ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : คุณครับ...ยินดีต้อนรับเข้าสู่หัวใจ
The Stage of love รักนี้เราจอง เวทีนี้เราจอง
ตอน คุณครับ..ยินดีต้อนรับ..เข้าสู่หัวใจ
Welcome to my heart.
……………………………………………………………
ซอฮยอน จัดกระเป๋าข้าวของ เตรียมตัวเรียบร้อย รออยู่ในห้องพัก เหมือนทุกครั้งที่มีเวลาว่าง เธอหยิบหนังสือขึ้นมาอ่าน”ระหว่างรอ”
ฮโยยอนออกมาจากห้องน้ำในชุดเสื้อคลุมผ้าขนหนูตัวสั้น ในมือเธอมีผ้าขนหนูผืนสั้นเช็ดศรีษะที่เปียกชื้นไปมา
“เตรียมตัวเสร็จแล้วเหรอยัยหนู ไม่ลืมอะไรนะ”
“ค่ะ ตรวจเช็คเรียบร้อย"
ฮโยยอนหัวเราะหึ หึ ในลำคอ
“แหม ไอ้ฉันก็ลืมไป ถามใครไม่ถาม มาถามคนรอบคอบระดับเซียน”
ซอฮยอนหัวเราะ
“พี่คะ แหม.อยู่กับหนูมาเป็นปีแล้วยังไม่ชินอีกเหรอคะ แซวกันอยู่ได้”
ฮโยยอนวางผ้าขนหนูไว้บนโต๊ะ เดินเข้ามาหาสาวรุ่นน้องที่นั่งบนขอบเตียง สองมือหยิกแก้มนุ่มๆเบาๆแบบหยอกๆ ยื่นหน้าไปใกล้ ส่ายหน้าไปมาล้อเลียน
“ไม่ชิน ไม่มีวันชิน เธอแปลกไปกว่าเด็กคนอื่น แต่เธอน่ารัก แล้วพี่ก็รักเธอทุกวันเลยรู้มั้ย”
ซอฮยอนหัวเราะเบาๆ ส่ายหน้าเบาจนมืออีกฝ่ายหลุดออกใจใบหน้าใสๆของเธอ แล้วกอดเอวพี่สาวซบหน้าลงไปที่เอว ฮโยยอนกอดตอบซบหน้าไปที่ศรีษะสาวรุ่นน้อง
“หนูก็รักพี่จัง”
“พี่ก็รักหนูจัง แต่อีกหน่อย หนูต้องรักคนอื่นมากกว่าพวกพี่สาวแน่ๆเลย”
“ไม่มีทางหรอกค่ะ พวกพี่มาที่สอง พ่อแม่ของหนูมาที่หนึ่ง”
“จริงเหร้ออ”
ฮโยยอนลากเสียงล้อๆๆ
“จริง”
ซอฮยอนเงยหน้ามองพี่สาว พูดเสียงจริงจัง
“โอ๊ย..บรรดาแฟนบอยคงปวดใจถ้าได้ฟัง โดยเฉพาะ”
สาวรุ่นพี่ไม่พูดต่อ แต่ทำตาวิบวับล้อเลียน ซอฮยอนหน้าแดงย่นจมูก
“ไม่เอาล่ะไม่พูด พี่ชอบล้ออะไรก็ไม่รู้”
ฮโยยอนหัวเราะเบาๆ เดินไปนั่งโต๊ะเครื่องแป้ง เริ่มกิจกรรมประทินโฉมบำรุงผิวพรรณ ซึ่งเป็นเรื่องสำคัญของคนที่ใช้หน้าตาทำมาหากินเช่นพวกเธฮ
“เออ งวดนี้ใครตามไปนะ พี่ผู้จัดการให้ใครไปกับเธอ”
“พี่พีพี กับ พี่ฮารินค่ะ”
“อืมม..พี่ฮารินเหรอ? ดีนะ พี่เขาแต่งหน้าทำผมได้สวย ส่วน พี่พีพีไม่ไหว จะคุมเธอได้เหรอนั่น?”
พีพีเป็นผู้ช่วยผู้จัดการ..ที่เคยทำผิดพลาดจนโดนลดขึ้นเป็นผู้ช่วยคอสตูมหลายเดือนกว่าจะได้เลื่อนกับมาทำงานที่เดิน ส่วนฮารินเป็นสไตลิสต์มือดีประจำบริษัท มีความสามารถพิเศษแต่งหน้าทำผมได้ดีอีกด้วยจึงได้รับเลือกให้ไปในครั้งนี้
“ก็งานนี้ออกแนวส่วนตัวไงคะ ไม่ได้เป็นการงานมาก..อีกอย่างพวกพี่ๆมีงานสำคัญเยอะเลย ต้องแยกย้ายกันไปจัดการ..มีพี่พีพีว่างไปกับหนูคนเดียวเอง”
“วุ้ย จริงๆ ให้พี่ฮารินไปกับเธอก็พอ พี่ว่า พี่พีพี สบายไปได้ไปเที่ยว เฮ้อ..อิจฉาเธอ ได้ทำงาน ได้ไปเที่ยวกับแฟนด้วย ตั้งหลายวัน”
ซอฮยอนค้อนให้
“พี่ เอาอีกแล้ว ยังไม่ได้เป็นแฟนกันสักหน่อย”
“เหอ เหอ แค่ยังไม่ได้พูดเป็นงานการ แต่เขารู้กันทั้งเคป๊อปแล้วย่ะ เธอ ยอมรับความจริงเหอะ”
ฮโยยอนพูดไป แต่ตามองกระจกขณะไล้ครีมไปทั่วไปหน้าอย่างตั้งใจ
ซอฮยอนหน้าเรื่อ ก้มหน้าลงมองหนังสือบนตัก
“อีตายงฮวา ไม่ทำอะไรมากเล้ย แต่ไม่มีใครกล้ามาจีบเธออีกเลยเห็นมั้ย? “
ฮโยยอนเหลือบตามองสาวรุ่นน้องในกระจกเห็นก้มหน้านิ่ง ก็ยิ้มเอ็นดู
“โธ่..พวกมือใหม่หัดรัก นิดก็เขิน หน่อยก็อาย”
เธอเลยเปลี่ยนเรื่องพูด
“ยัยหนู เธอก็ต้องระวังด้วยน่ะ ยัยพี่พีพี เป๋อเหรอ เสียขนาดนั้น พี่อดห่วงเธอไม่ได้ กลัวว่าเขาจะเอาแต่เพลินเที่ยวไม่สนใจการงาน”
ซอฮยอนฟังแล้วนึกขันพี่สาว แต่ไม่กล้าบอกเรื่องที่เธอก็เพิ่งจะรู้มา ได้แต่รับคำสั้นๆ
“ค่ะ พี่หนูจะระวัง”
หลายวันก่อน เมื่อตารางงาน ออกมา พีพี กับฮาริน ได้มาพบเธอเป็นการส่วนตัว ทำท่าลึกลับเสียจนเธอประหลาดใจ.สองคนนั้นบอกว่า งานคราวนี้ จะมีงานเป็นทางการแค่วันเดียว ที่เหลือเป็นวันฟรี เจ้าภาพอาจพาเที่ยว หรืออะไรยังไม่แน่ชัด สาวสองคนนั้นจึงคิดว่าอยากจะให้เพื่อนชายไปด้วย เพื่อเป็นการเดทในต่างประเทศด้วยกันครั้งแรก
“คะ?
ครั้งแรกซอฮยอน งงๆ
“จะให้แฟนพวกพี่สองคนไปกับเรา”
“ไม่ใช่ๆๆๆ”
พีพี กับฮาริน ยกมือยกไม้ปฏิเสธ
“ไม่ได้ไปด้วยกัน แต่..เอ่อ เราจะนัดเจอพวกผู้ชายที่เมืองไทยตะหากล่ะ..”
“หือ”
“คือ พี่สองคนอยากไปเที่ยวกับแฟน ในวันว่าง..ที่ไม่มีงาน ได้มั้ยจ๊ะ”
“พี่กับแฟน ยังไม่เคยไปเที่ยวต่างประเทศด้วยกันเลย เราว่างไม่ตรงกัน ลางานพร้อมกันไม่ได้ แต่คราวนี้โอกาสดี..พี่เลย เอ่อ..คิดว่า”
ฮารินอธิบาย
“ใช่ๆ “ พีพีพูดเสริม
“หนูก็รู้จักแฟนพี่ใช่มั้ย พี่ปาร์คซึงโจ..เขาลาพักร้อนได้ เพราะกอง WGM ส่วนที่พี่เขารับผิดชอบ อยู่ในส่วนการหาข้อมูล..เลย”
“แล้วจะให้หนูทำอะไรคะ หนูงง”
ซอฮยอนงงจริงๆ
พีพีกับฮารินแอบยิ้มกัน
“ก็ไม่ต้องทำอะไรเลย หนูก็ทำงานตามปรกติ พี่ก็ทำงานตามปรกติ แต่เวลาวันไหนที่เป็นวันฟรี เขาให้เราไปเที่ยว พี่ขออนุญาตไปเที่ยวกับแฟนนะ นะ”
“อ้าว แล้วพี่สองคนไปเที่ยวกับแฟน หนูละคะ หนูต้องอยู่คนเดียวสิคะ”
“แหมมมม”
พีพีลากเสียง ทำหน้าล้อเลียน ขณะที่ฮารินหัวเราะ
“อยู่คนเดียวที่ไหน ยงฮวาก็อยู่”
“อ๊ะ เกี่ยวอะไรกับเขาด้วย”
ซอฮยอนค้อนให้
“ไม่เกี่ยวก็ด้ายยย แหม..เขินละสิ พี่รู้ว่ายงฮวาไป พี่สองคนก็หายห่วงล่ะ เพราะเขาจะดูแลเทคเจ้าหญิงของเขา เอ๊ย ซอฮยอนเป็นอย่างดี อิอิ”
ซอฮยอนย่นจมูกใส่คนชอบล้อเลียน แล้วก็นิ่งคิดอยู่
“แล้วมันจะดีหรือคะพี่ ถ้าหากพี่ผู้จัดการรู้ แล้ว???”
“นีไง พี่ถึงมาพูดกับหนู แต่พี่สัญญาว่าจะขอดูเหตุการณ์ก่อน ถ้าไปไม่ได้จริงๆ เราก็จะอยู่ทำหน้าที่เป็นเพื่อนหนู ไม่ปล่อยหนูไว้คนเดียวหรอก พี่สัญญา”
“พี่ก็สัญญา”
ฮารินพูดขึ้นมาบ้าง
“เราจะดูก่อน..ถ้าเราไปไม่ได้ เราก็จะให้ผู้ชายสองคนนั้นฟรีสไตล์ในไทยแลนด์”
“อืมม..งั้นก็ได้ค่ะ คงไม่มีเรื่องเสียหายอะไร”
“งั้นตกลงตามนี้นะ โอ๊ย..ดีใจ มาๆมาทำสัญญาก่อน เดี๋ยวซอฮยอนเปลี่ยนใจ”
สองสาวพีพีกับฮารินดีใจ เพราะวันเกรงว่าซอฮยอนจะไม่เออออด้วย..เพราะเด็กสาวคนนี้ซื่อตรง แถมยังเป็นงานเป็นการมากด้วย ถูกเป็นถูก ผิดเป็นผิด ตึงเปรี้ยะ
พีพียื่นนิ้วก้อยไปให้หญิงสาวรุ่นน้อง ซอฮยอนหัวเราะยื่นนิ้วก้อยไปเกี่ยวด้วย พีพีเกี่ยวนิ้วก้อยล้าเอานิ้วโป้งไปชนกับนิ้วโป้งอีกฝ่ายหนึ่ง
“ทำสัญญาแล้วๆๆ ดีใจๆ ขอให้ซอฮยอน..มีความรักที่ดีสดใสเหมือนเราสองคนนะจ๊ะ”
“อวยพรเรื่องอื่นบ้างก็ได้ค้า แหม..เรื่องเรียน หนูก็อยากได้คำอวยพรดีๆนะคะ”
คำตอบแบบงอนของสาวรุ่นน้องทำให้พีพี พากันยิ้มอย่างเอ็นดู
“หนู..หนูถูกความรักหาเจอแล้ว หนูหนีไม่พ้นหรอกค่ะ ถ้าความรักครั้งนี้ตรงใจ ก็ยอมรับไป คนเรามีโอกาสเจอความรักที่ใช่ไม่กี่ครั้งหรอกค่ะ”
ฮารินพูดขึ้น
ซอฮยอนนิ่งนึกถึงพูดคำนั้น มันอวลอยู่ในหัว ทำให้เหม่อฝันไม่รู้ตัว สองมือเปิดหนังสือค้าง
“ฉันถูกความรักหาเจอแล้วจริงๆเหรอ? สิ่งเหล่านั้นที่เกิดขึ้นมันคือความรักจริงๆเหรอ เขาไม่เคยบอก ไม่เคยพูด มันจะเป็นการทึกทักคิดไปเองหรือเปล่า?”
ฮโยยอนลอบมองน้องสาวทางกระจก แต่ไม่ได้ว่ากระไร แอบนึกขันในใจ
“แม่คุ๊ณ ฝันไกลไปไหนแล้ว”
เสียงเคาะประตูเบาๆ ทำให้สองสาวสะดุ้งพร้อมกับ
“รถมาแล้ว..ซอฮยอน”
เสียงแม่บ้านดังขึ้นหน้าประตู พร้อมฝีเท้าที่เดินจากไป..
ซอฮยอนลุกขึ้น หยิบหนังสือใส่กระเป๋าถือ เดินมาที่ฮโยยอนก้มลงกอดเบาๆ
“หนูไปนะคะ อาทิตย์หน้าเจอกัน”
“จ๊ะ รักษาเนื้อรักตัว รักษาใจดีๆนะจ๊ะ คนสวย” ประโยคสุดท้ายฮโยยอนลดเสียงเป็นกระซิบ
“อย่าตามใจยงฮวามากนัก..อิอิ”
ซอฮยอนเขิน หมั่นไส้ เลยยกมือบิดแขนพี่สาวจอมล้อเต็มแรง
“โอ๊ย ยัยหนู เล่นเจ็บๆ”
“สำหรับคนช่างล้อแม้นาทีสุดท้าย “
ซอฮยอนหัวเราะ แล้วก้มลงเอาหน้าไปแนบหน้าพี่สาวเบาๆอย่างประจบ
“หนูไปแล้วค่ะ แล้วจะซื้อของมาฝากนะคะ”
ฮโยยอนมองตามร่างสูงเพรียวสง่างามดั่งนางหงส์เดินออกประตูไป
“โตเป็นสาวเต็มตัวแล้ว น้องสาว..โชคดีกับความรักนะจ๊ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น