Seven Kingdoms: Quest of no man land (เวอร์ชั่นเก่า)

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ rev

บทนำ

             ท้องฟ้าวันนี้เป็นสีฟ้าอ่อน มีเมฆสีขาวก้อนใหญ่ขยับเคลื่อนไหวราวกับสัตว์ประหลาดร่างมหึมา

มนุษย์จอมเกียจคร้านบิดขี้เกียจ วันใหม่ที่สดใสได้เริ่มขึ้นแล้ว

ผู้คนมากมายเริ่มต้นเส้นทางแห่งการแสวงหาความสำเร็จ บ้างเพื่อบรรลุเป้าประสงค์อันยิ่งใหญ่ สิ่งที่ไม่ได้สามารถได้รับมาด้วยแรงบันดาลใจ หรือความใฝ่ฝันชั่วพริบตาเดียว หากแต่ต้องผ่านร้อนหนาวเดินทางบนเส้นทางที่ขรุขระยากลำบาก

ความจริงคือ ความสำเร็จที่ต้องการนั้นคือสิ่งใด บางทีผู้คนจำนวนมากก็ยังไม่ทราบเลยด้วยซ้ำ การไหลไปตามกระแสกันไป หลงทาง งมงาย กระแสของสังคมที่พัดพาทั้งร่างกายและจิตวิญญาณไปกับความสะดวกสบาย จนวันหนึ่งก็โงหัวไม่ขึ้น ลืมไปแล้วว่าตนเองเคยมีฝัน ความฝันที่เคยตั้งใจเมื่อนานมาแล้วตั้งแต่วัยเยาว์ ช่างเลือนลางเหลือเกิน เหมือนลืมความฝันยามค่ำคืนที่ผ่านเลยไปลืมไปหมดสิ้นแล้ว

กระแสธารใหญ่ที่มองไม่เห็นที่สุด จิตวิญญาณของผู้คนถูกพัดพาไปด้วยกิเลส ตัณหา โลภะ โทสะ และความโง่เขลาที่ไม่มีวันสิ้นสุด

แต่วันหนึ่งเมื่อภัยพาลเข้ามาเยือนกรายถึงข้างเตียงนอน ผู้คนที่หลับฝันไม่ยอมตื่น จะพยุงตัวขึ้น และลุกขึ้นมาต่อสู้ เพื่อปกป้องบ้านช่องของตนเองปกป้องเตียงนอนที่แสนสบาย พวกเขาจะก้าวร้าวถึงที่สุด แต่ไม่ทันแล้ว เพราะวันที่ตื่นขึ้นมาโลกใบนี้อาจจะไม่ได้เป็นของเหล่ามนุษย์ที่รักความสบายอีกต่อไป

อารยธรรมใหม่ที่แข็งกล้า กลืนกินอารยธรรมเก่าที่เกียจคร้านอย่างแสนสาหัส เมื่อนักสู้ที่เข้มแข็งที่สุดว่างเว้นการฝึกซ้อมเป็นเวลานาน นักสู้รุ่นใหม่ที่ร่างกายอัดแน่นไปด้วยพละกำลัง และความกระตือรือร้นก็สามารถเข้ามาเป็นผู้ท้าชิง แต่ต่างกันเล็กน้อย….

นักสู้คนเก่าที่ล้มลงอาจจะเป็นพวกเราเหล่ามนุษย์ทุกคน

         แต่....มีคำพูดปริศนาที่ถูกพาดหัวข่าวลงไปในหนังสือพิมพ์เมื่อ 15 ปีก่อนและสร้างความฮือฮาไปทั่วโลก แต่วันนี้กลับไม่มีใครจำได้ นักวิศวชีวการแพทย์อัจฉริยะคนหนึ่ง ได้ทิ้งประโยคปริศนาไว้ก่อนที่จะหายตัวไปว่า 

“พวกเราเป็นเพียง 1 ในเจ็ดเท่านั้น”