Sheep Online

ลำดับตอนที่ #3 : พี่แท๊งน้อง ทะลวงโลกา

"ผมพร้อมแล้วครับ ลูกพี่ ไปแทงน้องกันเถอะ เอ้ย ไอแท๊งน้องกันเถอะ ไปไปไป ไป ยัง ไป ยัง" เสียงพูดเหมือนเด็กไฮเปอร์จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก นายเลโนโว

"เฮ้ย มึงเป็นใครจะมาแทงน้องกุ กุนี้ช่างกลเก่านะเว้ย มาฟาดกันหน่อย"

"ไม่ๆ ผมไม่แทงผู้ชาย พี่เข้าใจผิด" เลโนโวตอบ ชายที่หน้าตานี้น่าจะ 40 มันเป็นคนดี (มั้ง) หน้าตานี้เหี้ยมเหมือนผ่านสงครามโลกมาแล้ว 2 ครั้งแต่รอดมาได้ยังไงยังเป็นปริศนา  ช่างมันในเมื่อมันจะเป็นคนดี เป็นประธานชมรม เลโนโวก็ขอเป็นสมาชิกนิสัยดี ดูแลน้องๆ ว่ะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า 

"โอเค งั้นตกลงข้ารับเอ็งเข้าปาร์ตี้พี่แท๊งน้อง แล้วเอ็งจะมาทำไร มาให้พี่แท๊งเรอะ"

"ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ เด็ดขาย พี่เป็นผู้ชาย แท๊ง ให้ผมไม่ได้ ไม่เอา ผมกลัว ผม จะมา แท๊ง น้องครับ" เลโนโวพูดอย่างรวดเร็ว พร้อมดวงตาเป็นประกาย หันหวับไปทาง สาวหน้าหวานตาโต นมสะบึ่ม เอวกิ่วพริ้วไหว 

ชิ้ง เสียงชายประธานชมรมชักดาบ  "เอ็ง จะ แท๊ง น้อง ข้าาาาา หะ หะ แบบนี้มันต้องผ่านศพข้าไปก่อน ห๊าาา"

"อะ ไร ห๊าาาา ข้านี้จิตใจบริสุทธิ์ ดุจ ดอกบัว หิมะ ที่ไร้มลทิน ไม่มี อะไร แอบแฝงงงงง จิง จิ๊งงงงง ไม่เชื่อ ควักใจข้าออกมา ดูเลย มา ผ่าออกมาเลยย พูดแบบนี้หรือเอ็งมีอะไรแอบ แฝง ห๊าาา พี่แท๊งน้อง ถ้าอ่านออกเสียงไม่ดีนี้มัน หมายความว่าไง ห๊าาาาา" เลโนโวพล่ามไม่หยุดไม่ลดราวาศอกแม้แต่น้อย

ขณะที่ทั้งสองกำลังจะฟัดกัน ก็มีเงาร่างน้อยก็มายืนอยู่ตรงกลาง หน้าอกสะบึ่มห่างไปเพียงแค่นิดเดียว เลโนโวไม่เคยใกล้ชิดแบบนี้ถึงกับสะดุ๊ง เสียงหวานกล่าวออกมาอย่างจนปัญญา "พี่ พี่ อย่าทะเลาะกันเลยนะคะ หนูขอร้อง" 

มองไปเห็นเป็นสาวน้อยหน้าตาน่ารักน่าชัง ที่ดูโดดเด่นที่สุดในกลุ่มออกมาห้ามทัพ เธอสวมชุดช่างน้อยนักประดิษฐ์ แค่ดูก็ใจละลาย นี้ขนาดไม่ได้ใส่ชุดนักศึกษา เลโนโวก็ใจจะขาย เอวบางร่างน้อย แต่ทรงโตใช่เล่น แค่แรกเห็นก็ตกหลุมรักนี้สินะที่เรียกว่ารักแรกพบ

"อี้ชิง อย่าไปพูดแทนไอพวกหัวงูแบบนั้นมันมีจิดประสงค์แอบแฝงแน่ๆ เธอเป็นน้องสาวพี่ พี่จะปกป้องเธอเอง"  เลโนโวแอบเขวะในใจ แต่เด๋วอะไรนะ ไอหน้าโหดนี้ มีน้องสาว ทรงสะบึ่มกึ่มกึ๋ย !! 

"พี่หัวเหวย ใจเย็นๆก่อน พี่ชายท่านนี้เค้าอุตตสาห์เข้ามาร่วมกลุ่มกับเรานะคะ เรายังไม่มีใครช่วยแท๊งเท่าไร พี่คนเดียวอาจจะไม่ไหวเอาก็ได้นะคะ เค้ามาช่วยแบบนี้ก็ดี แล้ว พี่เป็นคนดีใช่มั๊ยคะ"

"ใช่จ๊ะ น้องอี้ชิง พี่ชื่อเลโนโว เป็นคนดีจิงแท้แน่นอนจ๊ะ" ว่าแล้วเอามือสองข้างประกบกัน ยิ้มประจบหันไปทาง ไอ้หน้าโหดหัวเหวยกล่าวว่า "พี่หัวเหวยผมฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ ตะกี้ความเข้าใจผิดเล็กน้อยยยยย พี่ใจกว้างยกโทษให้ เลโนโวตัวเล็กๆ ได้ใช่มั้ยครับ ผมมีจิตใจดีงาม เผอิญมีเวลาอยากจะสละเวลาเพื่อช่วยสังคมครับ แหะๆ"

"เชอะ น้อง อี้ชิง พูดมาขนาด นี้ ถือว่า เอ็งโชคดี ไป แต่ถ้าหากข้าเห็นว่าเอ็งไม่ซื้อกับน้องอี้ชิงละก็ ฮึ่ม ข้าจะขยี้ ขย้ำ ทะลวงโลกา เอ็งให้กระจุยกระจาย เชอะ เจ้าใจมั้ยไอ้หน้าจืด" ว่าแล้วก็ ขยับตาให้เลโนโวทีหนึ่ง นี้มันสกิลอะไรกัน ทำไมเลโนโวผู้มากประสบการณ์ถึงกับหัวขาวโพลน ร่างกายไร้เรี่ยวแรง หลังจากตั้งสติได้ก็รีบถอยทัพกลับมายืนรวมกับ R2D2

แค่คำพูดก็สยองขนาดนี้ โดยเฉพาะทะลวงโลกา ทั้งหมดเริ่มออกเดินทาง เลโนโวถึงได้มีโอกาสถาม R2D2 ว่า "เออ นี้ ข้ายังคิดไม่ตก ไอ้ที่ไอ้หน้าโหดมันบอกว่า ขยี้ ขย้ำ นี้มันยังพอคิดไปอย่างอื่นได้ แต่ทะลวงโลกานี้มันหมายความว่าไง ยังมีมันขยิบตาให้ข้าด้วย"

"อี้ดๆ จากการประมวลผล ถ้าเจ้านายคิดไม่ซื่อ มันจะทะลวงโลกา ประมวลผล ประมวลผล อี้ด ๆ อุบาดเกินไป พูดไม่ได้ "

เลโนโวหน้าจ๋อย กล่าวว่า "หรือว่า" พลางชำเลืองมองไปยังจุดยุทธศาสตร์ทางด้านหลัง  R2D2 ก็พยักหน้า เป็นเชิงว่า ใช่แล้วละ นั่นแหละ !

"แง พ่อเจ้าแม่เจ้า นี้กุมาอยู่ผิดกลุ่มมมม แล้วววว" มิน่ากลุ่มเรามีแต่สาวสวย แต่ไม่มีชายแท้ๆ ทั้งแท่งมาเข้ากลุ่มเลยซักคนว่าแปลกก็แปลก แต่ตอนนี้ไม่แปลกใจอีกต่อไป 

เลโนโวมองหัวเหวยเดินบิดไปมา ร่างกายกำยำล้ำสัน ตูดมีกล้ามเป็นมัดๆ ราวกับผ่านการฝึกฝนมาอย่างดี

สาวๆ มั่นใจได้ว่ามากลุ่มนี้แล้ว ปลอดภัยแน่นอน แต่เราจะปลอดภัยหรือไม่อันนี้ไม่มีการการันตี เลโนโว เหม่อมองไปทางอี้ชิง สาวนายช่างน้อยที่หันกลับมาส่งยิ้มให้เขา ก็ใจเต้นตูมตาม คิดในใจว่า เอาวะ ตายเป็นตาย ตูทุ่มสุดตัว

ทางเข้าดันเจี้ยนสุสานกษัตริย์คาคั่งไปด้วยผู้คน หลากหลายอาชีพ ต่างสวมใส่เสื้อผ้าหลากสีสัน มีบ้างที่เป็นคนจากต่างถิ่นแต่กระนั้นส่วนใหญ่ยังสังกัดธาตุทอง เพราะนี้เป็นเมืองจักรกลนี้นา 

จากที่ไกลๆ มีเสียงเครื่องยนต์ของรถขนาดใหญ่ดัง บรึ่นๆ เรียกความสนใจจากผู้คนจำนวนมาก แม้ว่าดันเจี้ยนแห่งนี้จะเต็มไปด้วยอาชีพในสังกัดธาตุทองที่มีความคุ้นเคยกับ เครื่องจักรกล แต่นั่นเป็นคนละเรื่องกับการได้ครอบครองจักรกลที่ล้ำสมัยเช่น รถยนต์ ยังมีรถที่สามารถวิ่งฝ่าทะเลทรายโดยไม่กลับฝุ่นผงนั่นต้องถือว่าระบบการกรองอากาศที่ดีเลิศเลอ

ผู้ได้ครองสิ่งของเช่นนี้ ย่อมถือได้ว่ามีฐานะทางการเงินที่ดี และเป็นที่อิจฉาตาร้อนของผู้คนจำนวนมาก

โดยเฉพาะสำหรับสถานการณ์ตอนนี้ที่มีเสียงแว่วมา

"ป๋าโน่ แซลม่อนร้อนจังเลย" เสียงหวานๆ แว่วมาตามลม ยิ่งสร้างความอิจฉาตาร้อนให้กับผู้เล่นชายหนุ่มจำนวนมาก โดยเฉพาะเมื่อนั่นเป็นเสียงของหญิงสาวน่าตาน่ารักน่าชัง

"ฮ่าฮ่า น้องแซลม่อน โค้กเป็นของหายาก ยิ่งโค้กเย็นๆนี้ยิ่งเป็นไปไม่ได้ แต่สำหรับน้องแซลม่อน ป๋าจัดให้ หนึ่งดื่ม !!" จากนั้นตบมือทีหนึ่ง ด้านหลังก็มีน้ำโค้กเย็นๆ ในเก้วใส่น้ำแข็ง ยื่นออกมาจากอุปกรณ์ยึดจับเล็กๆ คนที่ถูกเรียกว่า ป๋าโน่ หยิบมาส่งให้สาวน้อยที่กำลังออดอ้อนทันที

"ม๊วฟ ขอบคุณค่ะ" สาวน้อยใส่ชุดผู้เล่นใหม่สีชมพูหอมแก้มป๋าโน่ทีหนึ่งก็ถอยออกไปกินโค้กเย็นเจี๊ยบกลางทะเลทรายนี้ที่ร้อนอบอ้าว ให้อารมณ์ที่ฟินเฟ้อมากๆ

ทันใดนั้นก็มีเสียงอ๊อดอ้อนที่ทำร้ายจิตใจชายหนุ่มทั่วหล้าอีกว่า "ป๋า คะ ป๋าขา ขาพวกหนูคนละดื่ม นะคะ" เป็นเสียงสดใส จากสาวๆ อีก สองสามคนที่โผล่ออกมาจากด้านในหลังคาด้วยผมเผ้ากระเซอะกระเซิง ชวนจิตนาการไปในทางที่ไม่ดีเอาซะเลย

ป๋าโน่เห็นแล้วเลือดลมพลุ่งพลาน ต้องแอบเอามือมาเช็ดเลือดกำเดาเบาๆ "โอย น่ารักๆ  น้องซูชิ น้องทูน่า น้องโอโทโร่ ป๋าให้เลยคนละหนุ่งดื่ม มาๆ มารับของรางวัล เร็วก่อนจะรับรางวัลต้องทำยังไง" สาวๆ ในวัยขบเผอะแย่งกันเข้ามาหอมแก้มแล้วรับเอาน้ำโค้กเย็นเจี๊ยบจากป๋าโน่แล้วหัวเราะคิกคักจากนั้นก็หลบเข้าไปในหลังคา

สาวๆ แย่งกันเข้ามาหอมแก้ม ป๋าโน่ ในตำนาน สร้างความเดือดดาลให้หนุ่มๆ ในพื้นที่เป็นอย่างมาก 

เสียงซุบซิบนินทางเป็นสิ่งที่เลี่ยงไม่ได้จากฝูงชน มีเสียงหนึ่งดังมาจากด้านล่างเป็นสำเนียงชาวใต้ว่า "ป๋า มาก   ป๋า  มาก เพื่อน เพื่อน  เอ็ง ดู ไอ้หน้าอ่อน นั่น มัน ป๋า มากกก เอ็ง ดู มัน แจก ดื่ม ไม่ยั้งเรย แรง จิงๆ แรง จิงๆ"

อีกคนส่งเสียงออกมาเป็นสำนียงคนใต้ว่า "โอ๊ย โอ๊ยย คนใต้อิจฉา มัน ป๋ามาจาก ไหนวะ เด็กๆ เอาะๆ ทั้งนั้นเรยยย "

"ว่า แต่ ว่า ถ้ามันให้โค้กเย็น กับ ข้าบ้าง ข้ายอมเรียกมันว่าป๋าเหมือนกัน มันเอาน้ำมันรถแพงๆ มาจ่ายไฟตู้เย็นเลี้ยงสาวๆ ไม่ธรรมดาจิงๆ โอ๊ยๆ อยากกินโค้กกก"

ชาวบ้านต่างทำตาปริบๆ ขณะที่คนที่โดนนินทากลับไม่รู้หนาวรู้ร้อน

เขาจะรู้ได้ไง ตอนนี้กำลังฟินนนน เขาคิดในใจ ว่าถ้ารู้แบบนี้น่าจะโชว์ป๋ามาตั้งนานแล้ววว

ใช่แล้ว ชายคนนี้ที่สาวๆเรียกขานว่า ป๋าโน่ก็คือ เลโนโวนั่นเอง หลังจากการเดินทางอันทรมานสังขาร เลโนโวก็ไม่เก็กหน้าเก็กตาอีกต่อไป เขาเป็นคนเปิดใจข ด้วยนิสัยเปิดเผยทำให้ น้องๆ ต่างชอบเค้าทุกคน สองวันต่อมาด้วยความร้อนแรงของทะเลทราย เลโนโวก็ยกธงขาวก่อนผู้เล่นใหม่เสียอีก นี้ยิ่งกว่าเดินขึ้นภูกระดึง การเดินทางผ่านทะเลทราย ที่ร้อนขนาดนี้ ใครไม่มีใครมีเงินมากพอจะซื้ออูฐเพื่อบรรทุกข้าวของจะลำบากมาก ยิ่งไม่ต้องพูดถึงพาหนะอื่นๆ พวกเขาประหยัดเต็มที่เพื่อเก็บเงินไว้ซื้ออาวุธ เครื่องป้องกัน หมายถึงคนทั่วไปแต่ไม่ใช่กับเลโนโว

เลโนโวเป็นพวกขี้เมื่อย สุดท้ายก็จัดการเรียกรถบ้านส่วนตัวที่จอดไว้นอกเมืองให้มารับ พอรถมารับพร้อมเครื่องอำนวยความสะดวก เลโนโวก็มีเงื่อนไขแปลกๆ ซึ่งหลังจากสนิทสนมกันมาหลายวัน แค่นี้ไม่ใช่ปัญหาเพื่อแลกกลับรถอันแสนสบายและโค้กเย็นเจี๊ยบ ใครๆก็ชอบคนสปอร์ต ไม่เว้นแม้แต่ประธานกลุ่ม คนที่พอสนิทแล้วก็ไม่ปิดบังตัวเองอีกต่อไป.... 

"พี่ขาาา" เสียงแหบแห้งยิ่งกว่าทะเลทราย

"เอาตีนมั้ย" เลโนโวตอบอย่างอารมณ์เสีย

"พี่รู้ได้ไงว่า หนูชอบโอวันตีนนน ยิ่งตีนจิงๆ ยิ่งชอบมาก"

"เอาไปเลยแล้วไปไกลๆ" เลโนโว รีบตบมือ โอวันตินเย็นๆก็ออกมาเขารีบหยิบแล้วส่งให้อย่างรวดเร็ว

มือสากๆ ลูบผ่านมือของเลโนโว จนเขาขนลุกเกรียว

"อี้ดๆ ชีวิต" R2D2 ที่เห็นเหตุการณ์รำพึง

ถ้าคนอื่นเห็นฉากนี้คงไม่อิจฉาอีกต่อไป