Dangerous love [Super junior yaoi]

ลำดับตอนที่ #1 : การพบกันของ เด็กหนุ่มหน้าหวานกับมาเฟียเย็นชา

                “ นี่ๆซองมินเลิกเรียนแล้วเราไป...ซื้อของใช้กันนะ พอดีของฉันหมด

เกลี้ยงเลย ” ดงแฮหันไปบอกเพื่อนรักที่มัวแต่คุยโทรศัพท์กับคนรักของเค้าคยูฮยอน
 
หัวหน้าแก็งแองเจิ้ล ที่ไม่ค่อยจะถูกหรือศตรูของแก็งเดวิลชื่อดัง

                “ อืมๆได้สิ แล้วไอ้ไก่ผีหละจะเอามันไปไหม?? ” ซองมินถามถึงฮยากแจ

เพื่อนรักอีกคนที่มัวแต่ไปหลีสาว

                “ ไม่ต้องหรอก มันไม่ไปหรอก^^ ” ดงแฮพูดก่อนจะเดินนำหน้าซองมินมา
 
เค้าคิดอะไรไปเรื่อยไม่ได้สนใจคนรอบข้างเลยสักนิด

                ฝ่ายแก็งเดวิล<ของคิบอม>

                “ ท่าน คิบอมครับ ไอ้คยูหัวหน้าแก็งแองเจิ้ลมันมาถึงบ่อนเราเลยครับ- -‘ ”
 
เยซองวิ่งเหงื่อแตกมาหา คิบอมที่นั่งคุยโทรศัพท์กับของเล่นชิ้นใหม่ของเค้าอยู่

                “ ปล่อยมันไป ฉันไม่มีอารมณ์หาเรื่องใครไม่เห็นรึไงฉันกำลังคุยโทรศัพท์

อยู่! ” คิบอมหันไปตวาดเย ซอง ซีวอนที่กำลังนั่งคุยกับฮีชอลอยู่ก็ต้องสะดุ้งเมื่ออยู่

ดีๆ คยูฮยอน และแทฮวา เค้ามาที่บ่อนของเค้า ซีวอนลุกขึ้นไปประจันหน้ากับพวก

แทฮวา

                “ มาทำไม ” ซีวอนถามเสียงเข้ม ร่างสูงประจันหน้ากัน ฮีชอลก็ได้แต่มอง

เท่านั้นเพราะเป็นภาพที่ชินตาเหลือเกิน

                “ มาเที่ยว^o^ ” แทฮวายิ้มให้อย่างอ่อนโยน ที่แฝงไปด้วยความกวน

อวัยวะเบื้องล่างเหลือเกิน- -*

                “ ที่ของตัวเองมันโดนยึดรึไงหรือไม่มีที่อยู่ ” ซีวอนยิ้มกลับไปอย่างกวน

พระบาทาเช่นกัน

                “ เฮ้ยพูดงี้มันดูถูกกันนี่หว่า^^ ” แทฮวาผลักอกซีวอน แต่ตอนนี้คยูฮยอน

ไม่อยู่แล้วเพราะเค้ารำคาญไอ้แทฮวาจอมกวนตีนไม่มีอะไรทำอยากมาโดนตีน คยู

ฮยอนเบื่อพวกไร้สาระแบบนี้เค้าเลยอกจากผับของคิบอมแล้วขับรถออกไป- -*<คยู

แกรักเพื่อนมาก>

                “ เฮ้ย พวกแกรู้สึกว่าไอ้หล่อนี่อยากโดนตีนว่ะ ” ซีวอนพูดแค่นี้ ลูกน้อง3

คนก็ออกมา แทฮวายิ้มน้อยๆก่อนจะหันไปเรียกคยูฮยอน

                “ ไอ้คยู.....คยู!!!!!! ” แทฮวามองพวกซีวอนที่เดินเข้ามาหา3รุม1 หึๆ วิ่ง
 
แทฮวาบอกตัวเองในใจก่อนจะวิ่ง

                แทฮวาวิ่งหนีสุดชีวิต พร้อมทั้งลูกน้องของซีวอนวิ่งตามมาติดๆ จนมาเจอ

กับร่างบางของดงแฮที่เดินก้มหน้าก้มตา ทั้งคู่ก็ไม่ได้ทันมองอะไรเลยอีกคนก็เอาแต่

วิ่ง และ อีกคนก็เอาแต่เหม่อ- -*

                 ผลั่ก!~

                แทฮวาและดงแฮล้มลงพร้อมกันดงแฮมองขึ้นมากำลังจะด่าแทฮวา แต่ก็

เห็นแทฮวาเหงื่อท่วมตัวและเห็นชายชุดดำกำลังวิ่งเข้ามาหา ดงแฮเลยลุกขึ้นและจับ

มือแทฮวาวิ่ง โดยทั้งๆที่ไม่รู้จักกันเลย ดงแฮพาแทฮวาไปแอบตรงซอกเล็กๆ แต่

ความจริงแล้วดงแฮตกใจคิดว่าชายชุดดำทั้งสามจะมาทำร้ายตน- -*

                “ แฮ่กๆๆๆ ” เสียงดงแฮหอบด้วยความเหนื่อย ใบหน้าหวานแต้มไปด้วย

เหงื่อ แก้มอมชมพู ปากชมพู ทำให้แทฮวาชอบตั้งแต่แรกพบ<อ๊ากกกกก อิจฉาด๊อง>

                “ ขอบคุณนะที่ช่วย^o^ ” แทฮวายิ้มให้อย่างสดใสดงแฮพยักหน้าเล็กน้อย

ก่อนจะเดินออกมา โดยไม่สนใจหันหลังไปหาแฮทวาอีกเลย

                “ โอ๊ยย ฉันมันบื้อรึบ้าวะ*- -* ” ดงแฮบ่นกับตัวเองเบา เดินขาลากอย่าง

หมดเรี่ยวหมดแรงที่ไปช่วยแทฮวาวิ่งหนีพวกของซีวอนโดยคิดว่าพวกของซีวอนไล่

ตามตัวเอง พูดแล้วดงแฮก็ยิ่งด่าตัวเองใหญ่

                ฝ่าย คิบอม

                ลูกน้องของซีวอน วิ่งมารายงานซีวอนว่า มีผู้ชายที่สวยๆมาช่วยแทฮวาหนี

ไป แล้วมีการคาดเดาอีกว่า ดงแฮต้องเป็นแฟนของแทฮวา ซีวอนเลยรีบวิ่งมารายงาน
 
คิบอม

                “ คิบอม นายรู้ไหมว่าไอ้แทฮวามันมีแฟนน่ะ!! ” คิบอมตกใจเล็กน้อยก่อน

จะหันหน้าไปทางซีวอนทันที

                “ นายรู้ได้ไง! ” คิบอมถามอย่างตกใจ แฟนของแทฮวางั้นหรอ น่าสนุกดี

นะถ้าได้มา ไอ้แทฮวาคงจะบ้าน่าดูเลย คิบอมนึกในใจก่อนจะยิ้มอย่างร้ายกาจออก

มา

                “ เออสิ! ได้ข่าวเห็นใส่ชุดนักเรียนโรงเรียนเราด้วยนะไอ้คิบอม ” ซีวอนยัก

คิ้วเล็กน้อย ว่าแต่โรงเรียน ป่านนี้โรงเรียนเข้าแล้ว คิบอม ซีวอน ฮันคยอง และคังอิน
 
ก็รีบไปโรงเรียนทันที

                ที่โรงเรียน

                “ ซองมิน พรุ่งนี้ฉันคงมาสายหน่อยนะ ฉันไปทำงานพิเศษหน่ะ ”ดงแฮยิ้ม

บางๆให้เพื่อนกลัวเหลือเกินว่าความลับ ของเค้าจะถูกเปิดเผยเมื่อไหร่

                “ อืมๆแต่อย่าหักโหมนักหละ ” ซองมินยิ้มให้บางๆ กลัวว่าเพื่อนรักจะหัก

โหมกับงานเกินไปไหนจะต้องมาเรียนอีก

                ปี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

                เสียงแตรรถดังขึ้นจากนอกโรงเรียนเพราะพยายามที่จะเข้าทั้งๆที่ตัวเอง

เป็นฝ่ายมาโรงเรียนสาย กลุ่มของคิม คิบอม แม้แต่อาจารย์ก็ยังไม่กล้าที่จะขัดขืน

เลย

                “ โว้ย ฉันหละเกียจไอ้พวกนี้จริงๆ ” ดงแฮสบถกับตัวเอง ระหว่างที่คิบอ

มลงจากรถแล้ว เป็นเวลาพอดีที่แทฮวาวิ่งเข้ามาหาดงแฮ

                “ นายเอง!ที่ช่วยฉันเมื่อเช้าชื่ออะไรหรอครับ^^ ” แทฮวาถามดงแฮ

                “ ลี ดงแฮนายหละ^^ ” ดงแฮยิ้มให้อย่างเป็นมิตร ทำให้คิบอมที่มองอยู่ยิ้ม

ออกมาบางๆ ที่แท้ก็เด็กในผับของเค้านี่เอง

                “ ฉันแทฮวา^^ ” แทฮวายิ้ม จนทำให้ผู้หญิงแถวนั้นมองตามเป็นแถวๆ ดง

แฮไม่รู้เลยว่าตัวเองกำลังจะ เจออะไรที่ร้ายๆ ถ้ายังยุ่งกับแทฮวาอีก

                ที่ห้องเรียน

                ดงแฮเป็นเด็กที่ค่อนข้างเรียนเก่ง และจะนั่งหน้าข้างฮยอกแจ ส่วนซองมิ

นนั้นนั่งของเรียวฮุค คิบอมก็อยู่ในห้องเดียวกับคิบอม คิบอมเป็นเด็กหลังห้อง ที่ไม่

เคยสนใจเรียนเลย วันๆเอาแต่เล่น และในขณะที่ซีวอนและฮันคยองเล่นบอลในห้อง

เรียนอยู่นั้น คิบอมที่นั่งจ้องร่างบาง ไม่ใช่เพราะรักหรืออะไรทั้งนั้น แต่เพียงเพระ ทำ

ลังหาวิธีที่จะ แกล้งเอามาเป็นของเล่นชิ้นใหม่...ที่เค้าอยากจะทำร้ายมันเต็มทน

                “ ดงแฮนั่งอยู่ไหนครับ ” แทฮวาวิ่งเข้ามาในห้องของดงแฮ ในตอนนี้ 

อาจารย์ที่สอนนั้นยังไม่มาเลยวิ่งมาหาดงแฮก่อน เสียงสาวๆก็กรี๊ดแทฮวา จนทำให้

ดงแฮต้องหันไปมองชายหนุ่ม

                “ มีอะไรรึป่าวครับ^^ ” ดงแฮยิ้มให้หวานๆ

                “ เอ่อ..คือเย็นนี้ไปเที่ยวกับผมได้ไหมครับ ” คิบอมแทบอยากจะอ้วกไอ้

แทฮวาพูดครับ แต่ท่าทางคนนี้จะคิดจริงจังเพราะมันอุส่าห์มาหาถึงห้อง

                “ คือ...ขอโทษนะครับผมมีธุระไว้วันหลังเราไปเที่ยวกันก็ได้นะครับ วัน

หยุดไงครับ ” ดงแฮโค้งตัวเล็กน้อยเป็นการขอโทษ และยิ้มบางๆให้เพียงแค่นี้หัวใจ

ของแทฮวาก็พองโตแล้ว

                “ ครับ ” แทฮวายิ้มอย่างร่าเริงก่อนที่อาจารย์ห้องดงแฮจะมา แทฮวาเลย

ต้องกลับไปก่อน..

                ตอนดึก

                ดงแฮแต่งตัวยั่วออกมารับแขกในผับของคิบอม เค้าไม่ต้องการทำอาชีพนี้

แต่ก็ไม่มีที่จะทำแล้วจริงๆ

                “ ลี ดงแฮ ใช่ไหมอยู่ห้องเดียวกับฉันหนิ ” ดงแฮสดุ้งเมื่อได้ยินเสียงทุ้ม

ข้างหลัง คิบอมเจ้านายของดงแฮนี่เอง ดงแฮก้มหน้าเล็กน้อย

                “ครับ ” ดงแฮก้มหน้าไม่กล้าแม้แต่จะมองตา ถึงแม้ว่า คิบอมจะบอกว่าจะ

ไม่บอกใตรเรื่องนี้ แต่ดงแฮก็กลัวอยู่ดี

                “ ลูกค้าเยอะดีหนิ  ” คิบอมยิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนจะจับมือดงแฮ ดงแฮรู้สึกว่าคน

ตรงหน้าบีบไม่ใช่จับ!

                “ คือ..ปล่อยผมได้ไหม ผมเจ็บครับ ” ดงแฮพยายามที่จะดึงมือออก

                “ เด็กไอ้แทฮวาหรอ สงสัยตัวคงจะหวานน่าดู ฉันขอชิมฟรีละกัน ” คิบอ

มยิ้มออกมา ดงแฮก็ยิ่งพยายามที่จะขัดขืน แต่คำบางคำก็ทำให้ดงแฮ หยดนิ่งและ

เต็มใจเดินขึ้นรถของคิม คิบอมและยอมที่จะเปลืองตัวฟรีๆ

                “ ถ้าไม่ยอมฉันจะบอกทุกคนที่โรงเรียนเรื่องนาย ” คำพูดคำนี้ทำให้ดงแฮ

ต้องยอมทุกสิ่งทุกอย่างทั้งน้ำตา

                คิบอม พาดงแฮขึ้นมาที่ห้องก่อนจะ สูดดมที่วกคอของดงแฮ เสื้อผ้าของ

ทั้งสองค่อยๆหลุดลุ่ยออกทีละชิ้น

                “ ตัวนายนี่หน้ากินจัง ” คิบอมยิ้ม ดงแฮได้แต่ส่งเสียงสะอื้น เจ็บใจที่ตัว

เองต้องทำอาชีพแบบนี้ อยากจะฆ่าตัวเองให้ตาย

                “ ฮึกๆขอร้องปล่อยฉันไปเถอะ ฉันของร้อง ” ดงแฮร้องไห้ตัวสั่นเทา ร่าง

กายเปลือยป่าวของดงแฮก็คงทำให้คิบอมหยุดตัวเองไม่ได้อีกแล้ว ไม่มีการปลุก

อารมณ์ ไม่มีการเตรียมพร้องสำหรับดงแฮ คิบอมตั้งใจที่จะสอดใส่ ส่วนนั้นของตัว

เองที่แข็งขืนเข้าไปในร่างกายของดงแฮ เลือดของร่างบางเริ่มไหลมาร่างบางที่เจ็บ

เกินทน ก็ร้องไห้ พร้อมเสียงคราง คิบอมเร่งจังหวะขึ้นจนมาสุดทาง ร่างบางคอนนี้

สลบไป เลือดที่ไหลออกมาน้ำตาของดงแฮทำให้คิบอม ยิ้ม...

                เช้าวันรุ่งขึ้นดงแฮลืมตาขึ้นก็ไม่เจอคิบอมแล้ว ร่างบางอาบน้ำใส่เสื้อผ้า

ก่อนจะร้องไห้กับตัวเองอยู่หน้ากระจก

                “ ลี ดงแฮ ฮึกๆนายมันสกปรก ฮือๆๆ ” ดงแฮร้องไห้กับตัวเอง พร้อมทั้งด่า

ตัวเอง ในใจตอนนี้ก็เกียจเจ้านายของตน คิบอมเกินทนแล้ว ดงแฮร้องไห้จนหมดตัว
 
จริงอยู่ที่เค้าขายตัวแต่เค้าก็ไม่คิดว่าเค้าจะเสียให้กับคนที่เค้าคิดว่าเป็นคนดีแบบนี้ 

เค้าหวังเพียงแค่ คิบอมจะไม่เป็นแบบคนอื่น แต่แล้ว คิบอมก็กลับเป็นยิ่งกว่าคนอื่น

                ฝ่ายคิบอม

                คิบอมวันนี้ไม่ได้ไปโรงเรียน เค้าล๊อคกุญแจห้องที่ดงแฮอยู่จากข้างนอก

ดงแฮก็ไปไหนไม่ได้เช่นกัน เค้าซื้อตัวดงแฮแล้วโดยการที่ไม่ให้ดงแฮขายตัวอีกต่อ

ไปละให้เงินใช้ หารู้ไม่ว่าเงินสกปรกที่คิบอมได้มา ดงแฮก็ไม่ได้ต้องการมันเลย ดง

แฮก็เปรียบเสมือนสนุขที่อยากจะเล่นก็เล่นอยากจะปล่อยก็ปล่อย...

                “ เยซอง ไปดูมันสิตอนนี้ทำไรอยู่ถ้ามันตื่นแล้วให้มันมาหาฉันด้วย ” คิบอ

มพูดกับเยซองถึงดงแฮ 

                “ ครับ ” เยซองรับคำสั่งก่อนจะเดินมาที่ห้องของคิบอม เปิดประตูไปเจอ

ร่างบางก็ทำให้เยซองอึ้งสักพัก สวยเหลือเกินราวกับผู้หญิง เยซองเรียกตัวเองกลับ

มา

                “ คุณครับท่านคิบอมเรียกครับตามผมมา ” ดงแฮไม่ได้พูดอะไรและเดิน

ตามเยซองไปหาคิบอม

                “ ตื่นแล้วหรอ...สนุขของฉัน ” คิบอมพูด ดงแฮถึงกับอึ้งและตวาดขึ้น

ทันที

                “ ฉันเกลียดแก ไอ้สกปรก แกมันแล้ว ” ดงแฮพูดพร้อมถุยน้ำลายตรงหน้า

คิบอม

                “ นายพูดเหมือนนายสะอาด นายก็สกปรก ไม่ต่างกับยฉันเลยสักนิด ตัว

นายหน่ะมันน่าขยะแขงเต็มทน ” คิบอมยิ้มก่อนจะเดินมาประกบริมฝีปากลงบนริม

ฝีปากบางของดงแฮ ดงแฮปิดปากแน่นแต่ก็ต้องเปิดเพื่อที่จะหายใจ คิบอมใช้ลิ้น

เกี่ยวกระหวัด แต่ไม่นานดงแฮก็กัดปากคิบอมจนเลือดไหล

                “ โอ๊ย! ” คิบอมร้องขึ้นพร้อมเอามือไปตบหน้าดงแฮอย่างแรง

                เพี้ย!!

                “ นายมันร้ายนักนะ อยากจะรู้ว่าเพื่อนของแกรู้ว่าแกขายตัวใครเค้าอยาก

จะคบกับแกอีก!ไอ้แทฮวา มันโง่มาชอบคนสกปรกแบบแก!! ” คิบอมตวาดดงแฮจน

ร่างบางตัวสั่นเทา ฉันมันน่ารังเกียจขนาดนั้นเลยรึไง

                “ นายกเหมือนกัน สกปรกไม่ต่างกับฉันนักหรอก เพียงแต่นาย มันทั้งเลว

ที่ใจและสกปรกทั้งตัวไงหละ!! ”

                “ แต่ไอ้คนที่นายบอกว่าสกปรก ก็เป็นผัวนายหน่ะแหละ ” คิบอมยิ้มเยาะ

ดงแฮ ดงแฮอึ้งไปพักนึง

                “ งั้นผัวชั้นมันก็แทบทั้งผับของนายหน่ะสิ! ” ดงแฮพูดดูถูกตัวยิ่งนัก ก็จริง

อย่างที่ดงแฮพูด ก็ดงแฮเป็นผู้ชายขายตัว

                “ มันต่างก็แค่ว่า ฉันซื้อตัวนายแล้ว 10ล้าน!! ” คิบอมพูดและยิ้มเยาะดง

แฮ

                “ นายซื้อฉันได้ไง!!ฉันไม่มีญาติที่นายจะไปขอฉันนะ!! ” ดงแฮตะโกนดัง

ลั่น

                “ ก็ฉันโอนเงินเข้าบัญชีนายเรียบร้อยแล้วไงหละเมียจ๋า ” คิบอมพูดพร้อม

จะเดินเข้ามาหาดงแฮอีกครั้ง

                “ เอาเงินของนายคืนไป!!ฉันลาออกจากผับของนาย!!! ” ดงแฮพูดและหัน

หลังที่จะเดินออกมาจากที่นั่น แต่..ลูกน้องของคิบอมก็จับตัวดงแฮไว้

                “ ปล่อยพวกนายจะทำอะไรหน่ะ ปล่อยฉัน!ฉันบอกให้ปล่อย!! ” ดงแฮพูด
 
และพยายามจะสะบัดมือออกจากลูกน้องของคิบอม

                “ ขอโทษนะ ฉันไม่รับเงินคืน^^ ” คิบอมยิ้มให้ดงแฮ 

                “ ฉันไม่อยากเป็นเมียนาย!!TT_TT ” ดงแฮร้องไห้ออกมาไม่เข้าใจว่าคน

ตรงหน้าต้องการอะไรกันแน่

                “ หรือว่าอยากให้คนที่โรงเรียนรู้หละ^^ ” คิบอมยิ้มอย่างเยือกเย็น เกลียด

ยิ่งเห็นรอยยิ้มของร่างสูงตรงหน้ายิ่งทำให้ร่างบางเกียจนักหนา

                “ ... ” ดงแฮได้แต่เงียบ

                “ แต่ไม่ต้องกลัว เพราะอยู่ที่โรงเรียนฉันจะไม่ยุ่งกับนายทำเหมือนปกติ^^ 

” คิบอมยิ้มให้ดงแฮ อยากรู้นักถ้าไอ้แทฮวารู้จะเป็นยังไง อยากชนะจนลืมความรู้สึก

ของคนตรงหน้า ไม่สนว่าจะเป็นยังไง ยิ่งเจ็บปวดมากแค่ไหนยิ่งดี

……………………………………………………………………………………………………………………….

 อ่าส์โทดทีนะพอดีลิงค์อันนั้นมีปัญหาเลยลบทิ้ง ช่วยเม้นหน่อยนะขอร้องพลีสสสสสสส