คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #28 : [ OS ] วาเลนไทน์ : บังชาน
Song Oops - G.NA :)
"ฮยองงงง!! ผมจะไปเที่ยวววว" เสียงดังโวยวายของมักเน่ ทำเอาพวกเมมเบอร์คนอื่นทำหน้าหงุดหงิดเพราะนอนไม่พอ
"จะไปไหนนะจุนฮง"ฮิมชานตื่นขึ้นมาถามจุนฮง เค้าแอบเห็นจงออบลุกขึ้นมาแล้วล้มหลับไปด้วย เซโล่กระโดนขึ้นไปคล่อมตัวฮิมชานเอาไว้ จนฮิมชานที่นั่งอยู่ล้มนอนราบไปกับเตียงอีกครั้ง
"ผมจะไปเที่ยว วันนี้วันวาเลนไทน์" เซโล่ตอบอย่างร่าเริง
"ห้ะ วันนี้วันวาเลนไทน์หรอ เค้กๆ"แดฮยอนที่นอนอยู่ขึ้นกับลุกขึ้นมาทำตาวาววับ
"ผมขออยู่รับของจากเบบี้ที่บริษัทละกัน"ยองแจตอบพลางเกาหัวที่ยุ่งเป็นรังนก
"เซโล่" ยงกุกเอ่ยขื่อมักเน่เสียงดุ เพราะเซโล่อยู่บนตัวฮิมชานนานเกินไปเลยทำให้ยงกุกไม่พอใจเท่าไหร่
"แฮ่~ ผมจะไปนะ ฮยองผมจะไป"เซโล่ยิ้มแห้งๆแล้วลงมาจากตัวฮิมชานมาเขย่าแทน
"โอเคๆ ไปกัน ใครอยู่ที่นี่บ้าง"ฮิมชานตอบตกลงแล้วสำรวจสมาชิก ยองแจที่นอนอยู่ยกมือขึ้นและเปลี่ยนมาชี้จงออบที่นอนหงายเก๋งอยู่อีกฝั่ง เซโล่โผเข้ากอดฮิมชานอย่างดีใจ
"เซโล่.."ยงกุกเตือนเซโล่อีกครั้ง เหมือนว่ายงกุกจะหงุดหงิดแต่เช้านะ
เวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก เมมเบอร์สี่คนได้มายืนอยู่หน้าห้างฯแห่งหนึ่งในโซล เค้าเลือกห้างที่คนไม่มากเพราะจะเป็นเป้าสายตาได้
"ร้านเค้ก~"แดฮยอนเดินนำเข้าไปในห้าง วันนี้เป็นอีกวันที่อากาศหนาวยงกุกค่อยๆขยับเข้าใกล้ฮิมชานแล้วจับมือเย็นมากุมไว้ ฮิมชานยิ้มให้ยงกุกบางๆ
"ฮยอง ผมตามแดฮยอนฮยองไปนะ ขอเงินด้วยครับ" เซโล่ยืนมือมาขอเงินที่ยงกุก ลีดเดอร์ยิ้มก่อนจะล้วงหยิบเงินให้เซโล่ไปจำนวนหนึ่ง
"ห้ามใช้หมด ให้เวลาถึงหกโมงเย็น" เซโล่รับเงินมาแล้วพยักหน้ารัวๆ ก่อนจะวิ่งตามแดฮยอนไป ฮิมชานเริ่มเดินเข้าไปบ้างยงกุกก็เดินตามไปอย่างไม่ขัด
"ไม่คิดจะให้อะไรฉันเลยหรอ" ฮิมชานเอ่ยขึ้นลอยๆ ตาก็มองไปยังร้านต่างๆที่แห่กันมาขายดอกไม้หลากสีและตุ๊กตาหลายขนาด
"ทำไม อยากได้หรอ" ยงกุกเอียงคอถาม
"ป๊าว~"ฮิมชานตอบเสียงสูง มือเล็กสะลัดมือใหญ่ออกแล้ววิ่งไปที่ร้านขายตุ๊กตาร้านหนึ่ง สายตากวาดมองไปยังตุ๊กตาหลายแบบ จนไปสะดุดตา ตาเข้ากับตุ๊กตาหมีสีขาว ตัวมันใหญ่เท่าขนาดคนเลยทีเดียว ร่างบางเดินเข้าไปหยิบป้ายราคามาดูแล้ววางไว้ที่เดิมเหมือนไม่สนใจ แล้วเดินออกมา
มุ่งไปยังร้านต่อไปที่มีดอกไม้ขาย ยงกุกมองเข้าไปในร้านแวบหนึ่งแล้วเดินตามฮิมชานไป ฮิมชานมองผู้ชายคนหนึ่งซื้อดอกกุหลาบช่อใหญ่ให้แฟนที่อยู่ ข้างๆ
"อยากได้หรอ"ยงกุกเข้ามากระซิบถามเบาๆ ฮิมชานยิ้มและส่ายหน้าไปมาเป็นการปฎิเสธ แต่เจ้าตัวกลับเดินไปหยิบดอกกุหลาบช่อใหญ่ขึ้นมา มองดูรอบแล้ววางลง เดินเข้าไปในร้านลึกเข้าไปก็ยิ่งเห็นช่อดอกที่สวยงามมากมาย ฮิมชานเดินเข้าไปในช่องระหว่างชั้นวางกระเช้าดอกไม้ มองดูกระเช้าที่มีดอกกุหลาบสีแดงประดับอยู่
ยงกุกเดินเข้ามาสวมกอดจากด้านหลังของฮิมชานและขโมยหอมแก้มไปหนึ่งที
"ดอกพวกนี้ไม่เห็นหอมเท่าคนนี้เลย" ฮิมชานตีแขน ยงกุกไปหนึ่งทีแก้เขิน
"บ้า..ไปดูร้านอื่นดีกว่า" ยงกุกปล่อยฮิมชานให้เดินออกไปจากร้าน และไปยังอีกร้านหนึ่งที่ขายขนมหวาน
เค้าเชื่อว่าแดฮยอนคงมาเหมาเค้กไปครึ่งร้านแล้วแน่ๆ
"อยากกินหรอ"ยงกุกเดินมาอยู่ข้างๆฮิมชานที่เกาะกระจกมองเค้กอยู่
"ไม่เอาอ่ะ เดี๋ยวอ้วน"ฮิมชานแอบแลมองอย่างรู้สึกเสียดาย ยงกุกอมยิ้มและเดินตามฮิมชานไปยังร้านต่อไป
"อยากได้รองเท้าคู่ใหม่รึป่าว"ยงกุกถามฮิมชานอีกครั้ง ฮิมชานยิ้มเล็กๆแล้วเดินเข้าไป มองดูรองเท้าผ้าใบหลากหลายสี ฮิมชานหยุดอยู่ที่รองเท้าคู่หนึ่งที่เป็นสีแดงสลับสีดำดูเก๋ไก๋มีสไตล์ เค้าดูมันสักพักแล้วเดินออกไป
ฮิมชานขึ้นบันไดเลื่อนขึ้นไปชั้นสอง ลานกว้างประดับตกแต่งด้วยดอกไม้ และของโบราณหลายอย่าง มีบู๊ทดอกไม้หลายสีให้คู่รักถ่ายรูปด้วยกัน ฮิมชานหันไปมองยงกุกที่ได้มองตนก่อนหน้านี้แล้ว
"อยากถ่ายป่าว"ยงกุกยักคิ้วให้ฮิมชาน เค้ารู้ว่าเรื่องนี้ฮิมชานไม่พลาดอยู่แล้ว
"ไม่เอา คนเยอะ" ฮิมชานลากแขนยงกุกไปยังโซนขายของเบ็ดตเล็ต แล้วเดินเข้าตู้ถ่ายภาพออโต้แทน
"ถ่ายในนี้ดีกว่า เดี๋ยวมีคนเห็น"ฮิมชานยิ้มกว้าง แล้วหยิบเหรียญหยอดเข้า ตู้ไป หน้าจอแสดงเวลานับถอยหลัง ฮิมชานยิ้มให้กล้องยงกุกมองฮิมชานและขโมยหอมแก้มอีกครั้ง ฮิมชานหันมามองยงกุกแถมถลึงตาใส่
ยงกุกหัวเราะเบาๆ และจับตัวฮิมชานให้หันมาอีกครั้ง ประกบจูบลงไปบนริมฝีปากสีชมพู ฮิมชานตีแขนยงกุกรัวๆจนยงกุกปล่อยตัวฮิมชานให้เป็นอิสระ ยงกุกเลียปากสายตาเจ้ามองไปยังริมฝีปากนั้นอีกครั้ง ฮิมชานเมนปากหันไปสนใจรูปที่ไหลออกมาจากเครื่องแทน
"โห ทันทุกช๊อตเลยแฮะ"ยงกุกพูดปนขำ ฮิมชานเก็บรูปใส่กระเป๋า แล้วเดินออกไปด้วยสีหน้าแดงแปร้ด ระหว่างเดินเที่ยวก็เจอแดฮยอนกับเซโล่ ยงกุกดักทั้งสองคนไว้ก่อนจะถาม
"ถุงอะไรนักหนาแดฮยอน" แดฮยอนยิ้มก่อนจะตอบอย่างภาคภูมิใจ
"เค้ก~" เซโล่มองแดฮยอนก่อนจะเอานิ้วจิ้มแก้มด้วยความหมั่นไส้
"นั่นอะ"
"เค้ก~"
"นั่นล่ะ"
"ก็เค้ก~" ฮิมชานส่ายหัวไปมาอย่างเอือมระอายที่มีเมมเบอร์เห็นแก่กินแบบแดฮยอนแต่ก็อดอิจฉาไม่ได้เพราะแดฮยอนกินเท่าไหร่ก็ไม่อ้วน
ยงกุกปล่อยแดฮยอนกับเซโล่ให้ไปเดินเล่นกันต่อ ตกเย็นก็กลับไปที่หอพัก ยองแจและจงออบได้ข่นของขวัญที่เบบี้ให้แต่ละคน ไปวางไว้บนเตียง
"โหยยย ของกิน"แดฮยอนที่เก็บเค้กเสร็จวิ่งไปแกะของพวกนั้นทันทีแถมเรียกจงออบให้มาช่วยแกะ ฮิมชานแกะของของตัวเองไปเรื่อย และเห็นว่ายงกุกหายไป
"ยองแจ ยงกุกอยู่ไหน"ฮิมชานหันไปถามยองแจที่เล่นเกมอยู่บนเตียง
"ไปที่ห้องทำงานรึป่าวคับ หรือไปบริษัท" ฮิมชานเดินออกจาก ห้องไป เดินไปยังห้องทำงานของยงกุก เค้าเปิดประตูออก ในห้องที่มืดสนิทฮิมชานเดินเข้าไปเพื่อหาสวิซไฟ แต่แล้วไฟก็ถูกเปิดขึ้นก่อน ฮิมชานตกใจ หันหลังจะออกจากห้อง ก็พบกับดอกกุหลาบสีแดงช่อโตยื่นมาตรงหน้า พร้อมรอยยิ้มของคนถือ
"แฮปปี้ วาเลนไทน์ เดย์ครับ"ยงกุกยิ้มกว้างให้ ฮิมชานมองยงกุกและกระโดดกอดยงกุกจนตัวเซไปด้านหลัง น้ำใสไหลออกจากตาอย่างห้ามไม่อยู่
"โอ๋ คนสวยร้องไห้ทำไมครับเนี่ย"ยงกุกกอดฮิมชานเอาไว้มือที่ว่างก็ลูบหลังของคนตัวเล็กไป
"ฮึก ก็แบบ..ฉันคิดว่านายจะไม่ให้อะไรฉันจริงๆอะสิ" ยงกุกได้ฟังก็หัวเราะออกมา
"ใครบอกว่าจะไม่ให้ นี่ไงอยากได้อะไรซื้อมาให้หมดเลยเนี่ย" ยงกุกปล่อยฮิมชานจากอ้อมกอด หมุนตัวฮิมชานให้ดูสิ่งของที่เค้าอยากได้ ตรงกลางโต๊ะมีเค้กหลายชิ้นวางเรียงเป็นวงกลมอยู่บนเก้าอี้มีตุ๊กตาหมีตัวใหญ่นั่งอยู่ บนพื้นมีรองเท้าสีแดงสลับดำวางไว้ ห้องธรรมดาถูกตกแต่งไปด้วยดอกไม้และลูกโป่ง
"ฮือออ ยงกุกอ่า"ฮิมชานกลับร้องไห้หนักกว่าเก่าอีกแถมหันมากอดยงกุกซะแน่น
"อะไรเนี่ย ร้องไห้ทำไมครับ"ยงกุกปลอบ
"ฉันดีใจอ่ะ ฉันรักนายนะยงกุก" ยงกุกลูบหัวของฮิมชานอย่างเบามือ
"ไม่ร้องนะ นี่ มีอะไรจะให้ด้วย" ฮิมชานปล่อยยงกุกออก ยงกุกวางช่อดอกไม้ไว้ใกล้ๆกับเค้ก ล้วงเอาแหวนวงหนึ่งขึ้นมามันคล้องกับสร้อยเงิน
"ใส่เอาไว้นะ นายเป็นของฉันนะฮิมชาน"ยงกุกหมุนตัวฮิมชานแล้วใส่สร้อยให้ ฮิมชานหันกลับมาแล้ว หอมแก้มยงกุกทั้งสองข้างเป็นการขอบคุณ
"ว้า ซื้อของให้ตั้งเยอะได้แค่นี้เองหรอ"ยงกุกทำหน้าน้อยใจ
"พอแล้ว พรุ่งนี้ทำงาน"ฮิมชานเขิน ยงกุกหอมแก้มกลับแล้วเดินนำออกไปทิ้งคนตัวเล็กดิ้นไปมาด้วยความเขิน หวังว่าเมมเบอร์คนอื่นจะไม่เห็นนะ
ความจริงจะมีเอ็นซีด้วยนะ
แต่วันที่แต่งฟิคเรื่องนี้แต่งวันวาเลนไทน์
ซึ่งแต่ตอนห้าทุ่ม รู้ใช่มั้ยว่าเอ็นซีมันยาวน่ะ
ก็เลยขอจบแค่นี้
หวานหวาน เนอะ *โปรยดอกไม้*
ความคิดเห็น