``คลังแสงบีเอพี。 ( Official。)

ลำดับตอนที่ #27 : [ SF ] ยั่วโมโห : บังชาน

Song Expect - Girl's Day :)


 

เสือสองตัวอยู่ถ้ำเดียวกันไม่ได้ สุภาษิตนี้คงเข้ากับเหตุการณ์นี้ที่สุด ฮิมชานจ้องมองไปยังโต๊ะตรงข้ามในสถานที่อโคจรแห่งหนึ่ง เสียงดนตรีที่ดังจนน่าลำคานกินเหล้าและบุหนี่คลุ้งไปทั่ว

                 ฮิมชานไม่ได้รู้สึกอยากกลับบ้านสักนิดเพราะคนที่นั่งยิ้มเริงรื่นที่โต๊ะตรงข้ามนี่แหละ กำลังยั่วโมโห ยงกุกที่กำลังสนุกสนานกับการพูดคุยกับสาวๆหันมาสบตากับฮิมชานที่นั่งอยู่ที่โต๊ะตรงข้าม แต่ก็ไม่ได้ตกใจอะไรก็เค้าจะกลัวอะไรล่ะ? ในเมื่อฮิมชานไม่ได้เป็นเมียเค้าซะหน่อย

                ยิ่งอยู่นานไปสาวๆก็ยิ่งเข้ามาลุมล้อมยงกุกมากขึ้น ยิ่งทำให้ฮิมชานไม่พอใจอยากหาอะไรประชดหน่อย

                "คิ" ฮิมชานหัวเราะเบาๆ เมื่อสายตาหันไปเห็นผู้ชายโต๊ะข้างๆส่งสายตาหวาน เชิงอยากทำความรู้จักมาให้ ขายาวยืนตัวขึ้นเดินไปยังโต๊ะนั้นทันที เจ้าของโต๊ะยิ้มต้อนรับ ฮิมชานนั่งลงข้างๆพรางเสมองไปยังยงกุกที่นั่งโต๊ะฝั่งตรงข้าม ยงกุกยักคิ้วให้ฮิมชาน เค้ายักยิ้วตอบและหันมาสนใจผู้ชายข้างๆนี้แทน

                "มาคนเดียวหรอครับ ผมเซโล่"คนตัวสูงยิ้มให้อย่างเป็นมิตร

                "อ่า ใช่ ฮิมชานยินดีที่ได้รุ้จัก" เซโล่เลื่อนมือมาหยิบมือของฮิมชานขึ้นจูบเบาๆ

               'ตึ่ง!' เสียงดังมากจากโต๊ะตรงข้ามเรียกความสนใจจากฮิมชาน มุมปากสวยกระตุกยิ้มและหันมาคุยกับเซโล่ต่อ ยงกุกเป็นคนทำเสียงนั้นเองเค้าเตะขาโต๊ะแสดงสัญญานเตือนแต่ก็ถูกเมิน สาวๆที่นั่งลุมล้อมหายไปบางส่วน

               "ผมขอเลี้ยงคุณได้มั้ยฮิมชาน" เซโล่หยิบน้ำสีอัมพันขึ้นมาส่งให้ฮิมชาน ฮิมชานรับมาดื่มเป็นอันว่าอนุญาต เซโล่เอามือโอบเอวฮิมชาน ร่างบางไม่ได้ขัดขืนอะไรกลับเอียงศีรษะไปวางบนไหลเซโล่ด้วย เสียงสาวๆโต๊ะตรงข้ามเบาลง ปรากฎภาพผู้หญิงคนหนึ่งนั่งบนตักยงกุก ฮิมชานมองก่อนจะยิ้มให้ยงกุก

              ในเมื่อยงกุกเล่นแบบนี้เค้าก็จะเล่นยิ่งกว่า มือเรียวหยิบแก้วขึ้นมาดื่มน้ำนั้นเล็กน้อย วางแก้วและทาบแก้มเซโล่ประกบจูบลงไป น้ำขมไหลเข้าปากใหญ่เซโล่ยิ้มและรับน้ำเข้าโพรงปากไป ลิ้นใหญ่สอดเข้าไปในโพรงปากเล็กหวังจะลิ้มรสความหวานแต่ก็ไม่ไดอย่างใจคิด

               'เพล้ง!!'เสียงแก้วแตกดังขึ้น ยงกุกหมดความอดทนแล้ว ฮิมชานละออกจากเซโล่หันมามองยงกุกที่เดินเข้ามาใกล้ ริมฝีปากสวยยกยิ้ม พลางเลียมันรอบๆเหมือนกับต้องการจูบนั้นอีก

               "กลับกับกูเดี๋ยวนี้!!"ยงกุกตะคอกใส่ฮิมชาน

              "นี่มันเรื่องอะไร"เซโล่มองอย่างไม่เข้าใจ

              "นี่ เมียกู!" พูดจบยงกุกก็ฉุดแขนฮิมชานให้เดินตาม

              "เฮ้ ยงกุกกูไปเป็นเมียมึงตอนไหน ปล่อยดิไอ่เหี้ย!"ฮิมชานดิ้นไปมา พยายามสลัดแขนให้หลุดแต่ก็ไม่ได้ผล ยงกุกแข็งแรงเกินไปเค้าพาฮิมชานมาที่รถบีเอ็มสีดำของเค้าเปิดประตูด้านคนขับให้ฮิมชานขึ้นไป

             "เข้าไป"ยงกุกบอกด้วยน้ำเสียงที่ข่มอารมสุดๆ ปิดประตูและเดินไปนั่งที่คนขับ ฮิมชานลูบหัวปอยๆเพราะเมื่อกี้หัวดันชนเข้ากับหลังคารถ ยงกุกมองคนหัวเล็กไประหว่างทาง ฮิมชานไม่มองหน้ายงกุก สักนิด บรรยากาศเงียบเชียบจนเป็นการกดดันให้ใครสักคนพูด ยงกุกขับไปจอดรถที่จอดรถของคอนโด ดับเครื่องและหันไปมองฮิมชาน

             "เจ็บมากหรอ"ยงกุกถาม        ฮิมชานไม่ตอบ

             "หันมานี่สิ จะดูให้"

             "ไม่ต้องมายุ่ง"ฮิมชานปัดมือยงกุกออก

             "ก็จะดูให้อ่ะ"ยงกุกพยายามข่มอารมให้เย็นที่สุด ฮิมชานปลดล็อกออกจากรถวิ่งขึ้นลิฟไปบนชั้น30 เค้ารู้ว่าห้องของยงกุกอยู่ที่ไหนเหมือนที่ยงกุกรู้ว่าห้องในคอนโดอีกที่ของฮิมชานอยู่ไหน มือน้อยกดรหัสเปิดเข้าห้องไปยงกุกตามมาติดๆจับบานประตูไว้ไม่ให้ปิด ฮิมชานรู้ว่าสู้แรงไม่ได้เลยปล่อยมัน มานั่งที่โซฟา

             "โกรธอะไรนักหนา"ยงกุกเดินมาหยุดที่หน้าฮิมชาน

             "สนด้วยหรอ"ฮิมชานมองยงกุกด้วยหางตา

            "งั้นก็ขอโทษละกัน เจ็บมากมั้ย"ยงกุกเข้ามาดูฮิมชานแต่ก็โดนบาทายันให้ออกห่าง

            "ไม่ต้องแค่นี้ไม่ตาย!"

             "มึงนี่ยังไง!?" ยงกุกเข้าไปคล่อมตัวฮิมชานไว้

              "ยงกุก มึงจะทำอะไร"ฮิมชานพยายามดันตัวยงกุกออก แต่ก็ไม่ขยับเลย

              "มึงโกรธที่กูบอกว่ามึงเป็นเมียกูใช่มั้ย"

              "เอ่อ กูไม่ได้เป็นเมียมึง แล้วมึงมาเสือกอะไรเรื่องของกู"ฮิมชานตอบกลับตาก็จ้องลึกเข้าไปในดวงตายงกุก

            "เมื่อกี้มึงไม่เป็นแต่กูจะทำให้มึงเป็นเดี๋ยวนี้แหละ"จบคำยงกุกก็ประกบจูบกับริมฝีปากบางทันทีฮิมชานดิ้นไปมาแขนเล็กถูกกดเอาไว้กับเบาะโซฟาทำให้ขยับไม่ได้มากนัก

             "อื้อ!"ฮิมชานเม้มปากแน่นกันไม้ให้ลิ้นของอีกคนเข้ามา ยงกุกละออกมา

              "ทำไม! ทีกูจะจูบมึงมึงไม่ยอมแต่เป็นไอ่ห่านั่นมึงยอม มึงรังเกียจกูมากนักหรือไง!"

 

วิธีอ่าน NC อยู่ใน fav. Twitter : @_JustLimited

 

ยงกุกออกมาจากห้องน้ำ มองไปยังเตียงก็เห็นว่าฮิมชานนอนอยู่ก่อนแล้วยงกุกใส่เสื้อผ้า เดินไปเปิดผ้าห่มออก

                "เฮ้ยยย มันหนาวนะไอ่เหี้ยยย" ฮิมชานหันมาดึงผ้าห่มไปห่มทันที ยงกุกเห็นว่าฮิมชานใส่แค่เสื้อยืดตัวใหญ่ของเค้ากับบอกเซอสีแดงของเค้า ยงกุกแทรกตัวเข้าไปในผ้าห่มนั้น

                 "เฮ้ยๆ ห่มด้วยดินี่ที่นอนกูนะเว่ย" ฮิมชานดิ้นไปมาไม่ยอมแบ่งผ้าห่มให้ยงกุกเลยกอดฮิมชานไว้แทน

                 "ไม่เอาผ้าห่มก็ได้..ฝันดีนะครับ" ยงกุกกระซิบบอกฮิมชานทำเอาคนตัวเล็กหยุดดิ้นนอนนิ่งๆให้กอดแทน

 

จบแล้ว

จะบอกว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องโปรด

@noonatzu
 

CRY .q