คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ทำไมเมิงต้องมองกูอย่างงั้นด้วยวะ ไอ้เนยยย (เต็ม 100% แล้วคร้าบบบ)
ก็เด็กใหม่ มันหน้าหล่อนี่ครับ (ผมเลยหมั่นไส้)
ตอนที่ 2 ทำไมเมิงต้องมองกูอย่างงั้นด้วยวะ ไอ้เนยยย
เนื่องจากวันนี้เป็นวันเปิดเรียนวันแรก เลยทำให้ไม่มีการเรียนการสอน นอกจากคุณครูผู้สอนทุกคนต้องทำการตกลงในการสอนกับนักเรียน พ่วงด้วยการแจกผลการเรียนรู้ จึงทำให้พวกเพื่อนๆผมว่างกันสุดๆ
บางคนนั่งอ่านหนังสือ (การ์ตูน) อย่างสบายอารมณ์ บางคนนอนฟังเพลงอย่างไม่สนใจใคร แล้วบางคนนั่งโมแตกอย่างไม่เกรงใจใคร พวกผมเองก็เช่นกันครับ ตอนนี้มานั่งตั้งแก๊งกันอยู่หลังห้องใกล้ๆกับถังขยะ (ที่ซึ่งเป็นที่นั่งประจำกลุ่มของผม) โดยมีกลุ่มไอ้การมานั่งรวมอยู่ด้วย
อ้อ! ยังมีอีกหนึ่งคนที่หลงฝูงเข้ามาด้วยครับ ก็ไม่ใช่ใคร นอกจากไอ้เด็กใหม่ขี้เก๊กนั่นแหละครับ มันติดสอยห้อยตามมาจากกลุ่มไอ้การครับ อยากจะหาเรื่องไล่อยู่หรอกนะ แต่ก็ไม่รู้จะไล่มันยังไงเหมือนกัน จึงได้แต่ทำหน้าบึ้งๆมองมันนั่นแหละครับ
“เฮ้ย! จริงหรือวะ กูเพิ่งรู้ว่ะ” ไอ้กิ๊ฟนี่ก็อีกคน ทั้งๆที่รู้ว่าผมไม่ชอบขี้หน้าไอ้ขี้เก๊กดอมนั่นเท่าไหร่นัก แต่มันกลับคุยกับไอ้บ้านั่นหน้าตาเฉยครับ แถมยังดูจะถูกคอกันอีกนะนั่น! ทิ้งให้ผมนั่งหงอยอยู่คนเดียว (ได้ข่าวว่ามึงนอนอ่านการ์ตูนนี่ // Me ถูกไอ้เนย์เตะกระเด็น เนื่องจากขัดอารมณ์มันที่กำลังร้องหาแม่ยก)
ฮือๆ ไอ้เพื่อนทรโย้ดดดด ไปภักดีกับมันทำม้ายยยย
***
ออดดด~
ทันทีที่เสียงกระดิ่งดังขึ้น บ่งบอกถึงว่าหมดเวลาเรียนคาบเช้าแล้ว ผมก็รีบทำหน้าที่ของหัวหน้าห้องที่ดีทันที ก่อนจะฉุดมือไอ้กิ๊ฟ ลากหลุนๆออกมาจากห้อง ตรงไปโรงอาหารอย่างรวดเร็ว
“เฮ้! ไอ้เนย์ มึงจะรีบไปหาป้ามึงหรือไง! กูเดินตามไม่ทันมึงแล้วนะโว๊ยย~ย” ไอ้กิ๊ฟมันโวยวายครับ โดยที่มีผมนี่แหละ ที่เป็นคนลาก (เน้น! ‘ลาก’) มันให้เดินเร็วๆ
ไม่ใช่เพราะหิวข้าวหรืออะไรหรอกนะครับ แต่เพราะผมกลัวว่าไอ้ดอมมันจะแย่งเพื่อนผมไปเสียก่อน เพราะตั้งแต่เมื่อเช้าแล้ว ไอ้สองตัวนี้ (ไอ้ห่ากิ๊ฟเพื่อนทรยศกับไอ้ขี้เก๊กดอม) มันคุยกันได้มันส์ปากมากครับ ดูเหมือนเป็นเพื่อนซี้กันมาซะสิบชาติอย่างงั้นแน่ะ ไอ้ผมก็เลยกลัวว่า ไอ้ดอมมันจะแย่งเพื่อนผมไป มันจะทำให้ไอ้เนย์โดดเดี่ยว (โฮๆๆ เห็นไหมครับ ผมมันน่าสงสารขนาดไหน T^T)
“รีบๆไปนี่แหละดีมึง เดี๋ยวไม่มีโต๊ะนั่งนะโว๊ย” แถได้อีกครับ เพราะความจริงต่อให้มาสายขนาดไหน มันก็มีที่นั่งอยู่ดีนั่นแหละ โต๊ะอาหารโรงเรียนผมออกจะเยอะโคตร!!
“แถได้อีกเน๊อะมึง ไอ้เวร” ไอ้กิ๊ฟมันบ่นสั้นๆ ก่อนจะชิ่งผมไปเข้าแถวซื้อข้าวกิน
โรงอาหารโรงเรียนผมใหญ่มากๆครับ สามารถบรรจุคนได้เยอะโคตรๆ แถมของกินก็มีให้เลือกเยอะอีกต่างหาก ไม่ว่าจะเป็นอาหารตามสั่ง ข้าวแกง ขนมจีน มันมากจนเลือกไม่ถูกเลยล่ะครับ ราคาก็ถูกสุดๆ อร่อยด้วย
แล้วผมก็ไปซื้อของกินบ้าง และด้วยความที่ไม่รู้ว่าจะกินอะไรดี เลยจบลงที่ร้านข้างแกงเหมือนทุกๆวัน ซื้อเสร็จก็เดินไปที่โต๊ะประจำเลยครับ เห็นไอ้กิ๊ฟมันนั่งจุ่มปุ๊กอยู่ก่อนแล้ว ข้างๆมันก็มี... ‘ไอ้ท๊อป’
ไอ้ท๊อปเนี้ย มันอยู่ห้อง 2 ครับ อยู่กลุ่มเดียวกับไอ้เนยน้องสาวผมด้วย ไอ้นี่มันเจ้าชู้ครับ หูตาแมร่งระยิบระยับ เห็นแล้วแอบใจสั่น (ผู้หญิงน่ะแน่นอนครับ แต่ถ้าสำหรับไอ้กิ๊ฟแล้วล่ะก็ มันไปสั่นช่วงล่างครับ (เท้าน่ะครับ อย่าคิดไกล)) แล้วคุณอย่าแปลกใจ ว่าทำไมมันถึงมานั่งยิ้มกริ่ม (โดยมีไอ้กิ๊ฟนั่งหน้าหมาไม่แดก) อยู่ตรงล่ะก็ เพราะว่ามันมาจีบไอ้กิ๊ฟครับ แต่เพื่อนผมน่ะ มันแมนเต็มร้อย สนใจไอ้ท๊อปก็บ้าแล้ว! มันเลยนั่งหน้ามู่ทู่อยู่นี่ไงล่ะครับ
“ไงไอ้ท๊อป มาจีบไอ้กิ๊ฟหรือไง” ผมเดินเข้าไปหาพวกมัน พร้อมกับหยอดแซวพวกมันไปด้วย เพราะผมรู้ว่าไอ้กิ๊ฟไม่ค่อยชอบไอ้ท๊อปเท่าไหร่ ผมเลยแกล้งแหย่มันเล่นเท่านั้นแหละครับ หุหุ
“เออซิวะ คิดดูดิ กูตามจีบมาตั้งแต่ ม. 2 แล้ว ยังไม่ตอบรับรักกูเลย คนอะไร ใจแข็งชะมัด” ไอ้ท๊อปมันพูดยิ้มๆ แต่ก็อดบ่นท้ายๆไม่ได้ ผมก็หัวเราะไปกับมันเบาๆ ไม่กล้าหัวเราะดังครับ เพราะไอ้หมาบ้ากิ๊ฟมันจ้องจะแดรกตับผมอยู่
จริงอย่างที่ไอ้ท๊อปมันพูดนั่นแหละครับ มันตามจีบไอ้กิ๊ฟเพื่อนซี้ผมตั้งแต่ม. 2 แล้ว (คนบ้าอะไรไม่รู้ ตื้อเก่งชิบ) ช่วงแรกๆไอ้กิ๊ฟโคตรนอยย์เลยอ่ะครับ เห็นไอ้ท๊อปมาแต่ไกล มันก็จ้องจะขวิดเขาแล้ว แต่ช่วงหลังๆนี่ มันลดอาการลงครับ คงจะปลงแล้วล่ะมั้ง?!
“ไอ้เหี้_ หยุดพูดแมร่งทั้งคู่เลย แล้วมึงอ่ะ ไอ้ท๊อป ไปซื้อข้าวแดรกไป๊!” และแล้วไอ้กิ๊ฟก็องค์ลงครับ ลงกับใครไม่ได้ ก็ไปลงกับไอ้ท๊อปซะงั้นไป (เพราะมันรู้ว่า ถ้าลงกับผม ผมก็จะแซวมันอีก เหอๆๆ)
“งั้นเดี๋ยวผมมานะครับที่รัก อย่าหนีไปไหนล่ะ ถ้าท๊อปกลับมาไม่เห็นที่รักล่ะก็ โดนหอมแก้มจนช้ำแน่ๆ” แต่มันก็มิวายหยอดครับท่าน แถมหอมแก้มไอ้กิ๊ฟไปหนึ่งทีด้วย (คนมองกับตรึม ฮ่าๆๆ) ทำเอาไอ้กิ๊ฟหน้าแดงไปเลย อย่าว่าแต่มันเลยครับ ผมเองยังรู้อายแทนเลย ฮ่าๆๆ
“ไอ้บ้าท๊อปนี่” ไอ้กิ๊ฟมันพูดเบาๆครับ แต่ระดับผมแล้ว ได้ยินแน่นอน ฮ่าๆๆ หน้าเพื่อนผมยังแดงแจ๋อยู่เลยครับ เหมือนว่ามีใครเอาซอสมะเขือเทศไปรดหน้ามันงั้นแหละครับ
โอววว เพื่อนท๊อปเอ๋ย~ อีกไม่นานมึงสมหวังแน่ ฮ่าๆๆ
สำหรับผมแล้ว เรื่องที่เพื่อนจะเป็นเกย์เป็นกระเทยอะไรทำนองนี้ ผมไม่รังเกียจหรอกครับ เฉยๆเสียด้วยซ้ำไป เพราะยังไงมันก็เป็นเพื่อนเรา คบกันมานาน ตัดกันไม่ขาดหรอกครับ เพียงแต่อย่าคิดที่จะมากินผมแล้วกัน มิเช่นนั้น ผมจะหนีครับ เหอๆ (อยู่ได้โง่เด่ะ กลัวเสียเอกราชเหมือนกันนะเฟ้ย!!)
***
เอาไปแค่นี้ก่อนนะครับพ่อแม่พี่น้อง!! เดี๋ยวจะมาต่อที่เหลือให้ (ซึ่งก็ไม่รู้ว่าจะนานแค่ไหน ฮ่าๆๆ) ตอนนี้น็อตปวดเฮดมากมาย ขอพักผ่อนก่อนนะคร้าบบบ (ติดชื่อตอนไว้ด้วย ยังคิดไม่ออก เอิ๊กก~ก)
ปล. ไมคนเม้นน้อยจัง?! หรือไม่มีคนอ่าน?! แง๊!!!~ T^T
***
“มึงเป็นไรวะ ไอ้เนย์ ทำหน้ายังกับโดนแย่งเมียงั้นแหละ” ปากไอ้มอสครับ อยู่ดีไม่ว่าดี แกว่งปากหาตรีนหรอมึง แสรดดด แล้วให้พูดยังไงวะ ว่าไม่ชอบขี้หน้าไอ้คนที่นั่งข้างๆเนี้ย! แมร่ง
ใช่แล้วครับ! อย่างที่ทุกคนคิด (หรือเปล่าวะ?!) ไอ้ดอมเด็กใหม่หน้าเก๊กมันมานั่งแสลนที่โต๊ะประจำกลุ่มของผมครับ แต่จะว่าแมร่งมันอะไรก็ไม่ได้อีก เพราะไอ้คนที่พามันมาคือ ไอ้น้องสาวฝาแฝดสุดแสบของผมนั่นเอง ‘ไอ้เนย’
ทั้งๆที่มันก็รู้อยู่เต็มอกว่าผมไม่ค่อยชอบหน้าไอ้ขี้เก๊กดอมเท่าไหร่นัก แต่มันก็จะยังพามาอีก! (ถ้ามันไม่รู้นี่โลกคงแตกอ่ะครับ เพราะมันมันมีสายสืบเยอะ รู้เรื่องของผมทุกเรื่องแหละ เรื่องที่ผมไม่อยากให้รู้ มันก็รู้จนได้) แค่นั้นยังไม่พอครับ มันยังเจือกเจ้ากี้เจ้าการลากไอ้บ้านั่นมานั่งข้างๆผมอีก! ส่วนตัวมันน่ะหรอ โน่นนน~ ไปนั่งจ๊ะจ๋าอยู่กับกิ๊ฟนั่นแหละ แล้วมันก็ช่างกล้าเน๊อะ นั่งจู๋จี๋กับไอ้กิ๊ฟมันได้ ทั้งๆที่มีไอ้ท๊อปนั่งปั้นหน้ายักษ์วันแจ้งอยู่ มันไม่รู้สึกกลัวสายตาจิกกัดของไอ้ท๊อปมันเลยหรือไงวะ?! =[]=;;; (หรือว่ามันแกล้งไอ้ท๊อปบ่อยจนชิน?!)
“สัด แดรกๆข้าวเข้าไปเถอะ ก่อนที่กูจะไปคว่ำจานมึง” ผมพูดใส่อารมณ์นิดๆ บ่งบอกถึงอารมณ์ตอนนี้ได้ดี ไอ้มอสมันก็ทำท่ายักไหล่เป็นเชิงว่าไม่สนใจ แต่ก็รีบตักข้าวปากอย่างรวดเร็ว อย่างกับว่ามันจะซ้อมไปแข่งแดรกเร็วในรายการทีวีแชมป์เปี้ยนยังไงอย่างงั้น (เอ... ตอนนี้มันยังมีรายการนั้นอยู่หรือเปล่าหว่า?!) คนอื่นๆก็ไม่ได้สนใจอะไรหรอกครับ เพราะมันก็เป็นปกติที่พวกเราจะบอกหยอกเล่น(??)กันบ่อยๆ
ยกเว้นแต่ไอ้เนยครับ เพราะมันมัวมองหน้าผมที ไอ้(หมาขี้เก๊ก)ตัวข้างๆผมที ก่อนจะยิ้มกริ่ม (แบบแหม่งๆ) นี่ถ้าว่าผมไม่รู้นิสัยมันจริงๆแล้วล่ะก็ คงสงสัยไม่น้อยกับไอ้รอยยิ้ม (แหม่งๆ) ของมัน แต่เพราะผมรู้ดีน่ะซิ! ถึงได้รู้สึกขนลุกขนพองกับรอยยิ้มของมันน่ะ!
“มองไรของมึง ไอ้เนย” ผมถามไอ้เนยที่กำลังหวานใส่ไอ้กิ๊ฟมันอยู่ (โดยมีไอ้ท๊อปนั่งน้ำลายยืดเหมือนหมาหวงของ) มันหันมามองผมเล็กน้อย ก่อนจะยิ้มหวานหยด ชนิดที่ยังอดเสียวสันหลังไม่ได้
ผมไม่รู้ว่ามันคิดจะเล่นอะไรอีกนะครับ แต่แน่นอนคงไม่พ้นเรื่องแกล้งผมอยู่ดีนั่นแหละ ดูเหมือนมันจะติดเป็นนิสัยแล้วล่ะครับ นิสัยแกล้งสายเลือดตัวเองเนี้ย! แต่จะว่าติดเป็นนิสัยก็ไม่ได้ เรียกว่า ‘สันดารที่แก้ไม่หาย’ น่าจะดีกว่านะ
“ปล๊าววว~” ตอบเสียงซะสูงเชียวนะมึง แล้วอย่างงี้กูจะเชื่อได้ไงว่าไม่มีแผนแสนน่ากลัวในสมองมึงน่ะ
ไอ้เนยแสดงท่าทางเป็นผู้บริสุทธิ์ใจ โดยการจิ้มลูกชิ้นทอดป้อนไอ้กิ๊ฟเพื่อนเลิ๊ฟผมต่อ มันก็อ้ารับแต่โดยดีไม่มีขัด ไอ้เพื่อนผมมันไม่รู้ตัวเลยสักนิด ว่าถูกใช้เป็นเครื่องแกล้งคนอื่นอยู่น่ะ
แต่ยังไงก็ช่างเถอะ เพราะอย่างน้อยตอนนี้คนที่มันสนุกก็ไม่ใช่ผมล่ะวะ แต่เป็นไอ้ท๊อปแทน เฮ้อ~ สงสัยช่วงนี้ผมต้องระวังตัวซะแล้วล่ะ มิเช่นนั้นได้กลายเป็นของเล่นแก้เซ็งไอ้เนยแหงๆ
.. TBC. โปรดติดตามตอนต่อไป ..
อ้า! ขอโทษนะครับ ที่มาต่อจนจบช้ามากมาย เนื่องจากเกิดอาการพล็อตกระจุย ไม่ใช่คิดออกกระจุยนะ แต่มันแตกกระจุยจนจับมาไม่ถูกนั่นเอง ตอนที่เหลือมันจึงเป็นเช่นนั้นแล ฮ่าๆๆ
ตอนนี้คุณเนยน้องสาวฝาแฝด (แต่หน้าคนละฝา) ก็โผล่มาแล้ว เธอจะมาป่วนหรือเปล่า อันนี้ต้องติดตามเอาเอง (เพราะน็อตก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะให้คุณเธอป่วนยังไง ฮ่าๆๆ)
ปล. กะว่าจะมาอัพตอนบ่าย 3 (เพราะตื่นตอนนั้นนั่นเอง ฮ่าๆๆ) แต่ไปๆมาๆ ไอ้น็อตลืมครับ (นึกว่ายังแต่งไม่เสร็จที กรรม) มันเลยมาซะเย็นเลยยย
ความคิดเห็น