เทพศาสตรา ออนไลน์(online)

ลำดับตอนที่ #6 : ตอนที่๕ สังหารด้วยโทสะ

ตอนที่๕ สังหารด้วยโทสะ

(ข้าพจ้อยผู้ดำเนินเรื่อง)

  สิ่งทุกคนเห็นนั้นคืออัสนีมีไฟรุกท่วมตัวเป็นเปลวไฟที่มีความอาฆาต

แค้นปนอยู่ทั้งสิ้น อัสนีวิ่งเข้าไปหามันด้วยความโกรธแค้น เขากระโดด

ขึ้นเพื่อจะสังหารมันโดยครั้งเดียว

“ฟี้ว...ตุบ...อัก...”

ก่อนคมดาบของอัสนีจะเสียบลงที่หัวของแมวเขี้ยวดาบ มันได้ตวัด

หางของมันมาฟาดใส่กลางตัวของอัสนีจนทำให้อัสนีกระเด็นไปชนเข้า

กับต้นไม้จึงทำให้พลังของเขาลดลงไปอย่างมาก  มันเดินมาหาอัสนีที่

กำลังยืนขึ้น ตอนนี้เขากับมันได้ยืนจ้องกันเหมือนกับกำลังดูเชิงกัน

“เพลิงสังหาร”แมวเขี้ยวดาบพ่นไฟใส่อัสนีแต่อัสนีหลบได้เขาคิดที่จะทำให้การ

ต่อสู้ครั้งนี้จบลงเร็วๆเขากระโดดอีกทีเพื่อจะสังหารมันภายในพริบตา

“ตุบ..อัก...”

ไม่จริงน่าอัสนีทำพลาดอีกแล้วเขาเร็วน้อยกว่าหางของมันหรือนี่ เขาลุก

ขึ้นแล้วขว้างดาบในมือใส่มัน

“ฟี้ว...”ดาบลอยไปด้วยวิถีที่สายงาม

“ฉึก”แม่นเหมือนจับวางเขาขว้างดาบไปปักคาอยู่กับต้นไม้ข้างๆแมวเขี้ยว

ดาบ โอ้เวรกรรมเขาช่างทำอะไรพลาดได้ขนาดนี้ เขาตัดสินใจเข้าไปปะทะ

กับมันตรงๆ มันได้แต่ยืนมองคมดาบของอัสนี

“เคล้งๆๆๆ”ดาบของเขากระทบกับเขี้ยวของมัน

“ไม่จริงน่า อะไรมันจะแข็งขนาดนี้”เขาพูดกับตัวเอง

“อัสนี จุดอ่อนของมันอยู่ที่ด้านบน”เสียงของอัคนีตะโกนบอก

“เข้าใจแล้ว”เขารับคำแล้ววิ่งขึ้นต้นไม้ข้างๆเขา

ตอนนี้อัสนีอยู่บนต้นไม้วิ่งสูงจากพื้นไม่มาก ตอนนี้แมวเขี้ยวดาบ

สูญเสียเป้าการโจมตีมันจึงเดินมาที่อัสนีเคยยืนอยู่ มันได้แต่มองซ้าย

มองขวาก่อนที่มันจะล้มตัวนอน อัสนีเห็นว่ามันนอนแล้วเขาจึงกระโดด

ลงมาเอาปลายดาบที่แหลมแทงที่คอของมันทะลุหนัง เนื้อ กระดูก

หลอดลม แล้วทะลุลงอีกด้านของคอ มันไม่มีโอกาสร้องเลยแม้แต่น้อย 

“ทักษะสังหารด้วยโทสะ ระดับ ๑”เสียงระบบประกาศขึ้นในหัวของเขา

 ของที่ตกจากมันก็มีเพียง แร่เหล็กระดับต่ำ เงิน ๑๐เหรียญ เขาได้เก็บ

มันก่อนจะเดินไปเอาดาบที่อยู่ไกล้ๆเขาเอื้อมมือไปหยิบดาบแต่

“ตุบ”กิ่งไม้ฟาดเข้าที่หน้าอกของอัสนีจนกระเด็น

“อะไรกันฟะ”อัสนีลุกขึ้นด้วยความลำบากเพราะพลังของเขาเหลือเพียง

๑หน่วยเท่านั้น

“อัสนีวิ่ง”เสียงทุกคนตะโกน

 อัสนีพยายามวิ่งแต่เขาวิ่งได้ไม่เร็วเท่าคนอื่นๆ เขาหันกลับไปมอง

ด้านหลังสิ่งที่เห็นมันคือต้นไม้ขนาดใหญ่ที่มีหน้าตาคล้ายปีศาจที่มีดาบ

ของเขาปักอยู่ที่หน้าของมัน อัสนีขนลุกซู่ ด้วยความกลัวเขาจึงมีแรงที่

จะวิ่งหนีมัน

“ทักษะหลบหลีก ระดับ๑”เสียงระบบประกาศในหัวของอัสนี

เขาวิ่งเร็วขึ้นเป็นเท่าตัวจนเขาวิ่งทันทุกคน

“เพลิงนั่นมันตัวอะไร”อัสนีถามทั้งที่ยังวิ่งอยู่

“พฤกษาสังหาร ระดับ๓ ธาตุไม้ รอเกิด ๔ ชั่วโมง”เพลิงตอบแล้ววิ่งต่อ

ทุกคนวิ่งโดยมุ่งหน้าไปตามทางเล็กๆซึ่งทำให้พวกเขาไกลจากพฤกษา

สังหารขึ้นเรื่อยๆ

         ๑ชั่วโมงผ่านไปเร็วเหมือนขี่หอยทาก

ตอนนี้ทุกคนได้รอดพ้นจากการตามล่าแล้ว

“เป็นไงล่ะนาย โชคดีมากเลย”ธาราหันมาพูดกับอัสนี

“โชคดีอะไร”เขาถามกลับ

“ก็โชคดีที่ได้เจอสัตว์อสูรระดับสูงแต่ช่วงแรกยังไงล่ะ”เธอตอบ

“ก็คนไม่รู้ว่ามันคือสัตว์อสูร”เขาเถียงกลับ

“นี่พวกเธอจะเถียงกันไปทำไมเรื่องมันผ่านมาแล้ว”จันทราเห็นท่าไม่ดีจึง

เข้ามาห้ามเพราะรู้จักเพื่อนดีว่าเป็นอย่างไร

“ก็ได้ฉันเห็นแก่เธอนะ”ธาราพูดแล้วก็เดินไปนั่งพักเหนื่อย

“ขอบใจนะ”อัสนีเอ่ย

“ไม่เป็นไรเราเป็นเพื่อนกันแล้วยังไงก็ต้องช่วยกัน”เธอตอบแล้วเดินไป

หาธาราที่นั่งพักอยู่

อัสนีหยิบดาบข้างกายขึ้นมามองดู

“นี่...ว่ารึเปล่าคุยด้วยได้เปล่า”อัคนีเดินมาแตะบ่าอัสนี

“ได้ดิว่ามา”อัสนีตอบ

“ดาบคู่เมื่อใช้เล่มเดียวพลังโจมตีจะเหลือครึ่งเดียวฉันว่ายเอากระบอง

ของฉันไปใช้ก่อนดีกว่า”อัคนีหยิบดาบจากมืออัสนีเก็บเข้ากระเป๋าแล้ว

หยิบกระบองมาให้  

อัสนีรับกระบองจากอัคนี มันเป็นกระเหล็กสีทองยาวประมาณ๑๘๐

เซนติเมตรด้านบนมีห่วงสามห่วงห้อยอยู่

“ขอบใจนายมากนะ”อัสนีพูดแล้วตบบ่าอัคนี

อัคนีเดินไปหาเพลิงที่กำลังวางแผนการเดินทางอยู่ส่วนอัสนีก็ไดหยิบ

ก้อนแร่เหล็กขึ้นมาดู แร่เหล็กเป็นก้อนแร่สีเงิน ผิวขรุขระ

ขนาดเท่ากำมือ มีความแข็งมาก

“นาย...เป็นอะไรเปล่าดูเครียดๆ”นภาเดินเข้ามาหลังจากที่เห็นอัสนี

มองดูแร่เหล็กอยู่พักใหญ่

“เปล่านี่”เขาตอบกลับไปแล้วยิ้มให้

“ไม่จริง  มีอะไรก็ถามได้นะ”นภาเค้นถาม

“คือเราอยากรู้เกี่ยวกับทักษะที่ได้มาวันนี้”อัสนีตอบกลับแบบเสียงเบาๆ

“แล้วนายได้ทักษะอะไรล่ะ”นภาถาม

“ได้ทักษะข่มขวัญ ทักษะสังหารด้วยโทสะ ทักษะหลบหลีก”อัสนีตอบ

“อ๋ออันแรกเป็นทักษะของอาชีพคนเลี้ยงสัตว์ อันที่สองกับสามเป็นของ

อาชีพนักรบต่างๆ”นภาบอก

“แล้ว...นี่ล่ะไว้ทำอะไร”อัสนียกก้อนแร่เหล็กให้ดู

“อันนี้เอาไว้ใช้เป็นวัตถุดิบในการผลิตอาวุธและชุดเกาะ”นภาตอบ

อัสนีหยิบกล่องไม้ขึ้นมา

“กล่องโชคนี่นานายยังไม่เปิดอีกหรอ”นภาถาม

“กล่องโชค”อัสนีทำหน้างง

“มันชื่อกกล่องปริศนาแต่คนที่มาเล่นเขาเรียกกล่องโชค จะได้เฉพาะคน

ที่เล่นช่วงแรก และได้จากสัตว์อสูรระดับสูงๆเท่านั้น”นภาอธิบาย

“เธอเปิดได้อะไร”อัสนีถาม

“เปิดได้มีด”นภาตอบ

“มีดหรอ”อัสนีงง

“อืม...เป็นมีดของจอมขังเวทย์น่ะ เป็นของประจำอาชีพ”นภาตอบ

“แล้วคนอื่นล่ะ”อัสนีถาม

“นายนี่ช่างสงสัยจัง

 อัคนีเปิดได้ปืนไฟยาว

 เพลิงเปิดได้ดาบมังกร

 ธาราเปิดได้ธนู

จันทราเปิดได้สัตว์อสูรระดับสูง”นภาตอบ

เมื่ออัสนีได้ฟังเขาจึงอยากเปิดกล่องดูบ้างเขาก็ยังกล้าๆกลัวๆที่จะเปิด

“เปิดเลย”นภาเร่ง

อัสนีรวบรวมความกล้าแล้วเปิดมัน

“วิ้ง...”เกิดแสงจ้าจนทำให้ทังสองแสบตา พอแสงจางลงเขาก็ได้ยินเสียง

ระบบประกาศขึ้นว่า

“ผู้เล่นอัสนีเปิดกล่องปริศนา  ได้รับคำภีร์อาชีพ”

พอสิ้นเสียงประกาศในมือของอัสนีมีหนังสืออยู่

  คัมภีร์อาชีพเป็นหนังสือเก่าๆขนาดเดียวกับหนังสือรวบรวมข้อมูลของ

อัสนีซึ่งเป็นหนังสือที่ไม่สามารถ ซื้อ ขาย ถ่าย โอน และทิ้งได้ ภายในมี

ข้อมูลของอาชีพต่างๆ

ทุกคนเดินมาหาอัสนีเพราะแสงเมื่อสักครู่ทังหมดมองมาที่หนังสือที่

อัสนีถืออยู่

“นี่นะ!!! คัมภีร์อาชีพที่เขาร่ำลือกันมานาน ขอดูหน่อยได้หรือเปล่า”

ธาราพูดขึ้นเมื่อรู้ว่ามันคืออะไร

“มันบอกว่าต้องปลดผนึกก่อนโดยผู้ครอบครองต้องมีทักษะปลดผนึก

ระดับ๕ก่อนจึงจะปลดผนึกได้”อัสนีตอบ

ธาราทำท่าทางผิดหวังเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า

“นายรีบๆได้ทักษะเร็วๆนะ”

“อืม  เราจะพยายาม”อัสนีตอบ

“นี่...พวกเราเดินทางกันต่อดีกว่าไกล้มืดแล้วจะได้หาที่พักกัน”เพลิงพูดขึ้น

หลังจากที่ทุกคนเงียบ

“อืม...”ทุกคนตอบรับแล้วเก็บของต่างๆแล้วเดินทางต่อ

อัสนีได้เจอเรื่องร้ายมามากต่อไปเขาจะเป็นอย่างไรน้า...

ปล.ข้าน้อยต้องขอประทานโทษที่หานพระเศียนไปนาน

-เนื่องจากติดปีใหม่

-ทำบุญโรงเรียน

-การสอบกลางภาค

ถ้าอภัยให้ข้าน้อยไม่ได้ก็เอาคอมมาปาใส่หัวผมได้เลย

-ยังเครียดเรื่องที่หาที่เรียนไม่ได้ แต่ยังไง ม.บูร ก็รอกูอยู่(ขอโทษที่ใช้คำไม่สุภาพ)

-ขอขอบพระคุณเป็นอย่างสูงเกี่ยวกับที่ท่านแนะนำผม ขอบคุณมาก มันทำให้ผมมีกำลังใจมาก ขอบคุณครับ.........