คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ... บทที่ 2 ...
บทที่ 2
.
.
.
โหมด ... อ๋อง
“โคตรน่ารักเลยอ่ะ” จู่ๆไอ้ห่ามอคเพื่อนซี้ปึ๊กของผมมันก็เอ่ยขึ้นลอยๆ เหมือนจะเพ้อเสียมากกว่า เล่นเอาไอ้พวกเพื่อนๆน้องๆลิงทั้งหลายแหล่ที่กำลังส่งเสียงแซวเจ้าตัวแสบ (ของผม) พากันเงียบฉี่ แล้วหันไปมองไอ้มอคเป็นตาเดียว (รวมทั้งผมด้วย)
(หมายเหตุ – กลุ่มของผมจะเป็นกลุ่มใหญ่ครับ มีทั้งรุ่นพี่ รุ่นเดียวกัน รวมไปถึงรุ่นน้องด้วย เด่นดัง (ในเรื่องเลวๆ) พอสมควรครับ ทั้งเรื่องชกต่อย ทะเลาะวิวาท และจีบหญิง แต่ถ้าถามว่าสนิทกันจริงๆทั้งกลุ่มมั๊ย? ไม่ครับ สนิทกันอยู่ไม่กี่คนหรอก แต่ถ้าเกิดเรื่องอะไรขึ้นมา พวกเราก็พร้อมจะช่วยเหลือกันเสมอครับ)
“มึงพูดถึงใครวะ?! ไอ้มอค” ไอ้เขนมันโพล่งขึ้นมา ถามอย่างสงสัย แจ่มมากไอ้เพื่อนเขน เป็นคำถามที่กูต้องการจะถามไอ้ห่ามอคมันพอดี
“หือ? อะไรวะ?!” ไอ้มอคมันทำหน้ามึน มองพวกผมที่มองหน้ามันอย่างงงๆ ดูเหมือนว่าสติไอ้มอคยังไม่กลับเข้าที่ ผมจึงเบิร์ดกะโหลกมันไปอีกที เพื่อสมองมันจะสมบูรณ์ขึ้นมาบ้าง
ผัวะ!
“ห่าเอ้ย! ตบหัวกูหาแป๊ะมึงเร๊อะ” ไอ้มอคมันหันมาค้อนประหลักประเหลือกใส่ผม พลางลูบหัวป้อยๆ แสดงสีหน้าเหมือนจะเจ็บซะเต็มประดา นี่กูว่ากูตบเบาแล้วนะ ยังหนักมือไปอีกเหรอเนี้ย?!
“เมื่อกี้มึงไม่ได้ยินที่ไอ้เขนมันถามหรือไง” ผมช่วยพูดแถลงไข แต่ไอ้ห่ามอคมันก็ทำหน้าไม่เข้าใจสักที เดือดร้อนถึงพวกเพื่อนๆลิงของผม ที่ยกมือพร้อมจะประเคนมะเหงกใส่หัวมัน
“พอๆๆ ไอ้พวกเพื่อนชั่ว นี่พวกมึงเป็นหัวกูเป็นอะไรกันวะ”
“หัวหมาไง!” คำตอบของไอ้ปอนด์ทำเอาพวกผมหัวเราะกันยกใหญ่ ยกเว้นแต่ไอ้ห่ามอค ที่ทำหน้าบี้ๆ เหมือนขี้โดนเหยียบ
“เฮ้ยๆๆ เข้าเรื่องเดิมก่อนเว้ย” ไอ้โตเรียกเตือนสติ พวกผมจึงกลับมาทำหน้าเคร่งเครียดอีกครั้ง มองไอ้ห่ามอคตาแทบไม่กระพริบ มันก็ได้แต่ทำหน้าเอ๋อๆนั่นแหละครับ
ผมล่ะขำชะมัด กับหน้าตามึนๆของมัน แทนที่จะเป็นหน้าตาตอนหว่านเสน่ห์สาวๆ หรือหน้าตาหื่นกาม ที่เห็นเป็นประจำ (จนชินตา =.=)
“เมื่อกี้นี้มึงพูดว่าใครน่ารักวะ?!” ไอ้เขนถามไอ้มอคคำถามเดิมครับ พร้อมกับส่งสายตาคาดคั้น แล้วถ้าผมตาไม่ฝาดนะ ผมเห็นว่ามันหน้าแดงหน่อยๆด้วย! โอ๊วพระเจ้า นี่ท่านทำอะไรกับไอ้เพื่อนจอมเพลย์บอยของผมกันล่ะเนี้ย~!
“กะ..ก็สาวๆโรงเรียนนี้ไง เห็นม๊ะ สวยๆน่ารักๆทั้งนั้น” ว่าแล้วไอ้เพื่อนมอคก็พยักพเยิดไปทางกลุ่มสาวๆกลุ่มใหญ่ที่กำลังเดินมาทางนี้พอดี ไอ้พวกเพื่อนๆน้องๆลิงทั้งหลายก็หันไปมองอย่างสนใจ ก่อนจะส่งรอยยิ้มหวานเยิ้มไปให้เหล่าสาวๆพวกนั้น เล่นเอาพวกเธอหน้าแดงกันระนาว
(หมายเหตุ – ไอ้พวกเพื่อนๆน้องๆผมมันหน้าตาดีครับ หล่อกับไปคนละแบบ นิสัยก็ไปคนละทิศละทาง มีอย่างเดียวที่เหมือนกัน นั่นก็คือ หน้าม่อ & ชอบมีเรื่องชกต่อยครับ)
“เออ จริงของพี่มอค อูยยย ดูคนนั้นเด่ะ น่ารักชะมัดเลยอ่ะ” ไอ้แจ๊ค เด็กรุ่นน้องที่สนิทกับพวกผมพอสมควร พูดพลางทำหน้าทะเล้น แล้วส่งยิ้มให้สาวน่ารักคนนั้นไป เล่นเอาเธอถึงกับหน้าแดงไปเลย
(หมายเหตุ – ไอ้แจ๊ค(กี้) มันไม่หล่อหรอกครับ (ผมหล่อกว่า) แต่มันดูน่ารัก น่ารักแบบเด็กผู้ชายอ่ะครับ ไม่เหมือนเจ้าตัวแสบ (ของผม) ที่น่ารักอย่างกับเด็กผู้หญิง (=.,=) ไอ้แจ๊คมันเป็นคนค่อนข้างทะลึ่ง ทะเล้น และ... หื่นกามครับ)
“หุบๆปากมั่งก็ได้นะมึงน่ะ น้ำลายหกหมดแล้ว” ไอ้ปิง คู่หูนรกของไอ้แจ๊ค มันพูดขึ้น พร้อมกับตบหัวไอ้แจ๊คเด็กหน้าหื่นดังแปะ แล้วใช่ว่าไอ้แจ๊คมันจะยอมเพื่อนซี้ตัวโย่งของมันเสียที่ไหนล่ะ เล่นกระโดดตบหัวไอ้ปิงดังผัวะ ทั้งๆที่มันตัวเตี้ยกว่าไอ้ปิงมันตั้งเยอะ แต่ก็ยังทำไปได้
แล้วหลังจากนั้น ก็กลายเป็นศึกตบหัวระหว่างไอ้ปิง เสาไฟฟ้าเคลื่อนที่ และไอ้แจ๊ค หลักกิโลเมตร ส่งผลให้พวกเพื่อนๆลิงของผมทั้งหลายหัวเราะกันอย่างฮา แต่ดูเหมือนจะมีคนเดียว ที่ไม่ได้สนุกไปกับการทะเลาะของไอ้สองตัวนี้ นั่นก็คือ...
“ไอ้มอค” ผมเรียกไอ้เพื่อนซี้ไปเบาๆ แบบว่าไม่ต้องการให้ไอ้พวกเพื่อนๆน้องๆลิงทั้งหลาย ที่กำลังเฮฮาได้ยินหรือสนใจอะไร ไอ้ห่ามอคที่ได้ยินผมเรียกก็ถึงกับสะดุ้ง ก่อนจะรับคำเสียงสั่นๆ
“มะ..มีอะไรวะ?! ไอ้อ๋อง” ท่าทางมันตอนนี้ดูลุกลี้ลุกลน หลบตาผม แถมยังก้มหน้านิ่ง
ผมว่ามันแปลกๆไปตั้งแต่เมื่อกี้นี้แล้วนะ ทั้งนั่งอมยิ้มบ่อยๆ บางทีก็หัวเราะออกมาเบาๆ แถมยังหน้าแดงเป็นบางครั้งอีกต่างหาก ทำตัวอย่างกับสาวน้อยเจอรักแรกพบยังไงอย่างงั้นแหละ ปล่อยเอาไว้ไม่ได้ครับ ผมต้องรู้ที่มาของอาการของมันให้ได้!
“เดี๋ยวหลังจากเสร็จธุระ กูมีเรื่องจะคุยกับมึง” ผมบอกไอ้มอคมันไป ไอ้ห่านี่ก็ถึงกับหน้าซีดเป็นไก่ต้ม้เลย แต่ก็พยักหน้ารับคำผมเบาๆ
นี่กูมีเรื่องจะคุยกับมึงนะ ไม่ใช่จะลากมึงไปฆ่าตัดตอนเสียหน่อย ดูทำหน้าเข้า
.
.
.
ธุระของผมมันก็ไม่มีอะไรมากหรอกครับ แค่อยากจะมาเยี่ยมเพื่อนซี้ปึ๊กอีกคนที่อยู่ในโรงเรียนนี้เท่านั้น เพราะอาทิตย์สองอาทิตย์ที่แล้ว พวกผมไม่มีเวลาว่างเลย ติดกิจกรรมเยอะแยะมากมาย เพิ่งจะมีเวลาว่างก็วันนี้แหละ มีเรียนแค่ครึ่งวัน ก็เลยพากันโดดเรียนมาซะเลย (ความจริงขี้เกียจเรียนกันน่ะ =.,=)
“ไงพวกมึง มีเรื่องอะไรถึงถ่อกันมาถึงนี่ได้วะ” เสียงมาก่อนตัวทุกทีเลยว่ะ เพื่อนกู ครับ ไม่ใช่ใคร เพื่อนซี้ปึ๊กของผมอีกคนนั่นเอง ‘ไอ้บาส’
“ไม่มีไรว่ะ ว่างๆเลยอยากมา” ผมตอบไปเรื่อยเปื่อย ความจริงแค่อยากมาเห็นหน้าไอ้บาสมันน่ะครับ ว่ายังอยู่ครบ 32 ดีหรือเปล่า ก็อย่างที่รู้ๆกันอยู่อ่ะครับ ว่าไอ้เพื่อนผมคนนี้มันหน้าหวานหยดขนาดไหน (ถึงแม้ว่ามันจะไว้หนวดเสริมความเข้มก็เถอะ) ไอ้พวกผมก็ต้องเป็นห่วงเป็นธรรมดา (กลัวว่าจะไปตื้บใครเข้าน่ะ ฮ่าๆๆ)
“ไม่เจอกันหลายวัน สวยขึ้นจมเลยนะมึง” สงสัยไอ้ห่ามอคไม่อยากมีเมียเป็นตัวเป็นตนครับ เสือกไปกระตุกเส้นที่ส้นเท้าของไอ้บาสมันซะได้ และแน่นอนว่าสิ่งที่ตามมาก็คือรอยเท้าของไอ้บาส ที่มันไปประดับประดาบนแผ่นอกของไอ้มอคเป็นที่เรียบร้อย
“ปากหมาเหมือนเดิมเลยนะมึง” ไอ้บาสมันแขวะไอ้มอคไปทีนึง ก่อนจะนั่งลงตรงข้ามกับผมและไอ้มอค ขณะที่พวกเพื่อนๆน้องๆลิงทั้งหลาย จะพากันล้อมวงกันเข้ามา ร่วมฟังบทสนทนาด้วยความสนใจ (หรือเรียกอีกอย่างว่า... เจือก!)
“ตีนมึงก็หนักเหมือนเดิมนะ”
“พอๆ พวกมึงนี่กัดกันเป็นหมาไปได้นะ” ดีที่ไอ้ปอนด์มันเข้ามาห้ามทัพครับ ไม่งั้นไอ้สองตัวนี้ (ไอ้มอค & ไอ้บาส) ได้กัดกันจนเลือดไหลซิบๆแน่
“เออ สรุปพวกมึงมีไรกันแน่ กูว่าคงไม่ใช่เพราะคิดถึงกูอย่างเดียวใช่ม๊ะ” ไอ้บาสมันส่งสายตามาอย่างรู้ทัน ขณะที่ไอ้ห่ามอคมันพูดแทรกขึ้นว่า...
“หลงตัวเองจริงนะมึง ใครจะไปคิดถึงไอ้รูปปั้นแบบมึงกัน” และแน่นอนว่าสิ่งที่ได้รับต่อจากนี้ จะเป็นอะไรไม่ได้นอกจากมะเหงก เพียงแต่ไม่ใช่ของไอ้บาสคนเดียว แต่เป็นของพวกเพื่อนๆรวมทั้งผมด้วยครับ (ยกเว้นไอ้คู่หูนรกครับ เพราะมันเป็นรุ่นน้อง คงไม่กล้าหรอก)
“หุบปากหมาๆของมึงบ้างก็ดีนะ ไอ้เชี้ยมอค” ไอ้เขนมันก็ใส่ไปอีกดอก ไอ้มอคจอมเพลย์บอยก็บ่นหงุงหงิงไปเบาๆ แต่จำใจความได้ประมาณว่า ‘ไอ้พวกห่านี่ เห็นหัวกูเป็นอะไรนักวะ เขกได้เขกเอา’
“วันเสาร์นี้บ้านมึงว่างเปล่าวะ” ผมพูดเข้าเรื่อง ไอ้บาสมันก็มองอย่างงงๆ คงจะสงสัยล่ะมั้ง ว่าถามทำไมแบบนั้น
“คิดว่าว่างว่ะ วันศุกร์อาออยก็จะไปต่างจังหวะ 2-3 วัน คงกลับวันจันทร์ ไม่ก็วันอังคาร ส่วนพ่อกูคงอยู่ว่ะ แต่ก็ไม่น่ามีปัญหาอะไร ถ้าจะพาเพื่อนเข้าบ้าน” ไอ้บาสมันร่ายยาว ก่อนจะหันมาทำหน้างงๆ (ในสไตล์เรียบเฉย) ใส่ผมและคนอื่นๆอีกรอบ
“งั้นวันเสาร์พวกกูยืมบ้านมึงก้งเหล้ากันหน่อยนะเว้ย” จู่ๆไอ้ห่ามอค ก็เอ่ยแทรกขึ้นมา พร้อมกับโผล่หน้าแชล่มเข้ามากลางวง เล่นเอาพวกผมถึงกับผวาทันทีเลยครับ เพราะก่อนหน้านี้ มันบอกว่าจะไปเข้าห้องน้ำครับ ไม่นึกว่ามันจะมาไวขนาดนี้
“ไอ้ห่า! ทำเอาพวกกูตกใจหมด” ไอ้โตว๊ากใส่ไอ้มอคที่ทำหน้ามึน ก่อนจะลูบอกตัวเองเรียกขวัญที่กระเจิงกลับมา
“ไรว้า~ ทำไปขวัญอ่อนไปได้นะมึง” ไอ้ห่ามอคทำหน้ากวนทีนใส่ไอ้โตแทนไอ้บาสชั่วคราว และแน่นอนว่ามันกลายเป็นเรื่องในทันที เพราะตอนนี้พวกแมร่งมันวิ่งไล่เตะกันไปเรียบร้อยแล้ว
“ตกลงว่าที่พวกมึงมาเนี้ย ต้องการที่ก้งเหล้าว่างั้นเถอะ” พูดได้ตรงเป๋งมาก เพื่อนเอ๋ย
“ถูกต้อง แต่มึงไม่ต้องไปกังวลอะไรนะเว้ย ไปแค่ไม่กี่คน เฉพาะคนที่สนิทๆกันเท่านั้น และที่สำคัญ ซื้อเหล้าไปก้งกันเองเว้ย! ไม่ลำบากเงินมึงแน่นอน แต่ว่า... มึงช่วยทำกับแกล้มให้หน่อยได้เปล่าว้า~” ไอ้เขนมันยิ้มประจบไอ้บาสใหญ่ พลางเข้าไปเกาะแข้งเกาะขาไอ้บาสอย่างกับหมาอ้อนเจ้าของ ก่อนจะโดนไอ้ปอนด์หิ้วปีกกลับไปนั่งที่เดิม (ที่เดิมของไอ้เขนคือนั่งข้างๆไอ้ปอนด์ครับ)
(หมายเหตุ – นอกจากไอ้บาสมันจะเก่งเรื่องอื่นๆแล้ว มันยังทำอาหารเก่งอีกด้วย แถมยังอร่อยอีกต่างหาก (ซึ่งผมเองก็ไม่รู้ว่ามันไปหัดทำมาจากไหน) เวลาก้งเหล้ากันทีไร (แบบว่าไม่ไปนั่งกินที่ร้านน่ะนะ) ก็จะลากมันนี่แหละครับ ให้ไปเป็นพ่อครัวประจำกลุ่ม)
“เออๆ โอเคๆ” พอไอ้บาสพยักหน้าตกลง เพื่อนๆน้องๆลิงทั้งหลายก็หากันเฮทันที (ยกเว้นไอ้โตกับไอ้มอค ที่มันยังวิ่งไล่เตะกันไม่เลิก) แต่ไอ้บาสนี่ทำหน้าอย่างกับจะตายเสียให้ได้เลยครับ
ขอโทษทีว่ะเพื่อน ที่กูช่วยอะไรไม่ได้ เพราะกูก็อยากกินเหมือนกัน =.,=
.
.
.
TBC.
น.น็อตนั่งคุย
และแล้วก็จบไปอีกบท ตอนนี้ค่อนข้างไร้สาระนิดหน่อย เอิ๊กๆ
ถ้าใครสังเกตดีๆ จะดูออกครับว่าตอนนี้แปลกๆไป มันแปลกตรงที่การบรรยายน่ะครับ (ไม่ใช่น็อตให้ใครไปแต่งให้นะเออ =____=) ฉบับเจ้ากอล์ฟ การบรรยายมันจะดูรั่วนิดๆ ออกเด็กหน่อยๆ แต่ฉบับตาอ๋อง การบรรยายมันดูเป็นผู้ใหญ่กว่านั้นหลายเท่า แถมยังดูมีเหตุผลเล็กน้อย (ล่ะมั้ง?!) ใครอ่านแล้วรู้สึกแบบนั้นบ้างหรือเปล่าเอ่ย น็อตแค่สงสัยน่ะ ไม่มีอะไรมากหรอก เอิ๊กๆ (กลัวว่าจะคิดไปคนเดียว ว่ามันแปลกๆไปน่ะครับ =..=)
ตอนนี้น็อตกำลังทำการรีไรท์ที่แนะนำตัวละครอยู่น่ะครับ จึงของดแนะนำตัวละครไปสักแปป คงไม่นานได้เอาฉบับใหม่ออกมา พร้อมกับแนะนำตัวละครอื่นๆคร้าบบบ~
ปล. เม้นๆให้ด้วยนะคร้าบบบ เริ่มท้อจริงๆแล้วนะ! =.,= <<< นี่คือสีหน้าคนท้อแท้ครับ
ความคิดเห็น