Sheep Online

ลำดับตอนที่ #20 : ชายหาด สาวอาบแดด

"วู๊ววววว สวัสดี ชายหาดดดดดด"  

เลโนโว เปิดประตูเครื่องบิน รุ่นพิเศษ ที่สามารถร่อนลงบนผิวน้ำได้ อ้าแขนรับลมทะเลสาบ แสงแดด ไออุ่น กลิ่นทราย และไม่ลืมส่งยิ้มฟันขาวให้สาวๆ ในชุดทูพีชที่กำลังบ้างเล่นน้ำ บ้างอาบแดด อย่างสบายอารมณ์อยู่ีริมชายหาด

เครื่องบินร่อนลง บนผิวน้ำที่ริมชายหาด อย่างเอริกเกริก ไม่มีความเขินต่อสายตาฝูงชนจำนวนมาก 

ผู้เล่น หรือกระทั่ง NPC ต่างร่วมหัวกันวิพากษ์ วิจารณ์ ว่าชายคนนี้คือใคร ? ทำไมจึงปรากฏตัวที่นี้ น้อยคนที่จะได้เห็นเครื่องบินในโลกของ Sheep Online 

เลโนโว ยิ้มแฉ่ง เดินลงน้ำ ตกน้ำดังตูม !! "แค่กๆ ทำไมไม่จอดที่ตื้นๆ ฟระ !!" คนบนฝั่งหัวเราะ ครืนออกมา ไม่มีใครสนใจอีก ต่างทำกิจกรรมของตนต่อไป

R2D2 กล่าวว่า "อี๊ดๆ อะ คำนวนพลาด จอดไกลฝั่งไปหน่อย คึก คึก คึก " !! เสียงหัวเราะไม่มีความจริงใจแม้แต่น้อย

หลังเก็บข้าวเก็บของ เลโนโว ก็นำคณะอันประกอบด้วย R2D2 และ หุ่นยนต์รุ่น G รูปร่างสูงใหญ่ที่ผ่านการแปลงโฉมจนดูคล้าย 'มนุษย์ผู้หญิง' สองคน ตั้งชื่ออันเป็นสิริมงคล เรียกว่า แทยอน และ ซันนี่ เผื่อว่าวันหนึ่งพวกมันจะหน้าตาดีขึ้น 

เดินไปท่องเที่ยวชมทิวทัศน์ ทะเลสาบคลากที่กว้างสุดลูกหูลูกตา ทะเลสาบนี้เป็นทะเลสาบน้ำเค็ม มีเกาะใหญ่น้อยหลายแห่ง ถือเป็นแลนมาร์กสำคัญของภูมิภาคนี้ ทะเลสาบนี้ตะวันตกติดกับทะเลทราย ซึ่งมีเส้นทางเชื่อมต่อถึงเมืองฟาแลง เรียกว่าออกจากฟาแลงมาทางตะวันตกก็จะพบกับทะเลสาบนี้ เหมาะอย่างยิ่งสำหรับสาวๆ ที่ร้อนจนหมดเรี่ยวหมดแรงในทะเลทราย จะมาหลบร้อนที่นี้ ดื่นน้ำมะนาวโซดาเย็นๆ ซักแก้ว เลโนโวแนะนำให้ถอดเสื้อผ้าให้เหลือน้อยชิ้นที่สุด แล้วโดดน้ำให้ชื่นใจ จะรู้สึกผ่อนคลายเป็นพิเศษ แหะ แหะ

ทางใต้เป็นป่าโปร่ง และเนินสูงๆ ต่ำๆ เป็นที่อยู่ของมอนเตอร์เลเวลไม่สูงจำนวนมาก เหมาะสำหรับผู้เริ่มต้น มีหมู่บ้านชื่อ แอบบิ้นฟอร์ เป็นของชนเผ่าตัวเล็กๆ เรียกว่า แอบบิ้น สำหรับผู้เล่นระดับเริ่มต้น สามารถรับเควสเพื่อปราบสัตว์ร้ายเล็กๆ น้อยๆ เพื่อเก็บประสบการณ์จากชาวบ้านได้ ทั้งยังมียาเพิ่มพลังขาย และสถานที่รับซื้อสิ่งของที่ดรอปจากมอนเตอร์ แม้ราคาจะไม่ดีเท่าเมืองใหญ่ แต่สะดวกกว่ามากกมาย เพราะการขนของจำนวนมากไปกับตัวเองด้วยนั้น นอกจากจะเสี่ยงจากการตายแล้วของหายแล้ว ยังหนักมากอีกด้วย

ทางเหนือและตะวันออกติดกับเทือกเขา อันเป็นต้นกำเนิดของแม่น้ำเยเดนที่ไหลหล่อเลี้ยงพื้นที่เกษตรกรรม ตามลุ่มแม่น้ำ โดยมีจุดสำคัญทางยุทธศาสตร์ คือเมือง B25 อันเป็นเป้าหมายต่อไปของเลโนโว 

เลโนโว กินลมชมบรรยากาศ สวมแว่นดำรูปหัวใจกิ๊บเก๋ ซื้อน้ำมะนาวเย็นๆ แล้วเอาน้ำมันเครื่องรุ่น B25 ผสมช็อคโกแลตใส่แก้วให้เหล่าลูกสมุนจิบไประหว่างเดินชมชายหาด

สาวๆ ตัวขาวๆ ราวกับหิมะ นอนอาบแดดจนผิวเปลี่ยนไปเป็นสีแทนยิ่งดูน่าหลงใหล เลโนโวเอาสำลีมาอุดจมูก อยากจะไปขอเป็นเบ๊ ทาครีมกันแดดให้เห็นจะดูไม่ดี 

เดินๆ จนสุดหาดก็เมื่อย หาที่นั่งตากลมจนเย็นอาทิตย์ใกล้จะลาลับ สั่งปลาทะเลสาบคลากเผาเกลือทะเล เสิร์ฟบนหินเผาไฟร้อนจี๋  เขาแกะหนังปลาที่ติดเม็ดเกลือทะเลเป็นก้อนออก เห็นเนื้อปลาขาวราวหิมะ มีควันลอยให้กลิ่นเกลือผสมเครื่องเทศอ่อนๆ รสชาติดี เนื้อนุ่มละมุนลิ้น ราวกับกำลังกินปุยหิมะที่เพิ่มลงมาจากท้องฟ้าใหม่ๆบนยอดเขาสูง ในตัวปลาอัดแน่นไปด้วยกลิ่นสมุนไพรท้องถิ่นให้รสชาติที่แปลกใหม่ ผสมกับความสดของปลาที่เด้งกระดุกกระดิ้กในปาก สำหรับนักชิมเช่น เลโนโว รสชาติเช่นนี้ ยังไม่เลวอยู่เสียดายที่เหล่าลูกน้องหุ่นยนต์จของเขาไม่สามารถลิ้มรสชาติอันแสนวิเศษ เช่นนี้ได้

คืนนี้เลโนโว วางแผนที่จะค้างคืนที่โรงแรมในหมู่บ้าน แอบบิ้นฟอร์ เพื่อย้อนรำลึกความหลังที่ตนเองเคยมาเก็บเลเวลอย่างยากลำบากอยู่ที่นี้

เดินๆ หยุดๆ ชมนก ชมไม้ ท้องฟ้าก็มืดค่ำพอดี มาถึงหมู่บ้านแอบบิ้นฟอร์ 

หมู่บ้านแอบบิ้นฟอร์ ประกอบด้วยกระท่อมเล็กๆ ราวกับกระท่อมของคนแคระหลายสิบหลัง เป็นที่อยู่ของคนท้องถิ่นทั่วไป แต่เหมือนหลายปีนี้จะมีผู้เล่นเข้ามาเยื่อนหมู่บ้านนี้มากขึ้น ปรากฏเห็นมีโรงเตี๊ยมที่ดูมีมาตรฐานขนาดใหญ่เท่าปกติที่เห็นในเมืองใหญ่หลายหลังให้บริการ มีหลายเกรด หลายราคา แต่ส่วนใหญ่ยังเน้นที่ราคาย่อมเยาว์สำหรับผู้เล่นมือใหม่ ยังมีร้านอาหาร ร้านอาวุธ ร้านขายยา ร้านขายเสื้อผ้า ร้านขายของฝากท้องถิ่น ร้านขนม ร้านขายอุปกรณ์เดินป่าล่าสัตว์ ขนาดร้านบ้างเล็กบ้างใหญ่แล้วแต่ว่าเจ้าของร้านอยากจะเอาใจผู้เล่นหรือเอาตามความสะดวกของตนเอง

ตอนนี้เป็นเวลายามเย็น ชาวแอบบิ้น ส่วนใหญ่กลับเข้าที่พักแล้ว ยังมีบ้างปะปรายที่เพิ่งจะมาถึง ต่างถือสัตว์ตัวเล็กตัวน้อยติดไม้ติดมือมาด้วย ชนเผ่านี้เป็นนักล่ามาแต่กำเนิดแม้ว่าจะตัวเล็กแต่ฝีมือไม่เล็กเลย

เลโนโวเลือกโรงเตี้ยมที่ดูขนาดปานกลาง พอเข้ามาในร้านชั้นล่างเป็นร้านอาหารเห็นมีผู้เล่นจำนวนมากกำลังดื่มกินกันอย่างสนุกสนาน ครื้นเครง ถ้าพูดถึงประโยชน์ของโรงเตี๊ยมอีกอย่างหนึ่งก็คือ สามารถให้ผู้เล่นได้ออฟไลน์อย่างสบายใจ เพราะเป็นพื้นที่ในหมู่บ้าน จะมีการรักษาความปลอดภัยโดยชนเผ่าเจ้าของพื้นที่ หรือว่าหากเป็นเมืองก็จะมีการรักษาความปลอดภัยโดยทหารรักษาความสงบ 

เลโนโวก็อยากจะสัมผัสบรรยากาศสนุกสนานบ้างจึงเลือกพื้นที่ริมๆ นั่งลงแล้วสั่งกับแกล้ม และเบียร์เย็นๆ มาจิบเบาๆ 

เสียงพูดคุยสนุกสนาน อวดว่าใครล่าอะไรมาได้บ้าง และเกิดอะไรขึ้นบ้างเป็นส่วนใหญ่

เด็กชายตัวเล็กในกลุ่มนักดาบกล่าวเสียงแหลมสูงว่า "เป็นไง เอ็ดดี้ วันนี้นายล่าอะไรมาได้บ้าง ไหนเอามาโชว์หน่อย ดิ เร็ว ๆ"

เด็กหน้าตาอวบอ้วน ในชุดพ่อค้า ห้อมล้อมด้วยเพื่อนๆวันเดียวกัน ยิ้มๆ กล่าวเสียงเด็กๆว่า "โหย ได้ยินแล้วอย่าตกใจ วันนี้กลุ่มพวกข้าบุกไปล่า หมูป่าหกขา เป็นๆ มาตัวหนึ่ง พวกแอบบิ้นบอกว่า นานๆจะมีมาซักที รับซื้อไปตั้ง 2 เหรียญทอง วันนี้ๆพวกข้านี้ กลายเป็นกระเป๋าหนักเลย ฮ่าฮ่าฮ่า แล้วกลุ่มพวกแกละ วันนี้ได้อะไรถ้าไม่ได้อะไรก็ไม่ต้องเสียใจนะ เด๋วพวกข้าเลี้ยงมื้อนี้เอง ฮ่าฮ่าฮ่า เราเพื่อนกันดูแล้วกันอยู่แล้ว ฮ่าฮ่าฮ่า"

เลโนโวลอบหัวเราะในใจ เด็กขี้โม้นี้มันมีทุกที่จิงๆ  แต่ก็อยากจะรับฟังความสนุกสนานต่อไป 

เด็กที่เสียงแหลมบอกว่า "เจ๋งจริงๆ วะ แต่น่าเสียดาย ฮ่า ฮ่า ฮ่า วันนี้พวกข้าไปเจอล่าได้ Beetle King เลเวล 34 เลยนะ ฮ่าฮ่าฮ่า จุ๊ จุ๊ จุ๊ แล้วก็"

เอ็ดดี้หน้าเปลี่ยนสี รีบพูดว่า "หะ เคน อย่าบอกว่าพวกแกได้ไอนั้น !!" พอพูดไอนั้นปั้บทุกคนในร้านมองมายังคนเสียงแหลมพร้อมกัน

เคน หรือเด็กเสียงแหลม หยิบของอันหนึ่งออกมาโชว์ แล้วตอบว่า "นี้ แหนะ Guard [] ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า ถ้าข้าเอาไปขายในเมือง B25 อาจจะมีคนซื้อสัก 4 หรืออาจจะ 5 เหรียญทอง ว๊ะ ฮ่าฮ่าฮ่า เป็นไง หน้าเขียวเลยมั้นไอ้น้อย"

ว่าแล้ว ก็มีเด็กอีกหลายกลุ่มแย่งกันเข้ามาอวดของที่หาได้ในวันนี้ บรรยากาศครื้นเครงสนุกสนานยิ่ง แต่มีคนกลุ่มหนึ่งที่ดูเหมือนจะมีเลเวลมากกว่าเด็กๆ นั่งนิ่ง กล่าวเหมือนคุยกันเบาๆ แต่ย่อมไม่อาจรอดพ้นโสดประสาทของเลโนโวไปได้

ผู้ชายในชุดนายพราน กำลังพลิกหนังสือพิมพ์อ่าน คุยกันกับเพือนว่า "จอมโจรดอกไม้อำพัน ดูเหมือนจะก่อเรื่องอีกแล้ว"

ชายตัวเล็กในกลุ่มนายพรานกล่าวว่า "ที่ เมือง B25 หรอ?" 

นายพรานคนนั้นพนักหน้า กล่าวว่า "พระราชา แปะประกาศไปทั่วเมือง ตั้งค่าหัวไว้ 1000 เหรียญทองไม่ขาดไม่เกิน ถือว่ามากเป็นประวัติการณ์ของเมือง B25 ทีเดียว ดูเหมือนว่า โจรดอกไม้อำพันจะไปวางดอกไม้ไว้ที่บ้านคนใหญ่คนโตในเมืองแน่ๆ เรื่องถึงได้ดังขนาดนี้ เมืองนี้นะ ถ้าเป็นเรื่องของชาวบ้านไม่มีคนสนใจหรอก เฮ้อ "

ชายตัวเล็กถอนหายใจ กล่าวว่า "โจรดอกไม้อำพันนี้ก็จริงๆ นี้ละ โจรบ้าที่ไหนมันจะบ้าไปวางดอกไม้ที่บ้าน เป็นสัญลักษณ์ว่าจะปล้น แล้ววันต่อมาไม้ว่าจะระวังป้องกันดีแค่ไหน ไม่ว่าคนหรือของก็จะหายไปอย่างไร้ร่องรอย นี้มันน่ากลัวเกินไปแล้ว ถ้าไอ้คนที่ทำไม่ใช่ NPC หรือ มอนเตอร์แล้ว ถ้าเป็นผู้เล่นต้องมีระดับสูงขนาดไหนถึงจะทำโดยไม่มีใครเห็นได้"

ชายคนแรก ส่ายหน้า กล่าวว่า "เป็นไปไม่ได้ หรอกผู้เล่นธรรมดาไม่มีทางหลบเข้าไป ทั้งในปราสาท หรือว่า คฤหาสน์ที่มีการระวังป้องกันอย่างดีได้โดยที่ไม่ใครรู้ได้หรอก ยังไงก็เป็นไปไม่ได้ แต่ช่างเถอะ นายพูดหยังกะว่าจะไปล่าโจรกับเค้าด้วย ฮ่าฮ่าฮ่า " ว่าแล้วทั้งสองก็เปลี่ยนเป็นพูดสัพเพเหระ

เลโนโวที่เพิ่งจะได้ข้อมูลที่ดูน่าสนใจก็ถูกตัดบทเอาดื้อๆ อดเซ็งไม่ได้ ตัดสินใจเข้านอนแล้ว เตรียมเดินทาง ล่องเรือต่อ เข้าเมือง B25 ในวันรุ่งขึ้น