คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ป่ามรณะ
เวลาผ่านไปชั่วโมงกว่าๆ
ตอนนี้ทั้ง4คนได้เดินทางผ่านประตูมิติ
เข้ามาที่ป่ามรณะแล้ว"ให้พยาธิขาดใจตายสิ อะไรกันป่ามรณะแต่กลับมีต้นไม้สีดำและไม่มีใบมันน่าเรียกว่าป่าหรอ!!"ริวกะพูดเสียงดัง
"ริวกะ ทุกคนด้วยเงียบก่อน"มิลค์พูดเสียงเบาๆ ทุกคนก็ต่างเงียบและแล้วทุกคนก็ได้ยินเสียง
"แฮก...แฮก...แฮก...พวกมันอยู่ไหนกระจายกำลังหาให้ทั่ว!!!"เสียงลึกลับดังขึ้น
"มันต้องกำลังตามหาเราแน่...พี่เรียวมานี่"
มิลค์พูดพร้อมกับดึงแขนเรียวให้เดินตามมา
"มีอะไรมิลค์"เรียวถาม"พี่เรียวพาริวกะวิ่งไปทางโน้นนะวิ่งตรงไปไม่ต้องเลี้ยวเลยนะวิ่ง
ไปจนถึงกองไฟตรงนั้นจะมีกองไฟอยู่พอไปแล้วพี่เรียวก็อยู่ใกล้ๆกองไฟไว้นะ
แล้วมิลค์จะพาพี่เอตะวิ่งล้อมันทางตรงข้าม
แล้วเดี๋ยวมิลค์จะมาหา...ไปได้"มิลค์พูด...
เมื่อพูดจบมิลค์ก็วิ่งไปดึ่งแขนเอตะแล้วพาวิ่งไปอีกทางขนะที่เรียวพาริวกะไปอีกทาง"นั้นพวกมันอยู่นั้นตามมันไป!!!"เสียงลึกลับพูดเสียงดังจนก้องไปทั่วป่า
--------------------------------------------
เวลาผ่านมา
เรียวพาริวกะวิ่งมาจนถึงกองไฟ
"อยู่แถวนี้แหละริวกะแล้วก็เงียบปาก
ไว้ด้วย"เรียวพูดสั่งริวกะ..........
ทางด้านมิลค์ก็พาเอตะวิ่งมาอีกทางโดยที่มีพวกตัวลึกลับวิ่งตามมาติดๆ"นั้นกองไฟอยู่นั้นพี่เอตะวิ่งถึงกองไฟปุ๊ปกระโจนใส่กองไฟเลยนะ"มิลค์บอก"อ้าวตายสิครับไฟนะครับ"
เอตะตอบ"เอาเหอะหน่าไม่ตายหรอกเชื่อเหอะ"แล้วทั้งสองคนก็กระโจนใส่กองไฟ
และแล้วมิลค์กับเอตะก็โผลมาที่กองไฟ
อีกกองหนึ่งคือกองไฟที่เรียวกับริวกะอยู่นั้นเอง"อ๋อที่แท้ก็เป็นกองไฟมิตินี่เอง"เอตะพูด
"รีบไปต่อเหอะก่อนที่มันจะมาทางนี้"
มิลค์พูด...แล้วทั้ง4คนก็วิ่งไปต่อจนมาเจอ
ชายลึกลับคนหนึ่งชายคนนั้นเป็นอสูรครึ่งคนครึ่งวัวกระทิงชายลึกลับคนนั้นคือ
มอร์แกนนั้นเอง"หึ เจ้าเก่งมากที่ผ่านมาจนถึงข้าได้พร้อมจะสู้กับข้าหรือยังหละ"เมื่อมอร์แกนพูดจบท้องฟ้าก็มืดลงทำให้ทั้งป่ามืดไปหมด
แม้แต่เงาของดวงจันทร์ก็ยังไม่เห็น
"พวกเราลุยเลยพลังดาบโลหิต"เอตะ
พูดขึ้น"ดาบคู่ฟ้าดิน"เรียวเรียกดาบออกมา
"ดาบคริสตัล"ริวกะพูดพร้อมกับดึงดาบที่
เรืองแสงสีน้ำเงินทำให้พอมองเห็น"หึเข้ามา
เลย...พลังภาพลวงตา"มอร์แกนใช้พลัง
ภาพลวงตา
--------------------------------------
จบไปอีกตอนครับ
เหตุการณ์จะเป็นไงต่อก็ติดตามชมนะครับ
ต่อไปการ์ตูนเรื่องนี้จะกลายเป็นการ์ตูน
สิงในคอมแล้วครับ
นพ มือบอน
ความคิดเห็น