คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่๔ มิตรภาพและการเดินทาง
ตอนที่๔ มิตรภาพและการเดินทาง
“ตอนนี้นายอยู่ที่ประตูเมืองอโยธยา โดยการลากจูงของพวกเรา และฉันชื่อ นภา”
อัสนีนั่งเกาหัวแล้วมองผู้หญิงตรงหน้า เมื่อพิจารณาดีๆเธอสวมชุดสีดำกระโปรงสั้นสีดำ ผมรัดเกล้าโดยมีปิ่นปักผม
“นายมองอะไร”นภาเอ่ยขึ้นหลังจากที่ถูกอัสนีจ้องมอง
“เปล่าครับ”อัสนี สะดุ้ง
“งั้นเราออกไปข้างนอกกันดีกว่า”นภาพูดแล้วก็เดินออกไปข้างนอกเต็นท์
เมื่อออกมาข้างนอกสิ่งที่อัสนีเห็นคือ ป่าเบญจพรรณที่อุดมสมบูรณ์ตัดกับท้องฟ้ายามราตรีมันช่างดูสวยงามและน่าพิศวงอะไรเช่นนี้ เมื่อมองไปด้านขวาก็พบกับซุ้มประตูที่เป็นรูปวานรที่อ้าปากคล้ายกับว่ากลืนผู้คนเข้าไปมันช่างน่าเกรงขามยิ่งนัก เมื่อมันตั้งคู่กับกำแพงสีขาวบริสุทธิ์ที่หัวเสามีรูปปั้นรูปสิงห์ตั้งอยู่
“นี่นาย!! มานี่”นภาเรียกอัสนีที่กำลังยืนดูสิ่งรอบข้างแบบไม่สนใจผู้ใด
“ฮะ ว่าอะไรนะ”อัสนีหันมาแล้วพูด
“มานี่ฉันจะแนะนำเพื่อนให้รู้จัก”นภาเรียกอัสนีอีกที
อัสนีเดินมาหานภากับเพื่อนของเธออีก๔คนที่กำลังคุยกันอยู่
“สวัสดีเราชื่ออัสนี ยินดีที่ได้รู้จักนะ”อัสนีแนะนำตัวแล้วโค้งงามๆให้หนึ่งที
“สวัสดีเราชื่อ เพลิง อาชีพ นักรบผู้ห้าวหาญ”คนที่ใส่ชุดเกราะสีเงินเอ่ย
“สวัสดีเราชื่อ อัคนี อาชีพ ทหารเกณฑ์”คนที่ใส่ชุดคล้ายๆกับชุดทหารเอ่ย
“สวัสดีฉันชื่อ ธารา อาชีพผู้รอบสังหาร”คนที่ใส่ชุดคล้ายกับชุดนินจาสีดำเอ่ย
“สวัสดีฉันชื่อ จันทรา อาชีพ ผู้รักษาชีพ”คนที่ใส่ชุดคลุมสีขาวเอ่ย
“และฉัน นภา อาชีพ จอมขมังเวทย์”พอนภาพูดจบทุกคนก็โค้งให้อัสนีหนึ่งที
แบบงามๆ
“นี่นายเราขอโทษนะที่ใจร้อนไปหน่อย”เพลิงเดินออกมาขอโทษ
“เรื่องอะไรหรอ”อัสนีถาม
“ก็ฉันใช้ขวานลายมังกรของฉันฟาดใส่หัวนายน่ะ”เพลิงตอบ
“ไม่เป็นไรหรอ เราต้องขอบคุณนายเสียอีกที่ทำให้ฉันมีเพื่อน”อัสนีพร้อมกับยิ้มให้
“นี่ๆ พวกนายได้อาชีพมากันอย่างไรฉันอยากรู้”อัสนีถามเพราะอยากรู้เกี่ยวกับ
อาชีพต่างๆ
“ได้ดิ เราได้มาโดยเราช่วยเพื่อนที่กำลังดวลกับกลุ่มคนอยู่
เราจึงขอเข้ากลุ่มเพื่อช่วยเขา”เพลิงบอก
“แล้วเขาคนนั้นเป็นใครหรอ”อัสนีถาม
“ก็หมอนี่ไง”เพลิงพูดพร้อมกับชี้ไปหาอัคนี
“อ๋อ แล้วนายล่ะอัคนี “อัสนีหันไปถาม
“ก็ตอนที่เพลิงเข้าไปช่วยน่ะ เพลิงได้รวมกลุ่มกับพวกนภาแล้ว เขาได้ช่วยแล้วให้ยืมอาวุธ เราได้อาวุธหลายอย่างน่ะ”อัคนีตอบพร้อมกับเกาหัว
“นายนี่พูดอะไรไม่ค่อยเข้าใจเหมือนเดิมเลย”ธาราพูดขึ้นหลังจากที่อัคนีพูดจบ
“ก็คนมันพูดไม่เก่งนี่นา”อัคนีตอบ
“นี่ๆ พวกเธอจะทะเลาะกันอีกนานไหม”นภาพูดตัดบทก่อนที่อัคนีจะพูดต่อ
“ก็ได้ๆ ฉันเข้ากลุ่มกับพวกนภาที่มี นภา จันทรา และเพลิง ตอนนั้นฉันไม่มีอาชีพ เราได้ไปตีสัตว์อสูร ฉันไปเจอเข้ากับ วานรกรดาบ มันน่ากลัวมากฉันจึงใช้ธนูยิงใส่มัน ฉันจึงได้อาชีพนี้มาน่ะ”ธาราบอก แล้วลูบขนตัวเอง
“ส่วนฉันได้มาโดยฉันได้ช่วยชีวิตเพื่อนตอนสู้กับสัตว์อสูร”จันทราตอบ
“และฉันเก็บของบางอย่างได้หน้าตาคล้ายกับไม้เท้า ฉันใช้มันสู้กับสัตว์อสูร”นภาตอบ
“นี่ ว่าแต่นายอยากได้อาชีพอะไร”เพลิงถาม
“ไม่รู้ดิ อาชีพอะไรก็ได้ทั้งนั้นแหล่ะ”อัสนีตอบ
“ก็แล้วแต่นาย งั้นนายมาเข้ากลุ่มกับพวกเราน่ะ”เพลิงพูดแล้วหันไปมองอัคนีแล้ว
ถามว่า
“แล้วนายว่ายัง”
“ฉันว่าก็ดีนะพวกเราจะได้ช่วยอัสนีให้มีอาชีพด้วย”อัคนีตอบ
“เราต้องขอบคุณพวกนายมากน่ะที่ช่วยเหลือฉัน”อัสนีกล่าวแล้วโค้งให้ทุกคนหนึ่งที
“ไม่เป็นไร ยังไงพวกเราก็เป็นเพื่อนกันมีอะไรเพื่อนก็ต้องช่วยเพื่อนอยู่แล้ว”ธาราพูดขึ้นหลังจากที่อัสนีโค้ง
“นี่นาย นายอยากใช้อาวุธอะไรหรอ”นภาถามขึ้น
“ไม่รู้สิ อาวุธอะไรเราใช้ได้หมด”อัสนีตอบ
“งั้นนายเอาดาบคู่ของฉันไปใช้ก่อน”อัคนีพูดแล้วล้วงดาบในกระเป๋าออกมาให้อัสนี
“ขอบใจนะ”อัสนีตอบแล้วรับดาบจากมืออัคนี
“นี่พวกเราไปนอนกันดีกว่าพรุ่งนี้จะได้เดินทางกันแต่เช้า”จันทราพูดขึ้นเพราะเห็นว่าดึกแล้ว
*เช้าวันรุ่งขึ้น
วันที่อากาศดีมากมีลมพัดเย็นสบายตลอดเวลา ทุกคนได้เก็บของเสร็จแล้วก็พากันมานั่งที่เก้าอี้ข้างประตูเมือง ตรงหน้ามีทางเดินเล็กๆทอดตัวยาวเข้าไปในป่าเบญจพรรณที่มีความอุดมสมบูรณ์
“นี่ พวกเราจะเดินทางไปในป่าเบญจพรรณเพื่อที่จะได้เพิ่มระดับให้ตัวเองและอัสนีด้วย”เพลิงพูดหลังจากดูแผนที่ในหนังสือ
“นายว่ายังไงพวกเราก็ว่าตามนั้น”อัคนีตอบหลังจากเพลิงส่งสายตามาถาม
แล้วทุกคนก็มุ่งหน้าเดินเข้าป่าเบญจพรรณ เมื่อเข้ามาในป่าเพลิงก็จัดระเบียบกลุ่มโดยมี เพลิง อัคนี เดินนำหน้าตามมาด้วยจันทราที่เป็นกำลังเสริมเรื่องพลังชีวิตและปิดท้ายด้วย ธารา นภา และอัสนีตามลำดับ
“นี่นาย มัวแต่เดินชมนกชมไม้อยู่ได้ เอาดาบมาเตรียมไว้ดิถ้าไม่อยากตาย”นภาตบหลังอัสนีที่เดินชมธรรมชาติรอบกาย
“ครับเจ้านาย”อัสนีตอบแล้วเอาดาบมาถือไว้ในมือแล้วก็เดินทางต่อ
“นี่อัสนี”เพลิงตะโกนเรียก
“อืม ว่าไง”อัสนีตอบ
“ลองสู้กับสัตว์อสูรตัวนี้หน่อยสิ”เพลิงบอกแล้วชี้ไปใต้ต้นไม้ใหญ่
***************************อัสนีเป็นผู้ดำเนินเรื่อง**********************
พวกนี้นี่ยังไงกันคนเดินมาดีๆก็ให้เอาดาบขึ้นมาถือ ถ้าเป็นดาบเดี่ยวก็ไม่ว่าอะไรแต่นี่มันดาบคู่นะมันหนักรู้เปล่า โอ๊ยยยยยยถือก็ถือฟะ หลังจากที่ผมเอาดาบขึ้นมาถือเราก็เดินทางต่อ ผมก็ชมนกชมไม้ตามภาษาคนไม่เคยเข้าป่า
“นี่อัสนี”เสียงเพลิงเรียกผม
“อืม ว่าไง”ผมตอบกลับไป
“ลองสู้กับสัตว์อสูรตัวนี้หน่อยสิ”เพลิงบอกผมแล้วชี้มือชี้ไม้ไปทางด้านใต้ต้นไม้ใหญ่
“ฉันนี่นะ”ผมตอบกลับไป
“อืม นายนั่นแหล่ะ”เพลิงพูดกลับมา
“จะดีหรอ”ผมถามกลับไป เพราะผมไมมั่นใจตัวเองและผมไม่เคยสู้กับสัตว์อสูรเลย
“ดีสิ นายจะได้เพิ่มระดับตัวเองด้วย ถ้ามีอะไรผิดพลาดเราจะช่วยเอง”อัคนีตอบ
ตัวที่ผมเห็นมันคือ เสือ ไม่ใช่ๆ นั่นคือแมวที่ตัวโตเท่าเสือแถมเขี้ยวยาวลากดินเลย นี่มันสัตว์ประหลาดชัดๆแต่หน้าตามันก็หน้ารักดีไม่หน้ามีพิษมีภัยอะไรด้วย
“นี่อัคนีมันคือตัวอะไร”ผมถาม
“นั่นน่ะหรอ มันชื่อ แมวเขี้ยวดาบ น่าจะระดับ๑นะ ธาตุก็น่าจะธาตุไฟ”อัคนีตอบผม
“อ๋อ” ผมตอบแล้วหยิบสมุด(เรียกหนังสือดีกว่าเพราะเล่มใหญ่มาก:ข้าพจ้อย)
ขึ้นมาเขียนข้อมูลของสัตว์อสูรพร้อมกับวาดภาพประกอบ
“นี่นายจะมามีอารมณ์ศิลป์อะไรตอนนี้”นภาที่ยืนดูผมตั้งนานพูดเพื่อที่จะให้ผมไปตีสัตว์อสูร
“อือ เสร็จแล้น่า”ผมตอบแล้วเก็บสมุดลงกระเป๋า
ผมถือดาบคู่ด้วยท่าที่สวยที่สุดแล้วเดินไปหาเจ้าแมวน้อยที่กำลังนอนขี้เซาอยู่ใต้ต้นไม้ แต่มันก็แค่หันมามองผมแล้วหันกลับไปนอนต่อ
นี่มันกำลังดูถูกผมอย่างรุนแรง ผมยอมไม่ได้ ผมจะฆ่ามันนนนนนนนนนน ตอนนี้ความโกรธของผมได้พุ่งทะลุขีดจำกัดแล้ว ผมรู้สึกว่าตอนนี้ตัวผมได้รุกเป็นไฟแล้วนะเฟ้ย
“ทักษะข่มขวัญ ระดับ ๑”เสียงระบบประกาศขึ้นในหัวของผม
ทักทรงทักษะอะไรผมไม่สนใจผมจะฆ่ามันอย่างเดียว เจ้าแมวหันมามองผมแล้ว
แกตายยยยยยยยยยยยยยยยยย
ผมวิ่งเข้าไปหาแมวเพื่อที่จะสังหารมันให้ตายคามือของผม
เรื่องราวจะเป็นอย่างโปรดติดตามว่าอัสนีจะตายอีกหรือเปล่า
ปล.ขอโทษที่ข้าพจ้อยลงช้าไปเนื่องจากติดกีฬาสีอยู่จ๊ะ
*ตอนนี้ยาวตามที่ท่านต้องการแล้วนะ
*ถ้ามีคำแนะนำดีๆก็บอกได้นะจ๊ะ
ความคิดเห็น