คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ดวงใจมาเฟีย ตอนที่ 6
หลัาวันแรที่แบมแบมย้ายเ้ามาอยู่ับริส แบมแบมมัถูยอแลาไปเล่นนลอเวลา ยอแถูะาับแบมแบมมา ไม่ว่าะไปไหนรึะินอะไร้อมีแบมแบม้วยเสมอ ึ่นที่รับหน้าที่หนัว่าเพื่อน ือ แบอม แ็สัน และ ยูยอม ที่โนสั่ให้เฝ้าุหนูทั้สออบ้าน เพราะ ริส ไม่ไว้ใลูน้อนอื่นนั ้วยเหุผลที่ว่า นอาพวเ้าไม่มีใรเอายอแอยู่ วันนี้็เป็นอีวันที่ยอแลาแบมแบมออมาเที่ยวห้า โยมีสามหนุ่มเินามอยู่้าหลั
“ แบมแบมูนั้นสิ น่ารััเลย ” ยอแที่เห็นสร้อย้อมือน่ารัรีบเรียให้แบมแบมู
“ น่ารััเลยยอแ ” แบมแบมเห็น้วยับยอแ สร้อย้อมือเินมีาเนอันเล็ๆห้อยอยู่้าน้า
“ นั้นยอแะื้อสอเส้น อยอแเส้นหนึ่ อแบมแบมเส้นหนึ่ พวเราะไ้ใส่เหมือนันไีมั้ยแบมแบม ” ยอแถามแบมแบมอย่าีใ
“ แบมแบมไม่เอาหรอยอแ แบมแบมเรใยอแนะ หลายวันมานี่ยอแื้ออให้แบมแบมลอเลย ” แบมแบมบอับยอแอย่าเรใ
“ ไม่เป็นไรหรอแบมแบม ยอแอยาให้แบมแบม็แ่รับไว้็พออีอย่า เินนี้พี่ริส็อนุาให้ใ้ไ้ามใ เพราะอย่าั้นแบมแบม้อเอาไว้ะีๆ ” ยอแที่ไม่ยอมให้แบมแบมไ้ปิเสธัารใส่สร้อย้อมือใหห้แบมแบมทันที ่อนที่ะส่ให้แบมแบมใส่ให้ัวเอบ้า
“ สวยเยอะแบมแบม ” ยอแับมือแบมแบมึ้นมาูสร้อย้อมือ ะที่ทัู้่ำลัื่นมสร้อย้อมือันอยู่นั้น ็มีผู้ายสอนเินเ้าไปหาทัู้่
“ สร้อย้อมือมันน่ารัสู่นใส่ไม่ไ้หรอนะรับ ” ผู้ายวัยรุ่นนหนึ่พูับพวยอแ แบมแบมที่เห็นว่ามีนเ้ามาุย้วย็หลบหลัยอแ
“ เหรอรับ ผมพึ่รู้ว่าัวเอ็น่ารัับเ้าเหมือนัน ” ยอแอบลับำพูอผู้ายนนั้น
“ รับ ุสอน่ารัมาเลยนะรับ ไม่ทราบว่า ว่าะไปทาน้าวับพวเราสอนสัมื้อมั้ยรับ ” ผู้ายนเิมที่เห็นว่ายอแเล่น้วย็ยิ่ไ้ใวนทัู้่ไปทาน้าว แ่่อนที่ยอแะไ้อบอะไรายหนุ่มทั้สามที่เินามแบมแบมับยอแ ็เินมาว้าระหว่ายอแับผู้ายสอนนั้น
“ มีอะไรันเหรอรับุหนู ” แบอมเป็นฝ่ายหันไปถามยอแับแบมแบม โยที่แ็สันับยูยอม ยืนมอผู้ายสอนที่เ้ามาุยับยอแ้วยสายาุๆ
“ เ้าสอนมาวน ันับแบมแบมไปทาน้าวหล่ะ ” ยอแอบแบอม
“ พวผมอโทษนะรับ ” ายหนุ่มสอนที่เ้ามาวนแบมแบมับยอแไปทาน้าว รีบเอ่ยอโทษออมา่อนะรีบเินหนีไป โยไม่หันมามอพวเ้าอีเลย
“ พวนายไม่น่ารีบเ้ามาเลย พวนั้นเ้าอุสาหมว่าพวันน่ารัแท้ๆ ” ยอแที่เห็นว่า ายหนุ่มเินหนีไปแล้ว ว่าพวแบอม
“ ลับบ้านันเถอะรับุหนู ผมว่าวันหลั่อยมาันใหม่นะรับ ” แบอมที่เห็นว่าเริ่มไม่ี เอ่ยบออใหุ้หนูทั้สอลับบ้าน
“ แ่พึ่เินไม่นานเอนะ ะให้ลับแล้วเหรอ แบมแบม ยอแอยาเินเล่น่ออ่ะ ” ยอแที่ยัไม่อยาลับบอับแบมแบม
“ วันนี้ลับัน่อนเถอะนะยอแ แบมแบมอยาลับบ้านแล้วนะยอแ ลับันเถอะนะ ” แบมแบมที่เริ่มไม่สนุแล้วบอลับยอแ
“ ลับ็ไ้ เห็นแ่แบมแบมหรอนะ ” ยอแที่ไม่พอในิๆ แ่็ยอมลับบ้าน พวเ้าทุนึเินทาลับบ้านันทันที
ยอแับแบมแบม เินเ้ามาในบ้าน้วยอย่าอารม์ี ะที่ำลัเินผ่านห้อรับแ็มีเสียอันส่อำนาเรียพวเ้าไว้ะ่อน
“ ไปเที่ยวไหนันมา ” ริส ที่วันนี้ลับบ้านไว ทำให้รู้ว่าุหนูทั้สออบ้านออไป้านอ
“ พี่ริส ยอแับแบมแบมไปเที่ยวห้าันมารับ ยอแับแบมแบมื้อสร้อย้อมือมาัน้วยรับ สวยมั้ยรับพี่ริส ” ยอแที่เห็นพี่าย ็รีบวิ่ไปอวสร้อย้อมืออเ้าับแบมแบม ริสยิ้มให้ับนิสัยี้อ้อนอน้อัวเอ ส่วนแบมแบม็เินเ้ามาพร้อมับพวแบอม แ็สัน และ ยูยอม ่อนะเินไปนั่ที่เ้าอี้รับแอีัว
“ พี่ริส วันนี้มีผู้ายสอนมาีบยอแับแบมแบม้วยแหละ เ้าบอว่า ยอแับแบมแบมน่ารั แถมยัวน ยอแับแบมแบมไปทาน้าว้วยนะ แ่พวนั้นมาวาะ่อน ” ยอแเล่าให้ริสฟัอย่าื่นเ้น ่อนะทำหน้าไม่พอใใส่พวแบอม
“ ริรึเปล่า แบอม ” ริส หันไปถามแบอม
“ ริรับนาย ” แบอมอบริส ่อนะ้มหน้ารับผิที่ปล่อยให้ผู้ายพวนั้นเ้ามาใล้พวุหนู
“ รั้หน้า อย่าให้มีแบบนี้อีนะ เ้าใใ่มั้ย ” ริสบอ้วยท่าทานิ่ๆ แ่พวแบอมรู้ีว่าริสำลัไม่พอใ
“ อโทษรับนาย ราวหน้าพวผมะไม่ปล่อยให้มีเหุาร์แบบนี้อีรับ ” แ็สัน แบอม และ ยูยอม ้มหัวอโทษเ้านายัวเอ
“ พี่ริส อย่าไปุพวเ้าสิ ” ยอแที่เห็นริสว่า พวลูน้อ รีบเอ่ยห้ามพี่ายัวเอ
“ พวนายออไปันไ้แล้ว ” ยอแรีบหันไปไล่ให้พวแ็สันออไป เพราะรู้สึผิที่ทำให้โนริสุ พวแ็สันที่ยืนลัเลว่าะออไปีมั้ย มอหน้าเ้านายให่ ริสที่ไม่อยาัใน้อี้อลอเ้า พยัหน้าให้พวแ็สันออไป แ็สัน แบอม ับ ยูยอม ้มหัวให้ริสอีรั้แล้วึเินออไป
“ พี่ริสูสร้อย้อมืออยอแสิรับ น่ารัมาใ่มั้ยรับ ” ยอแหันมาอวสร้อย้อมือัวเอับพี่าย่อ ริสพยัหน้าให้น้อ่อนะยิ้มให้
แบมแบมที่พึ่เห็น ริสยิ้ม นั่มอริสอย่าลืมัว ผู้ายทีู่โหุนนั้นเวลายิ้ม่าูน่ามอเหลือเิน ยอแที่อวสร้อย้อมืออัวเอไม่พอรีบลุไปึมือให้แบมแบมมานั่รลาระหว่าเ้าับริส่อนะอวสร้อย้อมืออแบมแบมบ้า
“ พี่ริส ูสร้อย้อมืออแบมแบมสิรับ เหมือนอยอแเลย ” ยอแย้อมืออแบมแบมให้ริสู ทำให้อนนี้ แบมแบมนั่อยู่ิับริสเลย แบมแบมที่เยหน้าัวเอึ้นมาเอสายาอริสที่ำลัมอัวเออยู่็เินน้อรีบ้มหน้า้วยวามอายสีหน้าัวเอที่แมาแน่ๆ
“ แบมแบม แบมแบมเป็นอะไรรึเปล่าทำไมหน้าแนานั้น ไม่สบายรึเปล่า ” ยอแที่อวสร้อย้อมือับพี่ายเสร็แล้ว ทำให้เห็นว่าแบมแบมหน้าแมาๆ น้อรีบูอาาร
“ สสัยเมื่อี้อาาส้านอมันร้อนอ่ะ ยอแ ” แบมแบมแ้ัวับยอแ
“ พี่ริส ยอแอพาแบมแบมไปพัผ่อน้าบน่อนนะรับ ูเหมือนแบมแบมะไม่่อยสบายรับ ” ยอแที่เป็นห่วแบมแบมรีบบอับพี่าย
“ ไปเถอะ ” ริสบอับแบมแบมแ่นั้น ่อนะหยิบเอสารึ้นมาู่อ ยอแลุึ้นูมือแบมแบมให้ไปับัวเอ ่อนที่ะเินออาห้อรับแ แบมแบมหันไปมอ้าหลัึเห็นว่าริสำลัมอมาที่พวเ้าอยู่ แบมแบมับริสมอาัน ่อนที่แบมแบมะโนยอแลาออไป
เอาไปอีอนแล้วันนะ๊ะ
ความคิดเห็น