เป็นได้แค่เพื่อนคนหนึ่ง

ลำดับตอนที่ #2 : และแล้วก้อได้คุย

 และแล้วผมก้อได้เบอร์ของเธอมา(ดีใจจริงโว้ย)  และก้อเหมือนอย่างที่ผู้ชายทุกคนทำกัน มีเหรอได้เบอร์มาแล้วไม่โทร ครั้งแรกที่โทรไป เธอแปลกใจเล็กน้อย ท่าทางเหมือนเธอประหลาดใจ(มึงเนี่ยนะจะจีบกุ ประมาณนี้มั้ง) ผมโทรหาเธอทุกวัน กระเสือกกระสนที่จะโทรว่างั้นเหอะ ทุกอย่างท่าทางจะไปได้สวย เหมือนว่าเธอจะชอบไอขี้กะโล้แบบผม(มั้งนะ) เราสนิทกันเร็วมาก เพื่อนๆตกใจเล็กน้อยว่า ผมหาแฟนอย่างได้ได้งัยวะ(เป็นไปด้าย555) ผมพยายามเอาใจเธอ(ก้อมันนิสัยผมนิ)เธอชอบแฮะเวลาเอาใจ  ไปไหนมาไหนด้วยกันทุกคนมอง (มองไรของมึงวะ)คิดในใจนะ มันคงคิดว่าเอ่อ นางฟ้ากะซาตานว่ะ ของแปลก ที่ทุกอย่างไปได้อย่างรวดเร็วเพราะด้วยเหตุที่ว่าเพื่อนเธอ ก้อเพื่อนสนิทผมอะนะ เชียร์กันขาดใจ (สงสัยกลัวผมไม่มีแฟนมั้ง) ทุกอย่างดูจะเข้ารูปเข้ารอย ทุกอย่างเหมือนจะลงตัว เรารักกันมาก(รู้สึกว่าอ่านะ) รู้สึกเหมือนว่าอาไรๆทำไมมันดูจะพอดีไปซะทุกอย่าง และแล้วเธอก้อพาผมเข้าบ้าน พาไปรู้จักกับแม่ของเธอ(พอดีพ่อเธอไม่อยู่)ใจของผมม่ายค่อยดีตุ้มๆต่อมๆยังไงไม่รู้