รักสุดท้าย....ที่เธอคนนั้น - รักสุดท้าย....ที่เธอคนนั้น นิยาย รักสุดท้าย....ที่เธอคนนั้น : Dek-D.com - Writer

    รักสุดท้าย....ที่เธอคนนั้น

    เมื่อกันต์ เด็กฝึกงานที่บริษัทดาวนานา ต้องมาเจอกับต่อ รุ่นพี่โหด ที่ทุกคนต้องนับว่าเป็นลูกพี่ใหญ่ เมื่อรักเล่นๆของเค้าทั้งสอง ทำให้คนๆหนึ่งคิดจิงจังไปเรื่องราว เเล้วเค้าจะลงเอยอย่างไร

    ผู้เข้าชมรวม

    193

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    1

    ผู้เข้าชมรวม


    193

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    1
    หมวด :  รักดราม่า
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  31 ต.ค. 56 / 21:35 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    สวัสดีชาวเเฟนฟิค รีดเดอร์ทั้งหลายยยย มาพบกับไรท์เเนนอีกเเล้ว เรื่องนี้เป็นเรื่องที่4ของไรท์ เเต่เป็นเรื่องเเรกของนามปากกานี้ เอิ่มมม พอดีไรท์ลืมรหัสเด็กดีบ่อย เลยสมัครบ่อย ขอโทดน้าาาาาา เรื่องนี้เป็นคุ่จิ้น กันต์ ต่อ พอดีไรท์ติดฮอร์โมน เห็นคุ่นี้น่ารัก จับจิ้นซะเลยยย ลองอ่านดูนะฮ่ะ >< รักทุกคนนนที่อ่าน



    เเนะนำตัวละคร

     



    กันต์ ชุณหวัตร

    เด็กฝึกงานบริษัทดาวนานา กันต์ไม่คุยกับต่อตั้งเเต่มาทำงานที่นี้ จนวันนึงกันเพิ่งใจตัวเองเเล้วว่า หลงรักต่อเต็มเปาเข้าเเล้ว ไม่รุ้ว่าชอบไปได้ไง เพราะอะไรกันต์ก็ไม่รู้ใจตัวเองที่คิดไปเเบบนั้น





    ต่อ ธนภพ ลัรัตนขจร

    รุ่นพี่ใหญ่ในบรรดาเด็กฝึกงาน ต่อเป็นเด็กติดรถส่งของประบริษัทนาดาว ต่อไม่คุยกับกันต์ตั้งเเต่เจอ จนวันนึงต่อก็รู้ใจตัวเองในวันที่สายเเล้วว่า ตัวเองชอบกันต์ไปเเล้ว ชอบกันต์ทั้งๆที่กำลังคบกับปันปัน





    ปันปัน สุทัตตา อุดมศิลป์

    เป็นเด็กสาวมหาลัยเเถวบ้านต่อ ปันปันแอบชอบต่อมาตั้งม.ปลายจนวันนึงต่อมาขอคบ เเละเลิกกัน เเต่ตอนนั้นปันปันก็ได้แอบชอบเพื่อนคนนึงเเต่ปันปันก็ลืมต่อไม่ได้ ปันปันตัดใจจากเพื่อนที่แอบชอบเเล้วกลับมารอต่อ ทั้งๆที่ก็รุ้ว่าต่อไม่กลับมารักอีกเเล้ว





    เเนะนำละครกันเเล้ว ไรท์มีเพลงมาให้ฟังด้วยนะฮ่ะ เเต่ไม่รู้ว่าจะเข้ากะฟิคป่าว เพราะไรท์ชอบเพลงนี้ 5555+ 

    ป.ล.ที่ไรท์เเต่งเรื่องนี้เพราะไรท์เจอเรื่องเเบบนี้มากับตัว ไรท์เลยลองเเต่งดู ในเรื่องนี้มีตัวละครตัวหนึ่งเหมือนกะไรท์มากกก ลองเดาดูน้าว่าไรท์เหมือนตัวละครตัวไหนในฟิคนี้ รักนะจุ้บๆ555+ เข้าเรื่อง

     
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
      -บ.ดาวนานา-

      ~ปรื้นนนนนนนนน ปรื้นนนนนนนนนนนนนนนนนน~

      เสียงเล่งเครื่องรถกระบะส่งของคันที่3 กำลังจะเข้าจอดเพื่อเช็คของก็ได้มาเเล้ว

      "อ้าวว่าไง ต่อเป็นไงไปกับพี่ยันต์ "

      เสียงพี่กันผู้จัดการมาเช็คของ

      "~ก็ดีครับพี่ เเต่เสียอย่างเดียวคนขับพูดมาก5555+"

      ชายร่างสูงตอบอย่างอารมดี

      "เออ วันนี้ไม่มีเสื้อ หมวก เสื้อกันหนาว ของร้าน ก.ไก่ตีกลับมาเลย ดีว่ะ ร้านนี้ชอบตีของกลับตูละเซ้ง"

      เสียงบ่นๆของกัน ก่อนที่จะเอาบิลทั้งเเละเดินเข้าไปในออฟฟิศ

      -เธอทำให้ฉันรุ้สึกเหมือนตอน14 ตอนที่ฉันมีเเฟนคนเเรก-

      เสียงของพี่ต่อชายร่างสูงเดินร้องเพลงอารมดี ก่อนที่จะมาช่วยชายร่างเล็กเเละคนอื่นๆเเพ็คเสื้อ เเละ หมวกก่อนวันจันทร์จะส่งไปยังบ.ต่างๆ

      -อ้าว คนหล่อชื่ออะไรอ่ะฮ่ะ-

      ต่อเริ่มเเซวกันต์

      -พี่ก็รู้ว่าชื่อไรยังมีหน้าจะถามอีก ดูจากป้ายที่ห้อยที่คอซิครับ เเหม่-

      ชายร่างเล็กบ่นในใจ เเละ ไม่พูดอะไรเเค่ยืนป้ายชื่อที่ห้อยอยู่มาดู

      -คนหล่อ เบอโทรไรอ่า ขอได้ปร้าาาเตง-

      ชายร่างสูงเเซวต่อไปเรื่อยๆ

      -1232310 เอาไปดิพี่-

      ชายร่างเล็กบ่นๆ ก่อนที่จะพูดออกไป

      -อะฮ่าาา 1232310-

      -โทรไปทำไมอะเตง-

      ชายร่างสูงถามต่อด้วยความกวน

      -โทรไปโหลดเพลงพี่กัน นภัทรมั้ง-

      กันต์เริ่มเถียง

      -เพลงไรดีอ่ะเตงสำหรับเราสองคน-

      ต่อเเถต่อ

      -อะไรเราสองคนครับ ผมเป็นเเฟนคุณตอนไหน คุณธนภพ เเล้วสำหรับพี่เอาเพลง ระยะทำใจไปเถอะ ทำเเปลกๆก็ไปโลหดเพลงใหม่มาฟังสิครับบบบ-

      กันต์เริ่มโมโห

       
      -ผ่านไป2ชม.-
       


      -เห้ยยยยยยยยยยยย เสร็จซักที-

      ชุณน้อยบ่นๆด้วยความเหนื่อยก่อนที่จะเดินไปร้านค้า เพื่อหาอะไรกิน เเต่ก็ไม่พ้นต่อ เพราะ ต่อเดินตามกันต์มาติดเพราะต่อจะไปเอารถมอไซต์พอดี (บังเอิญ เกิ๊นนนนนนนนนนนนนน)

      -อ้าว คนหล่อ มาทำอะไรอ่า มาเอาคำตอบจากพี่อ่อ พี่ก็บอกเเล้วไง ว่า รัก นะ ตะเองงง-

      กันต์ทำเหว่อๆเขินๆฮาๆ กันต์เจอมุกนี้เเบบจะเถียงไม่ออก เขินเเละเดินไปที่สวนเเถวดาวนานา

       
      -สวนร่มรื่น เเถวดาวนานา-
       

      ชุณน้อยกำลังจะฟังเพลง เเต่ก็มีเสียงเข้มๆมาเรียกเค้าไว้

      -กันต์-

      เสียงเข้มๆของพี่ต่อที่เรีกกันต์ก่อนที่กัต์กำลังจะฟังเพลง

      -มีอะไรอ่ะ-

      ชุณน้อย ตอบเเบบเงียบๆเรียบร้อย พร้อมที่จะไม่เถียง

      -มาคบกะพี่ป่ะ-

      ร่างสูงด้วยน้ำเสียงหนักเเน่น เเละ มั่นใจว่าคนนี้เเหละ คือคนที่เป็นรักสุดท้าย

      _อืม-

      ร่างเล็กบอกด้วยความดีใจปนน้ำตา จนบรรยายไม่ถูกเพราะมันพูดได้เเค่ว่า อืม

      ต่างคนต่างหยอดกันจนทุกคนอิจฉาเเละคิดว่าสองคนนี้น่าจะคบกันนาน เเละเป็นรักที่ดีเพราะคุ้นเคยกันมานานเเล้วคงจะไม่เกิดอะไร เพราะต่างคนต่างแอบชอบกันนานๆเข้า ทั้งสองเริ่มไม่เข้าใจกัน หลังจากนั้นความสัมพันธ์ทั้งสองดูเหมือว่าจะดีขึ้นเรื่อยๆ เเต่ไม่เป็นเเบบนัน เมื่อต่อมาเจอรักเก่า จนเริ่มห่างกับกันต์ไปเรื่อยๆ ในที่สุดต่ก็นัดกันมาขอเลิก ต่างคนต่างสบายใจกัน

       
       
       - ที่สวนร่มรื่น-
       


      -ชุณ-

      ต่อเรียกด้วยความเสียใจ เเต่มันต้องจำเป็น 

      -อะไร อ่อ เตง-

      กันต์ยังไม่รุ้ว่าต่อจะขอเลิก เเต่กันต์ก็เผื่อใจไว้เเล้วว่ามันต้องไม่ดีเเน่ เพราะ ดูจากที่ต่อเรียกกันต์เเละน้ำเสียงที่เรียกดูเเข็ง


      -เลิกกันเถอะ-

      -ทำไม-

      -พี่มีเเฟนเเล้วว่ะ พี่ลืมเค้าไม่ได้ พี่ขอโทษที่ผ่านพี่รุ้ตัวดีว่ายังไงพี่ก็ต้องมาบอกเลิกเเกสักวัน เเละขอโทดที่เเกเป็นเเค่ตัวเเทน คบไปเพื่อคลายเหงา พี่เองก็ลืมคนเก่าไม่ได้ พี่รู้ว่าเค้ายังรอพี่ เข้าใจพี่นะ-

      -อืม-

      ร่างเล็กตอบพร้อมเดินไปปาดน้ำตาไป เพราะไม่เคยคิดเลยว่ามันจะเกิดขึ้นจริง ทำได้เเค่เผื่อใจ จนมันมาสุดท้ายเเล้วต้องปล่อยไป

       

      -3เดือนผ่านมา-


      กันต์คิดเเล้วคิดอีก

      -ทำไมเรายังลืมพี่ต่อไม่ได้นี่ผ่านนานเเล้ว เป็นไงเป็นกันว่ะ บอกชอบเค้าไปเถอะ เริ่มต้นใหม่เเล้วกัน-

      หลังจากคิดมานานกันต์ตัดสินใจเดินไปหาต่อที่ลานหน้าบ.เเล้วเดินไปบอกความในใจ

      -เอ่อ เอ่อ พี่ต่อกันมีเรื่องจะบอกอ่ะ-

      -อะไรล่ะมา-

      ร่างสูงพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาพร้อมก้มหน้าเล่นไอโฟน

      -กันต์ชอบพี่ พี่ชอบกันต์ป่าว-

      ร่างสูงถึงกับชงักเพราะไม่คิดว่าเด็กคนนึงจะพูดเเบบนี้ เเต่ด้วยความที่เห้นว่าเป็นเด็กเลยตอบขำๆ

      -กล้าได้ไงว่ะเนี่ย -

      กันต์อยากรู้เเต่ต่อไม่สนใจ กันตืเลยถามอีก

      -นะนะนะ บอกหน่อย-

      -ไม่ดี ไม่ดี ไม่พูด-


      -ทำไมว่ะ สงสัยเราเป็นเด็ก พี่เค้ากลัวดูไม่มดี เเต่เราก็ดตๆกันเเล้สนะ-

      ชุณน้อยคิดในใจ

      -ทำไมอ่ะ-

      -พี่มีเเฟนเเล้ว-

      -ใครอ่า-

      ชุณน้อยเริ่มเปลี่ยนสีหน้า

      -คนเเถวบ้านน่ะ-

      ต่อรีบตอบเเละเดินไปตอกบัตรกลับบ้าน

       
      -เเถวบ้านต่อ ซฮยโรงสี -
       


      -เตงรอเค้านานมั้ย-

      ร่างสูงถามเเฟนสงร่างเล็กด้วยความเป็นห่วงเเละถามเหมือนที่ถามปกติทุกวันที่กลับมาถึงบ้าน

      -ไม่นะหรอกเตง เค้าเพิ่งกลับมาจากม.อ่า-

      ปันปันตอบด้วยใบหน้ายิ้ม ก่อนที่จะถามต่อ

      -ต่อ หิวยังอ่า-

      -ทำไมอ่ะเตง-

      -เค้าจะพาไปกินข้าวไปมั้ย-

      -ไปดิ-

       
      -ร้านอาหารเเถวพระราม2-
       

      ทั้งคู่นั่งกินข้าวด้วยอย่างมีความสุข ก่อนที่ปันปันจะถามต่อ

      -ต่อ พ่อเรามีเรื่องจะคุยด้วยอ่า-

      -ทำไมอ่ะ เราดูเเลเตงไม่ไดีเหรอ-

      ต่อพูดไปก่อนที่จะเคี้ยงข้าวลงท้อง

      -ไม่ใช่เเบบนั้น เราก็ไม่รู้เหมือนกัน เเต่เรรู้เเค่ว่าพ่อจะให้เราเลิกกัน-

      ปันปันพูดด้วยน้ำเสียงเศร้าๆ

      -ทำไมอ่า เราดูเเลเตงไม่ดีเหรอ เราก็คบกันมาได้หลายเดืนเเล้วนะ นี่อีกไม่กี่เดินจะปีเเล้วนะ-

      ต่อถามด้วยความเสียใจเเละไม่อยากเสียเเฟนสาวที่รักไป

      -เราว่าอย่าพูดเรื่องเลย รีบลไปหาพ่อกันเถอะ-

      ปันปันตัดบทก่อนที่จะรีบกินข้าว 

       


      -บ้านปันปัน-
       


      สวัสดีครับ/ค่ะพ่อ-เเม่-

      ทั้งคุ่ทักทายคุณพ่อ-เเม่ตามปกติ

      -มาเเล้วเหรอต่อ-

      พ่อปันปันถามเสียงเข้ม

      -ครับ-

      -เข้าเรื่องนะ ต่อถ้าเเกรักลูกสาวฉันจริง เเกกล้าถอยรถใหญ่มามั้ยล่ะ หรือ หาเงิน100000มาให้ฉัน ถ้าหาได้ฉันถือว่าเเกมาขอลูกสาวฉันเเล้ว ถ้าหาไม่ได้ต่างคนต่างอยู่ จบ-

      พ่อปันปันพูดจบต่อไม่กล้ารับปาก ปันปันที่นั่งข้างๆก็เริ่มน้ำตาคลอ เเต่ต่อเองไม่รู้จะพูดยังไง เพราะไม่เคยว่าจะเจอเเบบนี้

      -ผมไม่รับปากนะครับพ่อ-

      ต่อตอบด้วยความมั่นใจ

      -งั้นถือว่าเเกไม่ได้รักจริง นับจากวันนี้เเกห้ามมาหากัน ติดต่อกัน -

      พ่อปันปันยื่นคำขาด

      ต่อเผื่อใจไว้เเล้วว่ายังไงก็ต้องเจอเเบบนี้ เเต่ทำยังไงได้เราก็ยังไม่รุ้ใจเค้าดี ใจนึงก็กลัวจะโดนหลอกเหมือนคนก่อนๆ ใจนึงก็รัก เห้อออ (ไรท์สงสารรรร)ต่อเดินออกจากบ้านด้วยหน้าเศร้าๆก่อนที่จะหนีมาอยู่ที่ลาน

      -ต่อๆ-

      เสียงหวานๆของปันปันเรียกต่อ

      -ปันปัน เราเลิกกันเถอะ เราว่าเราสองคนเข้ากันไม่ได้ ปันปันยงเรียนอยู่ เเต่เราต้องมาทำงาน ปันปันยังเจอคนดีกว่าเรานะ ยังหาคนดีๆมาดูเเลได้ ไม่ต้องห่วงเราหรอกนะ เราทั้ง2ต่างก็เพิ่งอกหัก เราว่าต่างคนต่างไม่ใช่ของกันเเละกัน คบเพื่อเเทนใครบางคน เเก้เหงา เราว่าเธอลองเปิดใจรับคนอื่นที่ดีกว่า ดีมั้ย เพื่อจะโอนะ ถ้าเจอเเล้วก็บอกเราด้วยนะ เราจะคอยดูอยู่ห่างๆนะ เพื่อนรัก-

      ต่อพูดทั้งน้ำตา ปันปันที่กำลังจะพูดก็ดีใจที่ได้ยินต่อคิดเหมือนตัวเอง 

      -เราก็จะมาบอกเรื่องนี้เเหละ เรารู้หมดเเล้ว กันต์มาเล่าให้ฟัง กันต์รักต่อมากกนะ ต่อไปหาเถอะ-

      ปันปันให้กำลังใจพี่ชาย ต่างคนต่างยิ้มให้ เเล้ะกลับบ้าน ต่อเพิ่งได้ว่าพน.ที่บ.จะพาไปฉลองที่ทะเลเลยถือโอกาสสภาพรักกันไปเล้ย


       
      -ที่ทะเล-


      -กันต์-

      ต่อเรียกกันต์ด้วยความดีใจ 

      -มีอะไรอ่าพี่-

      -พี่มีเรื่องจะคุยด้วย-

      -ว่ามาดิ-

      -กันต์ชอบพี่อ่อ-

      ต่อถามอย่างเขินๆเพราะคนที่กล้าคือต้องมั่นใจมากก

      -ใช่-

      -มาคบกันดูมั้ยล่ะ พี่ว่ามันคงจะโอนะ-

      ต่อถามกันตือย่างพอจะมีความหวัง

      -กันต์ก็กำลังจะพูด ที่กันต์ชอบพี่เพราะพี่เป็นกันเอง น่ารัก ถึงพี่จะไม่ดีในสายตาบางคน เเต่สำหรับเด็กฝึกงานทุกคนมองพี่ว่าน่ารัก เป็นกันเอง ไม่หยิ่ง เเละบางที พี่มีความน่ารักที่คนอื่นเค้าหาไม่เจอ-

      กันตืบอกความในใจอย่างเขินๆก่อนที่จะหลบหน้าต่อ

      -พี่ชอบกันต์ที่กันตืเป็นตัวกันต์ ตรงๆ ตัวเล็ก น่ารัก เป็นกันเอง พี่ชอบ พี่บอกไม่ถูกนะว่าทำไมถึงชอบกันต์ รุ้อีกที่ว่ารักเล้ว-

      ต่อก็หน้าเเดงไม่น้อยกว่ากันต์ 

      -ตกลง กันต์คบกะพี่ก็ได้ สัญญานะว่า กันต์จะเป็นรักสุดท้ายของพี่ นะนะนะ-

      ร่างเล็กอ้อนเเฟน อย่างน่ารัก

      -ก็ได้ กันต์ต้องสัญญานะว่า กันต์คือรักสุดท้ายของพี่ น้าน้าน้า-

      ทีร่างสูงออ้นเเฟนบ้าง อ้อนอย่างกากๆ

      -55555+ ได้ดิ๊ รักสุดท้ายที่เะอนะ ธนภพ-

      ร่างเล็กพูดไปขำไป

      -ฮ่ะ รักสุดท้ายที่ ชุณน้อยของะฯภพ กันต์ของต่อ -

      ต่อพูดจบก็ลากกันต์ไปที่ริมทะเลก่อนที่จะยื่นช่อดอกกุหลาบให้กัน  เเละ  อุ้มกันไปเล่นน้ำ ก่อนที่ทั้งคุ่จะนั่งดูพระอาทิตย์ตกด้วยกันนน รักนะกันต์ของต่อ รักนะต่อของกันต์ <3

       




      -The end-

















      จบเเล้วฟิคสั้นไรท์หนุกป่าว ฟิคกากๆ คือไรท์เเต่งสด คิดสด เลยไม่ค่อยหนุกนะ555+
      ชอบไม่ชอบมาเม้นท์ได้นะฮ่ะไรท์รับทุกเม้นท์ ติดตามกันเรื่อยๆนะ รักรีดเดอร์จุ้บๆ




       

       

       

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×