ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Love of Olympus

    ลำดับตอนที่ #1 : กำเนิดบุตรและบุตรีแห่งสวรรค์

    • อัปเดตล่าสุด 15 ม.ค. 58


    -1-

                      ข้ารักเจ้านะ เมอรีอา” เป็นคำพูดที่ออกมาจากปากเทพเจ้าหนุ่มที่ข้ารักสุดหัวใจ มันเป็นคำพูดที่ข้าอยากฟังมากที่สุดเพราะมันทำให้ข้ารู้สึกอบอุ่นอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เฮอร์คิวลิสชายที่รักของข้า ท่านทำให้ข้าหลงใหลและเพ้อหาแต่ท่านตลอดเวลา..... 

                 .......ใครจะรู้ล่ะ???  ว่าเทพเจ้าและนางเงือกจะสามารถรักกันได้อย่างเช่นข้าและเฮอร์คิวลิส  เราไม่สมควรจะรู้จักกันเสียด้วยซ้ำ แต่วงล้อแห่งโชคชะตากลับเล่นตลกกับเราทั้งสอง ท่านอยากฟังเรื่องราวที่ผ่านมาของเราหรือเปล่า????   

     

     

     

    ........ถ้าท่านอยากฟัง...ข้าจะเล่าให้ท่านฟังเอง........

     

     

                           .......ท่ามกลางทุ่งหญ้าอันกว้างใหญ่ไพศาล....มียอดเขาอันสูงลิบจนเทวดาเกือบจะเอื้อมถึงนามว่า “ยอดเขาโอลิมปัส” เป็นที่อยู่อาศัยของเหล่าเทพเจ้า ในขณะนี้บนยอดเขามีงานเฉลิมฉลองครั้งใหญ่เพื่อแสดงความยินดีกับมหาเทพผู้ปกครองเขาโอลิมปัส

    “ซุส” และมเหสีเทพี “ไกอา” ที่ได้ให้กำเนิดเทพเจ้าองค์น้อยนามว่า “เฮอร์คิวลิส” ซึ่งเทพเจ้าองค์นี้จะนำความสุขมาสู่เหล่าเทพทุกองค์.......

     

                          “ข้าขอขอบคุณเทพเจ้าทุกองค์ที่มาร่วมแสดงความยินดีกับลูกชายของข้า...ข้าขอให้ทุกพบแต่ความสงบสุขตลอดกาล”

     

                      .....ในขณะที่เหล่าเทพไปร่วมงานฉลองนั้น  มีเงือกสาวท้องแก่ตนหนึ่งนามว่า “ไอริส” ว่ายน้ำขึ้นมาคลอดบุตรที่ริมสระน้ำแห่งสวรรค์.....

     

                              “ โอ๊ย!!!! ข้าปวดท้องเหลือเกิน  นางไม้ที่สิงสถิตในต้นไทรต้นนี้  ได้โปรดช่วยข้าด้วย!!!!”

     

              ........ทันใดนั้นนางไม้ได้ปรากฏตัวขึ้นและกล่าวให้กำลังแก่ไอริส......

     

                             “ ไอริส  เจ้าจงใจเย็นๆ  ข้าจะพยายามช่วยเจ้าและบุตรเท่าที่ข้าจะทำได้”

     

    ........เวลาผ่านไปชั่วครู่........

                             “ อุแว๊ๆๆๆ”

                          

                              “โอ้ ไอริส!!!! ลูกของเจ้าเป็นหญิง  มีใบหน้างดงามเหมือนเจ้าไม่มีผิดและมีเกร็ดสีฟ้าสวยงามอีกด้วย!!!!!”

     

                               “นางไม้....ได้โปรด...ดูแลลูกสาวของข้าด้วยเถอะ.....ขะ...ข้าไม่อาจ....อยู่...ดูแลนาง....ได้อีกแล้ว....ให้เรียกนางว่า เมอรีอา.......”

     

    ...........ไอริสกล่าวก่อนสิ้นลมหายใจ............

    .............นางไม้รับคำแล้วเสกให้เรือนร่างอันไร้วิญญาณของไอริสกลายเป็นหินตั้งอยู่ใกล้ต้นไทรเพื่อที่นางจะได้อยู่ใกล้ๆลูกของนาง....

     

    “เมอรีอา....เจ้าชั่งน่าสงสารเหลือเกิน.........”

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×