มนต์หมอกแห่งรัก

ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ยังไม่ได้ตั้งชื่อ

" โอ๊ย++ ยุ่งจริงๆงานของชั้น เอกสารอะไรมันจะเยอะแยะขนาดนี้ โอ๊ยอยากโดดตึกตาย " เสียงคร่ำครวญในใจของสาวน้อยผมยาวสีน้ำเงินแสบตาดังอย่างเงียบๆในใจ
"นี่ ตะวันเจ้านายเรียกหาแน่ะ" เสียงรุ่นพี่ที่นั่งอยู่โต๊ข้างๆชะโงกหน้าเข้ามาเรียก
" จร้า... สงสัยเรียกไปด่าแหงม" สาวเจ้านามตะวันขานรับก่อนจะลุกไปบ่นไป
" แหม! ใครจะกล้าว่าตะวันนักแปลมือทองได้ล่ะจร้าาาาา" เสียงรุ่นพี่คนเดิมแซวอย่างขบขัน
--- ติดิง ติดิง ดิง ------ เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นก่อนที่จะพูดว่าอะไร
 ---------------- จันทรา --------------------------   เพื่อนรักตั้งแตสมัยเด็กคนนี้สนิทกันมากและเป็นคนที่มีกาลเทศะไม่เคยโทรหาเวลางาน  วันนี้แปลกทำไมอยู่ๆถึงโทรมาน้าาาาาาาาา 
" จร้า.........ว่าไงจ๊ะเพื่อน แมวป่วยเหรอถึงโทรมาได้ในเวลางานอย่างนี้ " ตะวันรับโทรศัพท์อย่างร่าเริง
----------------------------------- เงียบ---------------------------------------
" จันทรา ยังอยูปล่าว "  ชักสังหรณืไม่ดีแฮะ
-------------ฮืออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออ----------------------    
 อึ๋ย!!!!!!! 
------------------- เค้า ทิ้งชั้นไปแหล่ววววววววววววววววววววววววววว---------------------------------------- ฮือออออออออออออออออออออออออออออออออออออออ-----------------------
"ใจเย็นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆนะค่อยๆพูดใครทิ้งใคร "
--ฮืออออออออออออออออออออออออ พี่เดนนิสเค้าทิ้งชั้นไปแล้ววววววววววววววววววววววววววววววววววฮืออออออออออ--------------
" นั่นไง ชั้นว่าแล้ว  ตอนนี้แกอยู่ที่ไหน อยู่ที่บ้านเปล่า เดี๋ยวชั้นจะไปหา" ตะวันพูดอย่างร้อนใจ
 ฮือออออออออออออืออออออออออออออ--------
" ตกลง ฮือ หรือ อือ ล่ะเนี่ย " 
-------ตรู๊ด ตรูีด ตรู๊ด -----------
" กรรม วางสายไปแล้ว "  

"ตะวัน "  "ชั้นเรียกเธอตั้งนานทำอะไรอยู่ "  เสียงสังหารของพี่ รดา เจ้านายสุดสวย ดังขึ้นพร้อมรังสีอำมหิตที่คืบคลานมาหาอย่างรวดเร็ว
อึ๋ย!!!!!!  ซวยแล้วชั้น  สาวตะวันกลืนน้ำลายเอื๊อกก่อนจะรีบคว้าเอกสารหอบใหญ่เดินเข้าไปในห้องเจ้านาย


     ที่ห้องผู้จัดการ
"นี่ตะวันพี่เรียกตั้งนานแล้วทำไมไม่มา   หือ " 
++ ขอโทษค่ะพี่ พอดีหนูหาเอกสารอยู่ ++  สาวเจ้าตอบแบบแถไปเรื่อย 
" เหรออออออออ" พี่รดาลากเสียงอย่างหมั่นไส้ ก่อนจะยิ้มอย่างอารมณ์ดี พลางเปิดดูเอกสารที่อยู่ตรงหน้าอย่างไม่รีบร้อน  
" นี่ตะวันเธอทำงานที่นี่มากี่ปีแล้ว " พี่รดาเงยหน้าขึ้นถามเจ้าตัวดีที่กำลังนั่งหาวอย่างเบื่อๆตรงหน้า 
 " 5 มั้งคะ" ตอบไปพลางบิดขี้เกียจไปพลางอย่างน่าแตะให้หล่นเก้าอี้
" อยากหยุดงานมั่งมั้ยล่ะ " 
" หือ!!!!!! อย่าบอกนะคะว่าพี่รดาจะให้ตะวันหยุดพักร้อนได้น่ะ ทั้งๆที่ 5 ปีที่ผ่านมา ไม่เคยยอมให้หยุดเลยสักวัน" เจ้าตะวันทำท่าทางตื่นเต้นจนน่าหมั่นไส้ 

     เจ้านายคนสวยเห็นท่าทางเด็กในสังกัดแล้วเบ้ปากอย่างหมั่นไส้เสียเต็มประดา ก่อนจะหัวเราะออกมาอย่างเสียไม่ได้ " 55555 อยากหยุดเหรอ ถ้าแปลหนังสือที่พี่ให้ไปเสร็จแล้วพี่จะให้ลาสัก 2 อาทิตย์ โอเครมั้ย " พี่รดาคนสวยพูดพลางยื่นมือไปรับเอกสารที่ลูกน้องส่งให้

     " จริงๆนะพี่รดา " ตะวันพูดอย่างตื่นเต้น

     " จริงสิ! งานก้อเสร็จแล้วนี่นา ไปพักผ่อนบ้างก้อดีนะ " เจ้านายสาวพูดพลางตรวจเอกสารในมืออย่างอารมณ์ดี

     " ขอบคุณค้าาาาา พี่รดาคนสวยที่สุดในโลกกกก" ตะวันกล่าวขอบคุณอย่างดีใจ " เสร็จงานแล้วงั้นหนูไปก่อนะคะ " พูดเสร็จแล้วก้อวิ่งอย่างดีใจออกไปจากห้องทิ้งเจ้านายสาวนั่งส่ายหัวกับความทะเล้นของลูกน้องคนสนิท

  

ก๊อกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเสียงเคาะประตูรัวๆ ทำให้เจ้าของห้องสาวรูปร่างบอบบาง ผมยาวสลวยสีดำสนิทกับดวงตาสีอ่อนชวนฝันลุกจากที่นอนมาเปิดประตูให้

" จันทรา จันทรา จันทร๊าาาา " ตะวันเคาะประตูพลางเรียกคนในห้องอย่างใจร้อน

" มาแล้วๆๆๆ " เสียงเจ้าของห้องดังขึ้นก่อนประตูห้องจะค่อยๆเปิดออก

     ตะวันเดินนำเจ้าของห้องมานั่งที่โซฟา ก่อนจะมองหน้าเพื่อนสาวที่บ่งบอกว่าผ่านการร้องให้มาอย่างหนักขณะกำลังนั่งลงข้างๆ

" ไม่เป็นไรแล้วนะ " ตะวันพูดก่อนจะดึงเพื่อนสาวมากอด 

" โอเคแล้วอ่ะ " จันทราพูดเบาๆ

"  ดีแล้ว " ตะวันเอ่ย ก่อนที่เพื่อนสาวจะดันตัวออกแล้วส่งยิ้มแจ่มใสให้ทำให้ตะวันโล่งอกที่เพื่อนมีรอยยิ้มบ้างแล้ว

" แล้วนี่มาหาได้ไงล่ะไหนว่าช่วงนี้ต้องแปลหนังสือเล่มใหม่ " จันทราถามเพื่อนสาวที่ปกติมักจะงานยุ่งตลอดจนไม่ค่อยได้เจอกัน

" ก้อนะ พอดีวันนี้พี่รดาใจดีดี๊ดีให้ลาพักได้ 2 อาทิตย์ 555 " ตะวันบอกกับเพื่อนสาวอย่างอารมณ์ดีก่อนจะหยิบขนมจีบที่เพื่อนเพิ่งยกมาวางตรงหน้าใส่ปากอย่างเอร็ดอร่อย " โอ๊ย!!อร่อยจัง รู้ได้ไงว่าหิว "

" จ้าาา เห็นมาทีไรก้อหิวตลอด " จันทราเอ่ยขณะรินน้ำให้เพื่อนสาว " แล้ววันหยุดนี่ตะวันจะไปไหนดีล่ะ " 

" ยังไม่รู้เลยว่าจะกลับไปหาพ่อ แม่ที่กาญจน์ " ว่าแล้วก้อหันไปมองหน้าจันทราก่อนจะถาม " จันทร์ไปกะเรามั้ยไปเที่ยวด้วย "

" อืม!!!!" จันทรานิ่งคิดไปพักนึงก่อนจะตอบ " ไปสิ ช่วงนี้ว่างๆอยู่ "

" ไม่เปิดร้านเหรอ " ตะวันถามขณะกำลังเคี้ยวซาลาเปาไส้หมูแดงฝีมือเพื่อน  

     บ้านของจันทราเปิดเป็นร้านกาแฟเล็กๆ มีอาหารและขนมโฮมเมดให้บริการ ซึ่งนับว่าขายดีตลอดทั้งวันเพราะรอบๆบ้านจันทรามีพนักงานออฟฟิศ นักเรียน นักศึกษาพักอาศัยอยู่มากมาย ด้วยอาหารที่สะอาดอร่อยราคาไม่แพงทำให้มีผู้คนในระแวกนั้นแวะเวียนกันมาอย่างไม่ขาดสาย

" เปิดแหละแต่พอดีน้องชายเพิ่งกลับจากภูเก็ตน่ะ ให้เค้าอยู่ช่วยป๊ากะม๊าก้อได้ เราอยากพักผ่อนพักสมองมั่งน่ะ "จันทราพูดพลางสายตาก้อจับจ้องอยู่ที่โน๊ตบุ๊คเครื่องโปรด

"ดูไรเหรอ " ตะวันถามก่อนจะชะโงกดูโน๊ตบุ๊คเพื่อนก้อได้เห็นเพื่อนกำลังเปิดดูข้อมูลสถานที่ท่องเที่ยวของจังหวัดกาญจนบุรี

"อยากไปหลายที่เลยน้ำตกก้อสวย สะพานข้ามแม่น้ำแควก้อน่าไป สะพานมอญ วัดหลวงพ่ออุตตะมะ " จันทราเอ่ยอย่างตื่นเต้น

" 5555555 ไปสิพรุ่งนี้เลยนะ เดี๋ยวเราจะพาไปที่นี่น่ะบ้านเราเลยนะ

     แคว้นโบราณ

ด่านเจดีย์

มณีเมืองกาญจน์

สะพานข้ามแม่น้ำแคว

แหล่งแร่น้ำตก  

คำขวัญเมืองกาญจน์ เราจะพาไปเที่ยวตามคำขวัญเลยล่ะ "

"พรุ่งนี้เช้าเจอกันนะ"ตะวันกล่าวอย่างร่าเริงก่อนจะเดินไปที่หน้าประตู

" อ้าว!!!จะกลับแล้วเหรอ"จันทราร้องทักอย่างประหลาดใจ

          " ใช่สิเดี๋ยวเราจะรีบกลับไปเตรียมตัวแล้วพรุ่งนี้เราจะไปดินแดนแห่งมนต์หมอกและธรรมชาติกัน "