คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ตอนที่ 6
ภายในรถอแบอม แบมแบมที่เอาแ่ร้อไห้เพราะเสียใที่ทำให้ท่านโรธ ทั้ที่ไ้เอท่านที่เฝ้าหวัมาลอหลายปีแ่ับทำให้ท่านโรธอย่ามามาย ไม่ไ้เสียใที่ถูทำไม่ีแ่ลัวว่าะถูเลียนไม่มีโอาสไ้เออี แบอมที่เห็นแบมแบมเอาแ่ร้อไห้ไม่หยุึถามึ้น
“ แบมแบมบอพี่ไ้มั้ยว่าทำไมถึมาเที่ยวที่แบบนี้ ” แบมแบม่อยๆหันหน้ามามอแบอม
“ แบมแบมแ่มาเป็นเพื่อนยอแรับ ยอแอยามาเที่ยวเลยวนแบมมาเป็นเพื่อน ” แบมอบามวามริ
“ แล้วแบมรู้มั้ยว่าที่แบมแบมทำมันผิ ” แบอมถามแบมแบมอีรั้
“ แบมแบมรู้รับ แบมแบมอโทษ ่อไปนี้ะไม่ทำอีแล้วรับ ” แบมแบมบอแบอม้วยวามสำนึผิ
“ แล้วแบมแบมไปเอับท่านไ้ยัไ ” แบอมถามในสิ่ที่ัวเอสสัย แ่ราวนี้แบมแบมไม่เพียไม่อบแ่ลับร้อไห้หนัว่าเ่าแบอมที่เห็นว่าไม่ไ้ำอบแน่ๆึเียบแล้วับรถ่อไป เมื่อถึอนโแบอมึ้นไปบนห้อพร้อมแบมแบม ุแม่บ้านอึนาที่เห็นแบมแบมมาพร้อมแบอมถึะสสัยแ่็ไม่ล้าถามออไป แบมแบมเมื่อเ้ามาถึห้อ็ยัร้อไห้้วยวามิมา นยูยอมที่ไ้ยินเสียร้อไห้ึออมาูเมื่อเห็นว่าเป็นแบมแบม็รีบเ้าไปถาม้วยเป็นห่ว
“ พี่ร้อไห้ทำไมรับ เป็นอะไรเ็บรไหนรึเปล่า ” ยูยอมพยายามสำรวพี่ายอนว่าเ็บรไหนรึเปล่า แ่แบมแบมับส่ายหน้าและยัร้อไห้่อ ยูยอมที่รู้ีว่าถ้าพี่อเ้าไม่อยาะบอ่อให้ถามยัไ็ไม่มีวันไ้ำอบแน่ๆ ึทำไ้เพียึนัวเล็มาอพร้อมลูบหัวปลอบไปอย่านั้นโยไม่พูอะไร แบอมับป้าอึนาที่นั่มอน้อัวโอปลอบพี่ัวเอไปนเสียสะอื้นอนในอ้อมแนเียบไป
“ หลับแล้วหล่ะ ผมอพาไปนอน่อนนะรับ ” ยูยอมหันมาบอับนทั้สอที่นั่มอนอยู่่อนะอุ้มพี่ายไปส่ที่ห้อนอน แบอมที่นั่มอยูอุ้มแบมแบมไปนอนไ้แ่บ่นับัวเอเบาๆ
“ วันนี้ทำไมมีแ่เรื่อปวหัวนะ ” รืน รืน โทรศัพท์ในระเป๋าาเสั่นึ้นเมื่อหยิบึ้นูปลายสายแบอมึรีบรับทันที
“ เป็นยัไบ้า ” ำถามอปลายสายถึแม้มันะสั้นแ่แบอมเ้าใวามหมายอมันี แบอมอบลับปลายสายามที่นเห็น เมื่อบอเสร็ำลัะวาสายเสียอนปลายสาย็พูึ้นมาว่า
“ อบในะแบอม ” ำพูและน้ำเสียที่ปลายสายบอเ้านั้นมันแสถึวามรู้สึที่เพื่อน้อารบอริๆไม่ไ้พูในานะเ้านายอน แบอมไม่รู้ว่าเิอะไรึ้นับสอนนี้แ่ที่รู้ือเ้าเป็นห่วนทั้สอมาริๆ
ะที่แบอมำลัะับรถออาอนโอแบมแบม ็มีเสีย้อวามเ้ามาพอี แบอมึหยิบมือถือมาเปิู
“ ทำไมฮยอถึไม่รับสายผมเลยหล่ะรับ ยุ่มาเหรอรับ ถ้าว่า่วยโทรหาผมบ้านะรับผมะรอนะฮยอ ินยอ ” เมื่อเห็น้อวามที่ถูส่มาว่าเป็นอใรแบอมแม้ะีใที่เห็น้อวามนั้นแ่็ไม่ล้าะโทรหาเ้าอ้อวามที่ส่มารวมถึมิสอลที่ึ้นไม่ไ้รับสายอี102สาย ินยอโทรมาหาเ้าลอหลายวันที่ผ่านมาแ่แบอม็เลือที่ะไม่รับเพราะ้อารให้ินยอัใานสัที ลอเวลาหลายปีที่ผ่านมาแบอมรู้เสมอว่าินยอิยัไับัวเอแ่เป็นเ้าเอที่พยายามที่ะถอยออมาเสมอ ้วยิมาลอว่านเป็นเพียลู้านหนึ่ในรอบรัวอมาร์แ่ินยอเป็นถึน้ออเ้านายนแ่วามู่วรนยัไม่มีเลยแล้วะล้าเอานแสนีอย่าินยอมาแปเปื้อนเพราะนไ้ยัไแม้ะรัินยอแ่ไหนแ่แบอมเลือที่ะเ็บไว้นเียว็พอ
เมื่อเ้าวันใหม่มาถึยูยอมเ้าไปปลุพี่ายหน้าหวานอัวเอเพื่อะไ้ไปโรเรียนพร้อมัน
“ พี่แบม ื่นเถอะรับไ้เวลาไปโรเรียนแล้วนะ ” ยูยอมยืนเรียแบมแบมที่้าเีย
“ ยู พี่ปวหัวอ่ะ ยูไปโรเรียนนเียวไ้มั้ย ” แบมแบมที่ื่นึ้นมารู้สึปวหัวมาึบอให้น้อไปโรเรียนนเียว
“ ปวหัวมามั้ยพี่แบม ัวร้อนรึเปล่า ” ยูเมื่อไ้ยินพี่บอว่าปวหัว็รีบ้มลมาูทันที
“ พี่ไม่เป็นอะไรมาหรอเี๋ยวินยานอนอีสัหน่อย็หาย ” แบมแบมบอยูเพราะไม่อยาให้น้อเป็นห่ว
“ อยู่นเียวไ้ใ่มั้ยให้ยูอยูู่แลมั้ยพี่แบม ” ยูยอมที่ยัเป็นห่วพี่ัวเอถามึ้น
“ ยูไปเรียนเถอะ พี่อยู่ไ้อีอย่าป้าอึนา็อยู่ไม่้อห่วพี่หรอ ” แบมแบมไม่ยอมให้ยูเฝ้า
“ ยูไป็ไ้แ่ถ้าพี่แบมไม่ไหวยัไรีบโทรบอยูเลยนะ ” แบมแบมพยัหน้าให้ยูยอม ยูยอมเมื่อสั่แบมแบมเสร็็ออมาบอป้าอึนาว่าแบมแบมไม่สบายพร้อมทั้ฝาป้าอึนาูแลพี่าย้วย เมื่อยูยอมออไปเรียนป้าอึนา็เ้าูแบมแบมเอา้าวเอาน้ำมาให้พร้อมทั้ัยามาให้้วยเมื่อเห็นว่าแบมแบมหลับแล้วึออมาโทรหาแบอม
“ ุแบอมเหรอ่ะ ิันอึนานะ่ะ พอีะโทรมาบอว่าุแบมแบมเธอไม่สบายไม่ไ้ไปโรเรียนนะ่ะ ” อึนารายานให้แบอมทราบ
“ แล้วแบมแบมเป็นอะไรมามั้ยรับ ” แบอมรีบถามลับไป
“ เธอปวหัว่ะ รู้สึเธอะมีไ้้วยนะ่ะแ่ิันให้ทานยาแล้วพึ่ะหลับไป่ะ ” อึนาอบแบอม
“ อบุมารับ ุอึนาฝาู้วยนะรับแ่ถ้าไม่ีึ้นยัไโทรหาผมทันทีนะรับ ” แบอมฝาอึนาูแลแบมแบมและสั่ไว้เผื่อมีอะไระไ้รีบโทรหาน เมื่อวาสายาอึนาแบอมึเห็นว่ามาร์ยืนฟัที่ัวเอุยเมื่อี้
“ เ็นนั้นเป็นอะไร ” มาร์ถามแบอมเพราะัวเอเินมาทันไ้ยินแบอมุยับอึนาแม่บ้านที่เ้าให้ไปูแลแบมแบมับยูยอม
“ ุแบมแบมไม่สบายรับ ุอึนาเลยโทรมาบอ ” แบอมบอมาร์
“ แล้วเป็นยัไบ้า ไปหาหมอรึยั ” มาร์ที่แม้ะถาม้วยท่าทานิ่ๆแ่อนนี้ภายในใำลัเป็นห่วนัวเล็มามาย
“ ยัไม่ไ้ไปหาหมอรับพึ่ะทานหาแล้วหลับไปแ่ผมสัุ่อึนาไว้แล้วว่าถ้าไม่ีึ้นให้รีบโทรมา ” แบอมบอมาร์ มาร์แ่พยัหน้าอบรับแล้วเินเ้าห้อทำานัวเอไป
หลัาออมาาห้อแบมแบมุอึนา็ออมาัารให้สาวใ้ทำวามสะอาและัเสื้อผ้าใหุ้ทั้สอว่าะเสร็็ผ่านไปประมา3 ั่วโมว่าึเ้าไปูแบมแบมที่ห้อแ่ับไม่พบแบมแบมที่เียึรีบเินไปูที่ห้อน้ำ
“ุแบมแบม่ะ อยู่ในห้อน้ำรึเปล่า่ะ ” อึนาเรียอยู่สอรั้แ่ับไม่มีารอบลับึเปิประูห้อน้ำเ้าไป อึนาที่เ้ามาในห้อเห็นแบมแบมนอนสลบอยู่ที่พื้นห้อึรีบเ้าไปประอแบมแบม
“ ุแบมแบม่ะ ุแบมแบมไ้ยินป้ามั้ย ุแบมแบม ” อึนาพยายามเรียแบมแบมแ่็ไร้ารอบสนออึนาึรีบหยิบมือถือออมาโทรหาแบอมทันที
“ ุแบอม ่วย้วย่ะุแบมแบมเธอนอนสลบอยู่ในห้อน้ำ่ะ ” อึนารีบบอแบอมอย่าร้อนใ
“ อะไรนะรับแบมแบมนอนสลบอยู่ในห้อน้ำเหรอุอึนา่วยูแบมแบม้วยนะรับผมะรีบไปเี๋ยวนี้รับ ” แบอมรีบวาสายแล้วเ้าไปรายานมาร์ทันที
“ ท่านรับ ุแบมแบมเธอสลบอยู่ในห้อน้ำรับ ” แบอมรีบรายานมาร์แ่ยัไม่ทันไ้ำอบมาร์ลับวิ่ออไป่อนนะอี แบอมที่เห็นมาร์ำลัะห้อาห้อรีบถามึ้น
“ ท่านะไปไหนรับ ” มาร์ึหันมาอบ่อนะวิ่ออไป
“ ันะไปหาแบมแบม ”
...................
ความคิดเห็น