คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Intro
HUNZ's PART
อารมณ์หงุดหงิดก่อเกิดในจิตใจหลังจากรับโทรศัพท์ สายที่ทำให้ผมต้องเดินย่ำเข้าไปในเขตแดนของคู่อริ ลูกน้องแฝดคนสนิทของผมตามไปทั้งสองคน ผมเดินออกจากผับหรูของตัวเอง ก้าวขึ้นรถโดยมีลูกน้องนั่งข้างหน้า “เฟรม” ทำไมต้องทำแบบนี้ด้วยนะ ด้วยความเร็วของรถและระยะทางที่ไม่ไกลนักใช้เวลาเพียง 5 นาทีผมก็อยู่ที่หน้าผับใหญ่ที่ไม่น้อยหน้าผับหรูของผม
“พี่ฮั่นจะให้ผมเอาปืนไปด้วยมั้ยครับ” เอลูกน้องที่เป็นแฝดผู้พี่ถามผมขึ้นมา
“ไม่ต้อง...ชั้นแค่มาพาตัวน้องสาวชั้นกลับ” ผมตอบเสียงเรียบ ก่อนจะลงรถไปด้วยความรีบร้อน ผมเดินฝ่าฝูงชนอย่างไม่หวั่นกับสิ่งที่จะเกิด ไม่ใช่เรื่องปลอดภัยนักที่ผมจะเดินเข้ามาในผับของเสี่ยอิทธิพล ที่เป็นคู่แข่งทางการค้าอย่างเปิดเผย หลายครั้งที่มีการปะทะกันรุนแรง บีลูกน้องผู้เป็นแฝดผู้น้องสะกิดผม ผมหันไปกวาดสายตาเห็นน้องสาวของผมในชุดสีแดงเพลิงนั่งอยู่ที่โต๊ะแต่เพียงลำพัง ผมรีบสาวก้าวเข้าไปหาโดยไม่มาห่วงกังวลว่าจะชนใครทั้งนั้น
“เฟรม...กลับ” ผมพูดเสียงเข้มแข่งกับเสียงเพลงดังกระหึ่มพร้อมกับคว้าข้อมือน้องสาวลากอย่างไม่แยแสสายตาใคร เฟรมพยายามสะบัดแต่ร่างบางเล็กนั้นหรือจะสู้กำลังของผมได้ ผมฉุดน้องสาวตัวแสบของผมมาจนถึงหน้าผับ ก็มาพบกับคนที่ทำให้น้องสาวผมต้องทำอะไรบ้าๆแบบนี้
“พี่ฮั่น” ฮัท อดีตลูกน้องคนสนิทของผม ที่ตอนนี้ถูกอำนาจเงินของเสี่ยอิทธิพลซื้อไป และยังเคยอยู่ในตำแหน่งคนรักของน้องสาวผม เฟรมสะบัดมือผมออกได้สำเร็จก่อนจะเชิดคางให้สูงขึ้นเมื่อเจอหน้าอดีตคนรัก
“แกยังมีหน้าเรียกชื่อพี่ฮั่นอีกนะไอ่ฮัท” เอคำรามเสียงใส่ฮัทอย่างไม่เป็นมิตร ฮัทส่ายหน้าอย่างอ่อนใจ ผมเห็นสายตาที่เป็นห่วงเป็นใยส่งมายังน้องสาวผมแต่มันคงไม่มีความหมายอะไรสินะ เพราะไม่อย่างนั้นคงจะทิ้งเฟรมอย่างไร้เยื่อใย จนทำให้เฟรมต้องมาเที่ยวเกเรเรียกร้องความสนใจแบบนี้
“พี่ฮั่นกลับไปเถอะ เฟรมโตแล้วดูแลตัวเองได้” เฟรมพูดกับผมด้วยเสียงเย็นชาที่คงไม่ได้ตั้งใจสื่อมาถึงผม ฮัทถอนหายใจยาวอย่างลำบากใจ ผมเองก็ไม่รู้จะทำอย่างไรเป็นสถานการณ์นี้เหมือนกัน
“พี่ฮัท” เสียงทุ้มนุ่มดังออกมาจากประตูผับที่ผมเพิ่งผ่านออกมา ร่างสูงบางมาพร้อมกับใบหน้าหวานน่ามอง ทำให้ทุกอย่างชะงัก หรือว่านี่...คือต้นเหตุของการตัดขาดความสัมพันธ์ของฮัทและเฟรม เฟรมมองผู้มาใหม่ด้วยท่าทางตะลึงก่อนจะเดินหนีไปไม่ร่ำลาใครทั้งนั้น แต่ความไม่พอใจนั้นหาได้ทำให้ฮัทละสายตาตาเด็กหนุ่มคนนั้นได้เลย ผมคิดว่าผมเจอการแก้ปัญหานี้ได้ตรงจุดแล้ว!!!
“เสร็จแล้วเหรอแกง” ฮัทพูดด้วยเสียงอ่อนโยน “แกง” คนอะไรชื่อแกงตลกสิ้นดี
“ครับ ผมลืมกุญแจห้องขอของพี่ก่อนนะ” เสียงหวานมีสำเนียงอ้อนนั้นคงทำให้ฮัทหัวใจพองโต
“อ่ะ...เอาไป พี่ขอคุยกับ..เพื่อนเก่า ก่อนนะ” ฮัทพูดตัดบท
“พี่ฮัทไม่ต้องไปส่งนะ เดี๋ยวผมเก็บของเสร็จก็จะกลับละ” สายตานั้นตวัดมามองผมอย่างเต็มตาครั้งแรกก่อนจะเดินกลับเข้าไปด้านในอย่างว่าง่าย
“นี่เหรอฮัท เพราะเด็กคนนี้เหรอที่ทำให้นายทรยศทั้งพี่และทรยศเฟรม” ผมถามเสียงเรียบ
“พี่ฮั่น...ผม...ผมไม่ขอตอบเรื่องนี้นะครับ แต่ผมเองยังเคารพพี่เหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง ผมจำเป็นพี่” ฮัทพูดกับผมอย่างอ่อนน้อม ผมพ่นลมออกทางจมูกอย่างเย้ยหยัน
“เรื่องอะไรนายก็รู้ว่าพี่ช่วยทั้งนั้น แต่นายไม่คิดจะทำ แค่นั้นมันก็ฟ้องทุกอย่างแล้ว” ผมตอบ
“ในเมื่อผมพูดไปแล้ว ผมก็จะไม่พูดซ้ำ แต่พี่จำไว้ว่าผมจะไม่ทรยศพี่เด็ดขาด” ฮัทพูดพร้อมมองหน้าผมอย่างจริงจัง ก่อนหมุนตัวกลับเข้าไปในผับ
“พี่เชื่อมันเหรอ???” เอถามผมอย่างไม่วางใจฮัท ผมไม่ตอบเพราะผมเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน
“กลับกันเถอะพี่” บีเสริมขึ้นเมื่อคิดว่าไม่มีคำตอบจากผม ผมยิ้มมุมปากวันนี้มีเรื่องสนุกๆให้ทำแล้ว
ผมรีบเก็บข้าวของจากห้องพักนักแสดง อันที่จริงผมทำงานอยู่ร้านอาหารเป็นประจำในช่วงปิดเทอมนี้อยู่แล้ว แต่วันนี้นักร้องที่ร้านขาดผมเลยมาร้องเพลงให้ ซึ่งก็ได้เงินเยอะดีเหมือนกัน แต่จะให้ผมมาทำอะไรแบบนี้ทุกวันคงไม่ไหว เพราะชีวิตกลางคืนมันไม่ใช่สิ่งที่ผมชอบหรือคุ้นเคยสักนิด ความจริงแล้วบ้านผมเป็นครอบครัวที่ฐานะปานกลาง ไม่ต้องดิ้นรนทำงานผมก็มีเงินพอใช้จ่ายในการเล่าเรียนหรืออะไรที่จำเป็น แต่ผมเองมีความฝันอยากทำงานเพลงเสนอค่ายเพลง จะให้ขอพ่อกับแม่ผมก็เกรงใจ ทางออกคือการทำงานในช่วงปิดเทอมแบบนี้ยิ่งตอนนี้ทั้งครอบครัวไปเยี่ยมพี่สาวที่เรียนอยู่ต่างประเทศ ผมเลยทำงานหนักอย่างชนิดที่ว่าแม่เห็นคงเป็นลมอย่างแน่นอน ก็ผมใจร้อนนิครับ....
ผมเรียกแท็กซี่ไปที่คอนโดที่ผมอยู่กับพี่ฮัทระหว่างที่ที่บ้านไม่อยู่ พี่ฮัทเป็นเพื่อนของพี่สาวผมสมัยมัธยม ซึ่งเป็นคนหางานที่ร้านอาหารไทยให้ผม แถมยังให้ผมมาพักที่คอนโดฟรีๆ เพราะใกล้ที่ทำงาน ระหว่างที่นั่งฟังเพลงไปในรถนั้น อยู่ๆ รถก็เบรกกะทันหันเอาผมแทบจะพุ่งทะลุกระจกออกไป
“อะไรกันลุง” ผมถอดหูฟังโวยวายเล็กๆ แต่ก่อนจะได้คำตอบประตูรถข้างที่ผมนั่งถูกกระชากออก ไม่รู้ว่าเพราะผมไม่ทันตั้งตัวหรือว่าเพราะร่างกายแข็งแรงนั้นทำให้ผมปลิวติดมือไปอย่างง่ายดาย
“ค่ารถ” นายหน้าเข้มนั้นเอาเงินแบงค์พันให้ลุงคนขับรถก่อนลากผมเข้าไปนั่งที่เบาะท้ายรถของมัน
“นี่ นาย!!!” คนที่นั่งรอด้วยท่าทางสง่างามคือคนที่ยืนคุยกับพี่ฮัทนั่นเอง ผมยังไม่ทันจะขัดขืนหรือคิดหนี รถก็ออกตัววิ่งด้วยความเร็ว จะให้กระโดดลงไปก็คงไม่คุ้มกัน
“แค่อยากคุยด้วย ไม่ต้องตกใจขนาดนั้น” ใบหน้าหล่อนั้นยิ้มที่มุมปากดูเจ้าเล่ห์
“คุยดีๆก็ได้ นี่มันเข้าข่ายอาชญากรรมนะคุณ” ผมตอบกลับทันที
“จะฟ้องตำรวจเหรอ???” เสียงนั้นดูขบขันซะมากกว่ากลัว ทำให้ลูกน้องสองคนที่หน้าเหมือนกันราวกับแกะหัวเราะออกมาอย่างกับว่ามันเป็นเรื่องตลกนักหนา
“มีอะไรก็รีบๆพูดมา” ผมตัดบทอย่างรำคาญใจ คนพวกนี้ทำให้ผมดูโง่ไปทุกที
“ก่อนอื่นต้องแนะนำตัวก่อนสิ ชั้นชื่อฮั่น” นายรูปหล่อยื่นมือมาจะจับ
“อื้ม” ผมทำเสียงตอบรับในลำคอแถมยังเมินกับมือเรียวนั้นในยกค้างเก้อในท่าทักทาย
“นายชื่ออะไร ชั้นไม่ชอบพูดอะไรซ้ำซาก” น้ำเสียงของนายฮั่นเริ่มดุทำเอาผมแอบหวั่น
“แกงส้ม” ผมตอบสั้นๆ ก่อนเม้มปากเก็บอาการไม่พอใจ
“เอาตรงๆเลยนะ ถ้าต้องการให้นายเลิกยุ่งกับฮัท นายจะเรียกเท่าไหร่” น้ำเสียงนั้นช่างดูถูกกันซะจริง นี่คิดว่าเรากับพี่ฮัทคบกันแบบ....แบบนั้นเหรอ??? เอาอะไรมาคิด ฮ่าๆๆๆๆๆ
“ผมต้องทำแบบนั้นด้วยเหรอ???” ผมตอบกลับไปอย่างท้าทาย นายฮั่นหันขวับอย่างไม่พอใจ
“ในเมื่อพี่ฮัททำให้ผมมีความสุข แล้วทำไมผมต้องเลิกด้วย” ไหนๆ ก็ไหน ตามน้ำมันซะเลย
“แต่คนอย่างชั้นก็ไม่ปล่อยอะไรง่ายๆ นายอย่าคิดว่าจะคบกันอย่างมีความสุขเลย” ทั้งแววตาที่จ้องผมราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ และน้ำเสียงที่ข่มขู่อย่างโมโห
“ผมจะคอยดู ว่าคุณจะกัดไม่ปล่อยขนาดไหน” ผมทำเสียงล้อเลียนก่อนจะยิ้มอย่างท้าทาย
“ก็ชนิดว่านายจะไม่มีวันลืมไปจนตาย” นายฮั่นยื่นหน้ามาใกล้ผมกระซิบข้างหู ผมขยับตัวออกห่าง
“เอาเป็นว่าทำให้ผมสนใจจะจำก่อนที่จะทำให้ไม่ลืมดีกว่า” ผมพูดอย่างท้าทาย ก่อนจะเปิดประตูลงรถอย่างรวดเร็วในช่วงที่รถจอดติดไฟแดง นายฮั่นคิดว่านายจะทำอะไรชั้นได้ เพราะชั้นกับนายมันมีชีวิตกันคนละโลกอยู่แล้ว วันนี้บังเอิญว่าชั้นก้าวเข้ามาในโลกของนาย แต่พรุ่งนี้ชั้นก็จะกลับสู่โลกใต้แสงตะวันของชั้น เชิญนายโกรธแค้นชั้นอย่างเต็มที่เพราะมันไม่มีอะไรกระทบถึงชั้นได้อยู่แล้ว!!!!
ปล. เรื่องนี้จะอัพอีกทีหลังอีกเรื่องจบนะคะ ตอนนี้เอามาแนะนำให้รู้จักกันก่อนจ้า ^^
ความคิดเห็น