คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : แนะนำตัวละคร
ก่อนอื่น พวกเราก้อต้องมารู้จักตัวละครที่สำคัญๆ แต่ละตัวก่อนน้า
ตัวละครตัวแรก เป็นตัวสำคัญเลยล่ะค่ะ คือ ทีม หรือนาย ภรภัทรพงศ์ ภูริวัฒนภากรหนุ่มร่างสูง หล่อคมเข้ม ผมสีดำสนิทยาวระต้นคอ ผิวขาวละเอียดอ่อน ตาสีเทาประกายเปรียบเหมือนเหล็กเงิน ขนตายาวเป็นแพ ริมฝีปากเรียวบาง สีดอกกุหลาบแดงสด ช่วงบริเวณลำตัวด้านหน้าข้างๆ จนไปถึงด้านหลังมีรอยสักรูปมังกรสีน้ำตานแดง ซึ่งตัดกับผิวขาวละเอียดอ่อนนั่น กลางลำตัวด้านหน้ามีกล้ามเป็นมัดๆ ซึ่งใครๆที่เห็นเป็นต้องหัวใจละลาย กลายเป็นน้ำในทันที
เขาสามารถเข้าร่วมประกวดนายแบบได้สบายสบายเลยล่ะ และซิกแพ็ค [ อาจจะพิมพ์นะคร้า เหะๆ ต้องขอโต๊ดด้วยนะคร้า
พ่อ และแม่ของทีมเป็นมาเฟีย หรือถ้าจะเรียกให้ดีก็ต้อง ทำธุรกิจส่วนตัวในทางที่ผิดๆ เขาจึงเป็นมาเฟีย และทำธุรกิจที่พ่อ และแม่ของเขาฝากเขาไว้ เขาจึงไม่เคยอยู่ในความลำบาก แต่ถ้าเขาเข้าเจอกับเหตุการณ์ที่น่าวิตกจริงๆล่ะก็ เป็นคนที่สามารถพึ่งพาได้เลยทีเดียว
ครอบครัวของมีอยู่ทั้งหมด 5 คน คือ พ่อ แม่ พี่ชาย น้องสาว และตัวของเขาเอง ซึ่งพ่อ และแม่ของเขา ทั้งคู่ต่างก็ไปทำธุระกิจเหล่านี้ที่ต่างประเทศ นานๆทีที่พ่อ และแม่ของเขาจะมาเยี่ยมเขา และน้องของเขาสักครั้ง จึงทำให้เขาต้องอยู่กับน้องสาวของเขาในเมืองไทยที่นี่เพียงแค่สองคน พร้อมกับบ้านหลังใหญ่โตมโหฬารบานตะไท และคนใช้อีกมากมาย
แต่พี่ชายของเขานั้นต้องไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ จึงทำให้ไม่ได้อยู่กับทีมและน้องสาว ทีมนั้นเป็นคนที่ไม่ชอบหน้าของพี่ชายเป็นอย่างยิ่ง ก็เพราะว่า พี่ของเขาเป็นที่แย่งทุกๆสิ่งไปจากเขา ตั้งแต่ที่พวกเขาทั้งสองเป็นเด็กๆแล้ว จนมาถึงตอนโต
ไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ตาม พี่ของเขาก็จะแย่งทุกๆสิ่งที่เขารักไปทุกอย่าง แม้แต่คู่หมั้นของเขาเอง แต่ตัวของแท็คเองก็ไม่มีวันรู้เลย และพี่ชายของเขาจะแย่งสิ่งของที่เขารักมากที่สุดไปเรื่อยๆ
ทีมเป็นคนคุมเขตต่างๆที่เขาอาศัยอยู่ เขาจึงมีอำนาจมากกว่าคนอื่นๆในละแวกนั้น เขาก้ออายุได้ 18 ปีกว่าๆแล้ว และน้องของเขาอายุได้ประมาณ 5 ขวบ ซึ่งโรงเรียนที่เขาเข้าเรียนอยู่นั้นก็เป็นโรงเรียนของพ่อเขาที่เป็นผู้สร้างโรงเรียนแห่งนี้ขึ้นมา ซึ่งเป็นโรงเรียนเอกชนที่ชื่อที่สุดในกรุงเทพฯ แต่น้องของเขาเข้าเรียนอยู่คนละที่ แต่ก็เป็นโรงเรียนอนุบาลที่ดังพอๆกัน
ธุรกิจของเขาเป็นที่เรื่องลือกันมากในหมู่ขณะการตลาด และการธุรกิจ แต่นั่นก็แค่เบื้องหน้าของเขาเท่านั้น ซึ่งเบื้องหลังของเข้า คือ มาเฟียดุร้าย ซึ่งไม่ต่างกับสัตว์ป่าที่กำลังครั่ง และหิวกระหายเลือด เขาเป็นมาเฟียรายใหญ่ที่ไม่มีใครที่กล้าเข้าใกล้เขา ผิดใจ หรือผิดคำสั่งของเขาแม้แต่น้อย ถ้าเผลอไปทำให้เขาโกรธล่ะก็ แย่แน่ๆ
ซึ่งการที่เขาเป็นนักธุรกิจใหญ่ เพื่อที่จะบังหน้าเจ้าหน้าที่ตำตรวจ ก็แค่นั้นเอง ถึงจะมีตำตรวจรู้ว่าตัวจริงของมาเฟียรายใหญ่นั้นเป็นใคร และใครที่ตอนนี้กำลังธุรกิจผิดกฎหมายอยู่ แต่พวกเข้าก็ไม่แม้แต่ที่จะคิดที่จะจับตัวเขา และครอบครัวของเขาเข้าคุกแม้แต่น้อย ถ้าจับครอบครัวเขาเข้าคุกละก็ สถานีตำรวจต้องเละเป็นผุยผงแน่ๆ เพราะพวกลูกน้องของพวกเขาคงไม่ยอมแน่นอน
~เป็นไงค่ะสำหรับรายละเอียดของตัวละครตัวเอกตัวแรก ถึงจะยาวไปหน่อยก้อเถอะน้า~
ตัวเอกตัวที่สองซึ่งสำคัญพอๆกับตัวแรกเลยนั้นก็คือ เพียงฝัน หรือนาย จารุพักตร์ จิราภัทร์ภากร หนุ่มน้อยหน้าหวานสดใสแสนน่ารัก ร่างบอบบาง เอวคอดเปรียบเสมือนผู้หญิงไม่มีผิด ผมสีน้ำตาลเข้มสะดุดตา ยาวระต้นคอ ซึ่งถูกซอยสั้นๆ แต่เข้ากันอย่างลงตัว ผิวสีชมพูสดใสแสนจะละเอียดอ่อน ตาสีฟ้าสดใสแสนสวย ขนตายาวเป็นแพงอนงาม แขนขาเรียวงามเสมือนผู้หญิง ริมฝีปากบางนุ่มที่น่าลิ้มลองรสชาติ สีชมพูเหมือนกับสีของกลีบดอกกุหลาบ ซึ่งชายใด หรือหญิงใดที่เห็นเป็นต้องตกตะลึงตาค้างเป็นแถบๆ บางคนถึงกับตกหลุมรักขึ้นทันทีที่ได้สบตา หรือพบเห็นกับหนุ่มน้อยหน้าหวานคนนี้
ฝันเป็นคนที่มีนิสัยร่าเริง แจ่มใสอยู่เสมอ ถึงจะบางทีอาจจะก๋ากั่นไปหน่อย แต่ลึกๆในใจเขาก็เป็นคนที่อ่อนโยนมาก และชอบร้องไห้อยู่บ่อยๆในเวลาที่เขาคิดถึงพ่อและแม่ก็ตามที แต่หนุ่มน้อยคนนี้ก็ไม่เคยแสดงความอ่อนแอมาให้ใครเห็นเลยสักครั้งเดียว และแถมยังปกปิดความอ่อนแอได้มิดชิด เพราะเขาใช้ความร่าเริง และสดใสปกปิดความอ่อนแอ
ฝันมักโมโหง่ายถ้าเกิดมีใครสักคนไปกวนประสาทเขาบ่อยๆ เขาก็มักจะวีดแตกในทันที ถ้าเมื่อไหร่ที่หนุ่มน้อยคนนี้อารมณ์เสีย หรือโมโหล่ะก็คงไม่มีใครหยุดเขาได้แน่ แม้แต่น้องชายของเขาเอง ยังไม่กล้าหยุดเขาด้วยตนเองเลย
พ่อ และแม่ของหนุ่มน้อยคนนี้เสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุไฟไหม้ ตั้งแต่ตอนที่เขาอายุได้ 8 ขวบ และซึ่งตอนนั้นน้องชายที่คลานตามกันมา อายุได้ 3 ขวบ เขาและน้องชายเขาถูกช่วยเอาไว้ทัน
แต่พ่อ และแม่ของเขาถูกช่วยไว้ไม่ทัน จึงเสียชีวิตไปพร้อมกับไฟที่กำลังไหม้บ้านหลังนั้น
ตอนเขาและน้องชายยังเป็นเด็กตัวเล็กๆนั้น เขาจึงต้องไปอยู่กับยายของเขาที่ต่างจังหวัด พอเขาโตขึ้นจึงขอยายมาเรียนต่อที่กรุงเทพฯ โดยที่ไม่ลืมพาน้องชายของเขามาด้วย
เขาเป็นคนที่ขยันเรียนมาก จึงทำให้สอบเข้าโรงเรียนเอกชนที่โด่งดังที่สุดในกรุงเทพฯได้ และน้องของเขาเองก็สอบติดได้เช่นกัน
เขามาอยู่ในกรุงเทพฯ นี่ก็เกือบ 3 ปีแล้ว ซึ่งตอนนี้เขาอายุได้ 18 ปี เขาก็ต้องอยู่กับน้องชายของเขาเพียงสองคนที่โรงแรมถูกๆ ที่มีห้องน้ำ 1 ห้อง ห้องนอนอีก 2 ห้อง และห้องครัวอีก 1 ห้อง เป็นโรงแรมที่เหมือนมีบ้านอยู่อีกหลังนึงเลย
ซึ่งโรงแรมแห่งนี้มีห้องพักต่างๆมากมาย และแตกต่างกันออกไป ถึงจะเป็นโรงแรมถูกๆแต่ก็ตกแต่งห้อง และอื่นๆได้อย่างลงตัว และสวยงาม หรูหราไร้ที่ติ ถ้าเปรียบเทียบกับการให้ดาวละก็ ต้อง 3 ดาวขึ้นแน่ๆ
เขาต้องหาเงินมาเป็นค่าขนมให้น้องของเขา และเป็นค่าเล่าเรียนของทั้งสองคนดังนั้นหลังเลิกเรียนทุกๆวันเขาก็ต้องไปทำงานพิเศษอยู่เสมอๆ และ
น้องของเขาก็อาจจะไปช่วยเขาทำงานที่ร้านที่เขาทำงานอยู่บ้างเป็นบางครั้ง จึงทำให้เขา และน้องไม่มีเวลาพักผ่อนเท่าที่ควร
~และนี่ก็คือ ตัวเอกที่สำคัญอีกตัวและเนื้อหายาวมากๆด้วย~
เอาล่ะค่ะถึงเวลาที่ทุกๆคนต้องมารู้จักตัวละครอื่นๆที่เพิ่มขึ้นมา
ตัวแรกก็คือ เพียงฟ้า หรือ ด.ช. ภัตธนสัณต์ จิราภัทร์ภากร อายุ 13 ปีกว่าๆ เป็นน้องชายคนเดียวของ เพียงฝัน ซึ่งเพียงฝันเป็นพี่ชายคนโต และคนแรก
ฟ้าเป็นหนุ่มน้อยร่างบาง และน่าตาน่ารัก เหมือนก็อปปี้มาจากเพียงฝันไม่มีผิดเพี้ยน จึงทำให้เหมือนกับพี่เกือบทุกอย่าง
ฟันน่าตาน่ารักซึ่งเหมือนกับเทวดาตัวน้อยๆที่มาจุติบนโลก ผมสีน้ำตาลอ่อนยาวระต้นคอซึ่งตัดกับผิวขาวละเอียดอ่อนที่บอบบาง ตาคู่สวยหวานหยดย้อยจนมดต้องมาไต่ตอมดอมดม ซึ่งมีสีฟ้า
เป็นประกายดังท้องฟ้าที่สดใส ขนตายาวเป็นแพ ทั้งแขนและขาเรียวยาวเหมือนกับเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆคนนึง ริมฝีปากบางเข้ารูป สีลูกเชอร์รี่ ซึ่งถ้าเปรียบเทียบกับเด็กผู้หญิงแล้วล่ะก็เขาเหมือนผู้หญิงซะจริงๆ
ฟ้ามีนิสัยที่ ก้าวร้าว ดื้อรั้น และซนเป็นอย่างมาก และไม่เคยที่จะฟังคำสั่งของพี่เลยแม้แต่น้อย มันจึงทำให้ไม่เขากับใบหน้าที่แสนหวานนั้นเลย
ถึงเข้าจะเป็นคนที่ก้าวร้าว แต่ในใจลึกๆของเขาเป็นคนที่อ่อนโยน และอ่อนต่อโลกเป็นอย่างมาก เขาจึงไม่รู้จักโลกนี้เท่าที่ควร เขาไม่เคยร้องไห้ หรือสิ่งที่ทำให้แสดงถึงความอ่อนแอให้ใคร หรือให้พี่ตัวเองเห็นเลย เพราะเขาคิดว่า ‘การที่เขาร้องไห้นั้นเป็นการที่เขาแสดงความพ่ายแพ้ หรือยอมแพ้ต่อสิ่งนั้นๆที่ร้องไห้ให้’
พี่ของเขาเคยพูดให้เขาฟังเมื่อหลายปีมาแล้ว ก็ตอนที่พ่อ และแม่ของเขาเสียชีวิตไปแล้วนั้นแหละ เขาจึงไม่ร้องไห้อีก แต่ถึงบางครั้งเขาอาจจะร้องไห้ออกมาบ้าง ซึ่งมันก็ไม่บ่อยนักหรอก
เขาเป็นที่ห่วงพี่ชายของเขามาก เพราะว่า พี่ชายของเขาเป็นคนเดียวที่ตอนนี้เขาเหลือ ซึ่งเขาไม่ยอมให้ใครมาทำร้ายพี่ของเขา หรือแยกเขากับพี่ของเขาไปอย่างแน่นอน
ตัวละครที่สอง คือ เฟย์ หรือด.ญ. อิสริยณี ภูริวัฒนภากร เป็นน้องสาวคนสุดท้อง ที่มีหน้าตาแสนน่ารัก น่าเอ็นดู ผมสีน้ำตาลอ่อนๆ ซึ่งทำให้หนูน้อยคนนี้ดูสดใส เหมือนไม่เคยป่วยเป็นโรคใดๆทั้งสิ้น ผิวขาวอมชมพูบอบบาง ซึ่งแสดงถึงความเป็นเด็กน้อยๆ ตาสีฟ้าน้ำทะเลสดใส แต่กลับดูหม่นหมอง แสดงถึงความโศกเศร้า แต่หนูน้อยคนนี้ก็ไม่เคยแสดงความโศกเศร้าที่เหมือนดวงตาคู่นี้เลย ริมฝีปากบางอมชมพู ที่ไม่เคยจะหยุดยิ้ม และมันจะยิ้มตลอดไป จนกว่าวันนั้นจะมาถึง วันที่เข้าไม่ได้อยู่บนโลกใบนี้อีกแล้ว
หนูน้อยคนนี้เป็นที่รักของทุกๆคนในครอบครัว ทุกๆคนภายในครอบครัวต่างก็คอยดูแล คอยประคบประคอง เพื่อที่จะไม่ให้ได้รับอันตรายใดๆทั้งสิ้น เพราะหนูน้อยคนนี้เป็นโรคหัวใจ ซึ่งอาจจะมีชีวิตอยู่ได้เพียงไม่กี่เดือน หรือไม่กี่ปีเท่านั้น
ซึ่งมันทำให้ทีมผู้เป็นพี่ชายต้องคอยดูแลเสมอๆ ไม่เคยที่จะห่างเหินไปไหน
มันจึงทำให้หนูน้อยคนนี้เป็นคนที่ขี้เอาแต่ใจ จะเอาสิ่งใดก็ต้องได้สิ่งนั้น แม่บ้านต่างๆก็จะปวดหัวอยู่เรื่อยมา แต่ก็ไม่เคยที่จะขัดคำสั่งเลยแม้แต่น้อย เพราะถ้าเกิดพวกเขาขัดคำสั่งหนูน้อยคนนี้ หนูน้อยก็จะเสียใจมาก จนอาจจะทำให้ย่นระยะเวลาในการมีชีวิตอยู่ของหนูน้อยคนนี้ลดลงเรื่องๆ
หนูน้อยคนนี้มีนิสัยที่ร่าเริง แต่ขี้เอาแต่ใจเป็นอย่างมาก ซึ่งคนที่จะห้ามเธอไม่เอาแต่ใจนั้นก็คงจะเป็นพี่ชายของเธอคนเดียวเท่านั้น เขาคนนั้นก็คือทีม
ตัวละครที่สาม คือ ยุน หรือ ปาร์คยุนแจ หนุ่มหน้าใส มีใบหน้าที่ดูคมคาย ผมสีดำออกน้ำเงินๆ เป็นประกายเงางาม เป็นธรรมชาติมาตั้งแต่กำเนิด มันทำให้เข้ากับ ดวงตาคมคายน้ำตาลเข้ม และผิวสีแทนที่ดูงามผุดผ่อง ริมฝีปากบางเชียบสีดอกกุหลาบอ่อนๆ
ยุนเป็นเด็กเกาหลี ซึ่งอยู่ที่เกาหลีมาตั่งแต่กำเนิด แต่พูดภาษาไทยได้ดีเยี่ยม ไร้ที่ติ เขาจึงสามารถมีเพื่อนได้เร็ว เพราะเข้าใจ และพูดภาษาไทยได้
เขาย้ายมาอยู่ที่เมืองไทยตั้งแต่อายุ 13 ปี ก็เพราะว่า พ่อและแม่ของเขาต้องย้ายสถานที่ทำงานมาอยู่ที่เมืองไทย มาประกอบธุรกิจส่วนตัว ที่สำคัญต่อประเทศไทยเป็นอย่างมาก
เขาได้เข้าเรียนอยู่ที่เดียวกับฝัน เขาทั้งสองเป็นเพื่อนกัน และสนิทกันมาก จนความสัมพันธ์ของยุนที่มีต่อฝัน ร่วงล้ำความเป็นเพื่อนไปแล้ว แต่เขาก็ไม่อาจที่จะบอกฝันให้รับรู้ได้ เพราะเขากลัวว่า ถ้าเกิดบอกไป อาจจะทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างเขาและฝัน ห่างกันยิ่งกว่าเดิน
ยุนเป็นคนที่เงียบๆ ไม่ค่อยพูด ค่อยจา แต่ก็ขี้เล่น มีนิสัยที่เหมือนเด็กๆบ้างในบางครั้ง และเขาเป็นคนที่ชอบเป็นห่วงฝันอยู่เสมอ ไม่อยากจะให้ฝันไปไหนคนเดียว เขาจึงดูแลเอาใจใส่ฝันเป็นอย่างดี
~เอาแค่นี้ก่อนก็แล้วกันนะ พอดีคิดไม่ออกแล้วน่ะซิ~
ความคิดเห็น