[Fic KNB] (Yaoi) My Eagle อินทรีที่รัก

ลำดับตอนที่ #1 : The game begins : บทนำ (รีไรท์)

*The game begins*

 

                                                                   “เริ่ม-เกม-ได้”

 

     เมื่อมีแสงแห่งดวงอาทิตย์สาดส่องเหล่านกน้อยต่างบินออกจากรัง นกเหล่านั้นก็ได้เริ่มร้องบรรเลงเพลงที่แสนไพเราะก่อนที่พวกมันจะเริ่มหาอาหารกัน เป็นการเริ่มต้นเช้าวันใหม่ที่แสนจะเรียบง่ายแต่ก็แฝงไปด้วยความสุขและก็เป็นเวลาเดียวกันที่เกมแสนสนุกนั้น

     “ได้เริ่มขึ้นแล้ว”

 

 

******

 

6:00 น. 30 ตุลาคม

ณ บ้านอิซึกิ

 

ถึงเวลาสนุกแล้วสิ    ถึงเวลาสนุกแล้วสิ

 

     อิซึกิงัวเงียตื่นขึ้นมา เพราะได้ยินเสียงดังของอะไรสักอย่าง อยากรู้จริงว่าอะไรมารบกวนการนอนของเรา หรือว่าจะเป็นนาฬิกาปลุก แต่เดี๋ยวนะ

     เราไม่ได้ตั้งเสียงนาฬิกาปลุกเป็นเสียงนี้...

ด้วยความสงสัยนั้น อิซึกิก็หันมองไปยังต้นเสียงที่กำลังเอ่ย

“ถึงเวลาสนุกแล้วสิ  ถึงเวลาสนุกแล้วสิ”อย่างไม่คิดจะหยุดพัก

     ให้ตายสินกฮูกพูดได้งั้นหรอ

      มีเรื่องให้ปวดหัวแต่เช้า แต่ต้องนึกสงสัยว่า นกฮูกจากกันนะถึงมาอยู่บนโต๊ะของเราได้ และเมื่อสังเกตดูดีๆที่เท้าของมันเหมือนจะมีจดหมายอยู่ด้วย ด้วยความสงสัยอิซึกิจึงเดินไปหยิบขึ้นมาดู เจ้านกฮูกก็เหมือนจะรู้หน้าที่ของตัวเอง จึงหยุดร้องให้อิซึกิได้อ่านเนื้อหาในจดหมาย

     "ใครส่งมากันนะ เอาเถอะเดี๋ยวอ่านจดหมายก็คงรู้เองแหละ"อิซึกิพึมพำกับตัวเองก่อนจะพิจารณาจดหมายฉบับนั้น จดหมายนั้นจ่าหน้าซองถึงอิซึกิ ซองเป็นลายบาสหลายลูกขนาดเล็กกระจายอยู่เต็มหน้าซองมีพื้นหลังสีฟ้า เนื้อหาเขียนไว้ว่า








     สวัสดีครับคุณ อิซึกิ ชุน ผมก็ไม่อยากจะพูดอะไรให้มากความ ทางเราต้องการเชิญคุณไปเล่นเกม โดยเราก็ได้เชิญเพื่อนๆของคุณไปเล่นด้วยเหมือนกัน
    เกมของเราเมื่อคุณถูกเชิญแล้วจะไม่สามารถปฏิเสธได้ ถ้าคุณเล่นเกมชนะเราก็จะมีรางวัลเล็กๆน้อยๆมอบให้กับคุณ แต่ถ้าคุณแพ้ทางเราก็จะไม่ทำอะไรเลยแม้แต่นิดเดียว ในเวลาที่คุณไปร่วมเล่นเกมนั้นเวลาในโลกก็จะหยุด และเราก็จะส่งผู้เข้าแข่งขันไปยัง ทามโซน เพื่อเล่นเกมที่ทางเราได้เตรียมเอาไว้ เกมที่เล่น    
     เรายังไม่สามารถบอกได้ว่าเป็นเกมอะไรแต่บอกได้ว่าไม่ได้มีแค่เกมเดียวแน่นอน และผู้ที่เข้าเล่นเกมจะกลับไปยังโลกเดิมของตนเองในสภาพเหมือนเดิมทุกประการไม่ว่าหลังจากเล่นเกมจะมีสภาพเป็นอย่างไร ผมก็หวังว่าคุณจะสนุกกับเกมที่เราได้เตรียมไว้ให้นะครับ

 black jade 

     ไม่มากความเลย กี่บรรทัดแล้วครับ

     "อ่า...จดหมายลึกลับจากคนลึกลับไปที่ลึกลับ" หยิบสมุดจดมุกของเขาขึ้นมา บนหน้าปกนั้นแสดงเลข 102 พลางคิดในใจ โอ้ววว นี่แหละใช่เลย

     แต่ส่งจดหมายมาเชิญแต่กลับบอกปฏิเสธไม่ได้นี่ จอมบงการชะมัด

     เขาคิดว่าคงมีคนส่งมาแกล้งละมั้งแต่เพื่อความแน่ใจเขาก็ขอไปถามพวกฮิวงะดีกว่าเพราะในจดหมายบอกว่าได้เชิญเพื่อนของเขาไปด้วยนี่ คิดได้ดังนั้นอิซึกิจึงทำธุระส่วนตัวแล้วก็ชั่งใจอยู่ว่าจะบอกแม่ดีไหม แต่สุดท้ายก็ไม่ได้บอกแล้วจึงบอกลาคนในบ้านก็จะเดินออกจากบ้านไป

     ว่าแต่ แบล็คเจดเนี่ย 'หยกดำ'งั้นหรอ

ย้อนกลับไปก่อนหน้านั้น

     มีชายหนุ่มคนหนึ่งดูแล้วน่าจะอายุรุ่นราวคราวเดียวกับอิซึกิ อยู่ในชุดแซนต้าคอสสีแดงสด ผมที่อยู่นอกหมวกที่สวมไว้เป็นสีดำออกไปทางโทนสีน้ำเงินเขียวตัดสั้นเสมอคอ กำลังเปิดบานหน้าต่างของห้องอิซึกิ

    เขาพยายามเปิดให้เบามากที่สุด เพราะกลัวว่าเจ้าของห้องจะตื่นเสียก่อนแล้ว เสร็จแล้วก็เข้าไปข้างในห้องนั้นอย่างเงียบเชียบ เมื่อมองดูที่เตียงก็ไม่มีทีท่าว่าเจ้าของห้องจะตื่นขึ้นมาอัดหน้าเขาข้อหาบุกลุกห้องของคนอื่น เขาก็โล่งอกแล้วจึงปฏิบัติหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายมา

     ชายหนุ่มแซนต้าหยิบของออกจากกระเป๋าที่เตรียมมา โดยอย่างแรกก็คือจดหมาย อย่างที่สองก็คือ….นกฮูก

     “นี่แกน่ะ ห้ามส่งเสียงดังจนกว่าจะถึงเวลานะ เข้าใจไหม”หนุ่มแซนต้าบอกกับเจ้านกฮูกตัวน้อย

     “รู้แล้วล่ะน่า เจ้าบ้าสปรูซ”นกแก้วตอบ ทำให้ชายหนุ่มพอใจแล้วก็ออกจากห้องของอิซึกิไปแล้วก็หายไปกับความมืด

สวัสดีค่าาาาา นุ่นเองเน่อ หายไปนานกว่าหนึ่งปี (ฮา) กลับมาแต่งต่อนะคะ แต่ก็อาจนะหายไปอีก-- แอ๊ก จะบอกว่าไม่มีตัวละครที่คิดใหม่นะคะ สมองมีอยู่เท่านี้~   ;' ) ตอนแรกเลือกโค้ดเนมนานมากแต่ก็ได้ที่ต้องตาต้องใจข้าน้อยแล้ว มาดูกันค่ะว่าเป็นใคร เชื่อว่ารีดน่าจะรู้กันก่อน แฮะๆ ก็เดือนตุลาแล้วนะคะ บ้างคนอาจจะคิดว่าหายไปจงใจมาต่อเดือนตุลารึป้าว? ไม่ค่ะ คือพื่งว่างจริงๆ555 wish everyone well นะคะ โชคเลือดค่ะ ♡