เป็นได้แค่เพื่อนคนหนึ่ง

ลำดับตอนที่ #1 : มันเพิ่งจะเริ่มต้น

  ผมเป็นเด็กผู้ชายคนหนึ่ง ซึ่งก็มีชีวิตที่แสนธรรมดา เหมือนเด็กทั่วไปอ่ะล่ะ ไม่มีอาไรพิเศษ(จะพิเศษได้งัยวะก้อมันธรรมดานิ) เป็นคนใจเย็น พูดมาก เฮฮา หนุกหนาน หน้าตาขี้กะโล้ ติดเพื่อนบ้าง ไม่มีแฟน(ไม่มีใครเอาอ่านะ)ใครจะชอบวะหน้าตาขี้กะโล้อะ มีอยู่วันนึงผมขับรถพาเพื่อนไปหาแฟนมัน(ก้อเพื่อนมันมีแฟนอะไม่เหมือนผม) ก้อไปนั่งรอมันคุยกันจริงๆแฟนมันก้อเพื่อนผมอ่านะ ก้อรอมันตั้งนานแนะ และแล้วก้อมีเสียงดังขึ้น  เจ็บโว้ย!!!!  เมื่อผมได้ยินเสียงก้อนึกในใจ ครายเป็นไรของมันวะ แหกปากอยู่ได้ ผมเดินไปหาต้นตอของเสียง ใครกันนะ เมื่อเดินมาถึง โอ้!!เธอน่ารัก(แม้จะไม่มากเท่าไหร่) ผมรู้สึกแปลกๆแต่ก้อไม่มีไรเดินจากมา เพราะแค่มีดบาด ไม่มีไรน่า หลังจากนั้นเธอก้อไปทำแผล และผมก้อได้รู้จักเธอแต่ก้อแค่รู้จักกัน  และก้อผ่านได้2-3วัน ผมรู้สึกแปลกๆ ไม่รู้เป็นอาไรของเราวะ กระวนกระวายตุ้มๆต่อมๆ และผมก้อโทรไปหาแฟนเพื่อน(ก้อเพื่อนผมอ่าล่ะ) "เห้ย มีเบอร์เพื่อนมึงป่าววะ ฝากบอกด้วยนะกูชอบ" 555 ได้มาละเบอร์โทร