คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บทที่2
บทที่2
ชั้นกระพริบตาอย่างถี่ๆเพื่อให้ภาพที่เห็นชัดขึ้น นี่ชั้นเป็นอะไรไป ทำไมมาอยู่ห้องนอนได้ จำได้ว่าเอายาฆ่าจิ้งจกไปหยดใส่ตัวไอ้แจ้มแล้วหลังจากนั้น….ไอ้แจ้มก็กลายเป็นคนนี่นา!!! เอ๊ะ คงฝันไปล่ะมั้ง - -^ คิดดูสิ มันจะมียาฆ่าจิ้งจกได้ไงกันเล่า แถมเรื่องที่ไอ้แจ้มจะกลายเป็นคนยิ่งแล้วใหญ่ ชั้นลุกขึ้นนั่งบนเตียงแล้วก็ต้องกุมหัว
“โอยยยยยยยยย ปวดหัวจังเลยย”
“ไม่ปวดให้มันรู้ไปสิ เล่นเอาหัวโหม่งอ่างอาบน้ำขนาดนั้น ไม่ตายก็อึดแล้ว”
เสียงใครวะ- -^ ชั้นหันไปมองต้นเสียงก็ต้องพบกับ ผู้ชายตัวสูงประมาณ 180 ใส่เสื้อผ้าของพี่ไฟท์และสวมที่คาดผมสีดำอยู่ นึกว่าหล่อรึไงยะ= = แต่มันก็หล่อนะ=[]= แต่หน้ามันคุ้นๆนะนี่ เห้ย!!!นี่มัน
“จ้ากกกกกกกกกกกกกก ไอ้แจ้มมมมมมมมมมมมมมมมมมม”
“ใครชื่อแจ้มฟะ ชั้นชื่อแจมต่างหากเรียกให้ถูกๆหน่อยๆสิยัยถึกทึน”
“กรี้ดดดดดดดดดดดดดด พี่ไฟท์!!!!!!! ช่วยหนูด้วยยยยยยยยยยย ไอ้แจ้มมันกลายเป็นคนนนนนนนนนนน”
“ยัยแปดหลอด!!! หุบปากซะทีได้ไหมเนี่ยยยยยยยยยย”พูดอย่างเดียวก็ได้นะ อย่าเอามือมาปิดสิ- -^^^เค็มนะเฟ้ยยย ล้างมือรึยังยะ= =
“อื้อๆ อายใอไอ่ออก(หายใจไม่ออก)”ชั้นดึงมือของไอ้แจ้มสุดแรง โหย ไอ้บ้านี่มือเหนียวอย่างกับติดกาวตราอูฐเลย= =
“สัญญานะว่าเธอจะหุบปาก” หมอนี่เอาหน้าเข้ามาใกล้แล้วพูด อยู่ไกลๆก็ได้นะ กลัวไม่ได้ยินรึไงฟะ= =
“อื้มๆ”ชั้นพยักหน้ารัวๆ หลังจากนั้นไอ้แจ้มก็เอามือออก ฟืดดดดดดดดดดดดด พึ่งเห็นว่าออกซิเจนมีค่า- -^^พอได้อากาศหายใจเสร็จชั้นก็หันขวับไปที่ไอ้แจ้ม เอ็ง อย่าอยู่เลย!!!! ชั้นบีบคอไอ้แจ้มสุดแรงเกิดดิ้น= =
“อ้ากกกกกกกกกก ยัยโรคจิตปล่อยชั้นนะ ปล่อยสิเว้ยยย!!!!!”
“เรื่องอะไรล่ะ!! เป็นคนก็ดีเหมือนกันจะได้ไม่ขยะแขยงตอนฆ่า” ชั้นเพิ่มแรงบีบเข้าไปอีก
“แอ้กกกกกก ปล่อยสิวะ!!! เธอจะเป็นฆาตรกรรึไงเนี่ย!!!!”
“ชั้นยอมเป็นว้อย!! ถ้าได้ฆ่าแก ยอมทุกอย่างนั่นแหละ”
“ฟิว!!!! เป็นอะไรรึเปล่า!!!” เสียงพี่ไฟท์ตะโกนเข้ามา
“น้องคุณกำลังจะฆ่าผมแล้ว!!!!! อ่อกกกกกกกก”
“จะตายแล้วยังพูดมากอีกนะแก!! ไอ้แจ้ม”
“เห้ย!!! ฟิว!! อย่านะ!!!!”
ผัวะ โครม!!!!
ขอละเว้นการติดต่อชั่วคราวเพื่ออำลาให้กับประตูสีน้ำตาลลายกล้วยไข่บานนี้ เชิญสงบนิ่ง1000นาที อาเมน
เอ้าต่อได้ เนื่องจากตกใจที่ประตูสุดที่ฮักพังทำให้ชั้นปล่อยมืออกจากคอไอ้แจ้มไปโดยปริยาย- -^^^^ โฮกกกกกกกกกกก พี่ไฟท์ นอกจากหนูจะโกรธพี่เรื่องไอ้แจ้มแล้วหนูจะยังโกรธพี่เรื่องประตูลายกล้วยไข่หนูด้วยยยยยยยยยยยยยย
“แฮ่กๆ ยัยฆาตรกร เธอ แฮ่ก แสบนักนะ ชั้นจะฟาดเธอ!!!”ไอ้แจ้มง้างมือขึ้นเตรียมตบหน้าชั้น แงงงงง ไหงเป็นงี้ไปได้นะT T ชั้นก็ไม่ยอมแพ้ เลยถอยกรูดติดหัวเตียงแล้วคว้าของปาใส่ - -^ ย้ากกกกกกกกก = = มาสิๆ เข้ามาชั้นเอานาฬิกาลายเคโระเฉาะหน้านายแน่=[]=
“อย่าทำเธอเลยนะครับ! เธอยังไม่รู้เรื่องอะไร ถ้าจะตีเธอให้ตีผมแทนนะครับ” พี่ไฟท์ถลาเข้ามาคั่นระหว่างชั้นกับไอ้แจ้มที่กำลังกอดรัดฟัดส้นทีนกันอยู่บนเตียง- -^^ โอ้ววว พี่ไฟท์ทำไมพี่แมนเยี่ยงนี้ ดีกว่าไอ้จิ้งจกแจ้มจะตีผู้หญิงซะอีก แง่ง= =
“มันเกี่ยวอะไรกับคุณเล่า คุณไม่เห็นรึไงว่าน้องคุณกำลังจะฆ่าผม” เห้ยๆ อย่ามาชี้หน้าชั้นนะยะ เดี๋ย แม่กัดนิ้วขาดเลย=[]=
“ก็นายเป็นจิ้งจก” อ่า ผิดเต็มๆเลยนะนี่= = ยังไงชั้นก็จะแถมีอะไรมั้ย?- -^^
“ไม่เกี่ยวเฟ้ย!!”
“นายอย่าตะโกนได้มั้ยเล่า อยู่กันแค่นี้จะคุยให้โลกรู้รึไงว่านายเป็นจิ้งจก”
“ว่าไงนะ ยัยบู้บี้ เธอ ทำผิดแล้วยังจะไม่ยอมรับอีก”
“ชั้นผิดตรงไหนกัน นายนั่นแหละผิด”
“เธอนั่นแหละ”
“นายนั่นแหละ”
“เธอ”
“นาย”
“หยุดก่อนได้มั้ยครับ”
“ก็ได้/ก็ได้ค่ะ”ชั้นเชิดหน้าใส่ไอ้แจ้มอย่างโมโห เป็นครั้งแรกนะเนี่ยที่มีคนกล้าเถียงชั้น=0= มันจะมากเกินไปแล้วนะ- -^^^
“เรื่องมันเป็นยังไงกันแน่คะพี่ไฟท์ หนูไม่เข้าใจ”ชั้นพาลใส่พี่ไฟท์โดยการทำหน้าเหมือนยักษ์ขมูขี= = ฮึ่ม!
“ไม่เข้าใจหรือไม่รับรู้อะไรกันแน่”
“ไอ้แจ้ม!!! เอ็งอยากโดนบีบคออีกรอบใช่ไหม คราวนี้แม่จะเอาไปถ่วงน้ำด้วย คอยดู!!!”
“มาสิ!! นึกว่ากลัวรึไง โด่ เป็นแค่ยัยเป็ดอย่ามาหือ”
“เป็ดอะไรกันยะ!”
“ไม่สิ เธอไม่ได้เป็นเป็ดสิ ต้องเป็นห่านเลยแหละ เสียงห่วยขนาดร้องแล้วคนตายได้นี่มันสุดยอดเลย”
“ทำไม! เสียงชั้นมันไม่ดีตรงไหนกันยะ ออกจะไพเราะเพราะพริ้ง นายหูมีน้ำหนวกเองมากกว่ามั้ง”
“ยัยห่าน กล้านักเรอะ เธอตายแน่”
“มาเล้ยยยยยยย”
“หยุด!!!!!!!!”พอพี่ไฟท์ตะโกนเท่านั้นแหละ ชั้นกับไอ้แจ้มเบรกเอี้ยดกันไปตามๆกัน= = นี่ถ้าพี่ไฟท์ไม่สั่งนะชั้นตื้บแกเละแน่ไอ้แจ้ม- -^^^
“คุณ!ออกไปก่อนนะครับ เดี๋ยวผมจัดการกับฟิวก่อน”พี่ไฟท์ชี้ไปทางไอ้แจ้มแล้วค่อยพูด แบร่ สมน้ำหน้า-*-
“ชิ เออ ออกแน่ ใครจะอยากอยู่ห้องสกปรกๆแบบนี้กันหล่ะ”เจี้ยกกกกกกกกก สกปรกบ้าไรยะ แค่ไม่ได้เก็บของมาปีนึงต่างหากล่ะ นี่ถ้าพี่ไฟท์ไม่ห้ามนะชั้นกัดหูแกหลุดแน่- -^^ ไอ้แจ้มสะบัดก้นไปทางซ้ายแล้วย้ายไปทางขวาแล้วจึงลีลาออกทางประตู= = อ่า ไม่ใช่สิ ต้องเรียกว่าอดีตประตูต่างหาก-*- เพราะตอนนี้ซากประตูลายกล้วยไข่มันอยู่ตรงพื้น- -^^ ชั้นมองหน้าพี่ไฟท์และพี่ไฟท์ก็มองหน้าชั้นเช่นกัน ชั้นจะโดนตบอีกมั้ยเนี่ย- -* แต่จู่ๆพี่ไฟท์ก็หัวเราะขึ้นมา โอ้ว พี่ชั้นบ้าไปแล้ว= = อยู่ๆก็หัวเราะ- -
“หัวเราะไรอ่ะ”
“ก็หัวเราะเธอน่ะสิ ยัยฟิว”
“หนูมีไรให้ขำมิทราบห้ะ ความสวยของหนูมันจั้กจี้ให้พี่หัวเราะเรอะ”
“หึ ยัยตัวยุ่ง”พี่ไฟท์พูดพร้อมเอามือขยี้ๆหัวชั้นไปด้วย
“แง่ง ผมเสียทรงหมดเลย”
“อ่าวเหรอ พี่ขอโทษ”
“ช่างเรื่องผมไปก่อนเหอะ แล้วตกลงเรื่องมันเป็นไงกันแน่อ้ะ”
“เอาเป็นว่าเรื่องนี้เดี๋ยวฟิวก็รู้เองแหละ”
“อ่าว ไหงงี้อ่ะ ไม่คิดจะบอกเลยเหรอ หนูเป็นผู้เสียหายนะ”
“ช่างเธอสิ พี่ไม่ได้โดนนี่” แน่จริงมาพูดใกล้ๆดิ- -^^^แม่ตบด้วยนาฬิกาเลย
“ถ้าไม่เห็นว่าเป็นพี่ไฟท์นะ หนูกระโดดตบหน้าหันไปแล้วนะเนี่ย แล้วพี่จะไปไหนน่ะ เห้!!!”
ผู้ชายนี่เข้าใจยากจริงๆเลย= =อยู่ๆก็โมโหอยู่ๆก็เดินหนี เป็นอะไรไปกันหมดวะ- - แล้วชั้นจะจัดการกับไอ้แจ้มยังไงดีเนี่ย!! วุ้ย คิดไปก็ปวดหมอง กินหนมดีฟ่า=[]=
ความคิดเห็น