คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ผู้ช่วยชีวิต?
...2...
ผู้ช่วยชีวิต?
~แปะ แปะ แปะฮึก อึก พรวด
~แปะ แปะ แปะ
ฉันรู้สึกฝ่ามือของใครคนหนึ่งตบที่หน้าฉันเบาๆ และริมฝีปากที่แตะลงที่ริมฝีปากฉัน พร้อมกับที่ฉันสำลักน้ำออกมาจากปาก นี่ฉันยังไม่ตายใช่ไหม ขอบคุณสวรรค์
“นี่เธอฟื้นแล้วใช่ไหม”
เสียงของใครคนหนึ่งพูดขึ้นในขณะที่ฉันกำลังพยุงตัวให้ลุกนั่ง หมอนั้นก็ช่วยดึงฉันให้ลุกขึ้น โอ้ เห็นมั้ยว่ายัยคนเขียนคงไม่ใจร้ายเกินไปส่งพระเอกมาให้แล้ว เดี๋ยวถ้าฉันรู้สึกดีขึ้นเมื่อไหร่ ฉันจะให้รางวัลด้วยการหอมแก้มขอบคุณ อิอิ(เข้าทาง)
“ไม่เป็นไรแล้วใช่ไหมครับ”
“ค่ะ ขอบ...”
เฮือก โอ้ มายก็อด นี่สาบานนะว่าหน้าเขาเป็นอย่างนี้นะ มัน(หล่อมากก) ไม่ใช่ มัน(หล่อปานกลาง) ไม่ใช่อีก มันเปรียบกับอะไรไม่ได้แล้ว ถ้าเรียกว่าไฮดร้าจะว่าอะไรไหม
“คุณเป็นอะไรไหมครับ”
หมอนั้นพูด โอ้ย ได้โปรด ฟันนายจะเฉาะหัวฉัน นั้นฟันหรือกันสาดฮะนั้นทำไมมันถึงยื่นออกมาเยอะมากมายขนาดนั้น แล้วนั้นหน้าไปผ่านการรบมากี่สมัยแล้วไม่ทราบเป็นหลุมเป็นบ่อได้อีก กะจะแข่งกับพระจันทร์รึยังไง แล้วผมนั้นก็เรียบกริบอีกยังกะมาจากสมัยพระเจ้าเหาก็ไม่ปาน แถมด้วยแว่นหนาเตอะใหญ่เหมือนในสมัยพี่คล้าว ทำไม ทำไมมมม ถ้าจะขอกลับไปจมน้ำตายเลยใครจะว่าอะไรไหมเนี่ย
“นะ นาย ช่วยฉันไว้เหรอ”
“ครับ”
ได้โปรดอย่ายิ้ม ฉันกลัว
“ขะ ขอบใจนายมากนะ”
“ไม่เป็นไรหรอก”
นายไม่เป็น แต่ฉันเป็น ฮืออ เอะ เดี๋ยวนะ เมื่อก่อนตอนฉันฟื้นรู้สึกถึงริมฝีปากนุ่มๆของใครคนหนึ่งสัมผัสกับปากฉัน ยะ อย่าบอกนะว่า เป็น
“นี่นาย เมื่อกี้นายช่วยฉันยังไง”
“เอ่อ ต้องขอโทษด้วยนะ ระ เรา เรา...”
“อะไร บอกมา”
“เราผายปอดเธออะ”
แล้วแกจะยิ้มโชว์ฟันทำไม ฮะ มันบอกว่า ผะ ผายปอดเหรอ ไม่นะ ม่ายยยยยยยยย
“ฮึก ฮึก ฮึก”
จู่ๆฉันก็สะอึกขึ้นมาทันที ความรู้สึกตอนนี้ฉันไม่อยากจะพูดอะไรไปมากกว่าอยากจะอ้วก หนูอยากตายย
“เธอเป็นอะไรไหม”
“ฮึก ฮึก ฮึก”
“สงสัย คงสะอึกเพราะกลืนน้ำไปเยอะ”
เพราะแกนั้นแหละ!
10 นาทีผ่านไป (หลังจากที่ฉันทำใจได้และหายสะอึก)
หลังจากที่ฉันหายสะอึกแล้วนายนั้นก็แนะนำตัวเองเสร็จสรรพ เขาชือ ไฮต์ แต่ฉันขอเรียกว่าไฮดร้า (เนรคุณจริงๆ) เขาบอกฉันว่าเพิ่งเดินเข้าโรงเรียนเห็นฉันกำลังจมน้ำในขณะที่ไม่มีใครจะเหลียวหลังมาดูหรือว่าคิดจะช่วยเลย คนมีน้ำใจไม่มีเลยจริงๆ เขาก็เลยช่วยฉัน
“นี่ ไฮดร้านาย
ฉันถามไฮดร้าในขณะที่เขาก็ส่งผ้าให้ฉันเช็ดหัว
“ยูเอสรึเปล่า”
“เออ นั้นแหละ ทำไมนายถึงรู้ละ”
“หมอนั้นดังจะตาย เขาเป็นเจ้าชายของโรงเรียนเรา”
“เจ้าชายเหรอ นิสัยห่วยยังกะซาตาน ใครกันที่ตาถั่วยกให้นายนี่เป็นเจ้าชายของโรงเรียนนะ”
“ก็ผู้หญิงทุกคนนั้นแหละ”
“ฉันขอบายคนหนึ่งแหละ ผู้ชายอะไรนิสัยแย่มาก ไม่เห็นเหมือนหน้าตาเลย ผิดกับนายหน้าตาอย่างนายแต่นิสัยดีเลิศ”
“เอ่อ นั้นชมรึเปล่า”
“ฮ่าๆ (ลืมตัว) ชมสิ”
“แล้วเธอไปมีเรื่องอะไรกับเขาละ”
“เรื่องมันสั้น ไว้ค่อยเล่าให้ฟัง เออ แล้วนี่นายไม่ไปหาเพื่อนนายบ้างเหรอ วันนี้เปิดเทอมวันแรกนะ”
ฉันพูดพลางเช็ดหัวไป เห็นหน้านายไฮดร้าเศร้าลงทันที เพื่อนเค้าตายแล้วเหรอหน้าเศร้าขนาดนั้น
“ฉันไม่มีเพื่อนหรอก”
ก็ว่าอยู่ เอ่อ ไอสตางค์แกนี่นิสัยเสียจริงๆนินทาในใจกับคนที่ช่วยชีวิตแกได้ไง คราวหลังจะไม่ทำแล้ว สาบาน(แต่ถ้าเผลอก็ไม่เป็นไรนะ)
“ไม่มีใครอยากคบกับฉันหรอก หน้าฉันอย่างนี้มีแต่คนรังเกียจ”
“ไม่ถึงขนาดนั้นหรอก นายออกจะน่ารัก” (โกหกทั้งเพ)
“เธออย่าโกหกเลย” ดันรู้อีก
“อย่าว่าแต่นายเลยที่ไม่มีเพื่อนฉันว่าฉันก็คงไม่มีเพื่อนเหมือนกัน เพราะมาวันแรกก็ก่อเรื่องใหญ่เอาไว้ซะแล้ว”
“เหรอ”
“อืม งั้นเรามาเป็นเพื่อนกันนะ”
ฉันพูดพร้อมยื่นมือไปหาไฮดร้า และเขาก็ยิ้มน้อยๆ พร้อมกับยื่นมือออกมาจับมือฉัน ฉันจะพยายามทำใจไม่ให้ทำหน้าขยะแขยงตอนหมอนั้นจับมือนะ
“ขอบคุณนะที่เธอเป็นเพื่อนฉัน สตางค์”
“อืม”
ถึงเพื่อนใหม่ฉันจะมีหน้าตาเหมือนปลิงแช่ปี๊บแต่ฉันก็รู้สึกว่าเขามีความจริงใจไม่น้อย ถือว่าวันนี้ฉันก็ไม่ได้ซวยอย่างเดียวก็ยังโชคดีอยู่บ้าง ถึงจะนิสสสสเดียวก็เถอะ
หลังจากที่ฉันกับไฮดร้านั่งคุยกันเรื่องนู้นเรื่องนี้ก็พอทำให้ฉันได้รู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับโรงเรียน รวมถึงไอกลุ่มสัปปะลังเค ไอ้ยูเอสนั้นด้วย กลุ่มหมอนั้นมีทั้งหมด 4 คน มีนาย ยูเอส เจสติก คาร์เตอร์ และบิสมัส ซึ่งทุกคนล้วนแล้วแต่เป็นคนรวยพ่อแม่มีธุรกิจร้อยล้านพันล้าน และพ่อแม่ของแต่ละคนก็เป็นเพื่อนกัน ไอพวกนี้ก็เลยได้เป็นเพื่อนกัน และสิ่งที่ฉันดีใจอีกอย่างหนึ่ง คือ ฉันไม่ได้อยู่ห้องเดียวกับไอพวกนี้ และฉันได้อยู่ห้องเดียวกับไฮดร้า
“สตางค์เธอจะเข้าปฐมนิเทศไหม”
ไฮดร้าถามฉันเมื่อเราเดินมาหยุดที่หน้าห้องประชุม
“ไม่อะ ฉันจะกลับบ้านแล้ว เปียกอย่างนี้ฉันไม่อยากไปนั่งสั่นอยู่”
“งั้นฉันก็กลับบ้านดีกว่า”
ไฮดร้าพูดพร้อมเดินส่งฉันที่หน้าโรงเรียนและเดินเลี้ยวไปอีกทางหนึ่ง
~แก๊ง~
เสียงอะไรน่ะ ฉันมองไปที่พื้นเหมือนมีอะไรตกอยู่ที่พื้น แล้วก็เจอแหวนเงินวงหนึ่งกลิ้งมาจากทางที่ไฮดร้าเดิน สงสัยนายนั้นจะทำตกไว้สิถ้า
“ไฮดร้า ไฮดร้า”
ฉันตะโกนเรียกไฮดร้าแต่ก็ไม่เป็นผลเพราะหมอนั้นเดินไปไกลแล้ว
“ค่อยเอาไปคืนพรุ่งนี้ก็ได้”
ฉันมองแหวนเงินนั้น และก็เห็นตัวอักษรบนแหวน เขียนว่า T.D. อะไรอ่ะ ตัวย่ออะไร Teddy Bear รึเปล่า หมอนั้นต้องชอบตุ๊กตาหมีแน่นอนเลย โฮะๆๆ หน่อมแน่มจริงๆเล้ยยย แต่ก็สวยดีเหมือนกันเเฮะ ลองใส่ดูดีกว่า และฉันก็จัดการใส่มันลงบนนิ้วนางข้างซ้าย ช่างเข้ากันได้ดีกับนิ้วเรียวงามของฉันจริงๆใส่เองชมเอง
คอมเม้น ติชมด้วยนะค่ะ ^^
ความคิดเห็น