ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Let play: 1 (รีไรท์)
"ณ โรงเรียนมัธยมปลายเซย์ริน ได้มีตำนานเล่าขานกันมาว่าเมื่อสิบปีก่อน มีคู่รักคู่หนึ่งรักกันมาก ทั้งฝ่ายหญิงและฝ่ายชายตั้งใจว่าพอเรียนจบทั้งคู่จะแต่งงานกัน แต่แล้ววันหนึ่งเรื่องไม่ขาดฝันก็เกิดขึ้น เมื่อฝ่ายชายนอกใจ ฝ่ายหญิงรู้เข้าทำให้เธอเสียใจมาก และ ได้ผูกคอตายที่ห้องสมุดของโรงเรียน พอเวลาหลังเลิกเรียน วิณญาณ ของเธอก็จะมานั่งอยู่ ณ ที่ๆเธอตายและเมื่อเธอเห็นคู่รักที่กำลังสวีทกัน เธอก็จะ..."
....
...
..
.
"แฮ่ !!!!!"
"อ้ากกกก !" เสียงร้องตะโกนดังสะนั่นด้วยความตกใจไปทั้งโรงยิม จะเป็นเสียงของใครไปไม่ได้เลยนอกจากเสียงของกัปตันเซย์ริน ฮิวงะจุนเปย์ ที่ตกใจกับเรื่องเล่า(ปลอมๆ)ของเพื่อนสนิทของตนเอง
"ฮิวงะ เป็นอะไรไหม" และจะขาดไม่ได้เลยก็ เซ็นเตอร์สูง ยาว เข่า(ไม่)ดี คิโยชิ เทปเปย์ ถามไถ่ด้วยความเป็นห่วงออกหน้าออกตา ไม่สนใจรุ่นน้องตาใสๆที่กำลังมองอยู่เลยซักนิดเดียว
"อิซึกิเซมไปครับ ผมมีคำถามครับ !" ฟุริฮาตะ โคคิ ยกมือขึ้นถามด้วยสีหน้าจริงจังซึ่งหาได้ยากจากรุ่นน้องผู้แสนน่ารักคนนี้
"ว่ามา !" อิซึกิว่าด้วยสีหน้าจริงจังไม่แพ้กัน พร้อมกับนำหนังสือมาม้วนและชี้ไปทางฟุริ เหมือนผู้กำกับหนังกำลังสั่งงานอย่างเคร่งเครียด
"โรงเรียนเราพึ่งสร้างได้แค่ 2 ปีไม่ใช่หรอครับ"
"..." กินจุดสิครับ
"นี่ฟุคุดะ อีกกี่ชั่วโมงถึงจะเที่ยงคืนหรอ" เมื่อไม่รู้จะตอบรุ่นน้องยังไง เซมไปก็เปลี่ยนเรื่องซะเลย(ฮา)
***
หลังจากเหตุการณ์แปลกๆที่เกิดขึ้นกับอิซึกิเมื่อตอนเช้า เขาก็ได้เล่าให้กับคนในชมรมฟัง ฮิวงะก็บอกว่า ไม่เห็นจะได้อะไรแบบนั้นเลย เขาก็ไม่รู้จะทำยังไงก็เลยปล่อยๆมันไป ถ้าจะมีอะไรเกิดขึ้นเดี๋ยวมันก็คงเกิดเองแหละ...คิดว่านะ
แล้วโค้ชก็นึกขึ้นได้ว่าวันพรุ่งนี้เป็นวันปล่อยผีหรือก็คือวันฮาโลวีนก็เลยขอร้อง(บังคับ) ให้พวกเราทุกคนอยู่ฉลองกันก่อนและอีกไม่นานก็จะได้เวลา แต่ก่อนหน้านั้นอิซึกิก็บอกว่าไหนๆก็วันฮาโลวีนทั้งทีมันก็ต้องเล่าเรื่องผีสิ
"แต่เดี๋ยวนะ ฉันจำได้ว่าฮิวงะกลัวผีนี่หน่าา"
"ไอ้บ้าอิซึกิ!!! ใครกลัวผีฮ้ะ!!"
"ถ้างั้นฮิวงะก็ต้องฟังเรื่องที่ฉันเล่าให้จบน่า"
"ใครจะไปฟังเรื่องเล่าบ้าๆของแกวะ!!!"
"โห้ย~ ฮิวง--" อั้ก ! ยังไม่ทันที่อิซึกิจะพูดจบ ร่างของเพื่อนสนิทก็ย้ายมาอยู่บนตัวของเขาด้วยแรงอันมหาศาล
แล้วก็ก็เกิดเหตุการณ์ที่ได้กล่าวไว้นะตอนต้น
บรรยายกาศอันแสนเงียบสงบ สายลมพาพัดใบไม้ร่วงหล่น อุณหภูมิอากาศที่ลดลงตามสภาพอากาศยามย่างเข้าฤดูใบไม้ร่วง ท้องฟ้าเปิดกว้างดวงดาวนับล้านส่องแสงแวววับจับขั้วหัวใจ แสงจันทร์อันอ่อนโยนสาดแสงพาดลงบนตัวนกบนกิ่งไม้
นกฮูก
ซึ่งข้างๆนั้นคือคุณซานต้า
TBC.
TBC.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น