ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Death Note 2

    ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1

    • อัปเดตล่าสุด 27 เม.ย. 48


                  

                    “ ข้าแต่จอมปีศาจผู้ยิ่งใหญ่ เหล่ายมทูตทั้งหลาย พร้อมเผ่าบริวาร ข้าเอนเดล ลิเบโต้ ผู้ถือครอง Death Note ของยมทูต แกรนเดล ขอสละอำนาจ การถือครอง Death Note คืนแก่ ยมทูตแกรนเดลเจ้าของ Death Note ตัวจริง..........



        เสียงตะโกนดังกึกก้องภายในห้อง 405 ของหอพักในมหาลัย K ในเวลา 1 นาฬิกา ของวันใหม่ ซึ่งนี่เป็นเพียงห้องเดียวเท่านั้นที่ยังคงเปิดไฟอยู่ ในอาคารหลังนี้



        “ เอนเดล ข้าเข้าใจเจ้า แต่หากเจ้าคืนสิทธิ์การถือครองกลับมาให้ข้า เจ้ารู้ใช่มั้ยว่าจะเกิดอะไรกับตัวเจ้า”



        เสียงของอีกบุคคลหนึ่งกล่าวถามผู้กล่าวคนแรก



        “ข้ารู้ แกรนเดล ว่าถ้าข้าคืนสิทธิ์ให้เจ้า แล้วความทรงจำในระหว่างที่ถือครอง Death Note ของข้าจะหมดไป”เสียงของชายคนแรกกล่าวอีกครั้ง



        “แล้วเจ้าทำใจได้เหรอ ?”เสียงของผู้ที่น่าจะเป็นไอ้สิ่งที่เรียกว่า “ยมทูต”กล่าวถาม



        “ใช่ ข้าทำใจได้”เสียงของหนุ่มคนแรกกล่าวตอบโดยไม่เสียเวลาคิดแม้แต่น้อย



        “แม้จะต้องลืมความผูกพันที่เคยมีต่อ เซเรบิน่า อย่างงั้นหรอ”เสียงของยมทูตกล่าวถามอีกครั้งเพื่อความแน่ใจในการกระทำที่จะเกิดขึ้นในอีกไม่ช้าของชายหนุ่ม



        “ข้าต้องทำใจ แกรนเดล ในเมื่อเจ้าก็รู้ว่าเรื่องระหว่างนางกับข้าเป็นไปไม่ได้”เสียงของชายหนุ่มตอบหลังจากใช้เวลาครุ่นคิดอยู่นาน



        “เจ้าเลยเลือกที่จะลืมนางโดยการละทิ้งความทรงจำไปพร้อมกับ Death Note อย่างงั้นรึ”เสียงของยมทูตกล่าวย้ำเตือนชายหนุ่มอีกครั้ง



        “แล้วเจ้าว่า จะมีอะไรที่ข้าพอจะทำได้อีกล่ะ แกรนเดล”เสียงชายหนุ่มกล่าว เหมือนเริ่มไม่แน่ใจในตนเอง



        “ก็ใช้ความสามารถที่เจ้าได้รับไปยังไงล่ะ”เสียงยมทูตกล่าวบอกลู่ทางให้ชายหนุ่ม ลู่ทางที่ยมทูตอย่างเขาอยากให้เป็น



        “ความสามารถที่จะใช้ฆ่าคนเนี่ยนะ ข้าไม่ใช่ยมทูตอย่างเจ้าสักหน่อย จะได้ไปฆ่าใครตามใจชอบได้”เสียงของชายหนุ่มกล่าวเมื่อคาดเดาความคิดของอีกฝ่ายได้



        “แต่ก่อนหน้านี้ เจ้าก็ทำไปแล้วไม่ใช่เหรอ”



        “นั้นเพราะคนเหล่านั้นสมควรตายต่างหาก”เสียงของชายหนุ่มกล่าวพร้อมนึกไปถึง เรื่องต่างๆที่เขาใช้ Death Note เป็นตัวแก้ไข ฆาตกร โจร นักโจรกรรม คนพวกนั้นสมควรตายทั้งนั้น



              แต่ดูเหมือนว่าเจ้ายมทูตจะไม่ละความพยายาม เพราะหลังจากที่มันได้ยินประโยคนั้น มันก็กล่าวออกไปว่า



        “แล้วเจ้าไม่คิดบ้างรึ ว่า คนเหล่านี้ก็สมควรตายเช่นกันที่มาขัดขวางความรักของเจ้า”



        “แกรนเดล นี้เจ้าอยากจะให้ข้า ฆ่าคนมากกว่านี้อีกเหรอ”เสียงของชายหนุ่มฟังดูเหมือนเริ่มมีน้ำโห



        “ก็แล้วแต่เจ้าจะคิด”



        “ข้าไม่อยากฆ่าใครอีกแล้ว แกรนเดล”



        “นั้นคือสิ่งที่เจ้าอยากจะให้เป็นจริงๆ เหรอ”เสียงของยมทูตถามย้ำอีกครั้ง



        “ใช่”



        “เจ้าไม่ต้องการความสามารถที่จะเปลี่ยนแปลกโลกนี้แล้วงั้นเหรอ”



        “ใช่”



        “ทั้งที่เจ้าเคยอยากจะเปลี่ยนแปลงอย่างงั้นเรอะ”



        “ใช่ แกรนเดล เจ้าไม่ต้องอ้างเหตุผลอะไรอีกแล้ว เพราะยังไงมันก็ไม่ทำให้เปลี่ยนความคิดของข้าไปได้หรอก”



        “งั้นข้าก็จะทำให้เป็นอย่างที่เจ้าข......”



        “ก๊อก ก๊อก ก๊อก”



        เสียงเคาะประตูดังขึ้น



        “ ใคร ?”ชายหนุ่มในห้องกล่าวถาม



        “ชั้นเอง น้ำ”เสียงหน้าประตูกล่าว



        “มีอะไร”คนในห้องตะโกนถาม



        “เปิดให้ชั้นเข้าไปก่อนดิ”



        “เดี๋ยวนะ”ชายหนุ่มในห้องกล่าวพร้อมเดินไปเปิดประตูให้คนที่คอยอยู่หน้าห้อง ให้เข้ามา



        “ว่ามาซิ ว่ามีอะไร”



        “โอเค คือชั้นก็รู้ล่ะนะว่าพวกนายต้องทำอะไร”น้ำผู้มาเยือนกล่าวพร้อมมองหน้าคนที่อยู่ในห้องทั้งสอง “แต่พวกนายก็น่าจะรู้นะว่านี้มันกี่โมงกี่ยามแล้ว”



        “ตีหนึ่ง”เด็กหนุ่มที่ลุกไปเปิดประตูให้ กล่าว เขาคือคนที่เป็นยมทูตเมื่อครู่นี้



        “ใช่ เวท แล้วก็ควรจะรู้ด้วยว่ามันเป็นเวลานอนของทุกคน”



        “แต่เราเหลือเวลาในการซ้อมไม่ถึงอาทิตย์แล้วนะ”เด็กอีกคนหนึ่งกล่าว



        “เรื่องนั้นชั้นก็เข้าใจ เก่ง แต่นี้มันเวลานอน”น้ำกล่าวอย่างใส่อารมณ์



        “แล้วนายจะให้พวกเราทำยังไงล่ะ”เก่ง ผู้ที่เมื่อครู่ซ้อมบทเป็นเอนเดลกล่าวถามลู่ทาง



        “ก็หยุดซ้อมไง”น้ำกล่าวอย่างไม่ใส่ใจ



        “แล้วมันจะทันเหรอ”เวท ร่วมมือถามด้วยอีกคน เพราะเค้าคิดว่าเวลาที่เหลืออยู่ทั้งหมดหากไม่ซ้อม คงจะไม่ทันการแสดงแน่ๆ



        “เออน่ะ พรุ่งนี้พวกนายค่อยซ้อมต่อ”



        “แต่.......”



        “หรือจะให้พวกที่อยู่หน้าห้องมารุมกระทืบพวกนาย”น้ำกล่าวพร้อมทำหน้าบุ้ยใบ้ไปทางประตู



        แล้วเมื่อเวทและเก่งหันไปดูก็พบว่า มีคนมายืนออ อยู่หน้าห้องเต็มไปหมด ทั้งสองจึงจำใจหยุดซ้อมละครที่ต้องแสดงในอีกหนึ่งอาทิตย์ข้างหน้าเพราะไม่อยากถูกเพื่อนๆที่กำลังยืนกันอยู่หน้าห้องรุมกระทืบ........................





    ***********************************************************



    ขออภัยที่ต้องเปลี่ยนแปลงข้อมูลนะครับ คือผมอยากให้มันต่อเนื่องกับตอนที่ 2 ได้อย่างไม่มีปัญหา  



    ส่วนตอนที่สองจะลงเมื่อไร ผมคิดว่า คงเป็นเร็วๆ นี้ เพราะตอนนี้ก็พิมพ์ไปได้ 30% แล้วคับ by hell



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×