The Stage of love-- รักนี้เราจอง เวทีนี้เราจอง

ลำดับตอนที่ #7 : มังกรสีฟ้า นางฟ้าสีชมพู Blue Dragon and Pink Angle

 

The Stage of love ตอนที่ 7.... มังกรสีฟ้า นางฟ้าสีชมพู Blue Dragon and Pink Angle ซอฮยอนเซ็ง เธอเซ็งตั้งแต่เห็นปาร์คซึงโจและชายหนุ่มอีกคนหนึ่งที่สนามบิน เดาไม่ยากว่าต้องเป็นคู่รักของฮาริน หญิงสาวสองคนที่เดินตามหลังเธอยิ้มแก้มปริ เมื่อเห็นสองคนนั้นโบกไม้โบกมือให้อย่างร่าเริง ส่วนสองคนนั้นยิ้มตอบ แล้วหันมาโค้งให้เธออย่างสุภาพ แน่นอนเธอโค้งตอบอย่างสุภาพเช่นกัน ซอฮยอนในแต่งกายมิดชิด เสื้อผ้าแบบสบายๆธรรมดาที่สุด แต่ซ่อนผมยาวสลวยไว้ในหมวกปีกกว้างใบใหญ่ และแว่นกันตาสีชากรอบใหญ่คลุมใบหน้าเกือบครึ่งเช่นกัน ไม่มีใครสนใจ และจำเธอได้ เธอนั่งรอเงียบขณะที่พีพีและฮารินจัดการต่างๆ เตรียมพร้อมขึ้นเครื่อง เมื่อจัดการเรื่องตั๋ว เช็คเที่ยวบินเรียบร้อย รอเช็คกระเป๋า หาที่นั่งเรียบร้อย สองสาวก็หันมาทางเธอเป็นเชิงขออนุญาต แววตาทั้งคู่เหมือนเด็กรอคำขออนุญาตให้กินลูกกวาดสีสวย หรือไอศกรีมน่าอร่อยล่อตา ซอฮยอนลอบถอนใจเบาๆ เมื่อพยักหน้า “พี่ไปทักทายแฟนเถอะค่ะ ไม่ต้องห่วง หนูนั่งได้ค่ะ” “จ๊ะๆ เราไปไม่นานหรอก คุยสองสามคำก็กลับมา” พีพีและฮารินจูงมือกันไปอย่างร่าเริง ขณะที่ซอฮยอนหยิบหนังสือในกระเป๋าถือออกมาอ่าน พึมพำกับตัวเองเบา “งานนี้เธอต้องเป็นส่วนเกินแน่ๆเชียว ซอจูฮยอนเอ๊ย” แต่พอนึกอะไรได้บางอย่าง เธอก็เอี้ยวตัวไปควานหาโทรศัพท์มือถือ หยิบมันขึ้นมา เฃื่อมเข้าสู่ระบบออนไลน์ เปิดมันเข้าสู่ “โซเชี่ยล เน็ตเวิร์ค” โปรแกรมดังอย่างเฟซบุ๊ค เปล่าหรอก เธอไม่ได้สนใจเช็คข่าวสารใดเกี่ยวกับวง หรือบันเทิง เธอเข้าไปที่เฟซบุ๊คส่วนตัว ลับและส่วนตัวที่สุด ในชื่อ “Pink Angle” มีโพสต์ใหม่ ที่อ่านแล้วทำให้เธอยิ้มออกมาได้ทันที จากเพื่อนหนึ่งคนเพื่อนคนเดียวเท่านั้นในเฟซบุ๊คอันนี้.. “ถึงเมืองไทยเรียบร้อยแล้ว เมื่อไหร่นางฟ้าจะมา คิดถึงจัง” ”Blue Dragon” .......................................................................................................... ยงฮวาเปิดแล็บท๊อปในห้องส่วนตัว เปิดเครื่องเชื่อมโลกอินเตอร์เน็ต ทันที่เชื่อมต่อได้ เขาเปิดหน้าเฟซบุ๊คส่วนตัวอันหนึ่งทันที แล้วก็ผิดหวัง เพราะมันว่างเปล่าไม่มีข้อความ ไม่มีโพสต์ใหม่ใด เขาถอนหายใจนิดหนึ่ง  รู้สึกผิดหวังนิด แต่ก็ยังตื่นเต้นอยู่  พรุ่งนี้จะได้เจอยัยตาใสแล้ว นี่เราไม่ได้เจอกันนานเท่าไหร่น่ะ คิดถึงเหลือเกิน  ตั้งแต่จบรายการไป หาโอกาสพบกันยากเย็น ยัยตาใสก็ดังเหลือเกิน งานยุ่งแยะเยอะไปหมด เขาก็งานยุ่งไม่แพ้กัน ยุ่งจนแทบไม่มีเวลาทำอะไรเลย แต่แปลกใจที่ทุกครั้งที่ว่างจะต้องคิดถึงผู้หญิงคนนั้น”ซอจูฮยอน” พูดตามตรง เขาเสียดายที่สุด เมื่อต้องเลิกรายการ”แต่งงานกันเถอะ”ไป เพราะถ้ายังมีรายการนี้ เขายังได้เจอเธอบ้าง ถึงแม้จะไม่ได้บ่อยทุกอาทิตย์เหมือนช่วงแรก แต่ยังได้เจอกันล่ะน้า ได้อยู่ด้วยกัน แม้จะมีทีมงานเป็นร้อย แปลก ที่เขารู้สึกว่าเหมือนอยู่กันแค่สองคน ได้พูดคุย ได้หัวเราะ ได้ยิ้มกัน ถึงแม้จะหนัก จะเหนื่อย ในการถ่ายทำเพียงใด เขาก็มีความสุข แล้วเธอคนนั้นจะคิดเหมือนเขาบ้างมั้ย? ไม่นะ เขาไม่เข้าข้างตัวเองหรอก เขาคิดว่าเธอก็มีใจ.. ยงฮวาอมยิ้มเมื่อคิดถึงตรงนั้น เราคงใจตรงกันใช่มั้ยคนสวย? จิตใจเขานึกย้อนไปเรื่อยๆ หลังจากที่รู้ว่าจะต้องยุติการถ่ายทำรายการนี้ เขาซึมและขรึมไป ท่านประธานฮันเลยเรียกเข้าไป คุยเปิดอกในวันหนึ่ง เขายังจำวันนั้นได้ดี “อีกไม่กี่วันจะต้องเตรียมไปถ่ายละคร นายเตรียมพร้อมหรือยัง? นายต้องเขียนประกอบละครเรื่องนี้ด้วย ยังไม่ลืมใช่มั้ย” “ครับ?” “นายดูไม่สดชื่น เป็นอะไร อกหัก?” “ฮ่ะ เปล่าครับเปล่า?” เขาหลบตาท่านประธานวุ่นวาย “งั้นนายมีปัญหาอะไร น้องๆในวงมาฟ้องกันใหญ่ ว่านายไม่ค่อยร่าเริงเหมือนเคย” “ไม่มีครับ ไม่มีจริง?” เสียงท่านประธานฮันหัวเราะเบาๆ “ไม่เอาน่ายงฮวา ความเครียดในใจจะมีผลต่องานของนายนะ ยิ่งงานของนายเป็นงานที่ต้องให้ความสุขแก่คนอื่น นายจะให้ความสุขคนอื่นได้ยังไง ในเมื่อนายยังไม่มีความสุข..ถ้าให้ฉันเดา คงเป็นเรื่องความรัก ถ้าให้เดาอีก นายคงตกหลุมรักโซชิคนสวยที่เป็นภรรยาละสิ” ยงฮวาไม่รู้ว่าเขาหน้าแดงหรือเปล่า? แต่รู้สึกว่าหน้าตาร้อนผ่าวไปหมด ขัดเขิน ไม่กล้าตอบ ได้แต่ก้มหน้านิ่ง “ถ้านายชอบเขานายก็จีบเลยสิ ยากอะไร” “ฮ้า” เขาเงยหน้ามองท่านประธานอย่างแปลกใจ ทำให้อีกฝ่ายหัวเราะอีกจนตายิบหยี “ทำไม สงสัยอะไร?” “ท่านประธานไม่ว่า?” “จะว่าทำไม นายโตแล้ว มีแฟนได้แล้ว อีกอย่างฉันดูแล้ว ความรับผิดชอบนายเต็มร้อย ถึงจะมีแฟนงานคงไม่เสีย ลุยเลย” “แล้วมันจะไม่เสียหายกับงาน? แฟนเพลง?” “ก็อาจมีบ้าง แต่ฉันอยากให้นายมีความสุข อารมณ์ดีมากกว่าจะได้แต่งเพลงเพราะๆเยอะ ร้องเพลงได้ฟิล ส่วนเรื่องแฟนคลับ ฉันเชื่อว่าสมัยนี้จะมีแฟนคลับที่รักนาย และผลงานของนายมากกว่าที่อยากจะครอบครองเป็นเจ้าของนายอย่างลมๆแล้งๆ พวกนั้นคงมี แต่น่าจะไม่มาก..อย่าไปสนใจเลย” ก็ท่านประธานไฟเขียวอย่างนี้ เขาก็มีกำลังใจนะสิ เขาเริ่มทำให้เธอรู้ว่าเขาสนใจเธอมากกว่าผู้ร่วมงาน เขาส่งข้อความไปหาเธอบ่อยๆ เพราะโทรศัพท์คุยกันเป็นไปได้อย่างจริงๆ การงานไม่เอื้ออำนวย อินเตอร์เน็ตช่วยได้มาก เมื่อเขามีความคิดจะใช้เฟซบุ๊คเป็นสื่อระหว่างกันมีแค่เพียงคนสองคนเท่านั้นเป็นเพื่อนกัน..ซอฮยอนคงไม่รังเกียจเขา เพราะเธอก็ตกลงตอบ..ข้อความเขาทุกครั้งเช่นกัน แม้จะใช้เวลานานในแต่ละครั้ง เพราะการงานรัดตัว แต่เขา..ก็ดีใจเป็นที่สุดแล้ว  ซอฮยอนเป็นแรงบันดาลใจในการแต่งเพลงได้ดีมากจริง ใครกันนะ พูดไว้ว่า ความรักเป็นแรงขับเคลื่อนทุกอย่าง เขาเพิ่งเห็นจริงในคราวนี้เอง เขาช่วงๆหลังที่เขาเขียนเพลงขึ้นมาเขามักจะคิดถึง ผู้หญิงสวย ตาใส หัวใจบริสุทธ์คนนั้น  เรื่องของเขากับซอฮยอน ยังมีเอ็ฟเฟ็กซ์ตามมา เวลาเขาไปออกรายการไหนก็โดนอำ โดนแซว แต่เขาชอบและมีความสุขจริงๆ  งานละครที่เพิ่งผ่านไป ได้จับคู่กับเพื่อนสนิท อย่างปาร์คชินเฮย์ เป็นงานที่สนุก แม้ไม่ประสบความสำเร็จในเรื่องเรตติ้งก็ตาม แน่อนเขาผิดหวัง แต่ความสำเร็จของเพลงประกอบเรื่องนี้ปลอบใจเขาได้ และคำปลอบใจจาก”Pink Angle” ในเฟซบุ๊ค ที่ทำให้หัวใจยังโลดแล่นไม่รู้สึกผิดหวัง เพราะถ้อยคำน่ารักที่สุดประโยคนั้น “งานที่เราตั้งใจทำ ทุกงาน ถึงผลลัพท์จะออกมาไม่น่าพอใจ แต่ผลความตั้งใจยังอยู่ครบนะคะ ทำดีที่สุดแล้ว อย่าท้อค่ะ เก็บความท้อไว้เป็นพลังเพื่อผลงานชิ้นต่อไปดีกว่า สู้ๆค่ะ คุณBlue Dragon” นึกถึงเรื่องละครแล้วเขายังขัน แฟนคลับคู่รักมันหวาน หลายคน ให้ความเห็นว่า ควรจะเป็นเขากับซอฮยอนเล่นละครคู่กัน สงสัยตัวเองเหมือนกันว่า ถ้ามาจับคู่กันจริงๆเขาจะเล่นได้มั้ย? ก็เขามีพิรุธในใจเต็มไปหมด? เขาอาจจะยังไม่มืออาชีพพอ แล้วซอฮยอนจะเล่นได้เหรอ?..อันนี้เขายิ่งสงสัย..ก็ขนาดจะจับมือกันสักที ดูจะเป็นเรื่องใหญ่เชียว หนหนึ่งเขาโดนแซวหนักมาก..ให้แกล้งบอกรักดาราสาวคนหนึ่งที่คล้ายกับซอฮยอน คาดคั้นเหลือเกิน ถามว่าใครสวยกว่ากัน.. เขาตอบเรื่องนี้ด้วยหัวใจ.. ในรายการนั้นเขาได้ตะโกนบอกรักไปด้วย ทุกคนคิดว่าเป็นเรื่องล้อเล่น แต่เขาไม่ได้ล้อเล่น ทุกอย่างที่เขาทำ ล้วนเป็นความรู้สึกจริงๆ หลังจากอัดรายการนั้นแล้ว เขาส่งข้อความไปบอกคร่าวๆ เพราะไม่อยากให้เธอตกใจ “พี่ทำอะไรบางอย่าง? ในรายการ..เดี๋ยวคงมีข่าวหลุดออกมา พี่อยากบอกให้รู้ว่า ที่ทำทั้งหมดเป็นเรื่องจริง” เขาคิดว่ามันเป็นการบอกรัก และซอฮยอนคงเข้าใจ เขาแอบรอคำตอบ แต่เงียบ ไม่มีคำตอบในเรื่องนี้ ยัยตาใสจะเข้าใจหรือเปล่า?ไม่รู้ แต่งานนั้นเขาโดนล้อ โดนแซวมากเหลือเกิน ตั้งแต่เจ้าโย่งจองชิน ที่ไปออกรายการด้วยกัน ยิ้มล้อเลียน ยกนิ้วให้ตลอด จนเขารำคาญ “พี่ยงฮวาสุดยอดดดด แหกกฏไอดอลนะเนี่ย บอกรักกลางรายการ ฮ่าฮ่าฮ่า” “ท่านประธานจะว่าไงบ้างเนี้ย” เขาแอบกังวล แต่ประธานฮันไม่ว่าสักคำ หัวเราะเอิ๊กอ๊ากซ์เมื่อฟังเจ้าจองชินเล่ารายละเอียด ผู้จดการจัดส่วนตัวเคยบอกกับเขาว่า “ท่านประธานไม่คัดค้านอยู่แล้ว นายได้ประโยชน์เต็มๆ ถ้ามีข่าวกับโซชิคนสวยนั่น แฟนๆพากันส่องข่าวนายสองคนกันในอินเตอร์เน็ตทั่วโลก ให้ความสนใจมากมาย ประหยัดค่าโฆษณาประชาสัมพันธ์ไปเยอะ” แต่เขาไม่ได้คิดแบบนั้นสักนิด เรื่องความรู้สึก เป็นความรู้สึกล้วนๆไม่ได้เกี่ยวกับผลประโยชน์ใดๆ ยัยตาใสไม่ตอบอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้อีกเลย พูดคุยเรื่องอื่นตลอด..จนเขาแอบเป๋หน่อยๆ ว่านี่เขาคิดไปฝ่ายเดียวหรือเปล่า? แต่ เพื่อนเขาโอนิว ที่อยู่บริษัทเดียวกันบอกว่า บริษัทเอสเอ็มไม่ค่อยปลื้มเท่าไหร่ ถ้าซอฮยอนจะมีแฟน “ทำไม” เขาสงสัย “อ้าว..ซอฮยอนเป็นเด็กเรียน ไม่เหลวไหลเรื่องผู้ชาย อิมเมจนั้นตัวตัวยัยนั่นอยู่ จะมาตอบรับเปิดเผย ให้สัมภาษณ์ตรงๆคงไม่ได้” “ซอฮยอนโดนว่าเหรอที่ฉัน...” ยงฮวากังวลขึ้นมาทันที “เฮ้ย เปล่าๆ เขาไม่ว่าหรอก แต่เขาคงจะบอกประมาณอย่าพูดอะไรเยอะ สรุปว่านี่เป็นแฟนกันยังเนี้ย มองกันไปมองกันมาอยู่ได้” “อยากเป็นมาก แต่น้องนายเฉยๆจัง ฉันกลัวว่าฉันจะบ้าข้างเดียว” “หุหุหุหุ” เขาจำได้ว่าโอนิวหัวเราะแบบนั้น “นายน่ะ มาไกลกว่าผู้ชายทุกคนในชีวิตยัยนั่นแล้ว รู้มั้ย ซอฮยอนไม่สนใจผู้ชายจริงๆ ไม่ยุ่ง ไม่คุยเล่น ถือตัว หวงตัวด้วย มีหนหนึ่ง ไม่รู้นายเคยดูคลิปเยซองมั้ย?” ยงฮวาสั่นหน้า “อืมม เพิ่งไม่นานนะ นายยังแต่งงานอยู่ด้วย นายก็ไปงานนี้ด้วย แต่ฉันจำชื่องานไม่ได้แล้ว ช่องเอสบีเอสมั่ง “ “ทำไม” “ก็ตอนจบรายการ ที่เขาให้พวกเราไปยืนบนเวทีไง พอพวกไอดอลทยอยลงไปเรียบร้อยแล้ว พวกฉัน วงเอสเจ กับสาวๆโซชิยังอยู่บนเวที เลยจะจับมือกันโค้งให้แฟนๆ ตั้งแถวกัน เยซองจะจับมือสาวโซชิต่อแถว พอดียัยซอฮยอนอยู่หัวแถว จะจับมือ ยัยนั่นมองหน้ายิ้ม ไม่ส่งมือซ่ะงั้น เยซองหน้าแตกเลย ต้องไปคว้ามือ ยัยแท แทแทน..ฉันเห็นพอดีเลย อดขำไม่ได้” “จริงๆเหรอ” ยงฮวาหน้าชื่นขึ้นทันใด “ขนาดบริษัทเดียวกันนะเนี้ย จะว่าไปซอฮยอนเสน่ห์แรงน่าดู หลายคนแอบชอบ..” “หา? มีใครมั่ง บอกๆๆอยากรู้ๆๆ”  โอนิวหัวเราะ “หึงกำเริบเหรอเพื่อน เขาแซวนายว่าอะไรหว่า??ในรายการ อ้อๆๆ Cool” “เฮ้ย ไม่ขำๆๆ บอกมา อยากรู้” “หลายคนน่ะ ไอ้มินโฮนี่ก็เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ ยัยฮยอนสนิทกับเจ้านี่มาแต่เด็ก คงไม่ได้คิดอะไร แต่ไอ้น้องนั่นคิดชัวร์..พี่จองโมเขาก็มองๆอยู่น่ะ “ “พี่จองโมด้วยจริงๆเหรอ?” ยงฮวาชักรู้สึกไม่ดี เพราะจองโมมาสอนกีต้าร์ให้ซอฮยอน เขาไม่ชอบเลย เขาสิ ต้องเป็นคนสอน เขาคนเดียว ถ้าผู้หญิงที่เขาชอบจะหัดกีต้าร์ ต้องเขาเท่านั้นสิ “เขารู้กันวงในนะ พี่เขามองๆมาตั้งนานแล้ว แต่ไม่รู้จะเริ่มยังไง แล้วนายก็ดันมาตัดหน้าแต่งงานกับสาวเจ้าไปก่อน ถึงจะแต่งหลอกๆก็เถอะ” ยงฮวาอมยิ้ม โอนิวเขม่นมอง ยิ้มน้อยๆตามเพื่อน “แหม ชอบใจๆๆ แค่แต่งหลอกๆเอ๊งนะ เฮ้ย” “แต่งจริงหรือแต่งหลอก ก็แต่งแล้ว ได้ชื่อว่าครั้งหนึ่งเป็น เมียเราก็แล้วกัน” คราวนี้โอนิวหัวเราะชอบใจ “นี่ถ้าบรรดาแฟนบอยยัยนั่นได้ยินคงอยากผูกคอตาย นายนี่นะ” “เอาเถอะๆ เล่าต่ออยากรู้เรื่องพี่จองโม” “อ้อ..พี่เขาหาโอกาสยากอยู่นะ จนวันที่ซอฮยอนไปขอคำแนะนำเรื่องกีต้าร์ พี่แกเลยหาเหตุมาพบและแนะนำบ่อยๆ เอาโน้นนี่มาให้ เห็นคาโป้แล้วนี่..นั่นแหละ เห็นแทยอนบอกว่า พี่เขามาดักรอที่บริษัทวันที่สาวๆมาซ้อมงานกันเลยทีเดียว ทั้งๆที่ไม่ได้มีธุระอะไรเข้าบริษัทสักนิด” “จริงหรือนี่” แววตายงฮวาวูบไหว “จริงสิ ฟังเรื่องนี้แล้ว Cool อีกหรือเปล่า? แต่อย่าไป Cool เลย เพราะดูแล้ว ซอฮยอนก็ไม่ได้สนใจอะไร ปฏิบัติต่อเขาด้วยความเคารพ แต่..พี่เขาก็ไม่ยอมแพ้นะ เห็นพี่จอย(เพื่อนร่วมวงทีเร็กซ์)บอกว่า พี่จองโมพูดกับเขาว่า”ตราบใดที่ซอฮยอนยังไม่ได้แต่งงานจริงๆเขาก็มีสิทธิ์” “อ้าว ว่ะ เฮ้ย พูดแบบนี้อีก” “เออ “ โอนิวพูดแกมหัวเราะขันกริยาของเพื่อน “ แหมนายนี่ Cool จริงจัง คิดว่าแต่งงงานกันจริงๆ หรือไร มันแค่ในรายการนะเฟ้ย” “ไม่รู้แหละ ฉันมีโอกาสนี้แล้ว ฉันไม่ยอม”ปล่อยมือ” เด็ดขาด” ยงฮวาพูดอย่างมั่นใจ และแน่ใจในความรู้สึกของตัวเอง “แล้ว แล้ว.มีใครอีก ในบริษัท คยูฮยอนด้วยหรือเปล่า?” ชายหนุ่มถามเสียงเบา ในบรรดาแฟนบอยของซอฮยอน คนนี้ดูจะสั่นคลอนใจเขามิใช่น้อย ก็สนิทสนมกันปานนั้น ร่วมงานกันก็บ่อย ล่าสุดไปขึ้นเวทีร้องเพลงรักคู่กัน จับไม้จับมือ โอ๊ย ขัดลูกนัยน์ตา เสียเหลือเกิน “ถามเยอะแบบนี้ ต้องมีค่าจ้างนะเว้ย เพื่อน” “เออน่า จะจ่ายให้จุใจถ้าได้คำตอบดีๆ” “คยูนะเขามีแฟนแล้วล่ะ ในบริษัทนี่แหละ เกิร์ลกรุ๊ปส์” “สาวโซชิหรือเปล่า?” “เปล่า ร้อนแรงกว่านั้น แถมเคสเหมือนนาย แต่งงานแล้ว” “อย่าบอกว่า f(X) ที่เป็นภรรยานิชคุณนะ” “ฮ่า ฮ่า ไม่บอก ให้เดาเอาเอง หายCoolไปหนึ่งรายเพื่อน รายนี้เขาจี๋จ๋ากันจนรู้ไปทั่วบริษัทแล้ว แต่ไม่เป็นข่าวเพราะเขาระวังตัวกันอยู่” “จริงหรือนี่” “ฉันว่า..นายไม่เห็นต้องกลัว นายมาไกลกว่าผู้ชายคนอื่นตั้งเยอะ ได้กอด ได้จุ๊บหน้าผากด้วย อ๊ากซ์...รู้มั้ยมีคนอิจฉานายตั้งเท่าไหร่นั่น” โอนิวทำตาหยี เบ้ปากบิดเบี้ยวร้องซี้ดซ้าด ยงฮวาอมยิ้ม แหม..ในใจมันปลื้มจริงดังว่า แต่ปากก็ต้องปฏิเสธมีฟอร์มไว้ก่อน “มันเป็นงาน งาน เพื่อนงาน” “จริงอ๊ะ” ยงฮวาพยักหน้า ทั้งปลื้มทั้งเขิน “แล้วทำไมนายต้องหน้าแดงด้วย ฮ่าฮ่าฮ่า” “เฮ้ย เปล่าสักหน่อย” “ฮ่าฮ่าฮ่าวุ้ย ยงฮวา นายหน้าแดงเหมือนตูดลิงเลยตอนนี้ ก๊ากๆ” ยงฮวาทำหน้ากึ่งบึ้งกึ่งยิ้ม เออดูมันหัวเราะเป็นคนบ้า “แต่ว่าที่จริง มันก็น่าอิจฉาจริงๆ นายได้ทำอะไรเป็นครั้งแรกตั้งหลายอย่างกับยัยฮยอน ฉลองวันทูทูด้วยกัน ครั้งแรกของยัยนั่น แต่ครั้งที่ร้อยของนาย” “เฮ้ย ไอ้บ้า ไม่ถึง” “ไปดูหนัง ไปเที่ยว ไปเดท แถมยังได้จุ๊บแรกจากสาวไอดอลแสนสวยบริสุทธ์อีก เฮ้อ ถามจริงนายปลื้มมากมั้ย? เออ ไม่ต้องตอบก็รู้ หน้าบานเหมือนกระทะแล้ว เยอะขนาดนี้...ควรเลิก Cool ได้แล้วเพื่อน ” ความรักของเหล่าไอดอล เป็นที่สนใจของคนทั่วไปจริงๆ ยงฮวาอดยิ้มไม่ได้เมื่อนึกถึงบทสนทนาระหว่างเขากับโอนิวเพื่อนสนิท จำได้ว่าเขายิ้ม อารมณ์ดีไปทั้งวันกระทั่งกลับไปที่หอพัก เจ้าน้องสามคนยังซักถามว่าไปทำอะไรมาถึงได้อารมณ์ดีปานนั้น เสียงเคาะประตูดังขึ้น พร้อมเสียงพูดเป็นภาษาเกาหลีที่เขาจำได้ว่าเป็นสุนีย์ “คุณยงฮวา คุณหนูพร้อมแล้วค่ะ เชิญได้เลยค่ะ” “ครับ” เขารับปากกับหนูระมิงไว้ว่าจะลงไปพูดคุยเรื่องแผนต้อนรับซอฮยอนในตอนเช้า ก่อนจะปิดเครื่องเขาอดไม่ได้ที่มองหน้าจอแล้วพบว่า มีข้อความใหม่ “พรุ่งนี้พบกันค่ะ” Pink Angle ยงฮวาว่ายิ้ม รู้สึกสดชื่นขึ้นมาทันใด พรุ่งนี้ เขารอพรุ่งนี้ใจจดจ่อทีเดียว ...........................................................................