ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
Lavida Arima ตลอดชีวิตที่ผ่านมาของฉัน...ฉันได้พบเจอการสูญเสียมาก็หลายครั้งหลายคราว และการสูญเสียของฉันมันมีเหตุมาจากความขัดแย้งระหว่าง 'มนุษย์' และ 'กูล'
สำหรับฉันแล้ว สิ่งที่แย่งชิงเหล่าคนสำคัญไปไม่ใช่กูล เผ่าพันธุ์ที่ถูกนับให้เป็นศัตรูตามธรรมชาติของมนุษย์ แต่มันคือ 'กรงขังที่วาชูสร้างขึ้น'
ตัวฉันเองก็มีสายเลือดของผู้ที่สร้างกรงนกอันแสนบิดเบี้ยวนี้ขึ้นมาแล้วก็คงเพราะเป็นเช่นนั้น...ตัวฉันจึงได้เกิดมาพร้อม 'บางสิ่ง' ที่ไม่เหมือนใคร 'บางสิ่ง' ทีี่น่ากลัวและอันตราย จนตัวของฉันเอง...ยังไม่อยากยอมรับมัน
แต่ในวันหนึ่ง...วันที่ฉันเรียนรู้ได้ว่าสิ่งที่ควรจะทำคืออะไร ฉันจะหยุดไม่ให้การสูญเสียเพราะเรื่องงี่เง่าไร้แก่นสารนี่ด้วยตัวเอง...ฉันจะเป็นคนสุดท้ายที่ต้องเจ็บปวดเพราะเรื่องบ้านี่ ฉันจึงตัดสินใจ...ยอมรับว่าตัวของฉันนั้น ไม่ใช่อะไร...เป็นปีศาจที่นรกส่งมาให้ใครก็ตามที่คิดจะควบคุมโลกนี้ด้วยกฎเกณฑ์วิปลาสที่สร้างขึ้นได้ชดใช้ผลกรรม
และฉันคือ...ลาวิดา ดาบแห่งองค์ราชาตาเดียว
.
.
สวัสดีค่า เป็นเรื่องแรกในDek dเลยนะคะ ฝากตัวด้วยนะคะ แฟนฟิคชั่นเรื่องนี้จะมาคล้ายๆแบบ จักรวาลคู่ขนาน ไม่รู้จะเรียกงั้นได้ไหมนะคะ 55555 แต่เอาเป็นว่า ฝากด้วยนะคะ ติชมได้เต็มที่เลยนะคะ ผิดพลาดประการใดก็ขออภัยด้วยนะคะ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
เคนคุงดูแลคุณแม่ดีๆนะรอน้องลาวิดาจังกลับไปนะอย่าลืมน้องนะแงงงงงง ขอเวลาทำใจแป๊บ 1 2 3 เป็นกำลังใจให้เสมอนะ พี่ รอภาคต่อไปคร้าาาาา(เปลี่ยนอารมไวมากเสียงปริศนาที่ไม่รู้ที่มา)
จริงๆแล้วพี่ก็แอบน้ำตาไหลตอนแต่งเหมือนกันเลยค่ะฮืออออ
ขอโทษด้วยนะครับที่ไม่ได้เข้ามาอ่านเลยช่วงนี้การบ้านเยอะมากเลยครับ
555555แบบนี้ต้องรอลุ้นกันปายนะคะ
555555แบบนี้ต้องรอลุ้นกันปายนะคะ
ขอบคุณที่ติดตามกันมานานเลยนะคะ พี่ดีใจจริงๆค่ะ
ไปอ่นตอนต่อไปแป็บ งือออออ เพลงชาติขึ้นแล้วอะจะเข้าแถวแล้วววว
คิดถูกจริงๆที่อ่านเรื่องนี้ก่อนทำการบ้าน ถึงจะโดนพี่ด่าไปรอบนึงเพราะดิ้นไปมามือตีกำแพงแล้วไปต่อที่หมอนข้าง
สุขใจจริงๆ
ตอนหน้าเตรียมถ้วยมารอมาม่าแล้วนะ ใส่มาให้เต็มที่ไม่ต้องเกรงใจ เป็นกำลังใจให้เสมอ พี่สาว
ฟินแล้วก็อย่าลืมทำการบ้านให้เสร็จนะคะ พี่เป็นกำลังใจให้ อย่าลืมตั้งใจเรียนด้วยนะคะ((ระวังมือด้วยนะคะน้องแป้ง เดี๋ยวจะเจ็บเอา))
ขอบคุณนะคะที่คอยติดตามกันมาเสมอเลย♡♡
จูบหวานเชียวนะโทวกะจัง เคนตั๊กกี้ (เกือบจะหวีดแล้วเหมือนกันแต่คนเยอะเดี๋ยวโดนหาว่าบ้า) โอ๋ๆนะลาวิดาจังตอนนี้เธอได้หนึ่งในหญิงสาวที่ดีที่สุดคนนึงเป็นแม่แล้ววววว^~^)
รอลุ้นตอนต่อไปแงงงง ไรท์บอกแบบนั้นแปลว่าตับผมจะพังอีกครั้งช่ายม้ายยยแงงงงง
หวีดข้างนอกไม่ได้มาหวีดในนี้ได้เต็มที่เลยนะคะ
ตอนต่อไปนี่บอกเลยว่าไรท์ต้องตำ ต้องตำเลยค่ะ ไม่ตำไม่ได้จริงๆ
ทางน้องแป้งเองก็อย่าลืมดูแลตัวเองนะคะ
มันไม่แจ้งเตือนผม แอแงงงงงงง สนุกมากครับแต่งต่อๆไปนะครับเหนื่อยก็พักน๊า ตอนต่อไปงานแต่งใช่มั๊ยยยย◇[]◇!!
ต้องขอบคุณมากๆเลยนะคะ ดีใจที่ชอบน้าา
เคนตั๊กกี๊ได้เป็นพ่อของลาวิดาจังด้วยล่ะ~ขอให้ตอนจบแฮปปี้อยู่ด้วยกันทั้งครอบครัวเถิดฮืออออ(Q-Q)
ถึงเคนตั๊กกี๊จะเป็นสามีแต่คิดสภาพรู้สึกเหมือนโทวกะได้ลูกสามคนมากกว่าแฮะ\(0v0)/
แอบเชียตรงมุมมืด ไม่รู้ไงนะหลังจากอ่านคำนั้นปุบยิ้มตลอดตอน / น้องคงจะอ่านไม่ผิดใช่มะ เป็นกำลังใจให้เสมอ โอเน่จัง คาวาอี้
งุ้ยย ขอบคุณนะคะ
ลาวิดาดุกดิกๆตั้ลร๊าก♡~♡)
แล้วอืม...//ยกคว้อนควิ้งเตรียมทุบฮาจิเมะ
ขอบคุณที่เอ็นดูยัยน้องลาวิดานะค้าา
อันสุดท้ายนี่ใจเย็นก่อนเพราะรอไรท์ด้วยค่ะ5555 อยากทุบอยู่นิดๆ(เอ็นดูเจ้าฮาจิเมะนะคะแต่ก็น่าตีจริงๆ555)
ขอบคุณนะค้าา
พี่แว่นคนนั้นคือนิชิกินะคะ
ใกล้จบนี่ใกล้จบแน่นอนค่ะ แต่ จบภาคแรกหรือเปล่า? หรือจบบริบูรณ์ก็ต้องรอติดตามเอานะคะ
ขอบคุณนะคะที่ติดตามกัน
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็จะติดตามและให้กำลังใจต่อไป (รวมถึงการเป็นไบโพล่าด้วยนะน่ะ)
( o v o )
ไว้เจอกันตอนหน้านะคะ สวัสดีค่าา
อ๊ายยยยยย! ลาวิดาจัง! โทกะจัง!นั้นรัก!♡v♡)!
ขอให้ happy ending พอTvT)
ขอบคุณนะค้าา ไรท์ก็เขียนไปยิ้มไปเหมือนกันเลยค่ะฮึ้ยยย
ไว้รอติดตามตอนจบได้เลยนะคะ จะแฮปปี้ไหมน้อ อิอิ
รักๆค่า
ขอบคุณนะคะน้องแป้ง ขนาดมีเรียนยังอุตส่าห์ไม่ลืมแวะมาให้กำลังใจกัน(แต่ยังไงก็ห้ามโดดเรียนนะคะ)
จุ๊มุ รักนะคะ
/สงสารน้องเจนนี่เมื่อไหร่น้องจะหายเศร้าแล้วหยุดโทษตัวเองชักที ฮือ อยากให้ทั้งสองคนได้เจอกันในแบบที่ทุกอย่างจบลงด้วยดีแล้วอะ ไปๆมาๆคิดไปไกลแล้วว่าเป็นเพื่อนสาวที่ไม่ใช่แค่เพื่อนสนิดแต่เป็นอะไรที่มากกว่าแล้วแฮะ เป็นกำลังใจให้เสมอ ดูแลตัวเองด้วยช่วงนี้หน้าฝนนะคะ พี่
คงยากแน่เลยที่จะหายเศร้า เพราะตั้งแต่งานศพคุณไฮรุก็ไม่ได้คุยกันอีกเลยล่ะค่ะ แต่ถ้าเจอกันแล้วได้บอกอะไรๆกันคงพอช่วยได้ค่า แต่ก็จะเจอกันไหมต้องรอลุ้นนะคะ
คิดถึงพี่สิใครจะไม่คิด/ เมื่อไหร่ลาวิดาจะได้เป็็นลูกบุญธรรมของโทกะจังเนี่ย นับวันยิ่งเหมือนแม่ลูกขึ้นทุกที งืออ ใก้ลจะจบแล้วอะ ไม่รู้ว่าจะจบยังไงแต่ก็จะติดตามและให้กำลังใจเสมอนะคะพี่(น้องเปลี่ยนรูปโปรใหม่เป็นตัวระครที่ชอบอาจจะดูแปลกตาไปหน่อยแต่ก็อย่าลืมกันนะค่ะ) :)
บอกไม่ได้หรอกค่าว่าคุณโทกะจะรับลาวิดาเป็นลูกสาวหรือเปลา หรือรับเมื่อไรฮิๆ
ตอนนี้ก็ยังคงต้องขอขอบคุณเหมือนเดิมเลยค่า รักๆค้าบ
ลุ้น ลุ้นไปหมดแล้วเรื่องจะจบยังไงเนี่ยยิ่งอ่านยิ่งเดายากแต่สนุก /ช่วงนี้จะพยายามมาอ่านให้ไดเลยนะค่ะ เป็นกำลังใจให้เสมอแม้ว่าจะเหนื่อยขนาดไหนก็ต้องมาอ่านเรื่องนี้ให้ได้ \(OoO)/
เคนคุงเรียกลาวิดาจังไปทำไมน้อออ อยากรู้จัง คงไม่ใช่เรื่องของโทกะจังหรอกมั้งงง /อันนี้น้องสงสัยเรื่องนึงคือถ้าถึงตอนที่คาเนกิกลายเป็นตัวอะไรก็ไม่รู้แล้วแบบนั้นลาวิดาจะเป็นยังไงถ้าเห็นโทกะจังเจ็บแบบนั้นจะไม่เหมือนคาเนกิใช่ไหมที่บ้าคลั่งจะกลายเป็นตัวประหลาด แล้วลาวิดาจะรู้สึกยังไงเมื่อเห็นคาเนกิเป็นแบบนั้น อยากรู้จัง ถ้าถึงตอนนั้นลาวิดาจะเป็นแบบไหนกันนะ เป็นกำลังใจให้เสมอ สู้นะคะ ช่วงนี้พี่น่าจะเรียนออนไลเหมือนน้องเพราะฉะนั้นก็พักผ่อนบ้างนะค่ะอย่าเครียดเรื่องเรียนนะค่ะ แล้วก็ตั้งใจเรียนด้วยเพื่ออนาคตของพี่ สู้ๆ (^w^)
ส่วนที่ว่าเนื้อเรื่องจะเป็นแบบที่น้องแป้งว่าไหมเนี่ย ก็ต้องรอลุ้นนะคะ บางทีอาจจะต่างจากต้นฉบับก็ได้ หรือจะเหมือนกันก็ต้องรอติดตามเลยนะคะ(ปล.รบกวนไม่สปอยล์เนื้อเรื่องต้นฉบับนะคะ อันนี้ถือว่าเบานะคะ ไม่เป็นไรค่า)
ส่วนเรื่องที่ว่าถ้าลาวิดาเห็นคุณโทกะถ้ามีใครมาทำเจ็บนี่โกรธไหม พี่บอกเลยค่ะว่าโกรธมากแน่นอน เผลอๆคุณเธอจะโกรธกว่าสามีคุณโทกะอีกแหละค่ะ55555
ขอบคุณนะค้าาา ที่ให้กำลังใจกันมาตลอด พี่ดูแลตัวเองแน่นอนค่า น้องแป้งก็เช่นกันนะคะ อย่าลิมพักผ่อนให้เพียงพอล่ะจะได้สมองแล่นๆ