Sheep Online

ลำดับตอนที่ #24 : สำรวจดันเจี้ยน 3.141

"ตัวเลย 3.141 เป็นตัวเลขมหัศจรรย์ ดันเจี้ยนที่ใช้ชื่อนี้ ต้องมีอะไรบางอย่างที่มีความพิสดาร ไม่ใช่แค่ว่า เพียงมีกำลังพวกมากก็สามารถพิชิตได้ มีแต่ความเข้าใจของพวกนักกล้ามบ้าพลังเท่านั้นที่คิดว่าเป็นเช่นนั้น ครั้งนี้พวกเราแม้จะคนน้อยกว่า แต่ก็ต้องทำได้สำเร็จแน่นอน" นักธนูสาว หน้าตามั่นใจ ดวงตากลมโตสีน้ำเงิน ราวกับลูกโลกน้อยๆ สองลูก ทั้งสดใสทั้งมีชีวิตชีวา ยังมีผมสีแดงสดใสเส้นเล็กๆ ที่ขยับพร้อมกับเวลาเธอพูด ริมฝีปากน้อยๆที่เชิดขึ้่นเล็กน้อย แสดงถึงความมั่นใจ รวมกันเป็นใบหน้าที่ทั้งมุ่งมั่น และ น่ารักน่าเอ็นดูไปพร้อมๆกัน เธอชื่อว่า โรซี่ แต่ทุกคนต่างเรียกเธอว่า โรส 

โรสสวมชุดนักธนูกะทัดรัด สีน้ำเงินเข้ม แขนสั้น มีแผ่นโลหะทางกลมนูน ป้องกันหัวใจ สวมกระโปรงสั้นกระจิ๊ดริดฝ่าซีกเพื่อความสะดวกในการเคลื่อนไหว น่าเสียดายเทอยังสวมกางเกงขาสั่นสีดำอีกตัวหนึ่ง ถุงเท้าหยังยาวสีน้ำตาลดูเข้าคู่กับรองเท้าบูททรงสูงสำหรับนักเดินทางเป็นอย่างดี ยิ่งดูประเปรียวกระฉับกระเฉง แฝงเร้นไว้ด้วยเสน่ห์แพรวพราว 

"ถูกต้องอย่างยิ่ง ครับหัวหน้าโรส" เลโนโวที่เป็นสมาชิกใหม่ของปาร์ตี้ 'พิชิต Pi ด้วยปัญญา'

สมาชิกในปาร์ตี้ประมาณ 10 คน ที่น้อยจนน่าสงสาร คิดว่าแม้แค่ฝ่าดงมอนเตอร์เข้าไปได้หรือไม่ ยังเป็นปัญหาที่ทั้งหมดขบคิดไม่ตก ทั้งหมดนั่งล้อมวงเป็นครึ่งวงกลม ดูโรสที่กำลังกล่าวปลุกใจทุกคน

แต่เดี๋ยวนะ สมาชิก 10 คนนี้ประกอบด้วยสมาชิกเดิม 5 คน ที่ประกอบด้วย นักธนูสองคน นักดาบสองคนและ นักบวชหนึ่งคน และมีสมาชิกใหม่อันประกอบด้วย เลโนโว R2D2 เบรฟ ที่กำลังนั่งหน้าเจื่อนอยู่ข้างๆ แทยอน และวันนี่ ทั้งหมดรวมเป็น 10 คน 

"มีคำถามอะไรมั้ย ? เราจะออกเดินทางกันแล้ว"

"เย้ !! พร้อมแล้ว" ทุกคนหันมามองพร้อมกัน คนที่ร้องมี 2 คน คือ เลโนโว และ R2D2 เหมือนทั้งสองคนจะไม่รู้ถึงบรรยากาศอันอับจนปัญญาของคนที่เหลือ อ่อ ต้องยกเว้นหัวหน้าปาร์ตี้คนสวย โรส อีกคนหนึ่งที่ยังยืนกรานจะพิชิตดันเจี้ยนนี้ให้ได้

โรสกล่าวว่า "ถ้างั้นออกเดินทางได้"

สมาชิกออกเดินทางจากเมือง B25 ไปทางเหนือแล้วตัดไปทางตะวันตก ประมาณ 3 ชั่วโมง กว่าๆ ที่เบื้องหน้า ก็เห็นเป็นเต้นของผู้คนจำนวนมาก อาจจะมากเป็นหลัก 1000 คนเลยทีเดียว บ้างตั้งกระโจม บ้างตั้งแผงขายสินค้าแผงลอย กระจัดกระจายกันไปจนเต็มลานกว้างๆ ที่ห่างออกไปเห็นป้ายอันเล็กๆ ตั้งไว้จนแทบจะไม่สังเกตเห็นว่า 3.141 

เลโนโวและพวกเดินตัดผ่านผู้คนจำนวนมาก สังเกตเห็นบางคนชี้ไม้ชี้มือมายังกลุ่มของพวกเขา แล้วปิดปากหัวเราะ ออกมา เลโนโวก็รู้สึกแปลกใจ เห็นโรสหน้าแดงก่ำ หันไปถลึ่งตาใส่ คนพวกนั้นก็หดหัวกลับไป ขณะที่คนอื่นๆ ในปาร์ตี้เดิมต่างทำตัวลีบ ก้มหน้ามองต่ำอยากจะรีบๆ เดินผ่านพื้นที่นี้ไปโดยเร็ว เลโนโวแอบมีความรู้สึกดูแคลนคนในกลุ่มของตนเองแวบหนึ่งไม่ได้

เลโนโวสอบถามเบรฟ ว่าเกิดอะไรขึ้นเขาก็ไม่ทราบอะไร งุนงงไม่แพ้กัน 

จนทั้งหมดเข้ามาในถ้ำได้แล้ว กลุ่มของโรสก็เหมือนเปลี่ยนไปเป็นละคน ทั้งหมดฝีเท้าปราดเปรียว รวดเร็ว คล่องแคล่ว จนบางครั้งแทบจะสลัดหลุดจากพวกเลโนโว โรสก็พาพวกเขาเดินลัดเลาะไปยังเส้นทางสายหนึ่ง ที่ชั้นแรกนี้มีทั้งผู้เล่น นักเดินทาง นักขุดแร่ที่เป็นคนของโลก Sheep Online มากมายเต็มพื้นที่ไปหมด เดินไปสักพักหนึ่งคนก็ค่อยๆ น้อยลงจนตอนสุดท้าย ต้องเดินไปสัก 10 นาทีถึงจะเจอคนกลุ่มหนึ่ง บ้างกำลังขุดแร่ บ้างก็กำลังโจมตีมอนเตอร์ผีดิบขุดเหมือง อาจจะเพราะว่ายิ่งเข้าไปลึกระดับและความหนาแน่นของมอนเตอร์ก็สูงขึ้น ดังนั้นคนส่วนใหญ่นิยม อยู่ไม่ไกลจากคนหมู่มาก รอมอนเตอร์หลุดเข้ามาค่อยรุมโจมตี 

เหมือง 3.141 นี้มีมอนเตอร์ผีดิบนักขุดแร่จำนวนมาก พวกมันดรอปวัตถุดิบที่ใช้ในการตีเหล็ก ทำอาวุธ ชุดเกราะ เป็นหลัก แถมยังดรอปดีเสียด้วย ทำให้ดึงดูด ผู้คนเข้ามาเสี่ยงโชคจากทั่วทุกสารทิศ แม้ว่ามอนเตอร์ประเภทนี้จะดุร้าย ซ้ำยังโจมตีก่อน แต่ว่าด้วยจำนวนผู้คนที่หนาแน่น มอนเตอร์ยากจะฝ่าดงดาบภูเขา กระบี่ เข้ามาได้

หลังจากมุดตามซอกหินเล็กๆ ที่ไม่มีคนสังเกตแล้ว พวกเขาก็เข้ามาถึง ชั้นที่สองของดันเจี้ยน ที่ดูมีลักษณะแทบจะไม่ต่างจากชั้นแรก แต่ที่สังเกตได้ชัดเจนคือ นี้ไม่น่าจะใช่ทางลงหลัก แต่น่าจะเป็นทางลงลับ ระหว่างชั้นนึ่งและชั้นสอง 

เบรฟทำหน้าตาแปลกใจอย่างเห็นได้ชัด เขาต้องมองดูคนกลุ่มนี้ด้วยมุมมองใหม่ ไม่เช่นนั้น

เลโนโว รู้สึกผิดทันทีที่ก่อนหน้านี้คิดว่าคนกลุ่มนี้ คงต้องอาศัยเขาเพื่อให้สำเร็จภารกิจนี้ ตอนนี้เลโนโวคิดว่า คนกลุ่มนี้คงจะต้องมีดีอะไรบางอย่าง ถึงกล้าที่จะเผชิยหน้ากับกลุ่มอัศวินม้าขาวเช่นนี้ 

ที่ชั้นสองนี้ โรสก็ยังเดินนำทางอย่างชำนาญ เดินไปประมาณ หรึ่งชั่วโมง บางทีก็ชั่วโมงหนึ่งถึงจะเจอกลุ่มที่กำลังเก็บเลเวลจากการโจมตีมอนเตอร์คนขุดเหมืองผีดิบ ระดับสูงขึ้น บางครั้งมีมอนเตอร์หลังมาปรากฏที่ด้านหน้าของกลุ่มพวกเขาตัวสองตัว ไม่ต้องให้โรสออกคำสั่ง นักดาบสองคน เบรฟ และนักธนูอีกคนหนึ่งก็รุมสกรัมพวกมันจนกลายเป็นเลือดเนื้อเลอะเลือนอย่างรวดเร็ว 

หลังจากจัดการผีดิบนักขุดเหมืองไปหลายสิบตัว ก็มีเสียงของดรอปลงมา

หินสีดำหม่นๆ ก้อนหนึ่งก็ตกลงมา 

'Rough Elunium

แร่วัตถุดิบที่สามารถนำไปหลอมรวมเป็น Elunium'

ทั้งหมดร้องเฮ พร้อมกัน นี้เป็นแร่ที่มีมูลค่าที่ดรอปจากเหล่าผีดิบนักขุดแร่ และตลาดมีความต้องการสูง เนื่องจาก หากนำ 5 ก้อนของ Rough Elunium ไปหลอมรวมโดยนักตีเหล็กผู้ชำนาญ จะได้รับเป็น Elunium ซึ่งมีคุณสมบัติเหมาะสมในการอัพเกรดเครื่องป้องกัน 

หนึ่งก้อนของ Rough Elunium มีมูลค่าประมาณ 50 เหรียญเงิน !!

นี้จึงเป็นผลลัพธ์ที่เป็นรูปธรรมของการต่อสู้กับเหล่ามอนเตอร์ในเหมืองแร่ แม้แต่เลโนโวยังรู้สึกสนุกไปกับพวกเขาด้วย

นับเวลาตั้งแต่ ตอนแรกที่เข้าถ้ำมาจนถึงตอนคิดเป็นเวลาประมาณ 7 ชั่วโมง สำหรับคนทั่วไปคงจะถึงขีดจำกัด พวกเขาแวะทานอาหารกันลวกๆ ครู่หนึ่ง เมื่อสองสาม ชั่วโมงที่แล้ว เลโนโวมองดูเวลาที่นาฬิกาข้อมือเรืองแสงพบว่าตอนนี้ก็ ประมาณ 2 ทุ่มตามเวลาปกติ พริบตาต่อมา โรสก็คลำๆ จนเจอหินก้อนหนึ่งที่ขยับได้ เธอดันไม่ไปเรียกเพื่อนๆ ไปช่วยกันดันพอหินขยับออกไปก็ปรากฏทางลงสู่ชั้นที่ 3 อันเป็นทางลงลับอีกแห่งหนึ่ง เลโนโวยิ่งดูยิ่งแปลกใจ ไม่น่าเชื่อว่านักธนู ที่ยังไม่เปลี่ยนคลาสคนหนึ่งจะมีความสามารถในการสำรวจดันเจี้ยนสูงระดัีบนี้

แล้วทั้งหมดก็ลงมาถึงชั้นสาม โรสที่เหงื่อออกเต็มหน้า ปาดมือเช็ดลวกๆ จากนั้นยังคงเดินทางต่ออย่างไม่หยุดยั้ง แต่เดินๆ หยุดๆ หลังจากหลบกลุ่มมอนเตอร์ผีดิบขุดเหมืองที่มาเป็นกลุ่มใหญ่กลุ่มละลายสิบตัว สอง สามรอบ โรสก็เดินเข้าสู่ผนังมุมมืดอันหนึ่งที่ดูเล็กๆ ขนาดแม้แต่โรสก็ยังมุดเข้าไปไม่ได้ เธอขยับตัวทีหนึ่งก็หายวับไป สร้างความงุนงงให้แก่เลโนโวยิ่ง 

พอเดินตามไปจะเห็นว่าที่รูเล็กๆ นั้นที่ด้านบนทั้งกลวงกว้าง สามารถมุดเข้าไป พอเลโนโวมุดเข้าไป ปรากฏเป็นห้องหินขนาดใหญ่ กว้างประมาณ 100 ตารางเมตร อย่างไม่น่าเชื่อ 

โรส ที่เลโนโวมองด้วยสายตาที่เปลี่ยนไปเป็นชื่นชมยังไม่รู้ตัว ล้มตัวลงด้วยความเหน็ดเหนื่อยกล่าวว่า "ห้องนี้ชั้นเจอโดยบังเอิญตอนที่มาสำรวจเมื่อนานมาแล้ว โชคดีที่ห้องนี้ สติล ไม่รู้ พวกเราสามารถพักได้อย่างสบายใจ คืนนี้ให้ บานาน่า เฝ้ายามผลัดแรก ชั้นจะเฝ้าผลัดที่สองเอง" ว่าแล้วก็ล้มร่างกายอันอ้อนแอ้น บอบบาง ที่ถูกพยุงไว้ด้วยจิตใจอันเข้มแข็งลงนอนอย่างช้าๆ ที่มุมหนึ่ง เธอนอนหนุนสัมพาระหลับตาลง ไม่นานก็หลับไปอย่างว่าง่าย

เลโนโวมองไปยังกลุ่มปาร์ตี้เดิมที่พอได้ยินชื่อ สติล ก็ขบเคี้ยวฟันกันใหญ่ คิดว่าท่าทางจะมีเรื่องราวมากกว่าที่เขาคิดไว้ อาจจะมีเบื้องหลังบางอย่างที่ไม่เหมาะสมจะสอบถามสืบไป

นักดาบที่ชื่อว่า บานาน่า นำชุดไฟที่จุดมา แตะกับเชื้อเพลิงอเนกประสงค์ที่ซื้อมาจากในเมือง ก่อเป็นกองไฟเล็กๆ ที่สว่างไสวให้ความอบอุ่น กล่าวว่า "พวกคุณเป็นสมาชิกใหม่ รีบพักผ่อนเถอะ"

เลโนโวสั่นหัวปฏิเสธเดินมานั่งข้างๆ กองไฟ พลางกล่าวว่า "ผมยังไม่ง่วง ให้ผมอยู่เป็นเพื่อนซักพักมั้ย"

นักดาบบานาน่าไม่ตอบรับหรือปฏิเสธ ครู่เดียวรอบข้างก็กลายเป็นเงียบสงบลง สมาชิกเดิมหลับอย่างรวดเร็วเพื่อเตรียมแรงไว้สำหรับพรุ่งนี้ รวมถึงเบรฟที่ตอนนี้ก็ทำใจได้แล้วว่ายังไง ก็ต้องลุยกันให้ถึงที่สุด ก็เข้านอนอย่างรวดเร็ว หุ่นยนต์ทั้งสามตัวก็แกล้งกลับไปเรียบร้อย แต่ยังไม่ลืมรักษาความตื่นตัวไว้

เลโนโวกล่าวชมว่า "พวกคุณเป็นทีมที่ดีมาก ผมเชื่อว่าพวกเราต้องทำสำเร็จ" พลางจ้องมองไปยังกองไฟ ที่ลุกโชน ขยับไปมาอย่างมีชีวิตชีวิต

บานาน่าฝืนยิ้มกล่าวว่า "ผมก็หวังไว้เช่นนั้น พรุ่งนี้เราจะเดินผ่านชั้นสามลงสู่ชั้นสี่ ที่ชั้น 4 จะเป็นความยากที่แท้จริงตอนนั้นเราคงต้องร่วมแรงร่วมใจกัน พวกเราเชื่อมันในหัวหน้าโรส พวกเราจะทำภารกิจที่เป็นของเรามาให้สำเร็จ"

เลโนโวไม่กล่าวกระไร จ้องมองกองไฟที่เต้นระริกนี้หรือคือการผจญภัยของกลุ่มผู้รู้ใจกัน เพื่อบรรลุเป้าหมายที่ยากเกินกว่ากำลังของคนๆ เดียวจะทำสำเร็จ แม้ว่าจะยากเย็น แต่พวกเราจะส่งเสริมกันและกัน