คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : น้ำแข็ง
แฟน????
Juvia part
@โรงอาหาร 18.10
วันนี้เป็นวันธรรมดาอีกวันนึงค่ะ ที่ไปเรียนกลับหอแล้วก็ซ้อมวงดนตรีตามปกติ แต่ที่ไม่ปกติคือ………….
“เกรยยยยยยย์ เวนดี้จ้า พี่มาเที่ยวแล้ววววววววววววววววว”
“ชิบล่ะ/พะ….พี่อุลเทียร์”
“ว่างายยยยยยยย” ผู้หญิงคนนี้เป็นคนรู้จักของเกรย์กับน้องเวนดี้หรอเนี่ย ดูเป็นคนสวยคนนึงเลยล่ะ
“เออได้ยินแล้วเว้ยย/วะ…หวัดดีค่ะ” แต่ดูจากเสียงแล้วจูเบียว่าพวกเขาไม่ค่อยต้อนรับคุณเลยง่ะ
“ใครว่ะเกรย์”คุณนัตสึถาม
“อ่อ เป็นยะ” เกรย์กำลังจะพูด
“ชื่ออุลเทียร์จ้ะ เป็นพี่พวกเธอน่ะ เป็นแฟนเกรย์ค่ะแล้วก็เป็นว่าที่คู่หมั้น”
“ห๊ะ/จิงดิ/ไอเกรย์เนี่ยน่ะ/ไม่อยากจะเชื่อ” ห๊า จะ…จริงหรอค่ะเนี้ย ทำไมเกรย์ถึงไม่บอกจูเบียเลยล่ะ อ้าวแล้วเราเป็นอะไรกับเขา เห้ยก็เราเป็นบัดดี้เขาไม่ใช่หรอ แต่…เป็นบัดดี้กันกันไม่ได้บอกกันทุกเรื่องใช่ไหม โอ้ยยยยยยย ความคิดในหัวจูเบียมันตีกันหมดแล้วล่ะค่ะ T_T
“เอ๋ หมั้นเดี้ยวน่ะพี่ก็..อุ้บ” จู่น้องเวนดี้โดนปิดปากจากคุณอุลเทียร์ซะงั้น
“เอาน่า พี่กลับมาจากเนเธอร์น่ะก่อนกลับบบ้านขอเที่ยวก่อนสิ”
“ก็ไปเที่ยวเองดิ” เกรย์ใจเย็นนคะ แต่ตอนนี้จูเบียเนี่ยแหละค่ะจะเป็นบ้าแล้วความคิดตีกันหมดแล้วง่า
“เอาเถอะน่า พรุ่งนี้วันเสาร์น่ะ พาไปหน่อยน่าเกรยยยยยยยย์”
“โอ้ยรำคาญชิบ”
“อ่า…..ถ้าอย่างั้นพวกเราขอไปก่อนนน่ะฮะ ไปก่อนน่ะเกรย์ ไปแล้วน่ะครับเจ๊” คุญกาซิลตัดบท
“จ้า/อย่าเพิ่งโว้ยยยยยยยย มาช่วยเพื่อนก่อนนนนนนนนน”
“ไปแล้วน่า”พวกเราทุกคนก็ขึ้นกลับไปบนห้องแล้วค่ะ ยกเว้นน้องเวนดี้เห็นว่าอยากคุยกันอีกนิหน่อย จูเบียทนเห็นไม่ได้ค่ะ มันจุกแล้วชาที่แถวหัวใจ จูเบียจะเป็นโรคหัวใจหรอเนี่ย จูเบียไม่อยากจากไปก่อนวัยอันควรน่ะค่ะ T_T
Gray part
ยัยอุลเทียร์มาทำมายยยยยยยยย ยัยนี้เป็นลูกพี่ลูกน้องผมน่ะ แล้วยังมีหน้ามาบอกว่าผมเป็นทั้งแฟนเป็นทั้งคู่หมั้นเธออีก ต่อหน้าคนหน้าคนที่ผมชอบอีก อ้ากกกกกกกกกกกกกกก
“มาทำไร” ผมถามแบบเซ็งๆ
“โดนคนที่บ้านให้มาสืบเรื่องนายน่ะ”
“เรื่องพี่เกรย์หรอค่ะ” เรื่องผมหรอ
“เรื่องอะไรว่ะ” ผมพูดจบก็หยิบแก้วขึ้นมาดื่มน้ำก่อน พูดกับยัยนี้นานๆจะเป็นบ้าซะแล้ว
“ก็เรื่องแฟนนายใช่ที่ชื่อจูเบียน่ะ”
“พรูดดดดดดดดด/เอ๋ นี้พี่เกรย์เป็นแฟนกับพี่จะ..จูบียหรอค่ะเนี่ยยยยยย” ผมสำลักแล้วไง
“เห้ยๆ เอาเรื่องมาจากไหนฟ่ะ”
“เจ๊ร้านอิตาเลี่ยน” ชีวิตผมจบซะแล้ว
“ว้าวววววววว พี่เกรย์เป็นแฟนกับพี่จูเบียจริงหรอค่ะเนี่ย”
“ยังไม่ใช่แฟนกันน่ะเวนดี้”ผมตอบ
“ก็เพราะพี่เธอจีบหญิงไม่เป็นน่ะสิเวนดี้ ไอเราก็เป็นห่วงว่าจะไม่สมหวังเลยมาช่วยน่ะเนี่ยยยย” ใครบอกผมจีบไม่เป็นผมยังไม่ได้จีบเลยว้อยยยย
“มาช่วยโดยการบอกว่าฉันเป็นแฟนเธอเนี่ยน่ะ เหอะแผนดีอะไรล่ะว่ะ” ผมพูอย่างอารมณ์เสีย
“เอาเถอะน่า นายก็ทำตามที่ฉันบอกล่ะกัน ส่วนเวนดี้จ้ะ” แผนไม่สวยแน่ๆละ
“คะ….ค่ะ มะ…มีอะไรหรอค่ะ”ไม่ต้องแปลกใจเลยมีแผนทำให้น้องผมลำบากอีกล่ะสิ เหอะๆ
“บลาๆๆๆๆๆๆนายน่ะต้องบลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”เอาล่ะโอเคแยกย้าย เริ่มปฏิบัติการจีบหญิงให้เกรย์เลย” เหอะๆ ตายแน่งานนี้
@ห้องพัก 406 8.00
Juvia part
เอาเถอะค่ะเมื่อคืนพอกลับมาถึงก็รีบอาบน้ำแล้วก็ทำการบ้านใจมันยังไม่สงบเลย พอลองปรึกษากับทุกคนบางคนก็งงๆ มีแต่คุณคาน่าเนี่ยแหละค่ะเอาแต่บอกว่า ทำไงดีล่ะจูเบีย ตายแล้วๆ เพื่อนฉันจะเป็นมือที่สามหรือเปล่าเนี่ยแล้วก็วิ่งไปทางห้องน้องเวดี้กับน้องเชอเรียแต่พอกลับเข้าห้องมาก็ยิ้มแก้มปริเลยแล้วบอกว่า เธอสู้ๆน่ะพรุ่งนี้ รู้สึกไงก็บอกไปเลยน่ะ คนอื่นยังงงเลยล่ะค่ะ งงมากเลยค่ะ แม้แต่ตอนนี้ก็ยังไม่บอกอะไรฉันเลยอ่า
ก๊อก ก๊อก
“ค่า ลูซี่ช่วยไปเปิดประตูทีสิ” คุณเอลซ่าซึ่งกำลังง่วนกับการบ้านบอกคุณลูซี่ที่อยู่ใกล้ประตูที่สุด
“มาแล้วค่าๆ อ้าวเวนดี้จังมาทำอะไรหรอจ้ะ แล้วเชอเรียล่ะ”
“พอดีเชอเรียโดนที่บ้านเรียกไปอีกแล้วล่ะค่ะ แล้วก็หนูมาช่วยคุณจูเบียไปซื้อชุดว่ายน้ำน่ะค่ะ พอดีคือหนูเลือกไม่เป็นน่ะค่ะ แหะๆ”
“เอ่ จูเบียหรอค่ะ”
“ใช่ค่ะ พอดีหนูคิดว่าพี่จูเบียที่อยู่ชมรมว่ายน้ำน่าจะเลือกชุดว่ายน้ำได้ดีน่ะค่ะ ระ…หรือว่าพี่จูเบียไม่อยากไปหรอค่ะ” ใจเย็นนะคะน้องเวนดี้ อย่าเพิ่งทำหน้าซึมอย่างนั้นสิค่า จูบัยลำบากใจน่า
“อะ..เอ่อ ก็ได้ค่ะ พอดีจูเบียทำการบ้านเสร็จแล้ว วันนี้ก็ว่างด้วยไปก็ได้ค่ะ”
“จริงหรอค่ะ งั้นไปกันเลยค่ะ”
“อะ..เอ๋เดี้ยวๆ น้องเวนดี้รอจูบียก่อนนะคะ จูเบียไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะคะ”
“ได้ค่ะ แต่หนูให้เวลาห้านาทีน่ะ” อะจะ เดี้ยวสิค่า ให้แค่นั้นมันไม่ทันหรอกนะคะ
ห้านาทีผ่านไป
“เสร็จแล้วค่ะๆ”
“งั้นไปกันเถอะนะคะ”
“ได้ค่ะๆ” แต่ทำไมทุกคนถึงยิ้มแบบน่ากลัวขนาดนั้นล่ะค่ะ
“ไปดีมาดีน่ะ/ดีๆน่ะ”
“เห้ยจูเบีย”
“คะ??”
“ซื่อตรงกับความรู้สึกตัวเองเข้าน่ะ” แล้วทุกคนก็ทำท่า “สู้ๆ” ชูสองนิ้วให้?????
“เอ๋ เอ่อได้ค่ะ” จูเบียตอบแบบงงๆ ไม่เข้าใจเลยค่ะ
“ไปกันเถอะคะพี่จูเบีย”
“อ่อ ได้ค่ะ” แล้วเราก็เดินมาห้างที่ใกล้ที่สุด (ห้างฟูลบัสเตอร์นั้นแหละค่ะ)
@แผนกเสื้อผ้าว่ายน้ำ
“จูเบียคิอว่าตัวนี้เหมาะนะคะ”
“อันไหนหรอค่ะๆ” เราเลือกกันมาครึ่งชั่วโมงแล้วล่ะค่ะ ลองชุดก็ลองตัวนี้ก็เล็ก ตัวนี้ก็หลวมไซส์ของน้องเวนดี้หายากจริงๆนะคะเนี่ย
“ลองดูก่อนไหมค่ะ”
“ได้ค่ะๆ” แล้วน้องเวนดี้ก็เข้าไปลองข้างในห้องลองชุดฉันจึงลองดูชุดว่ายน้ำไปพลางๆ
“เกรยยยยยยยยยยย์ ไปดูอันนี้เป็นเพื่อนหน่อยน่า” เสียงคุ้นๆแหะ
“ไม่ไปโว้ยยยย” เอ๋นี้มันเสียงเกรย์นี้น่า เขามาทำอะไรเนี่ย
“ทำไมอ่ะเกรย์”
“ขี้เกียจ รำคาญ”
“ชิ งอลแล้ว”
“เหอะ”
“นิไม่ง้อฉันจริงหรอ”
“เออ”
“เหอะไปแล้วชิๆ” นั้นเกรย์เขาจะไม่ง้อคุณอุลเทียร์จริงหรอเนี่ยยยยยยย
“พี่จูเบียค่ะ ทำอะไรอยู่ค่ะ”
“ว้ายยยย โถ่น้องเวนดี้เองหรอค่ะ ลองชุดดูแล้วหรอค่ะ”
“ใช่ค่ะ ชุดนี้พอดีเลยล่ะคะ เอ้ะนั้นมันพี่เกรย์นี้น่า มาทำอะไรแถวนี้น่ะ”
“นั้นสิคะ คุณอุลเทียร์ก็มาด้วยแต่ว่ารู้สึกจะทะเลาะกันด้วยละคะ”
“เอ๋ นี้พี่จูเบียสนใจพี่เกรย์เนี่ยยยยยย”
“ปะ…เปล่านะคะ ก็แค่เป็นบัดดี้กันเฉยๆนะคะ -//////-”
“จรองหรอค่ะ” โถ่เค้นกันอยูได้ง่า
“จะ…จริงสิค่ะ”
“งั้นเราตามไปดูกันดีกว่าค่ะ”
“เอ๋แล้วชุดละค่ะ”
“งั้นเดี้ยวหนูวิ่งไปบอกให้เขาไปเก็บเงินที่คุณพ่อละกันนะค่ะ ไปกันเถอะคะ” จู่น้องเวนดี้ก็ลากฉันไปซะงั้น
“นั้นพี่อุลนี้น่า อยูกับใครกันนะ”
“เอ๋นั้นสินะคะ ดูถ้าจะสนิทกันด้วย” พวกเราเลือกที่ตามคคุณอุลเทียร์มาเพราะน้องเวนดี้บอกว่าเกรย์ถ้าไม่ไปนั่งกินกาแฟก็จะไปร้านอิตาเลี่ยนตรงนั้นบ่อยซึ่งไม่มีอะไรน่าสนใจอย่างมาก ดังนั้นฉันจึงโดนน้องเวนดี้ลากมาซะงั้น
“ไม่ใช้แค่สนิทแล้วล่ะคะ ดูนั้นนสิค่ะหอมแก้มกันด้วยนะคะ”
“เป็นการทักทายของเมืองนอกหรือเปล่าละคะ”
“นั้น นั้นคะมีจูบกันด้วยนะคะพี่”
“อะ…เอ่อ นั้นสินะคะ ไม่ใช่แค่เพื่อนแล้วนี้น่า”
“นั้นสิค่ะ อ่ะ ไปต่อเถอะค่ะ” แล้วฉันก็โดนลากไปเรื่อยๆ
“เข้าไปในนั้นแล้วละคะ ไปกันเถอะคะ”
“เอ๋แต่นั้นมันแค่แขกVIPนิค่ะ”
“พี่จูเบียอย่าลืมซิค่ะ” อ่านั้นสิน่ะ น้องเวนดี้เป็นลูกสาวเจ้าของนี้น่า
“ขอดูบัตรด้วยครับ”
“เวนดี้ ฟูลบัสเตอร์ค่ะ เข้าไปได้เลยใช่ไหมค่ะ”
“คุณหนู อ่อเข้าไปได้เลยครับ” แล้วเขาก็กระซิบกับน้องเวนดี้แล้วหันมาจูเบียด้วย ทำไมง่าจูเบียกลัวนะค่า
“ไปกันเถอะค่ะพี่จูเบีย”
“อ่ะค่ะ”
“พี่ค่ะ พี่ต้องเปลี่ยนชุดด้วยน่า โซนตรงนี้น่ะต้องใส่ชุดราตรีด้วยน่ะค่ะ”
“เอ๋แต่จูเบียไม่มีชุดนะคะ”
“ไม่เป็นไรค่ะ หนูหามาให้แล้วน่าไปเปลี่ยนกันเถอะค่ะๆ”
“อะ….เอ๋” แล้วฉันก็โดนลากไปอีกจนได้ง่า
เปลี่ยนชุดเสร็จ
“ว้าววว สวยมากเลยค่ะพี่จูเบีย”
“ขะ..ขอบคุณค่ะว่าแต่ แล้วคุณอุลเทียร์ละคะ”
“อะ..อ้อ ไม่ต้องห่วงค่ะ หนูรู้ว่าเขาไปไหนแน่นอนค่ะ ตามมานี้เลยค่ะ” สุดท้ายก็เหมือนเดิมนี้น่า โดนลากไปนู้นไปนี้มาจนแขนจะขาดแล้วนะคะ T_T
“เอ๋ ที่นี้ทำไมแต่งดอกไม้ไว้ด้วยละคะน้องเวน อ้าว น้องเวนดี้หายไปไหนละเนี่ยยยยยยยยยยยยย” พอน้องเวนปล่อยมือฉนกะว่าจะหันไปถามไหงไม่อยู่แล้วง่า
“จูเบีย” เอ๋เสียงนี้มัน
“เกรย์หรอค่ะ”
“อืมใช่” ว้าวเขาก็ใส่ชุดสูทด้วยนี้น่า ที่นี้ไหน ทำอะไร อย่างไรกันละคะเนี่ยยยย
“เห็นน้องเวนดี้ไหมค่ะ พอดีจูเบีย” พูดไม่ทันจบเขาก็ลากฉันไปอีกแล้ว ทำไมพี่น้องคู่นี้ทำร้ายจูเบียจังเลยง่า
“มานี้สิ เรื่องเวนดี้น่ะไม่ต้องห่วง ยัยนั้นน่ะชำนาญทางในนี้อยู่แล้ว”
“อ่ะค่ะ” แล้วเราก็เดินมาเรื่อยๆจนถึงมาถึงที่มืดๆ
“อย่าปล่อยมือฉันน่ะ” เสียงของเขาอบอุ่นมือของเขาก็ด้วย จูบียไม่ปล่อยแน่ค่ะเพราะว่า……จูเบียไม่อยากหลงทางนะค่า
“ค่ะ” ยังไม่ถึงอีกหรอค่ะเนี่ย T_T
“……”
“เกรย์ แล้วจะถึหรือยังค่ะ”
“อีกนิดนึงน่ะ”
“อ่ะค่ะ” เริ่มเห็นแสงสว่างแล้วล่ะ
“ทะ…ที่นี้มัน”
“อืม สวยใช่ไหมล่ะ”
“สวยมากค่ะ” ที่เป็นลานน้ำแข็งค่ะ มีหิมะแล้วก็เกล็ดน้ำแข็งโปรยลงมาด้วย มีน้ำแข็งแกะสลักเป็นรูปต่าง มีตุ๊กตาหิมะด้วยล่ะค่ะ สวยมากเลยล่ะค่ะ
“ทั้งหมดเนี่ยน่ะฉันทำเองหมดเลยน่ะ”
“เอ๋จริงหรอค่ะเนี่ย”
“จริงสิ นอกจากคนในครอบครัวแล้วก็มีเธอเนี่ยแหละที่เห็นเป็นคนแรก”
“เอ๋ จริงหรอค่ะเนี่ย”
“จูเบีย”
“ค้ะ????”
Gray part
ผมเริ่มตื่นเต้นซะแล้วสิ ไม่ได้ๆ จะให้แผนพังตรงนี้ไม่ได้น่ะเว้ย อุลเทียร์กับเวนดี้อุตสาห์พาจูเบียมาแล้วน่ะเว้ย เอาล่ะใจเย็นๆ
“ฉันมีเรื่องจะบอกเธอสองข้อ”
“อะไรหรอค่ะ”
“ข้อหนึ่ง คือฉันไม่ได้เป็นแฟนแล้วเป็นคู่หมั้นใครในตอนนี้ทั้งนั้น อุลเทียร์น่ะเป็นลูกพี่ลูกน้องฉันเอง ที่อุลเทีนร์บอกเมื่อวานน่ะคือเขาล้อเล่นน่ะ อย่าใส่ใจละกัน”
“อ้าว แล้วที่เกรย์กับเขามาเที่ยวเมื่อวันนี้ละค่ะ”
“เอ๋ สนใจฉันด้วยหรอเนี่ย หื้มมมมม”
“คะ…..คือจูเบียบังเอิญได้ยินเฉยๆค่ะ” 555 แกล้งเธอสนุกมากเลยน่ะเนี่ย ผมชอบตอนที่เธอเขินมากเลยล่ะ น่ารักมากเลย
“หึหึ เอาเถอะๆ แล้วก็ข้อสอง”
“อะไรหรอค่ะ”
“คือ ฉันน่ะไม่รู้เหมือนกันว่าเมื่อไรที่มีเธออยู่ในหัวทุกครั้ง ตอนปี1น่ะ ฉันก็ไม่ได้คิดมากแบบนี้เลยน่ะ ไม่รู้ ไม่รู้เลยว่าเธอมาขโมยหัวใจไปเมื่อไร อยู่กับแธอแลวโคตรมีความสุขอ่ะ อยู่โดยไม่ได้จริงๆ” ผมสารภาพไปหลับตาไป แหงน่ะสิ ผมอายเป็นนะเห้ย
“ฮึกๆ ฮือ” ชิบล่ะเธอร้องไห้หรอว่ะ ผมตกใจรีบลืมตทันทีแต่ที่ผมเห็นคือเธอทั้งร้องไห้ไป ยิ้มไป
“จูเบียเป็นไรไปน่ะ”
“จูเบีย ฮึ จูเบียมีความสุขมาเลยล่ะค่ะ ฮืออออออ” ผมยิ้มออกมาทันที
“งั้นตกลงน่ะ”
“ฮึก อะ..อะไรหรอค่ะ”
“เรียนจบมัธทยมแล้วหมั้นก่อน พอเรียนจบมหาลัยแล้วแต่งงานกันน่ะ”
“ค่ะ” เธอยิ้มออกมาผมไม่รอช้า คว้าเธอมากอดราวกับว่าสัญญาว่าจะไม่ปล่อยเธอไปแน่นอน
“งั้นไปที่เดิมกันเถอะ”
“เอ้ะ”
“เอาเถอะน่า”
แน่นอนว่ามีเซอร์ไพส์ให้เธอแน่นอน วันนี้ผมไปบอกพ่อกับแม่มา พ่อผมน่ะบอกว่าจูเบียเป็นลูกสาวเพื่อนเดี้ยวไปคุยให้ ทางสบายน่ะครับ หึหึ
“ยินดีด้วยจ้า”
“เอ้ะ นี้มัน เป็นแผนหรอค่ะเนี่ย”
“แน่นอสิ”
“ง่า เกรย์แกล้งจูเบียใช่ไหมค่ะเนี่ย”
“เอาน่าๆ ถือแฮปปี้เอนดิ้งไง”
“แต่เสียดายนะคะ พี่ริออน กับเชอเรียต้องกลับบ้านไปน่ะ”เวนดี้พูด
“เอาน่าๆ งั้นมาถ่ายรูปกันเถอะแล้วค่อยส่งให้พวกนั้นแล้วกันน่ะ”
“โอ้วววววว”
“งั้นมาถ่ายรูปกันเถอะ เอาล่ะ เกรย์จูเบียอยู่ตรงกลางน่ะเกรย์โอบเอวจูเบียหน่อยเออ ชิดกันอีกดีๆ นัตสึลูซี่ไปยืนข้างเกรย์ดิอ่าๆ เลวี่กาซิลยืนต่อเลยเออๆ
เวนดี้โรเมโอไปยืนข้างจูเบียน่ะ เอลซ่าเจราลไปยืนต่อเลยเออๆ ยิ้มน่ะนับถอยหลังวิน่ะเว้ยโอเคเริ่ม” ยัยคาน่าจัดการเสร็จก็มายีนข้างหลังเวนดี้ เอาล่ะรูปก็เสร็จแล้ว
“เอาล่ะทุกคนกินกันให้เต็มที่ลยน่ะเว้ยยยยยยย ป๋าเลี้ยงเอง”
“โอ้ววววววววววว” 555 แหมนานๆสักครั้งน่ะเพื่อน
“เอาไรสั่งคนล่ะกันน่ะ เดี้ยวเขาเอามาให้ในนี้”
“โอ้สสสสสสสสสสสส”
“สงสัยว่ากระเป๋าเกรย์ต้องแฟบแน่เลย”
“ยังไงซะวันนี้ก็เป็นวันที่ฉันมีความสุขที่สุดนะจูเบีย”
“ค่ะจูเบียก็มีความสุขเหมือนกันค่ะ”
ไรต์ใช้เวลาสองวันในการคิดตอนนี้จรงๆน่ะเนี่ย 555 พบกันใหม่ตอนหน้าจ้า
ความคิดเห็น