Sheep Online

ลำดับตอนที่ #22 : อันธพาลครองเมือง

กระบือรุ่น บางระจันทร์ XO ลากเกวียนที่หนักราวกับช้างแอฟริกันสามเชือก นั่งพร้อมกัน ตอนนี้มันเหงื่อไหล ผุดผาดออกจากใบหน้าของกระบือรุ่นใหญ่ตัวนี้ มันสงสัยว่าเหตุใดแขกของมันวันนี้จึงตัวหนักมาก ขณะที่มันยังไม่ทราบว่า ที่นั่งอยู่บนเกวียนเป็นหุ่นยนต์ 3 ตัว อย่าว่าแต่ หุ่นยนต์รุ่น G อย่าง แทยอน และซันนี่นั้น บรรจุอาวุธเต็มแม็กน้ำหนักย่อมมากเป็นธรรมดา

เลโนโวรู้สึกหงุดหงิดตั้งแต่เช้า ที่พบว่ามัคคุเทศก์นั่นต่างจากที่บรรยายไว้ในหนังสือไกด์มาก 

นี้มัน  อะไร กัน เนี้ย !! เสียงบรรยายแห้งแล้งราวกับทะเลทรายซาฮาร่า หน้าตาหยาบกร้านยิ่งกว่าอูฐทะเลทราย จมูกปากใหญ่ยิ่งกว่าสิงโต ตาโปนราวกับกระดิ่งจิงกาเบล มือเท้านี้ หนาหนัก ราวกับสามารถฟาดวัวตายได้ด้วยแบคแฮนด์  โอ้ พระเจ้าจอร์จ ตอนที่ท่านสร้างสัตว์ประหลาดเช่นนี้ ท่านกำลังคิดอะไรอยู่เนี้ย !!! แค่รูปร่าง หน้าตา เลโนโวให้ระดับความน่ากลัวเต็ม 10 !! 

R2D2 หัวเราะชอบใจตั้งแต่เช้า ดัง คุก คุก คุก คัก คัก คัก เหมือนมันจะสะใจมาก 

เลโนโวหน้าบูดเป็นตูดลิง รู้สึกว่าการเดินทางช่างเชื่องช้า ตอนนี้ความปรารถนาเดียวคือรีบไปถึง 'ไร่กาแฟ แผ่นดินที่งดงาม จะคืนกลับมา' !! ช่างเป็นชือไร่กาแฟที่แปลกเหลือเกินและอุดมการณ์เต็มเปี่ยม และเพราะแบบนั้น จึงดึงดูดให้เลโนโวตัดสินใจจะมาเยี่ยมชมสักครั้ง 

แต่เหมือนมัคคุเทศก์จะไม่ทราบความลำบากใจของเลโนโว ยังตั้งหน้าตั้งตาเล่าเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยมากมายให้ฟังไม่หยุดหย่อน และไม่เอ๊ะใจสักนิด กับกระบือที่เดินอย่างเชื่องช้า และยากเย็น เลโนโวคิดว่า หากเอากระบือ ประจันบานตัวนี้ออกไป แล้วเอามัคคุเทศก์ไปลากเกวียนนี้แทนอาจจะไปได้เร็วกว่ามาก มัคคุเทศก์ เรียกตัวเองว่า นายทิวลิป หนุ่มรูปงามแห่งทะเลสาบคลาก โดยที่ไม่ทราบว่ามันใช้เกณฑ์อะไรประเมิน หากใช้เกณฑ์ แบบที่ประเมินสิงโตที่จะเอาไปสู้ที่โคลอสเซียมนี้อาจจะเข้าเกณฑ์อยู่บ้าง

สุดท้ายทนไมได้ เลโนโวต้องให้ หุ่น แทยอนและซันนี่ ไปช่วยกันเข็นเกวียน ความเร็วค่อยเพิ่มขึ้น ประมาณเที่ยงๆ ทั้งหมดก็มาถึง ไร่กาแฟ แผ่นดินที่งดงาม จะคืนกลับมา ที่มีป้ายใหญ่ตามชื่อของไร่ ตั้งตระหงาดอยู่อย่างมั่นคง

บรรยากาศดีกว่าที่คิดไว้มาก ด้านหลังอิงเขา ปลูก ชา กาแฟ เต็มเนินเขา ไล่เป็นชั้นๆ สีเขียวบ้างแก่ บ้างอ่อน กลิ่นหอมขจรขจาย มีคูคลองเล็กๆ ที่มีการฝันน้ำจากแม่น้ำเยเดนเข้ามา ยังมีอุปกรณ์ช่วยทุ่นแรงทางการเกษตรหลายชนิด บ้างชนิดเลโนโวยังประดิษฐ์เองกับมือ เช่นเครื่องฉีดน้ำฟองฟอด ที่ตอนแรกกะว่าจะเอาไว้ล้างรถ พอเอามาขายปรากฏว่ามีคนเอามารดน้ำต้นไม้ และกลายเป็นฮิตกันไป แม้ว่าจะผิดวัตถุประสงค์จากการออกแบบไปบ้างแต่ก็สร้างความกระหยิ่มยินดีแก่เขา จนลืมความข้องหมองใจในช่วงเช้าไปสิ้น นี้สินะเรียกว่าความภาคภูมิใจของนักประดิษฐ์ เมื่อเห็นคนเอาของๆเราไปใช้ให้เกิดประโยชน์

เนื่องจากเลโนโว ซื้อตั๋วแบบ VIP ไม่นาน เจ้าของไร่ก็เดินลงมารับหน้าพร้อมกับลูกสาววัยน่ารักสดใส อายุประมาณ 17 ปี เลโนโวเห็นทั้งคู่แต่ไกล พอมาถึง เจ้าของไร่กล่าวว่า "สวีสดีครับ ยินดีที่คุณให้ความสนใจมาท่องเที่ยวที่ไร่ของพวกเรา ผมชื่อ ประสิทธิ์ เป็นผู้บัญชาการของไร่นี้ เอ้ย เป็นเจ้าของไร่ ฮ่าฮ่าฮ่า ตะก่อนผมเป็นทหารน่ะ ลืมไป ลืมไป ทางนี้ลูกสาวผม ชื่อ ญาญ่า"

"ยินดีต้อนรับนะคะ" แค่รอยยิ้มก็เต็มสิบ ญาญ่าสาวน้อยวัยใสแย้มยิ้มเหมือนดอกไม้บานสะพรั่ง

เลโนโว ถึงกับคิ้วกระตุกในความน่ารักของเธอ ถึงจะต้องอดทนกับ ไอคุณชายทิวลิป แต่มาเจอ น้องญาญ่าที่แค่ชื่อน่ารัก น่าฟัด น่าเหวี่ยง เหมือนดาราชื่อดัง  ว่าแล้วก็ตอบว่า "ยะ ยะ ยินดีมากครับ เป็นเกียรติมากที่พวกคุณมา ต้อนรับ จริงๆ ไม่ต้องมาต้องรับผมก็ได้ครับ เราเป็นแค่นักท่องเที่ยว แหะ แหะ" ว่าแล้วก็แอบเหลือบมอง ญาญ่าที่ยังยิ้ม แฉ่งอย่างสดใสไม่เสื่อมคลาย ราวกับนางสาวไทย

คุณพ่อประสิทธิ์ พาทั้งคณะเดินชมไร่พลาง เล่าถึงความเป็นมาของไร่กาแฟนี้ "ตระกูลของเขาปลูกชา กาแฟ มาตั้งแต่สมัยยุคไดโนเสาร์กินคน ต่อมาผ่านยุคน้ำแข็งหยุดปลูกไปช่วงหนึ่ง แต่ความฝักใฝ่ในการปลูกที่สืบทอดมานับล้านปีไม่หายไป พวกเราก็ยังไม่เลิกปลูก จนต่อมาเกิดเป็นเมือง B25 ก็กลายเป็นชา และ กาแฟ ขึ้นชื่อของเมือง B25 " พอร่ายจบก็เหลือบมองมายังชายหนุ่มข้างๆ

เลโนโว พยักหน้ากล่าวอย่างจริงจังว่า "คงจะปลูกมานานมากเลยสินะครับ คุณพ่อ" ว่าแล้วทั้งหมดก็หัวเราะในความไร้สาระของกันและกัน 

ญาญ่าสงสัยว่า คุณพ่อของเค้าไปนับญาติกับลูกค้าตอนไหน แต่ก็เก็บคำถามนี้ไว้ในใจด้วยความที่เป็นคนมีมารยาท

คุณพ่อประสิทธิ์ ค่อยเล่าใหม่ว่า "จริงๆ ก็ไม่นานขนาดนั้นก่อนหน้านี้ล้อเล่น ตอนนี้เพิ่งจะปลูกชา กาแฟมาได้ 3 ชั่วอายุคน จนตอนนี้ของๆพวกเขาเป็นของขึ้นชื่อของ เมือง B25 โอเคค่อยดูมีเค้าความจริงอยู่บ้าง ธุรกิจครอบครัวอันนี้ใช้พื้นที่เพาะปลูกประมาณ 300 ไร่ กินพื้นที่ไปส่วนหนึ่งของภูเขาลูกนี้ " ว่าแล้วก็พาทั้งคณะไป ยังจุดชมวิว ดื่มกาแฟที่ชะง่อนผา มีลมพัดโกรกเย็นสบาย มองไปเห็นท้องฟ้าสดใส สว่าง

ญาญ่าอาสาไปชงชานม B25 ร้อนๆ ให้กับทุกคน มองไปด้านนอกเห็นวิวของไร่ชายาวสุดลูกหูลูกตา มีคนงานหน้าตาล้วนแต่เบิกบาน บ้างเก็บยอดชา บ้างเก็บเม็ดกาแฟ นำไปตากแห้ง ยังมีคนอยู่ที่โรงคั่ว บ้างทำงานบรรจุหีบห่อ แต่ทั้งหมดหน้าตาสดใส มีความสุข เมือง B25 นี้เป็นแหล่งผลิตชาและกาแฟสำคัญ ที่ขายส่งไปทั่วทุกภูมิภาคของโลก Sheep Online ที่มีชื่อเสียงที่สุดคือ ชา B25 และ กาแฟ B25

เลโนโวที่ได้มาเที่ยวไร่ชากาแฟ สมใจคิดว่าเก็บเกี่ยวความสุขได้สมใจ หากเสร็จภารกิจที่นี้ ก็จะกลับไปจัดเตรียมเสบียงเตรียมพร้อมสำหรับกลับไปยังทะเลสาบคลาสและไปยัง The Full Moon Chambers หลังจากที่ได้พักผ่อนมาหลายวัน จริงๆ ภารกิจการเก็บของสำคัญนี้ก็ไม่รีบเท่าไร หากว่าของไม่หาย ยังไงมันก็เก็บมานานเป็นหลายพันปีแล้ว จะอยู่กับเขานานขึ้นสักหลายวันจะเป็นไรไป

มีเสียงหนึ่งทำลายบรรยากาศอันแสนจะเคลิบเคลิ้มของโลโนโวไป "นายท่าน นายท่าน ประสิทธิ์ เกิดเรื่องใหญ่แล้ว พะ พวก ที่มาเมื่อวาน มะ มะ มันมาอีกแล้วครับ" 

เสียงของเด็กเฝ้าสวนวิ่งมาบอกเล่าเรื่องราวไม่มีต้นสายปลายเหตุสร้างความงุนงงให้กับ เลโนโว และ R2D2 แต่เหมือนคุณพ่อประสิทธิ์ และ ญาญ่า จะเข้าใจเรื่องราวเป็นอย่างดี ทั้งคนหน้าตาเคร่งเครียด และอับจนปัญญา เลโนโวที่กำลังจิบกาแฟอย่างสบายใจก็แอบติดตาม คุณพ่อเข้ามาด้วยเผื่อจะอาจจะช่วยอะไรได้บ้าง

ที่ด้านหน้าไร่กาแฟ ชุมนุมไปด้วยกลุ่มคนงานสิบกว่าคนอยู่ด้านหนึ่ง และอีกด้านหนึ่งมีกลุ่มคนราวยี่สิบคน ประกอบด้วยคนในเสื้อผ้าหรูหราห้าหกคน ดูเหมือนจะเป็นชนชั้นสูงของเมือง แต่ว่าดูจากหน้าตาที่อ่อนเยาว์แต่ดูเจ้าเล่ห์ คาดว่าคงเป็นชนชั้นลูกหลานล้างผลาญ 

โอ้ ช่างเป็นโลกที่สมจริง แม้แต่ใน Sheep Online ก็ทีคนประเภทนี้อยู่เช่นกัน หรือนี้

นอกจากนั้นยังมีเหมือนคนใช้ในบ้านที่ติดตามมาอีกหลายคน แต่ที่น่าสนใจคือ มีกลุ่มคนสวมชุดในอาชีพต่างๆ ประมาณสิบคน บ้างสวมชุดอัศวิน บ้างสวมชุดนักธนู ยังมีชุดนักบวช นักเวทย์ นักประดิษฐ์ พ่อค้า ดูเหมือนจะเป็นกลุ่มที่สนับสนุนการกระทำของพวกสวมชุดหรูหรา

เลโนโวถามคนงานในไร่ที่ไปตาม คุณพ่อประสิทธิ์ว่า "พวกเขาเป็นใคร ทำไมถึงมากันเยอะแบบนี้"

คนงานทำหน้าตาจนปัญญา กล่าวว่า "พวกเขาเป็นพวกคนบุญหนัก เป็นลูกหลานชนชั้นสูงในเมือง คนตรงกลางนั้นถือว่าใหญ่โตที่สุดที่สวมชุดเหลืองๆ นั่นแหละครับ เป็นลูกชายของเจ้าเมือง B25 คนปัจจุบัน ชื่อ บาโบ้  "

ถึงแม้เลโนโวจะอยูมานาน แต่ว่าโดยทั่วไปชีวิตเขาคลุกคลีอยู่กับหุ่นยนต์เสียเป็นส่วนใหญ่ ยังมีว่าปกติเอาแต่ขลุกตัวทำสิ่งประดิษฐ์บรรลือโลก ไม่ได้สนใจชาวบ้านชาวช่องเขา แม้ว่าจะได้ยินมาบ้างว่า ประชาชนใน หรือ NPC ในโลก Sheep Online นั้นมีวิถีชีวิตเหมือนคนจริงๆในสมัยโบราณ แต่ก็ไม่เคยได้รับรู้ถึงความอับจนปัญญาของผู้คน ความแตกต่างระหว่างคนบุญหนัก กับประชาชนทั่วไป ครั้งนี้ถือว่าเขาได้เปิดหูเปิดตา จริงๆ

เลโนโวแอบๆ เดินตามมาด้านหลัง

เสียงของบาโบ้ดังมาจากด้านหน้าว่า "โอ้ นวลน้องญาญ่าผู้งดงาม เมื่อไรน้องจะคิดได้ ยอมเป็นเมียพี่บาโบ้สุดหล่อ พ่อรวยคนนี้เสียที ทางบ้านจะได้สบาย ไม่ต้องมาถูกเจ้าหน้าที่ มาเรียกเก็บภาษีแบบนี้ ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า" 

กลุ่มของบาโบ้หัวเราะออกมาพร้อมกันขณะที่กลุ่มคนงานชาวไร่ ต่างขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน

บาโบ้ หยีตา พลางสะกิดเจ้าหน้าที่ข้างๆ ให้ออกหน้า เจ้าหน้าที่รูปร่างผอมเล็กราวกับจิ้งเหลน ก็รู้งาน กล่าวเสียงดังว่า "ตอนนี้เมืองของพวกเรากำลังมีปัญหา คุณประสิทธิ์ก็รู้ ว่าโจรดอกไม้อำพัน กำลังอาละวาดหนักในช่วงหลายเดือนนี้ ล่าสุดก็มี คหบดีใหญ่ในเมืองก็ถูกวางดอกไม้ไว้ที่หัวเตียง ท่ามกลางนักบู๊นับสิบคน พวกเราเลยต้องระดมเงินจากประชาชนมาช่วยเป็นงบในการจับคนร้าย การช่วยเหลือ บ้านเมืองมันเป็นหน้าที่ของประชาชนอยู่แล้ว " ว่าเสร็จก็ฉีกยิ้มอันน่ารังเกียจออกมา

กล่าวจบก็พูดว่า "ดังนั้น พวกเราอยากจะขอเก็บเงินค่าช่วยเหลือในการจับคนร้าย และคุ้มครองความปลอดภัย หนึ่งร้อยเหรียญทอง ไม่เช่นนั้นหากโจรดอกไม้อำพัน อยู่ๆ มาวางดอกไม้ทีในห้องนอนของน้อง ญาญ่า แล้ว เราคงไม่มีแรงตามจับคนร้ายอีกต่อไป"

กล่าวจบทั้งหมดก็หัวเราะออกมาอีก ขณะที่กลุ่มชาวไร่หน้าตาซีดเซียว เงินหนึ่งร้อยเหรียญทองสำหรับคนทั่งไปแล้วถือเป็นเงินจำนวนมาก ลองคิดดูง่ายๆว่า Guard [] ซึ่งถือเป็นของหายาก ต้องตี Beetle King LV 34 เฉลี่ย 10,000 ตัวถึงจะได้มาหนึ่งอัน ขายได้เงิน 5-7 เหรียญทอง ขณะที่ LV เฉลี่ยของผู้เล่นอยู่ที่ LV 50 เท่านั้น 

คุณพ่อประสิทธิ์ กล่าวอย่างเหลืออดว่า "แต่เดือนนี้ ไร่ของเราเพิ่งจ่ายค่าบำรุงเมืองไปตั้ง 100 เหรียญทอง ทำไมนี้ยังไม่ครบเดือนเลยนะครับ จะเก็บอีกแล้ว เราจะเอาเงินที่ไหนมาจ่าย"

บาโบ้ ยิ้มอย่างน่าหมั่นไส้ แล้วส่ายนิ้วชี้ กล่าวว่า "ไม่ ไม่ มันไม่เกี่ยวกัน อันนี้คือค่าดูแลความปลอดภัย สรุปว่าจะจ่ายหรือไม่จ่าย หือออ"

ญาญ่าที่ทนไม่ไหว ก้าวออกมาชี้หน้าด่าว่า "ไอ้คนเลว พวกแกเอาเงินไปใช้เองส่วนตัวนะสิ ตั้งแต่ต้นปีที่เริ่มเรียกเก็บเงินค่าบำรุงเพิ่ม เรายังไม่เห็น ว่ากรมเมืองจะจ้างคนดูแลความปลอดภัยมาเพิ่มแม้แต่คนเดียว"

บาโบ้ ร้องว่า "โอ๊ะๆ ผิดแล้วๆ นี้ไงผู้รักษาความปลอดภัย" ว่าแล้วก็ผายมือไปยังกลุ่มผู้เล่นทางด้านหลังที่เริ่มทำตัวกราง ยืด อก ยืดเอวกันยกใหญ่ แต่ท่าทางไร้ความเข้มแข็งสิ้นดี หากเจอผู้ร้ายจริงๆ คงไม่อาจต้านทานแม้แต่กระบวนท่าเดียว 

ในเกมส์ Sheep Online ความสำเร็จส่วนบุคคลนั้นเล็กน้อยมาก เมื่อเทียบกับหมู่คณะ และหมู่คณะที่ใหญ่ที่สุดคือ กลุ่มคนที่เป็น NPC ของโลก Sheep Online บ้างเป็นเจ้าเมือง บ้างเป็นเจ้าของอาณาจักร คนกลุ่มนี้ คือ พวกที่ไปตีสนิทกับลูกเจ้าเมืองเพื่อเรียกรับผลประโยชน์ส่วนตัว เพราะมันหาเงินง่ายกว่าไปล่ามอนเตอร์จนเอวเคล็ด อาจจะยังไม่ได้ของที่ขายพอได้ราคาสักชิ้นเดียว

คนกลุ่มนี้ก็เช่นกัน อัคคีมนตราก็เช่นกัน เพียงแต่ระดับของ NPC นั้นต่างกันมาก

นักเดินทางที่สวมชุดอัศวินก้าวออกมาข้างหน้ากล่าวอย่างแข็งขัน "เฮอะ พวกเราทำงานก็ไม่มีใครเห็นความดี แบบนี้ คุณบาโบ้ เราไม่ต้องดูแลความปลอดภัยให้กับพวกเขาก็ได้ หากวันนี้พรุ่งนี้ มีโจร ขโมย หรือ ผู้ร้ายขึ้นบ้านก็อย่าว่าพวกเราทำงานบกพร่องละกัน หึ"

นี้มันการกล่าวขนขู่กันชัดๆ ความหมายคือ ถ้าไม่จ่ายพวกมันจะปล้น นั่นเอง !!

คุณพ่อประสิทธิ์มองลูกสาวที่โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ ด้วยความเอ็นดู สุดท้ายก็ล้วงมือในกระเป๋าหนังลีบๆ นับเหรียญทองแล้ว ส่ายหน้า ส่งสายตาให้คนมาดึงญาญ่าไปด้านหลัง แล้วกล่าวว่า "นี้เป็นเงินก้อนสุดท้ายของเราแล้ว ยังไงได้โปรดดูแลความปลอดภัยให้พวกเราด้วยเถอะ" คุณพ่อประสิทธิ์ก้มหน้า ยื่นถุงเงินเก็บก้อนสุดท้ายออกไป 

เจ้าหน้าที่รับเงินไปอย่างยิ้มแย้มกล่าวว่า "นี้สิ จึงเข้าใจเหตุผล"

บาโบ้ ยิ้มแย้มกล่าวว่า "พวกเราไปกันเถอะ ยังไงเจ้าของบ้านก็ จ่ายเงินให้เราแล้ว เขาเป็นพลเมืองที่ดีของเรา อย่าให้เค้าเดือดร้อนเกินไป ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า"

หลังจากกลุ่มของบาโบ้จากไป คุณพ่อประสิทธิ์ก็ไล่ให้ลูกน้องกลับไปทำงานตามเดิม พลางกล่าวว่า "คุณลูกค้า วันนี้ต้องขอโทษด้วยที่ทำให้คุณได้มาเจอเรื่องไม่เจริญหูเจริญตาแบบนี้ ญาญ่าลูกไปเอาชงชามาให้แขกใหม่สิ"

ญาญ่า หน้าตาขุนเคืองใจ แต่น้ำตายังคลอเต็มตา ตะโกนว่า "หนูไม่มีพ่อที่อ่อนแอแบบนี้" ว่าแล้ว ก็วิ่งหนีเข้าไปในป่า

พ่อประสิทธิ์ ถอนหายใจเหมือนหมดแรงใจทุกอย่างผิดกับตอนเช้าที่สดใสร่าเริงเป็นคนละเรื่อง "เฮ้อ ผมคงต้องขอตัวก่อน เดี๋ยวผมเรียกเด็กมาดูแลคุณลูกค้าต่อนะ"

เลโนโว ฝืนยิ้ม กล่าวว่า "ผมเข้าใจ คุณพ่อเชิญเถอะครับ ผมดูแลตัวเองได้ คุณพ่อไปดูแลน้องเถอะครับ"

บรรยากาศกลับสู่ความเงียบสงบอีกครั้ง 

R2D2 กล่าวว่า "อี๊ดๆ น่าสงสารจัง"