ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [FIC B.A.P] ทรยศ ; โล่แด [2]

    ลำดับตอนที่ #1 : ทรยศ 1-3

    • อัปเดตล่าสุด 14 ต.ค. 56


    ใช่ว่าผู้ชายบนโลกจะรัดเดียวใจเดียวทุกคน พ่อของแดฮยอนมีเมียใหม่เทอมีลูกชายติดมาด้วยหนึ่งคน แดฮยอนไม่ชอบเด็กคนนี้เอาซะเลย มันแย่งความรักจากพ่อของเค้าไป! ที่สำคัญเค้ายังโดนจับได้ว่าเที่ยวกลางคืน ถ้าไม่ใช่มันฟ้องพ่อแล้วใครจะฟ้อง

     

     ร่างบางตรงดิ่งไปที่ห้องในสุดของบ้านสองชั้น

     

    ก๊อกๆๆๆๆ

     

     แดฮยอนเคาะประตูห้องรัวๆเพื่อเรียกคนข้างในออกมา ประตูถูกเปิดออกแดฮยอนแทรกตัวเข้าไปก่อนเจ้าของจะอ้าปากถามซะอีก

     

    "มึงใช่มั้ย!? มึงใช่มั้ยที่ฟ้องพ่อ!" แดฮยอนตะโกนใส่หน้าคนตัวสูง เซโล่ปิดประตูเบาๆเค้าเริ่มชินกับเรื่องที่พี่ชายต่างแม่เข้ามาด่าทอสาระพัดนี่แล้ว

     

    "ผมเปล่า"เซโล่ตอบหน้าตาย

     

    "อ๋อ ถ้าไม่ใช่มึงก็แม่มึงอ่ะสิ อีเมียน้อยนั่นน่ะ!!"แดฮยอนตะโกนเสียงดังแต่ตอนนี้ไม่มีคนอยู่บ้านเสียงเลยแสบแก้วหูเป็นพิเศษเซโล่ไม่ตอบโต้

     

    "กูจะไปตบอีเมียน้อยเดี๋ยวนี้แหละ"แดฮยอนทำท่าจะเดินออกไปจากห้อง แต่แขนใหญ่ก็ยกขึ้นมาขวางไว้ผลักตัวแดฮยอนให้ไปยืนที่เดิม

     

    "เอ่อ ผมฟ้องเอง ไม่เกี่ยวกับแม่"เซโล่ตอบแบบขอผ่าน เค้ายอมให้แดฮยอนพาลใส่เค้าดีกว่าไปมีเรื่องกับแม่ของเค้า

     

    "ไหนมึงบอกไม่ได้ทำ แม่มึงนั่นแหละ!อีเมียน้อยนั่น อีคนที่ทำให้แม่กูร้องไห้ทุกวัน!"แดฮยอนเริ่มโมโหถึงขีดสุด แต่คนตรงหน้าก็ไม่แพ้กันเริ่มหงุดหงิดเล็กๆ

     

    "ผมจะบอกพี่อีกรอบ แม่ผมไม่ได้ทำ"แดฮยอนหัวเราะในลำคอ มุมปากกระตุกยิ้มเยาะ

     

     "มึงไม่ยอมรับความจริงนิ แม่มึงมันนางมารร้าย มึงกับแม่แย่งทุกอย่างไปจากกู!"แดฮยอนกำมือแน่นด้วยความโกรธ เซโล่ที่เริ่มโมโหเดินเข้าไปหาแดฮยอนคนโดนคุมคามถึงกับชะงักและก้าวถอยหลังไปจนติดกำแพง แขนใหญ่ยกขึ้นมาทาบกับกำแพงไว้ทั้งสองข้างกันไม่ให้อีกคนหนี

     

    "แม่ผมไม่ใช่คนไม่ดีแล้วผมก็ไม่ได้แย่งอะไรไปจากคุณด้วย!"เซโล่เริ่มพูด

     

    "ไม่จริงแม่มึงมันเลว มึงเห็นรอยที่ปากกูมั้ยกูโดนพ่อกูตบมา เพราะอีห่านั่นมันบอกพ่อว่ากูหนีเที่ยว!"เซโล่จ้องไปที่มุมปากของแดฮยอนมีรอยเลือดที่ซึมออกมาเล็กๆมือใหญ่เลื่อนเข้ามาสัมผัสแต่โดนมือเล็กปัดออกไป

     

    "ไม่ต้องมายุ่ง! อ่อ มึงจำอีห่าที่เลิกกับมึงไปได้มั้ย กูนี่แหละที่บอกให้มันไปตาย!!"พูดจบแดฮยอนก็ผลักเซโล่ให้พ้นทางแต่ไม่ทันได้ออกจากห้องก็ถูกเซโล่ดึงแขนและเหวี่ยงลงไปกับเตียง แดฮยอนคิดผิดที่เข้ามาในห้องนี้แหละคิดผิดที่ทำความอดทนของเซโล่ขาดผึ่งร่างสูงกระโดดขึ้นไปคล่อมร่างเล็กนั้นทันที

     

    "เจ็บนะไอ่เหี้ย! มึงจะทำอะไรกู"แดฮยอนตบหน้าเซโล่ไปหนึ่งฉาด มือเล็กถูกจับตรึงกับเตียงด้วยมือใหญ่เซโล่บีบและกดข้อมือน้อยจนขึ้นสี

     

    "มึงเองหรอ ที่บอกให้เอ็มไปตาย!?"เซโล่เปลี่ยนสรรพนามการเรียกแดฮยอน

     

    "เอ่อ! กูนี่แหละแฟนมึงมันโง่เอง ตอนนี้ประสาทแดกตายไปแล้ว!"

     

    'เพี๊ยะ!'

     

    เซโล่ตบไปที่ใบหน้าเรียวนั้นด้วยหลังมือซ้ำจุดเดียวกับที่แดฮยอนโดนมาก่อนหน้านี้

     

    "มึงทำแบบนี้ทำไม!"เซโล่กลับมาจับมือเล็กแล้วกระชากตัวแดฮยอนขึ้นมา

     

    "ก็กูไม่อยากเห็นมึงมีความสุข มึงได้กันแล้วนิ! เกิดเสียดายเมียหรอที่เมียเป็นบ้าน่ะ!"เซโล่ยิ้มเหยียดให้กับคำพูดของแดฮยอน

     

    "กูยังไม่ได้กับเค้า แล้วเค้าก็ไม่ได้เป็นเมียกู! ดีเลยกูจะเอามึงเป็นเมียกูเดี๋ยวนี้แหละ!!"เซโล่ดูน่ากลัวขึ้นมาทันทีเค้ารวบแขนน้อยไว้ด้วยมือเดียว มือว่างเอื้อมไปเปิดลิ้นชักควานหาของบางอย่างและเมื่อเจอแดฮยินถึงกับเบิกตากว้าง

     

    "มึงจะทำอะไร"แดฮยอนมองสิ่งนั้นอย่างกลัวๆเซโล่ไม่ตอบ สิ่งนั้นคือกุญแจมือ เค้าจับมือเล็กเข้าไปที่เหล็กบนหัวเตียงและล็อกกุญแจมือทำให้แดฮยอนตกอยู่ในพันทนาการ

     

    "ปล่อยกู!มึงจะเอากูเป็นเมียมะ..อื้อ!"




     

    NC CUT













     


     

    วิธีอ่านเอ็นซีตอนนี้

    Coppy “  [ Fic B.A.P ] ทรยศ ตอนที่ 1-3 Full ver  ” เสิร์ชหาในกูเกิ้ล เลือกเวปแรก ง่ายใช่ปะ หุหุ

     

































































     

    ขอรวบยอดตอนที่ 1-3 ให้อยู่ในตอนเดียวเลยเพื่อจะได้ไม่เสียเวลา เพราะเอ็นซีมันค่อนข้างหยิบย่อยมาก ขอบคุณที่ติดตามนะคะ

    ใครอยากพูดคุยสกรีมฟิคก็ผ่านแท็กนี้ละกันนะคะ #ฟิคทรยศ

    CRY .q
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×