คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : #1
#1
ารหลับไ้ไม่เพียพอืออาารอนนหนึ่ที่มีปัหาเรื่อารนอน
ไม่สามารถนอนหลับไ้ในเวลาอนลาืน
โยอาารมีทั้แบบั่วราว ระยะ่อเนื่อและเรื้อรั
ถ้าะัประเภทอผมในอนนี้ะเป็นประเภทเรื้อรั..
ผมื่อ ‘เย์’
ผมเป็นโรนอนไม่หลับรับ
อาารที่ผมะเป็น็ือนอนไม่หลับ
พอนอนแล้ว็้อหาไรทำ่อนนอนนานมานึนื่นว่าะไ้นอนอีที็เือบเ้า
ทำให้ผมมีอาารนอนไม่พอพอะนอนอนลาวัน็นอนไม่หลับเ่นัน
ึ่อาารนี้ผมเริ่มเป็นั้แ่เรียนมหาลัยปีที่หนึ่นอนนี้ผมเรียนบมีานทำแล้วรวมๆแล้ว็ประมาห้าปีไม่าไม่เิน
ึ่อาารอผม็เป็นมาลอและูท่าะหนัว่าเิม้วย
“เห้ย! ูว่ามึวรไปปรึษาแพทย์ไ้แล้วนะไอ้เย์ ูว่ามึไม่ไหวแล้วว่ะ
โทรมเี่ยๆ”
เสียเพื่อนสนิทอผม
‘ศรันย์’ เพื่อนสนิทนเียวอผมั้แ่เรียนมหาลัยยันอนนี้ทำาน็ทำานที่เียวันพูึ้นะที่มันเห็นผม้าวเท้าเ้ามาในบริษัท้วยสภาพที่โทรมามปาที่มันว่าริๆ
“เออ รู้แล้วน่า
เี๋ยววันนีู้็ไปหาแล้ว”ผมอบมัน่อนะวาระเป๋าลบนโ๊ะทำานเรียมัวทำานามหน้าที่
แ่้วยวามปวุ้บๆรบริเวมับนั้นมันรั้ให้ผมละสายาาหน้าออมพิวเอร์
มาหยิบยาแ้ปวไปสอเม็เพื่อับวามเ็บปว
่อนะพบว่าไ้มีหิสาวที่สวยที่สุในโลอผมไ้มาอยู่รหน้าผมแล้ว
“วันนี้เย์ะไปหาหมอเรื่อโรนอนไม่หลับใ่ไหม”สาวที่สวยที่สุในโลอผมหรือ ‘ฝ้าย’ ว่าที่แฟนและภรรยาในอนาอผมถามผม้วยสีหน้าที่เป็นห่ว
ึ่น้ำเสียนั้นทำให้ผมุ่มื้นหัวใะเหลือเิน
“ใ่แล้ว
ฝ้ายะไปเป็นเพื่อนเราไหมล่ะ”ผมอบและส่ยิ้มไปให้อย่าี้เล่น
“เรา็อยาไปนะ
แ่ว่าวันนี้เรามีนัสำัับลู้าอนเย็นน่ะสิ
ไปเป็นเพื่อนเย์ไม่ไ้หรอ”ฝ้ายพูอย่าเสียาย
“ไม่เป็นไรหรอ แ่เห็นฝ้ายเป็นห่วผม
ถึร่าายะไม่หายี แ่ใผมนี่หายีแล้วนะ”ผมพูพร้อมับส่ยิ้มระล่อนไป
ฝ้ายีแนผมเบาๆแ้เิน
“ั้นเราไปทำานแล้วีว่า
เบื่อริๆเลยนปาีเนี่ย”ฝ้ายพู้วยสีหน้าอนๆ่อนะเินไป
ผมึทำไ้แ่ำในท่าทีอุเธอ ผมมอนาฬิาที่บ่บอว่า 9.30
น.แล้วผมึลุไปาแฟามิวัร่อนะเริ่มทำานามเวลาทันที
ความคิดเห็น