ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    = รักนี้ไม่มีขอบเขต =

    ลำดับตอนที่ #1 : วันแรกของการเข้าเรียนมัธยมปลาย

    • อัปเดตล่าสุด 14 ก.ย. 56


     วันนี้เป็นวันที่น่าตื่นเต้นสำหลับผมมาก เพราะว่าวันนี้เป็นวันที่โรงเรียนใหม่ของผมได้เปิดเป็นวันแรกและก็เป็นวันแรกที่ผมได้อยู่มอปลาย ผมจึงตื่นเช้าเป็นพิเศษอาจเป็นเพราะตื่นเต้นมาก

    “เจทานข้าวได้แล้วลูก”

    “ครับแม่เดี๋ยวผมลงไปนะครับ”

    หลังจากที่ผมอาบน้ำเต่งตัวเสร็จผมก็ได้ลงไปหาแม่ของผม

    “แม่ครับวันนี้ผมไม่ทานข้าวนะครับ ผมตื่นเต้นมาก”

    “อะไรของลูกกัน ไปโรงแค่นี้เอง อ้าวเดี๋ยวสิแม่พูดยังไม่ทันจบเลยนะ”

    ตอนนี้ผมไม่ได้สนใจแม่ของผมแล้วว่าจะพูดอะไรต่อไป แล้วผมก็ได้ออกไปรอรถแท็กซี่สักพักรถก็มา รถจอดลงทั้งๆที่ผมไม่ได้โบกและข้างในรถก็มีผู้ชายคนหนึ่งนั้งอยู่และกระจกก็ได้เลื่อนลง

    “ไปด้วยกันไหม”

    ผมไม่ได้ตอบอะไร

    “อ้าวอยู่โรงเรียนเดียวกับพี่ด้วยนิ แล้วอยู่ม.ไรเหรอเราอ่ะ”

    “ม.4 ครับ”

    “อื้มงั้นเข้ามาในรถก่อนสิ”

    หลังจากที่ผู้ชายคนนั้นพูดจบผมก็ได้เข้าไปนั้งในรถข้างๆรุ่นพี่คนนี้ที่ผมรู้ว่าเขาเป็นรุ่นพี่เพราะว่าผมดูที่ปกคอเสื้อของพี่คนนี้มีดาวอยู่สามดวงซึ้งนั้นก็แปลว่าพี่คนนี้อยู่ม.6นั้นเอง ผมรู้สึกได้ว่าพี่คนนี้หล่อกว่าผมอีกนะเนี้ยแต่ผมก็ไมด้บอกอะไรออกมา และรถก็ได้ออกตัวไป ผมก็ได้คุยกับพี่เข้าไปเลื่อยๆจนเราสองคนเริ่มสนิทกันผมรู้มาว่าพี่คนนี้มีชื่อว่านะโม และแล้วรถแท็กซี่ก็ได้มาถึงโรงเรียนของผมเราสองคนได้เดินลงจากรถ และพี่นะโมเขาก็ได้เดินเข้าไปในโรงเรียน แต่ดูเหมือนวี่เขาจะหยุดเดินและแล้วมันก็เป็นจริงพี่นะโมหันกลับมา ตอนนี้ผมเริ่มรู้สึกแปลกๆมาก

    “เออ จริงสิแล้วรู้จักใครบ้างรึยังเนี้ย”

    “อ๋อ ยังเลยพี่”

    “งั้นไปนั้งกับพวกตรูก่อนมะ”

    แล้วพี่เขาก็เดินนำไป ผมจึงเดินตามรู้สึกว่าพี่เขาจะตรงไปที่กลุ่มเพื่อนของเขาที่นั้งอยู่ที่โต๊ะไม้หินอ่อน

    “เห้ย! ไอ้โมมาเช้านะมึง”

    “ก็เปิดเทอมวันแรกนี้หว่า”

    “ปกติเปิดเทอมวันแรกมึงก็ไม่ได้มาเช้านิหว่า”

    “ฟายตรูจะมาเช้ามั่งไม่ได้รึไงวะ”

    “เออๆ ว่าแต่มึงพาใครมาด้วยวะ”

    “อ๋อ นี้เด็กม.4 ชื่อเจ พอดีมันพึ่งเข้ามามันเลยไม่ค่อยรู้จักใครก็เลยพามาก่อนหน้าตายิ่งหล่อๆอยู่เดี๋ยวโดนหญิงหลอกไปกินหมด”

    “โห๊ พี่นะคงไม่ขนาดนั้นหลอกมั๊ง”

    และแล้วพวกเราก็หัวเราะขึ้นมาพร้อมกันพวกเราทำความรู้จักกันมากขึ้นซึ่งตอนนี้ผมก็ได้นั้งอยู่ข้างๆพี่นะโมตอนนี้ผมเริ่มมีอาการแปลกๆโดนที่อาการแบบนี้มันเคยเกิดขึ้นกับแฟนสาวคนเก่าของผม อ่อลืมบอกไปว่าตอนนี้ผมยังโสดนะครับฮ่าๆๆๆ ใครสนใจจีบได้นะ ที่ผมโสดแบบนี้เพราะว่าแฟนของผมนั้นเข้าหันไปชอบผู้หญิงด้วยกันและนั้นก็คือทอมนั้นเอง ตอนแรกผมก็เสียใจมากนะแต่ตอนนี้ผมก็สบายดีแล้วแหละ กลับมาเหตุการณ์เดิมนะครับ ตอนนี้ผมไม่พูดอะไรออกมาอีกเลยเพราะว่าตอนนี้ผมได้มองหน้าของพี่นะโมและหัวใจของผมก็ได้เต้นแรงมาก

    และแล้วก็มีเสียงออดโรงเรียนดังขึ้น นั้นก็คือการออดเข้าแถวนั้นเอง

    “ออดแล้วมึงก็ไปเข้าแถวตามชั้นได้แล้วนะโว้ย”

    “ครับพี่ ตอนกลางวันผมขอไปทานข้าวด้วยนะพี่”

    “เออๆ ได้”

    พอพูดจบผมก็ได้เดินไปที่แถวของตนเอง เดินออกมาสักพักก็มีเสียงประกาศว่าให้แต่ละชั้นเข้าแถวตรงไหนพอได้ที่ของตังเองแล้วทุกคนก็ได้นั้งลงและฟังเสียงประกาศต่างๆของโรงเรียนตอนนี้มี กลุ่มผู้หญิงกลุ่มหนึ่งหันมาทักผมว่า

    “เธอๆ ชื่อไรเหรอ”

    “อ๋อ ชื่อเจ ครับ”

    รู้สึกว่าผมจะพูดยังไม่ทันจบก็มีผู้หญิงคนหนึ่งพูดแทรกขึ้นมาว่า

    “ฉันชื่อเมย์นะ”

    และทุกคนก็แย้งกันพูดชื่อของตัวเองจนครบทุกคนบางคนผมก็จำได้บางคนก็ไม่ได้เวลาผ่านไปเข้าแถวร้องเพลงชาติจบทำกิจกรรมเสร็จ ทุกคนก็แยกย้ายเข้าห้องเรียนของตนเอง ผมได้เดินเข้าห้องของผมไป อ่อลืมบอกไปว่าผมอยู่ห้อง 4/5 ผมได้เดินเข้าห้องเรียนไป

    “อ้าวเจ มานั้งกับเราสิ”

    ผมได้แต่ยิ้มให้เมย์แล้วก็เดินที่นั้งข้างๆเมย์

    “วันนี้เปิดเรียนวันแรกหวังว่าคงไม่มีเรียนมากหลอกมั๊งว่าไหมเจ”

    “คงงั้นมั๊ง “

    “เจทำไมเธอไม่ค่อยพูดเลย”

    “อ๋อ เราไม่ค่อยชินนะ”

    “ก็ จริงสินะ เธอพึ่งเข้ามาใหม่นิ เอางี้ไว้ฉันจะแนะนำให้รู้จักเอง หลายคนก็พึ่งเข้ามาใหม่เหมือนเธอนั้นแหละอยู่ไปเดี๋ยวสนิทกันเองแหละ”

    “อืม”

    สักพักเราสองคนก็รู้สึกว่าคนเริ่มเข้ามาในห้องเยอะแล้วเราสองคนเลยเงียบลง เวลาผ่านไป เสียงออดดังขึ้นอีกครั้ง นั้นคือออดพักกลางวันนั้นเอง เพื่อนผู้หญิงเกือบครึ่งห้องเดินตรงมาทางผม ทุกคนพูดขึ้นมาพร้อมกันว่า

    “เจ ไปทานข้าวด้วยกันไหม”

    ผมรู้สึกเขินๆ แล้วก็ตอบไปว่า

    “ไม่ดีกว่าอ่ะเราจะไปทานกับพี่ชายเรานะ”

    แล้วเมย์ก็พูดขึ้นมาว่า

    “ว่าแต่นายมีพี่ชายด้วยหรอ”

    “รุ่นพี่นะ”

    พอผมพูกกับเมย์จบสาวๆทุกคนก็ทำหน้าเซงๆแล้วก็เดินออกไป

    “ว่าแต่รุ่นพี่ของนายนะใครเหรอ”

    “พี่เขาชื่อนะโมนะ”

    “ห๊ะ! พี่โมอ่ะนะ นายรู้จักพี่เขาได้ไงอ่ะ”

    “เรื่องมันยาวนะ”

    “โอเคๆ ไว้ขึ้นมาบนห้องแล้วฉันมีไรจะบอกให้นานรู้ งั้นเดินลงไปพร้อมกันฉันนะ ฉันรู้ดีพวกพี่เขาชอบนั้งทานข้าวตรงไหน แล้วเราค่อยแยกกัน”

    “ได้ๆ”

    เราสองคนได้เดินมาถึงโรงอาหารของโรงเรียน

    “นี้ไงเจ พี่นะโม”

    “จริงด้วย เธอรู้ได้ไงว่าพี่เขาชอบนั้งตรงไหน”

    “ก็บอกแล้ว ว่าเดี๋ยวขึ้นห้องไปจะเล่าให้ฟัง”

    “โอเคๆ”

    “งั้นเราแยกกันตรงนี้เลยนะ”

    “อื้ม ไงก็ขอบใจเธอมากเลยนะ”

    พอเมย์เดินจากผมไป พี่นะโมก็เรียกผมขึ้น ตอนนี้ผมตกใจมากก

    “เห้ย! ไอ้เจแฟนเดินมาส่งเหรอว๊ะมึง แหมเปิดเทอมวันแรกมีแฟนแล้วหรอว๊ะ”

    “เห้ย บ้าหรอพี่”

    แล้วพี่พี่ทุกคนก็หัวเราะขึ้นมาพร้อมกัน หลังจากนั้นต่อมาทุกคนก็ทานข้าวเสร็จและแยกย้ายกันไปเหลือแต่ผมกับพี่นะโม เราสองคนยังคงอยู่ในโรงอาหารเราก็นั้งคุยกันไปจนมีเสียงออดดังขึ้นอีกครั้งนั้นคือออดเข้าเรียนนั้นเอง ผมบอกพี่นะโมว่าจะไปแล้วนะหลังจากนนั้นผมก็ลุกขึ้น ทันใดนั้นพี่นะโมดึงแขนผมไว้ผมสะดุ้งทันทีด้วยความตกใจ

     

                                                                                                     ฝากไว้แค่นี้ก่อนนะครับเดี๋ยวจะมาต่อให้นะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×