ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [FanFic]~BakerY+ HaS+ LovE~[SuJuYaoi]

    ลำดับตอนที่ #1 : ...1...คุกกี้

    • อัปเดตล่าสุด 26 พ.ย. 50


    ในครัว

     

    ตึ้ง!!

     

    เสียงดังมาจากเครื่องอบขนมที่ทำงานมานานกว่า 3 ชั่วโมงแล้ว กลิ่นที่โชยออกมาจากเตาบ่งบอกว่า ของด้านในได้ที่แล้ว

     

    ได้แล้วๆมาชิมกันหน่อยเร็ว!” ชายหนุ่มร่างท้วมท่าทางใจดีกำลังยกถาดคุกกี้ออกจาเตาอย่างระมัดและระวัง

     

    โห ห๊อมหอม หอมไปถึงหน้าร้านเลยฮะหนุ่มน้อยหน้าตาน่ารัก กึ่งเดินกึ่งกระโดดเข้ามาในครัว ที่ตอนนี้กำลังตะลบอบอวนไปด้วยกลิ่นหอมของคุกกี้

     

    โอ้ มาเร็วดีจัง ไหนลองชิมดูซิว่าอร่อยไหมถึงปากจะเอ๋ยให้ชิมแต่ในใจนั้นเขามั่นใจว่าคุกกี้คราวนี้อร่อยอย่างแน่นอนเนื่องจากเขาทำมาเป็นรอบที่3แล้ว

     

    ทานและนะ...ง้ำทันทีที่คุกกี้ผ่านช่องปากเข้าสู่ลิ้นน้อยๆ หน้าตาที่เคยสดใส กลับเรียบเฉย(ประมาณ^^ =- -)

     

    ...........

     

    ...........

     

    ...........................

     

    ...........................

     

    บอกสิโว้ย ตกลงเป็นไงความอดทนของร่างท้วมได้ถึงขีดสุดแล้ว เมื่อร่านเล็กตรงหน้าไม่ยอมพูดอะไรเอาแต่ก้มหน้าเคี้ยวตุ้ยๆอย่างเดียว แถมมีสีหน้าช่างไร้ความรู้สึกเหลือเกิน

     

    ทำไมฮะ ทำไมพี่ชินดงต้องใส่แครอทลงไปด้วย ดูสิรสชาติเสียหมดเลยร่างเล็กทำหน้าย่นจมูกที่สามารถเพิ่มความน่ารักให้เขาได้เป็นอย่างดี แต่ในสายตาชินดงแล้วมันช่างน่าเตะสิ้นดี

     

    แหมแครอทเนี้ยแล่ะที่ทำให้คุกกี้แสนเพอเฟ็คของชั้นยิ่งอร่อยยิ่งขึ้น แล้วยังเพิ่มโภชนาการให้แก่ผู้บริโภคอีกต่างหากแล้วอีกอย่างแค่กินแกรู้ได้ไงว่าชั้นใส่อะไรลงไปบ้าง จะลิ้นเทพเกินไปหน่อยไหม ชินดงผู้แสนจะภูมิใจกับ คุกกี้ฟังทองที่เขาเป็นคนคิดสูตรถามทำเองอีกต่างหาก ถึงแม้เขาจะร่ายสัพคุณของเจ้าแครอทที่ใส่ลงไปซะยาวแล้วก็ยังไม่ลืมที่จะ เหน็บแนมน้องชายตัวเอง

     

    แน่นอนผมลิ้นเทพอยู่แล้ว ชื่อก็บอกว่า คุกกี้ฟังทอง ก็ต้องใส่ฟักทองอย่างเดียวสิฮะ ที่จริงแล้วเขาไม่ได้มีลิ้นเทพอย่างที่บอกคนเป็นพี่หรอก แต่ที่รู้เพราะเขาแอบเข้ามาดูตอนที่ชินดงกำลังทำอยู่เพราะความตื่นเต้นที่จะได้กินคุกกี้รสโปรดนั้นเอง ทำให้เขารู้ว่าหนึ่งในส่วนผสมนั้นมี แครอท ที่เข้าเกลียดแสนเกลียด

     

    อย่างที่บอก ว่ามันทำให้คุกกี้ของชั้นเพอเฟ็คยิ่งขึ้น 5555+

     

    เฮ้อ ทำม๊ายทำมายต้องเป็นแครอทเจ้าตัวเล็กได้แต่บ่นกระเปาะกระแปะ เพราะยังไงชินดงก็ไม่มีทางเปลี่ยนสูตรของเขาง่ายๆ ถึงแม้ปากจะบ่นแต่ก็อดยอมรับไม่ได้ว่ารสชาติของฟักทองและแครอทผสมผสานได้อย่างลงตัว

     

    เอาบ่นเสร็จแล้วก็เอาเจ้าคุกกี้นี้ไปห่อซะ วันนี้เราจะลองขายกันถาดที่เต็มไปด้วยคุกกี้ถูกส่งยื่นมาให้จากผู้พี่ เขาจึงจำใจรับมาแล้วเดินออกไปหน้าร้านเพื่อนั่งห่อตามที่ถูกใช้

     

    ซองมิน ใส่ห่อละ5ชิ้นพอนะ มันเปลือง

    ---------------------------------------------------------------------------------------------------------

     

    หน้าร้าน

     

    ชิ สั่งจ๊างสั่งจังไม่มาทำเองบ้างแล่ะ วันๆทำไรบ้างนอกจากทำขนมกับสั่งงานคนอื่น ดูสิไม่น่าขอตามาเร๊ยคิดผิดคิดถูกเนี้ยถ้าวันนั้นเขาไม่ขอตามมา เขาคงไม่ต้องมานั่งห่อคุกกี้แบบนี้หรอก

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

     

    .

    .

    ปีที่แล้ว

    แกเนี้ยนะจะเปิดร้านเบเกอรี่เอง ไม่รอดหรอกเขาไม่ได้อยากจะพูดดูถูกลูกตัวเองแบบนั้น แต่เขาเป็นห่วงลูกต่างหาก

     

    พ่อรู้ได้ยังไงว่าผมจะไปไม่รอด ทั้งๆที่ผมยังไม่ได้ลองเลย ให้ผมเปิดเถอะนะครับ พ่อก็รู้ว่าผมอยากมีร้านเป็นของตัวเองมากกว่าไปทำในโรงแรมแบบพ่อ ชินดง มีพรสวรรค์ด้านการทำอาหารมาตั้งแต่เด็กๆ เพราะพ่อของเขาเป็นพ่อครัวชื่อดังแห่งหนึ่ง เขาจึงได้เรียนรู้การทำอาหารต่างๆแต่ที่เขาชื่นชอบและทำได้ดีที่สุดคือการทำขนม เขาจึงตัดสินใจเรียนการทำขนมจนจบจากสถาบันชื่อดังต่างๆหลายแห่ง จนกระทั่งเขาสามารถคิดทำสูตรขนมได้เองเลยทีเดียว เพราะงั้นเขาจึงมั่นใจว่าเขาสามารถเปิดร้านได้ และร้านของเขาต้องรอด

    ทำไม เป็นพ่อครัวโรงแรมแบบชั้นแล้วทำไม ไม่ใช่เพราะพ่อครัวโรงแรมอย่างชั้นหรอที่ทำให้แกมียู่มีกินจนทุกวันนี้น่ะ อารมณ์ของผู้เป็นพ่อเริ่มเดือด

     

    ผมไม่ได้ว่าว่ามันไม่ดีแต่ผมไม่ชอบ และอีกอย่างพ่อบอกเองนะครับว่า ถ้าผมไปลองงานที่โรงแรมแล้วไม่ชอบ จะอนุญาตให้ผมไปทำอะไรก็ได้คนเป็นลูกยังไม่ยอมแพ้

     

    เฮ้อออ ก็ได้ชั้นจะให้แกลองไปทำร้านของแกแต่แกต้องสัญญานะว่าไม่ไหวเมื่อไหร่ต้องกลับมา ชั้นมีงานที่โรงแรมรอแกอยู่แน่นอน

     

    ขอบคุณมากครับ!!...เอ่อคือผมขอย้ายออกไปอยู่เองด้วยได้ไหมครับ

     

    เฮ้ย นี้แกจาเรื่องมากไปรึเปล่า เออๆแล้วแต่แกแล้วกัน

     

    พ่อค๊าบบบบบให้พี่ไปอยู่คนเดียวได้ยังไงเด๋วเกิดพี่แอบพาหญิงไปอยู่ด้วยจะทำยังไงแล่ะครับ เพราะงั้นให้ผมไปอยู่กับพี่ด้วยคนนะครับ รับรองจะไม่มีหญิงคนไหนได้ก้าวกลายเข้ามาห้องพี่อย่างแน่นอน นะฮับๆๆๆๆ

     

    เออ นี้พวกแกจาทิ้งชั้นแล้วใช่ไหมห๊ะ ไปกันให้หมดจะไปอยู่ไหนก็ไปเรย!”

     

     

     

     อ่านซะหน่อยน้าค้า
    เหตุผลที่ใช้คำว่า"ชั้น"แทน"ฉัน"เพราะคนแต่งไม่ชอบคำว่า"ฉัน"ไม่อะไรมากไปกว่านี้
    หากมีภาษา วิบัติ ขอให้บอกนะค่ะ เวลาพิมพ์บ้างทีเราอาจลืมตัวใส่เข้าไปหรืออาจเป็นเพราะว่าเขียนไม่ถูกเลยพิมพ์มั่วๆหากมีคำไหนพิมพ์ช่วยบอกด้วยน้าค้า
    ไม่แข็งแรงด้านภาษาจ้า เห็นใจหน่อยT^T เราจาพยายามพิมพ์ให้ถูกและกันนะ
    ปล.ร๊ากคนอ่าน ปล.ร๊ากเอสเจ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×