คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : Special part : สงกรานต์ บานฉ่ำ
นี่ก็ครบสองเดือนที่ผมมาอยู่กับพี่ฮั่น เมื่อตอนแรกผมนะแอบหมั่นไส้ปนทึ่งในความหล่อ ความแข็งแรง และความเย็นชา ของคนๆ นี้มาก จนรู้สึกสับสน แต่ตอนนี้ผมรู้ใจตัวเองแล้วละครับว่าสิ่งที่ผมรู้สึกกับคนหน้าหล่อคนนี้ คือ... ความรัก เรื่องราวที่ผ่านมามันครบรสเหมือนชื่อผมจริงๆ เลยนะครับ ผมผ่านมาหมดแล้วละ ทั้ง รัก เสียใจ เศร้า เหงา หึงและอีกมากมายหลายอารมณ์ แต่ถ้านับคะแนนแบบโดยรวมแล้วละก็...ผมว่ามันคือช่วงเวลาที่มีความสุขมากที่สุดในชีวิตผมเลย ณ วันนี้เป็นวันสงกรานต์ที่แสนจะสนุกสนานแบบคนทั่วไปเค้าเป็นทั้งประเทศ แต่ในสภาวะอย่างผมเนี่ย ลืมไปเลยครับ หัวจะหลุดจากบ่าเมื่อไรไม่รู้..ก็เพราะไอ่พวกมาเฟียๆบ้าบอนั่นแหละ ทำให้ผมต้องมานั่งคิดฟุ้งซ่านเพ้อเจ้ออยู่บนเตียงนอน รอคนๆ หนึ่งอาบน้ำให้เสร็จ ก็ไอ่คนๆ นี้นี่แหละ ที่ทำให้สิ่งที่เลวร้ายทุกอย่างแปรเปลี่ยนในทางที่ดี...น้าน!!! หวานซะ
“แกงส้ม ไปเปลี่ยนเสื้อผ้า”นั่นคือ เสียงแรกที่ได้ยินหลังจากเสียงเปิดประตูห้องน้ำ เปลี่ยนทำไม อ๊ากกกก!!! อย่าบอกนะว่าเตรียมชุดกระต่ายน้อยแสนซนให้ผมใส่ พี่ฮั่นนนนนน...มันไม่ไหวนะ ติดเรทไปแล้วววววววว
“อ้าว ยังไม่ลุกอีก ออกไปสายเดี๋ยวรถติด” รถติด...นี่พี่ฮั่นจะพาผมไปข้างนอกเหรอเนี่ย สองเดือนที่ผมก้าวเท้าซ้ายเข้ามาที่นี่เป็นครั้งแรก ผมยังไม่ได้ออกไปไหนเลยนะ (ครั้งที่แอบไปตลาด จนโดนเค้าวิ่งเอาปืนไล่ยิงมา นั่นเป็นผลกระทบจากความอกหักที่พี่ฮั่นไม่ยอมบอกรักผมสักที ถือเป็นผลข้างเคียงจากการอกหัก ดังนั้นผมไม่นับ!!! และอีกครั้งที่หอบผ้าหอบผ่อนหนีตามผู้ชายไป เฮ้ยยย!!! ไม่ใช่ ออกไปพักที่บ้านพี่แคน นั่นเพราะอารมณ์โกรธของผมบวกเข้ากับความไร้เดียงสาไม่ทันมารยามนุษย์ของพี่ฮั่น เลยทำให้ผมต้องพลัดถิ่นไปตั้งหนึ่งคืน ถือว่าเป็นผลจากความไม่ฉลาดและปากไวของพี่ฮั่น ดังนั้นผมไม่ขอนับ!!!)
“จะไปไหนพี่ฮั่น” หลังจากผมทะเลาะกับตัวเอง ผมเลยหันไปถามที่รักของผม
“ไปเล่นสงกรานต์ไง วันนี้วันสงกรานต์ จะไปไหนได้เล่า” พี่ฮั่นยิ้มตาหยี ...น่ารักเกินไปมั้ย
“แล้วพี่ไม่กลัวว่าผมจะโดนตามไล่ยิงอีกเหรอพี่ วันนั้นผมทำคนอื่นเค้าเดือดร้อนตลาดแทบแตกเลยนะ ยิ่งวันนี้วันสงกรานต์ ไม่อยากจะนึกภาพเลยพี่ฮั่น” ไอ่อยากไปก็อยากไป แต่เหตุการณ์วันนั้นก็ทำให้ผมได้รู้ว่า ผมเป็นตัวอันตรายอยู่พอตัว ดังนั้นควรจะอยู่เงียบๆ ในรังรักจะดีกว่า
“สามคำง่ายๆ ต่าง-จัง-หวัด” พี่ฮั่นเดินมานั่งลงบนเตียงข้าง ผมก่อนจะลูบหัวผมอย่างแสนรัก รอยยิ้มในแววตาที่แสนจะวิบวับ ขอบคุณนะครับ...ที่ทำเพื่อผมขนาดนี้ ผมเลยอดไม่ได้ที่จะโดดเข้าไปกอดพี่ฮั่น ซึ่งมือเรียวราวนั้นก็ไม่ได้ปล่อยให้ผมแสดงถึงความรักเพียงฝ่ายเดียว มือสองข้างโอบรัดรอบเอวของผมถึงแม้จะแน่นแต่เต็มเปี่ยมไปด้วยความรักซึ่งไม่ได้แตกต่างกับผมแม้แต่น้อย.....
ผมเข้าไปแต่งตัวไปเล่นสงกรานต์ด้วยความลัลล้าๆ เลือกเสื้อยืดสีขาวกับกางเกงสามส่วนสีส้มเหมือนชื่อ ช่างเหมาะไปเล่นสงกรานต์ เพราะเมื่อบวกกับรองเท้าแตะคู่สบายแล้ว ในวันที่อากาศร้อนสุดๆ วันนี้มันคงทำให้ผมรู้สึกสบายยิ่งขึ้น แต่พอผมออกมาจากห้องน้ำเท่านั้นแหละ
“เฮ้ย! เสื้อบางรึป่าวเนี่ย กางเกงอีกเปียกน้ำแล้วเห็นไปถึงไหนเลย เปลี่ยนๆๆ” พี่ฮั่นมองชุดผมก่อนที่เหวี่ยง ผมผิดอะไรเนี่ย คือ...กลัวผมโป๊ว่างั้น ผอมเป็นก้างอย่างผมใครเค้าจะมาสนใจดู ห่วงตัวเองก่อนมั้ยห๊า!!! เสื้อผ้าตัวเองก็ไม่ได้ต่างอะไรจากผมเล้ยยยยยยยยย
“พี่ฮั่น...มันไม่มีใครมามองหรอก สงกรานต์ใครเค้าก็เปียกกัน” ผมแอบขึ้นเสียงเล็กน้อย ก็พี่ฮั่นเป็นบ้าอะไรเนี่ย แหม...ทำยังกะผมเซ็กซี่เกินห้ามใจ มีแต่พี่นั่นแหละ...ที่มองว่าผมดีเกินตัวตนของผมไปมากเกิน
“ไปเปลี่ยนเหอะนะ พี่ไม่สบายใจ” พ่อคู้นนนนน...วันนี้เป็นอะไร พอไม้แข็งไม่ได้ผล พี่แกก็เปลี่ยนแผนทำตาบ๊องแบ๊วออดอ้อนผม หึ!!! คิดว่าจะได้ผลเหรอ ผมเลยเดินเข้าไปเปลี่ยนกางเกงเป็นกางเกงยีนส์ขายาวที่ใส่ตามปกติ แล้วก็หาเสื้อแขนยาวมาคลุมเสื้อสีขาวนั้นอีก....แหมก็พี่ฮั่นน่าร้ากกกกกนี่น่า ผมเลยใจอ่อนอย่างเสียไม่ได้ แต่พอเจ้าตัวสมใจก็เดินออกไป แบบไม่สนใจผมอีก....ให้มันได้แบบนี้นะพี่ฮั่น
พี่ฮั่นพาขึ้นรถกระบะไปเล่นน้ำรอบอยุธยาเมืองเก่าของเราแต่ก่อน โดยที่พี่เอและพี่บีนั่งข้างหน้า ซึ่งทำให้ผมกังวลเล็กน้อยกลัวว่าสองคนจะทะเลาะกันจนไม่มองทาง เป็นเหตุให้รถเทกระจาด ร่างของผมถูกโอ่งมังกรทับร่างของผม โดยมีพี่ฮั่นหมดสติอยู่ข้างๆ เพียงแค่เอื้อมมือ แต่ด้วยน้ำหนักของโอ่งมังกรทำให้ผมไม่สามารถขยับมือไปสัมผัสคนที่ผมรักมากที่สุดได้ แล้วสติของผมก็ค่อยๆลางเลือน...โอ้ม่ายยยยยย!!! นี่ไม่ใช่จุดจบชีวิตรักที่ผมวางแผนไว้แม้แต่น้อย สิ่งศักดิ์สิทธิ์ขอรับโปรดอย่าให้เป็นแบบนั้นเลย
“ทำไมต้องทำหน้าแบบนั้น” เสียงพี่ฮั่นปลุกผมจากฝันร้าย พี่ฮั่นครับเราจะรอดเพื่อวันที่ดีกว่านี้!!!
“พี่อย่ารู้เลย เดี๋ยวจะไม่สบายใจเปล่าๆ” ผมพูดกับพี่ฮั่น ความรู้สึกของพี่ผมจะดูแลให้ดีที่สุดเอง หลังจากที่รถเคลื่อนตัวไปสักพัก ความรักของเราสองคนเริ่มจะมีปัญหา เพราะไอ่คนที่ไล่ผมไปเปลี่ยนเสื้อผ้านั้น เวลานี้เสื้อบางเฉียบของพี่แกได้เปียกน้ำไปหมดแล้ว ประชาชนประชาชีเค้าไม่ต้องเดาแล้ว เห็นไปทุอณูรูขุมขน แถมระหว่างทางก็มีสาวแก่แม่หม้าย สาวแท้สาวเทียมลวนลามทั้งทางสายตาและวาจา พี่แกก็ดูจะมีความสุข ทำตัวน่ารักทั่วถึงกับทุกคน บางคนถึงเนื้อถึงตัวกันด้วย.....นี่แฟนผมนะ อ๊ากกกกก พ่นไฟ!!!!
“พี่ฮั่น เอาเสื้อผมไปคลุมไป มันบางไปแล้วเสื้ออ่ะ” ผมรู้ตัวเลยว่าสายตาเหวี่ยงสุดชีวิต แต่รายนั้นก็มัวแต่ตักน้ำสาดคนโน้นที คนนี้ที ไม่ใส่ใจ(ไม่แน่ใจว่าได้ยินรึเปล่าด้วยซ้ำ)กับคำพูดผมแม้แต่น้อย อะไรกันเนี่ย ความยุติธรรมบนโลกใบนี้มีอยู่จริงเหรอ??? คงเห็นว่าตัวเองแข็งแรงกว่าแล้วจะเอาเปรียบกัน หึหึ
“เฮ้ย!!! พี่บอกว่าว่าเสื้อเรามันบาง จะถอดออกทำไมเนี่ย” ทียังงี้รีบกลับมาสนใจทันทีเชียว ก็ผมเล่นถอดเสื้อแขนยาวที่คลุมอยู่ออก ถ้าพี่ฮั่นไม่หันมาปราบด้วยอารามความหึงแล้วละก็...จะถอดเสื้อให้หมดเลย ถึงหุ่นผมจะไม่ฟิตแบบพี่ฮั่น แต่ผมก็เร้าใจและเอาอยู่เหมือนกันนะ
“ก็ผมร้อนนี่น่า พี่ฮั่นดูสบายตัว ผมอิจฉา” คำพูดออกผมอาจจะดูเรียบง่าย แต่น้ำเสียงที่ประชดประชันในระดับอันตราย และการค้อนขวับของผม ทำให้พี่ฮั่นสังเกตตัวเองก่อนที่จะหัวเราะเบาๆ
“นี่หึงเหรอเนี่ย” พี่ฮั่นไม่ต้องว่าผมหึงเลยนะ เมื่อกี้สาวที่ไหนก็ไม่รู้ยังลูบท่อนแขนที่แสนจะแข็งแรงของพี่ฮั่น พี่ได้แต่หัวเราะคิกคัก ใช่สิ!!! ไอ่เรามันของเก่านิ มันน่าเบื่อ มันไม่เร้าใจแล้วววววววว
“ก็พี่หวงของๆ พี่นี่หน่า ก็พี่รู้ว่าเราน่ารักขนาดไหน ยิ่งเวลา.....” ผมรีบปิดปากพี่ฮั่นทันที จะพูดอะไรเนี่ย เรื่องบางเรื่องอ่ะเก็บไว้ก็ได้นะ แววตาของพี่ฮั่นที่มองผมดูเจ้าเล่ห์ซุกซนเหลือเกิน พอดีได้จังหวะเบรกรถที่ถูกที่ถูกเวลาของพี่น้องแฝดสุดหล่อนั่น ร่างของผมเซไปกระทบตัวพี่ฮั่นอย่างแรง ซุ้มหนุ่มสาวที่โบกรถก็กระหน่ำสาดจนผมแทบลืมหูลืมตาไม่ได้ แต่ที่ผมรู้สึกคือมือเรียวแข็งแรงของพี่ฮั่นโอบกอดผมไว้มือผมที่ปิดปากพี่ฮั่นเมื่อกี้กลายเป็นการสัมผัสตอบรับอ้อมกอดที่แสนจะนุ่มนวลของพี่ฮั่นไปแล้ว ให้ตายสิแกงส้ม....แกนี่มันใจง่ายจริงๆ เลยนะ ลมหายใจร้อนๆปะทะที่คอด้านหลังผม มันทำให้ให้หัวใจของผมแตกกระเจิง ละลายไปตามอากาศที่ร้อนจัดจริงๆ หลังจากนั้นสงครามน้ำก็สิ้นสุดลง ผมเหรอ....สั้นๆ กำลังเคลิ้ม!
“อร๊ายยยยยย กอดกันด้วย” เสียงแหลมของใครสักคนทำลายนาทีแห่งความรักซะหมดสิ้น
“ก็ผมรักของผมนี่ครับ” พี่ฮั่น!!! เป็นครั้งแรกที่พี่ฮั่นประกาศว่ารักผมต่อหน้าคนอื่นแบบนี้ คำพูดของพี่ฮั่นทำให้คนบริเวณนั้นกรี๊ดกันใหญ่โต ส่วนผมหรือครับ...ตอนนี้กำลังตายอย่างสงบเพราะการสำลักคลื่นแห่งความสุขล้นในหัวใจ ถ้าจะน่ารักขนาดนี้นี่นะ อย่าว่าแต่ชุดสาวบันนี่เลย ลายเสือดาวผมก็เอา..... รักสงกรานต์ปีนี้จริงๆเลย อย่าอิจฉาผมนะครับ55555
ปล. ช่วงนี้เป็นเทศกาลแห่งครอบครัว ไรเตอร์จึงมัวแต่ตะลอนเที่ยวไม่มีเวลาเลย เรื่องนี้เขียนตั้งสองคืน...รีดเดอร์ห้ามงอนกันนะ (เห็นมีคนทวง5555)
ขอให้ทุกคนมีความสุขมากๆ เดินทางปลอดภัยในวันปีใหม่ไทยเน้อเจ้า
(แอบเหนือตามถิ่นฐานเล็กน้อย)
ความคิดเห็น