คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Introduction
เมื่อสมัยอดีตกาลในประเทศเกาหลี ได้มีตำแหน่งของเมืองเล็กๆเมืองหนึ่งปรากฏอยู่บนหน้าประวัติศาสตร์ ซึ่งถูกบันทึกภายใต้ชื่อเมืองว่า ' เมืองโดงชอง ' และเมืองนี้มีพื้นที่ที่ติดกับภูเขาขนาดใหญ่ โดยรอบเมืองถูกปกคลุมด้วยป่าหากแต่ไม่เป็นการลำบากแก่การเข้าออกเมืองแต่อย่างใด และเมืองนี้เป็นที่ตั้งเก่าของเมืองๆหนึ่งในปัจจุบัน หรือเรียกง่ายๆว่าพื้นที่ซ้อนทับกันของเวลา
ภายในเมืองมีการปกครองโดยเจ้าเมืองหรือกษัตริย์เป็นราชวงศ์ต่างๆ และราชวงศ์ปัจจุบันคือราชวงศ์ชิม .....โดยผู้ที่จะขึ้นครองราชสืบต่อไปคือองค์ชายรัชทายาท ' ชิมชางมิน '
.
.
.
.
กรุงโซล ค.ศ.1998 ( จุนกิอายุ 7 ปี )
รสบัสคันหรูจากโรงเรียนประถมชื่อดังในกรุงโซลเคลื่อนที่มาจอดเทียบหน้าคฤหาสน์หลังโตแห่งหนึ่ง ก่อนที่ร่างเล็กของเด็กชายนามสกุล ลี จะเดินลงจากรถ
" คุณแม่ คุณพ่อครับ ผมกลับมาแล้วครับ " เสียงใสเจื้อยแจ้วดังลอดเข้ามาภายในบ้านก่อนที่เหล่าแม่บ้านและพี่เลี้ยงพากันเดินออกมารับ ภายในคฤหาสน์หลังใหญ่ที่ตกแต่งและออกแบบโดยนักออกแบบชื่อดังจากแถบตะวันตก ร่างเล็กของเด็กชายเดินไปยังห้องอาหารขนาดใหญ่เพื่อไปหาบิดาและมารดาของตน
" กลับมาแล้วเหรอ มาให้คุณแม่หอมหน่อยสิคะ " ร่างของหญิงสาวผู้เป็นแม่เดินเข้าไปสวมกอดร่างนุ่มนิ่มพลางสูดดมความหอมจากพวงแก้งนุ่มนั้น เช่นเดียวกับเด็กชายที่กอดตอบแม่ของตน
" คิดถึงคุณแม่ที่สุดเลยครับ " เสียงใสยังคงเจื้อยแจ้วอย่างไม่หยุดหย่อน
" แล้วไม่คิดถึงคุณพ่อเหรอครับ คุณลูกชาย " เสียงทุ้มนุ่มของชายหนุ่มผู้เป็นพ่อดังมาจากด้านหลังก่อนที่ร่างสูงจะก้าวเข้ามาสวมกอดลูกชายและภรรยาของตนจากด้านหลัง
" คิดถึงสิครับ คิดถึงทั้งคุณพ่อคุณแม่นั่นแหละ " ร่างเล็กพูดก่อนที่ริมฝีปากเรียวจะกดจูบลงบนแก้มสากของชายหนุ่มผู้เป็นพ่ออย่างเอาใจ
" เอาล่ะ ไปทานอาหารกันดีกว่า เดี๋ยวจะเย็นซะก่อนนะ " ร่างสูงพูดเตือนพลางช้อนตัวลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของตนอย่างรักใคร่และทะนุถนอม
.
.
.
.
2 ปีต่อมา ( จุนกิอายุ 9 ปี )
' ขออภัยท่านผู้ชมรายการ..ทุกท่านนะคะ เมื่อสักครู่มีรายงานข่าวด่วนเข้ามาว่าเครื่องบินลำใหญ่สายโคเรียแอร์ ไฟท์บินที่...ที่บรรจุผู้โดยสารขาเข้าจากอเมริกาเพื่อกลับเข้าสู่เกาหลีได้ประสบอุบัติเหตุพลัดตกลงมา เป็นเหตุให้มีผู้เสียชีวิตบนเครื่องบินและผู้สูญหายรวมกว่า 200 คนค่ะ '
เพล้ง ~
เสียงช้อนเงินเนื้อดีหล่นกระทบจานกระเบื้องใส่อาหารอย่างดังทันทีที่ได้ยินเสียงผู้ประกาศข่าว พร้อมกับหัวใจดวงน้อยๆของร่างเล็กที่แทบแหลกสลายเมื่อรู้ว่าไฟท์บินนั้นเป็นไฟท์บินที่พ่อและแม่ของเขาโดยสารมา !!
" มะ ไม่จริง " น้ำสีใสเอ่อล้นขอบตาบางก่อนที่มันจะล้นทะลักออกมาอย่างหนัก
" คุณพ่อคุณแม่ล่ะ คุณพ่อคุณแม่อยู่ไหน ฮึก อยู่ไหน "
" คุณหนูคะ ใจเย็นๆก่อนนะคะ คุณผู้ชายและคุณผู้หญิงอาจจะไม่เป็นไรก็ได้ค่ะ "ผู้เป็น พี่เลี้ยงเข้าไปสวมกอดเจ้านายที่กำลังร้องไห้อย่างนึกสงสาร
" ฮือ ผมกลัว กลัวที่สุด กลัวว่าจะเสียคุณพ่อคุณแม่ไป ฮึก " ร่างเล็กกอดตอบพี่เลี้ยงแน่นอย่างหวาดกลัวพร้อมกับร้องไห้จนตัวโยน
.
.
.
.
" คุณหนูจะไม่ให้พวกเราอยู่ด้วยจริงๆเหรอคะ คุณท่านเพิ่งจะเสียนะคะ แล้วคุณจะอยู่กับใคร " ผู้เป็นพี่เลี้ยงถามอย่างเห็นใจ และอดที่จะชื่นชมในความเด็ดเดี่ยวของผู้เป็นเจ้านายไม่ได้ ถ้าหากเขาเป็นคุณหนู ป่านนี้คงร้องไห้ขี้มูกโป่งไปนานแล้ว แต่หลังจากวันนั้นที่รู้ว่าคุณท่านเสีย คุณหนูก็ไม่เคยร้องไห้อีกเลย
" ผมไม่ต้องการเป็นภาระของใคร และนี่ เงินเดือนเดือนสุดท้ายของทุกคน " มือขาวยื่นซองกระดาษให้พี่เลี้ยงและผู้รับใช้ของตนทุกๆคน
.
.
.
10 ปี ต่อมา
กรุงโซล ค.ศ. 2010
" จุนกิ โต๊ะ 9 รออาหารนานแล้ว รีบไปเสิร์ฟซะทีสิ "
" จุนกิ โต๊ะ 10 สั่งอาหารเพิ่มแน่ะ "
" จุนกิ โต๊ะ 5 เช็คบิลล์ "
" จุนกิ บลาๆๆๆ "
เสียงทุ้มของผู้จัดการภัตตาคารชื่อดังในกรุงโซลตะโกนสั่งลูกน้องอย่างเร่งรีบ เนื่องจากจำนวนลูกค้าภายในร้านที่เพิ่มขึ้นทุกๆนาที หากแต่จำนวนพนักงานภายในภัตตาคารไม่เพียงพอต่อการใช้งาน จึงทำให้พนักงานที่มีอยู่ต้องทำงานหนักเป็น 3 เท่าของธรรมดา
" ครับๆ หัวหน้า " เสียงนุ่มเอ่ยขานรับผู้เป็นเจ้านายก่อนจะเดินไปรับออเดอร์ที่โต๊ะต่างๆอย่างเร่งรีบ
4 ชั่วโมงต่อมา
" โอ้ย ! หมดแรง " ร่างโปร่งทิ้งตัวลงนั่งบนเก้าอี้บริเวณหน้าเคาเตอร์แคชเชียร์อย่างเหนื่อยอ่อน
" เป็นไง ' ลีจุนกิ ' " เสียงหนึ่งที่ดังมาจากด้านหลังทำให้ผู้ถูกเรียกหันไปตามทางที่มาของเสียง
" เฮ้ย ! ไอ้บอม กลับมาเมื่อไรเนี่ย " จุนกิผุดลุกขึ้นแล้วพุ่งเข้าไปสวมกอดเพื่อนรักที่กลับมาจากอเมริกาอย่างคิดถึง เช่นเดียวกันกับ ' คิมคิบอม ' ที่กอดตอบจุนกิอย่างแน่น
" คิดถึงแกว่ะ "
" ฉันก็คิดถึงแกเหมือนกัน "
TBC* ติดตามตอนต่อไปนะคะ รับรองว่ามีอะไรให้ติดตามอีกเยอะ
ความคิดเห็น