ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic Got7] Markbam เล่ห์รัก - กลรักเจ้าตัวน้อย- เมียแต่ง

    ลำดับตอนที่ #88 : เรื่อง กลรักเจ้าตัวน้อยตอนที่ 22

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 2.65K
      8
      26 ก.ค. 57











    ในห้องพักคนไข้พิเศษ อึนบีซึ่งกำลังนอนหลับอยู่ถูกให้น้ำเกลือที่มือข้างขวา แบมแบมนั่งเฝ้าลูกอยู่ข้างเตียงตั้งแต่ย้ายขึ้นมาบนห้อง ส่วนมาร์คออกไปหาจินยองเรื่องอาการของน้องอึนบี

     

    “ จินยอง บอกพี่มาเถอะว่าอึนบีเป็นอะไร ” มาร์คถามจินยอง จินยองที่ถูกมาร์คถามมีสีหน้าลำบากใจ

     

    “ ผมยังไม่แน่ใจเหมือนกันครับพี่มาร์ค รอให้ผลตรวจเลือดออกมาก่อนนะครับ ” จินยองเลือกจะยังไม่บอกจนกว่าผลตรวจจะแน่ชัด

     

    “ จินยอง พี่รู้ว่าจินยองรู้ว่าอึนบีเป็นอะไร ” มาร์คมองหน้าจินยองอย่างเอาจริง

     

    “ อย่าทำแบบนี้สิครับพี่มาร์ค จินยองลำบากใจนะครับ ” จินยองบอกมาร์คอย่างลำบากใจ

     

    “ มันต้องมีอะไรแน่ ไม่นั้นทั้งยูคทั้งจินยองจะเป็นแบบนี้เลย ” มาร์คยังคงคาดคั้นจินยอง จินยองที่ลำบากใจกับเรื่องนี้ จึงส่งแฟ้มการรักษาของอึนบีให้มาร์คดูเอง มาร์ครับแฟ้มจากจินยองไปเปิดดูก่อนที่เค้าจะนิ่งไป จินยองที่เห็นอาการของมาร์คยืนร้องไห้เงียบๆก่อนจะเดินไปจับมือมาร์คมากุมไว้

     

    “ พี่มาร์ค อย่าพึ่งคิดมากนะครับมันอาจจะไม่เป็นอย่างที่ผมคิดก็ได้ เรารอผลตรวจอีกครั้งก่อนนะครับ ” จินยองให้กำลังใจมาร์ค

     

    “ มันต้องไม่เป็นแบบนี้ ต้องไม่ใช่แบบนี้ พี่ไม่เชื่อมันต้องไม่ใช่จินยอง ” มาร์คมองหน้าจินยองแต่น้ำตาของเค้ามันกับไหลออกมาแทน จินยองที่เห็นมาร์คเป็นแบบนั้นยิ่งกลั้นน้ำตาตัวเองไว้ไม่อยู่จนต้องกอดพี่ชายคนนี้ไว้อย่างสงสาร

     

    หลังจากมาร์คเริ่มทำใจได้บางแล้วก็หันมาถามจินยองว่าจะต้องทำยังไงต่อ

     

    “ หลังจากนี้จินยองจะทำยังไงต่อไป  ” มาร์คที่นั่งอยู่ที่โซฟาถามจินยองที่นั่งอยู่ข้างๆเค้า

     

    “ จนกว่าผลจะออกมา ผมอยากให้น้องอึนบีอยู่โรงพยาบาลไปก่อน เพราะ ถ้าออกไปข้างนอกตอนนี้แกอาจได้รับเชื้อโรคจากข้างนอกแล้วจะทำให้อาการของแก แย่ลงกว่าเดิม ” จินยองบอกถึงวิธีการของเค้า

     

    “ เอาตามนั้นแล้วกันครับ ” มาร์คบอกจินยองแค่นั้น

     

    “ พี่มาร์คจะบอกเรื่องนี้กับแบมแบมมั้ยครับ ” จินยองตัดสินใจถามออกไป มาร์คเงียบไปสักพักแล้วจึงตอบจินยอง

     

    “ ไม่ครับ พี่จะยังไม่บอกอะไรเค้า พี่ไม่อยากให้เค้ากับลูกคิดมาก ” มาร์คบอกจินยองก่อนจะฝืนยิ้มให้

     

    “ ครับ พี่มาร์คดูแลตัวเองบ้างนะครับ อย่าคิดมากจนล้มไปอีกคน แบมแบมกับน้องอึนบีต้องการพี่มาร์คมากนะครับ ” จินยองบอกกับมาร์ค มาร์คพยักหน้าให้จินยองก่อนจะขอตัวกลับไปดูภรรยากับลูกต่อ

     

    มาร์คเดินมาหยุดที่หน้าห้องพักของอึนบีสักพักแล้ว แต่ยังไม่ได้เข้าไปเค้าพยายามทำใจก่อนจะกับมายิ้มเหมือนเดิมแล้วจึงเปิดประตูห้องเค้าไป เมื่อเข้ามาในห้องก็ได้ยินเสียงลูกสาวที่ฟื้นแล้วคุยกับคุรแม่อยู่

     

    “ คุณแม่ขา น้องอึนบีเจ็บจังเลย ” อึนบียกแขนข้างที่มีเข็มของสายน้ำเกลืออยู่ให้แม่ดู แบมแบมที่เห็นแบบนั้นจึงปลอบใจลูกสาว

     

    “ น้องอึนบีต้องอดทนหน่อยนะค่ะ คุณอาจินยองบอกว่าทำแบบนี้น้องอึนบีจะได้หายแล้วกลับบ้านเร็วๆไงค่ะ ” แบมแบมยิ้มให้ลูกสาว

     

    “ อึนบีจะอดทนค่ะคุณแม่ อึนบีอยากกลับบ้าน ” เด็กน้อยบอกแม่ แบมแบมจึงยิ้มให้ลูกอีกครั้งก่อนจะลูบหัว

     

    “ เก่งมากค่ะลูก ” แบมแบมลูบหัวให้กำลังใจอึนบี มาร์คยืนมองสองแม่ลูกคุยกัน เค้าพยายามกั้นน้ำตาที่มันจะไหลออกมาด้วยความสงสารลูกและเมียก่อนจะปรับสีหน้าให้กับมายิ้มแย้มเหมือนเดิม

     

    “ ตื่นแล้วเหรอค่ะ นางฟ้าของพ่อ ” มาร์คเดินไปยืนข้างเตียงของลูก

     

    “ คุณพ่อมาแล้ว อึนบีคิดถึงคุณพ่อจังเลยค่ะ ” น้องอึนบีที่เห็นหน้าคุณพ่อก็อ้อนทันที มาร์คก้มลงไปจูบหน้าผากลูกสาวอย่างเอาใจก่อนจะยิ้มให้

     

    “ คุณพ่อก็คิดถึงอึนบีที่สุดเหมือนกันค่ะ ” มาร์คบอกอึนบีที่ตอนนี้ยิ้มอย่างชอบใจที่คุณพ่อบอกรัก

     

    “ คุณพ่อจูบคุณแม่ด้วยสิค่ะ อึนบีอยากให้คุณพ่อขาจูบคุณแม่ด้วยค่ะ ” น้องอึนบีเอ่ยขอคุณพ่อ แบมแบมที่เขินกับคำพูดของลูกสาวรีบห้ามน้องอึนบี

     

    “ น้องอึนบีอย่าเล่นแบบนี้สิค่ะลูก ” แบมแบมเอ่ยห้ามอึนบี แต่ช้ากว่าคนเป็นพ่อที่เดินมาที่ฝั่งของเค้าแล้วก้มมาหอมแก้มเรียบร้อยแล้ว

     

    “ แบบนี้ใช่มั้ยค่ะ ” หลังจากหอมแก้มภรรยาที่ยืนหน้าแดงแล้วก็หันกลับมาถามลูกสาว

     

    “ ใช่ค่ะคุณพ่อ คุณแม่ก็หอมคุณพ่อบ้างสิค่ะ น้องอึนบีอยากเห็นเหมือนกันค่ะ ” เด็กน้อยรีบอ้อนคนเป็นแม่บ้าง มาร์คที่ชอบใจกับคำขอของลูกสาวรีบยื่นแก้มให้คุณแม่ขี้อายทันที

     

    “ พี่มาร์ค อย่าทำแบบนี้สิครับ แบมแบมอายลูก ” แบมแบมบอกมาร์คที่ยื่นแก้มมาที่เค้า

     

    “ อายทำไมหล่ะครับ ลูกอยากเห็นนะครับ เร็วๆสิครับ ลูกมองอยู่นะ ” มาร์คกลับเร่งแบมแบมก่อนจะกั้นยิ้มเอาไว้

     

    “ นะค่ะคุณแม่ อึนบีอยากเห็น ” น้องอึนบีที่นอนอยู่บนเตียงอ้อนคุณแม่ แบมแบมจึงตัดใจหันไปหอมแก้มคุณพ่อที่ยื่นมารออยู่แล้ว เมื่อเห็นคุณแม่หอมแก้มคุณพ่อแล้ว น้องอึนบีก็ตบมืออย่างชอบใจ ก่อนจะทำท่าซารางเฮโยให้คุณพ่อคุณแม่

     

    “ อึนบีรักคุณพ่อคุณแม่ค่ะ ” อึนบีบอกทั้งคู่ ทำให้ภายในห้องเต็มไปด้วยความสุขของครอบครัวจริงๆ

     

     

     

    ป้ากลัวโดนฆ่าเหลือเกินที่มันอึมครึมแบบนี้ ก่อนอื่นขอชี้แจงกับเด็กๆที่รักก่อนนะค่ะ น้องๆอาจไม่อยากให้น้องอึนบีเป็นอะไรใช่มั้ยค่ะ ป้าก็ไม่อยากให้เป็นค่ะ แต่ถามว่าถ้าให้ป้าเปลี่ยนเนื้อเรื่องใหม่ป้าไม่อยากเปลี่ยนค่ะ ตั้งแต่คิดว่าจะแต่งเรื่องนี้ป้าวางเนื้อเรื่องในใจว่าน้องอึนบีต้องเป็นแบบนี้มาตั้งแต่แรกถ้าเปลี่ยนเนื้อเรื่องก็ต้องเปลี่ยนหมดซึ่งมันจะไม่สนุก ดังนั้นเด็กๆช่วยอดทนเป็นกำลังใจให้ครอบครัวน้องอึนบีก้าวผ่านอุปสรรคนี้ไปให้ได้ด้วยนะค่ะ ซึ่งป้าสาบานเลยว่าเรื่องนี้จะไม่จบแบบเสียน้ำตาแน่นอน รักเด็กๆๆๆทุกคนนะ

    **** ถ้าคุณคิดว่าหมอเยรินร้ายได้แค่นี้คุณคิดผิด ถ้าคุณรู้ว่าเธอจะทำอะไรต่อจากนี้คุณจะเกลียดเธอมากกว่านี้เยอะเลย





     

    เพจป้า   ป้าแก่ เล่ห์รัก   ไปคุยกันได้นะค่ะแต่ห้ามตามไปด่านะลูกป้าเป็นคนอ่อนไหวง่าย5555

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×