไ้ถึร่าายและเปลือาหนัอื้ สายาพร่ามัวเห็นภาพลาๆอเ็ายโบมือมาให้ ปายับพูบาอย่าแ่เธอไม่อารับรู้ไ้ สิอเธอับไป
4/3/63
Rewrite : 25/5/63
ความคิดเห็น