[Fic Got7] Markbam เล่ห์รัก - กลรักเจ้าตัวน้อย- เมียแต่ง

ลำดับตอนที่ #5 : หนีเที่ยว โดนทำโทษ

      ยองแจกับแบมแบมมักเป็นจุดสนใจของพี่ๆเสมอด้วยสองคนนี้ คนหนึ่งบอบบางน่ารักอีกคนสดใส ร่าเริงและน่ารักไม่แพ้กัน ทำให้มีหนุ่มๆเข้ามาแวะเวียนมาหยอดเป็นประจำแต่ทั้งคู่ก็ไม่เคยสนใจจะเล่นด้วยสักครั้ง

“ แบมแบมคืนนี้เราไปเที่ยวกันเถอะ ” ยองแจหันไปคุยกับแบมแบมทันทีที่คุณครูเดินออกจากห้องไป

“ จะดีเหรอยองแจ ฉันไม่เคยออกมาเที่ยวกลางคืนเลยสักครั้งอีกอย่างพวกเราอายุยังไม่ถึงเค้าจะให้พวกเราเข้าเหรอ ” แบมแบมถามยองแจบ้าง

“ โธ่…..แบมแบมก็ไม่เคยก็หัดไว้สิอีกอย่างไม่ต้องกลัวด้วยร้านนี้เป็นของญาติฉันเองรับรองเข้าได้สบาย ไปด้วยกันนะแบมฉันอยากไปอ่ะ เคยตามพี่เค้าไปครั้งเดียวเองนะๆๆๆๆๆๆๆไปด้วยกันนะ ” ยองแจพยายามอ้อนให้แบมแบมไปกับตัวเอง

“ ถ้ายูครู้ต้องโกรธฉันแน่ๆเลย ” แบมแบมยังพยายามหาทางปฎิเสธยองแจ

“ ก็อย่าบอกเจ้ายูคสิ บอกเจ้าน้องชายตัวโตของแบมแบมว่ามาทำการบ้านที่บ้านฉันก็ได้ ” ยองแจยังไม่ละความพยายาม

แบมแบมที่เห็นทนเห็นเพื่อนตาตี่ออดอ้อนไม่ไหวจึงรับปากยองแจไปแบมแบมที่โทรไปบอกยูคยอมว่าจะค้างกับยองแจเรียบร้อยแล้ว ทั้งคู่จึงเดินทางไปบ้านยองแจกัน

มาร์คที่กำลังนั่งฟังแจบอมรายงานเกี่ยวกับงานอยู่ ครืน ครืน โทรศัพท์ของมาร์คที่วางอยู่ก็สั่นขึ้น

“ คุณชายมาร์คครับ เพื่อนกลับมาแล้วคืนนี้ออกมาเจอกันหน่อยได้มั้ยครับ” แจ็คสันที่พึ่งเดินทางถึงเกาหลีหลังจากไปทำงานที่ฮ่องกงมาหลายเดือนโทรหามาร์คทันทีที่มาถึง

“ อืม คืนนี้เจอกัน ” มาร์คตอบแจ็คสันไปสั้นๆ มาร์คก็ยังเป็นมาร์คที่ไม่ค่อยชอบแสดงออกมากนัก

“ แจบอม คืนนี้ไปร้านเดิมกัน แจ็คสันมันกลับมาแล้ว ” มาร์คหันไปบอกแจบอม

“ คืนนี้ขอผมเคลียร์งานให้เสร็จก่อนนะครับแล้วจะรีบตามไป ” แจบอมตอบมาร์คบ้างมาร์คเพียงพยักหน้าให้แจบอม

ทางด้านยองแจกำลังจับแบมแบมแต่งตัวด้วยเสื้อผ้าของตนอยู่ “ แบมแบมเอาชุดนี้มั้ยน่ารักดี ” แบมแบมรีบส่ายหน้าปฎิเสธยองแจทันทีเมื่อเห็นเสื้อที่ยองแจส่งให้

“ มันไม่เอาอ่ะยองแจมันไม่โป๊ไปเหรอ ฉันไม่เอานะ ” แบมแบมเห็นเสื้อของยองแจแล้วทำใจไม่ได้อย่างแรงด้วยเสื้อเป็นเสื้อสีดำแต่คอมันคว้านลึกแทบจะไส้ติ่งได้แล้ว

“ คุณหนูแบม พวกเราจะไปกันนะก็ต้องแต่งให้เต็มที่หน่อย ” ยองแจถึงกับส่ายหน้ากับอาการของแบมแบม

หลังจากเถียงกันอยู่นานในที่สุดทั้งคู่ก็แต่งตัวกันจนเสร็จ แบมแบมในชุดเสื้อยืดคอวีสีชมพูกับกางเกงยีนเดฟสีขาว พร้อมเซตผมนิดหน่อย ทำให้แบมแบมยิ่งดูน่ารักไปกว่าเดิม ส่วนยองแจใส่เสื้อยืดสีดำคอคว้านลึกกว่าแบมแบมนิดนึงกางเกงยีนขาเดฟสีแดงกรีดอายไลเนอร์นิดๆเซตผมอีกหน่อยทำให้ยองแจแอบดูเซ็กซี่น้อยๆ

ทางด้านแจ็คสันที่นั่งรอมาร์คในห้องที่จองไว้ กำลังนั่งดื่มพร้อมคลอเคลียสาวที่ตนพึ่งเจอในร้านเมื่อกี้เพียงแค่แจ็คสันส่งยิ้มให้เธอก็ตามขึ้นมาบนห้องทันที มาร์คที่พึ่งมาถึงจนเห็นฉากหวานของแจ็คสันจึงพูดขึ้น

“ ฉันกลับก่อนก็ได้นะถ้าแกอยากต่อจนเสร็จ ” แจ็คสันรีบผละออกจากสาวคนนั้นทันทีส่วนหญิงสาวเมื่อเห็นว่ามีคนเข้ามาเห็นตนจึงรีบวิ่งออกไปจากห้องด้วยความอาย

“ มาถึงก็ขัดขวางความสุขเพื่อนเลยนะไอ้คุณมาร์ค ” แจ็คสันที่หัวเสียนิดๆหันมาประชดเพื่อน มาร์คเพียงยิ้มน้อยๆแล้วรับแก้วเหล้ามานั่งดื่ม

“ แล้วแจบอมหล่ะ ทำไมมันไม่มาด้วย ” แจ็คสันถามหาเพื่อนอีกคน

“ เคลียร์งานอยู่เสร็จแล้วจะรีบตามมา ” มาร์คบอกแจ็คสัน ห้องที่มาร์คนั่งอยู่นั่นเป็นห้องพิเศษชั้นสองซึ่งสามารถมองออกไปที่ร้านชั้นล่างได้แต่ข้างนอกจะไม่สามารถมองเห็นข้างใน ทั้งคู่นั่งดื่มไปเรื่อยคุยกันบ้าง มีบ้างครั้งก็มองสาวที่อยู่กลางฟลอร์บ้าง

แบมแบมกับยองแจที่พึ่งมาถึงร้านกำลังจะเข้า พนักงานหน้าร้านที่จำยองแจได้รีบปล่อยให้ยองแจกับแบมแบมเข้าร้านไปทันที

“ สุดยอดอ่ะยองแจ เค้าปล่อยพวกเราเข้ามาแบบง่ายๆเลย ” แบมแบมที่กำลัง ทึ่งกับยองแจรีบพูดชม

“ อยู่แล้วยองแจซะอย่าง ถ้าลองไม่ให้เข้าดิจะโทรไปฟ้องพี่จุนโฮให้ดู ” ยองแจพูดถึงญาติของตนที่เป็นเจ้าของร้านแห่งนี้

เมื่อทั้งคู่เดินเข้ามาในร้านก็ตกเป็นเป้าสายตาของหนุ่มๆในร้านทันที เด็กหนุ่มหน้าตาน่ารักกับเด็กหนุ่มที่ดูเซ็กซี่เล็กๆ แบมแบมที่กลัวสายตาพวกคนที่มองมารีบจับมือยองแจมากุมไว้แน่น

“ แบมแบมไม่ต้องกลัวนะ พวกเราไปหาโต๊ะนั่งกันเถอะ” ยองแจบอกแบมแบมพร้อมลากเพื่อนไปหาที่นั่งทันที ทั้งคู่ได้ที่นั่งก็สั่งเครื่องดื่ม ยองแจจะสั่งค็อกเทลอ่อนๆให้แบมแบมแต่แบมแบมไม่ยอมเพราะรู้ว่ามีเหล้าผสมทั้งคู่จึงสั่งน้ำผลไม้แทน

มาร์คที่นั่งดื่มกับแจ็คสัน ขณะที่นั่งดื่มและมองไปที่ชั้นล่างก็ไปสะดุดที่โต๊ะหนึ่งเข้า มาร์ครีบหยิบโทรศัพท์ต่อสายหาใครบางคนทันที

“ แจบอม แกรีบมาที่ร้านเดี๋ยวนี้งานไม่เสร็จก็ช่างมันแต่แกต้องรีบมานี่เป็นคำสั่ง ” มาร์คที่วางสายจากแจบอม กำลังลุกขึ้นจะออกจากห้องแจ็คสันที่เห็นเพื่อนที่อยู่ๆก็อารมณ์เสียจึงรีบเรียกไว้

“ มาร์คแกเป็นอะไรว่ะ จะรีบไปไหน ” มาร์คที่อารมณ์กำลังเดือดสุดๆหันมาบอกเพื่อนก่อนจะวิ่งออกจากห้องไป

“ จะไปจัดการ เด็กที่แอบหนีมาเที่ยว ” แจ็คสันถึงกับงง กับคำตอบของมาร์คแต่รีบตามออกไปบ้าง

แบมแบมกับยองแจที่นั่งมองนักเที่ยวทั้งหลายโยกย้ายตามจังหวะเสียงเพลง ตลอดเวลาที่นั่งอยู่มีหนุ่มๆเดินเข้าไปทักทายทั้งคู่ตลอดแต่ก็ถูกยองแจไล่ไปจนหมด

“ ยองแจ แบมอยากไปห้องน้ำอ่ะ ” แบมแบมบอกยองแจว่าตนอยากไปห้องน้ำ

“ ไปสิแบมเดี๋ยวเราไปด้วย ” ยองแจกับแบมแบมลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำขณะที่กำลังจะเข้าโทรศัพท์ของยองแจก็ดังขึ้นพอดี “ เดี๋ยวแบมเข้าห้องน้ำไปก่อนนะเราขอไปรับโทรศัพท์แป็ปในนี้มันเสียงดังอ่ะ ” ยองแจบอกกับแบมแบมก่อนจะรีบออกไป แบมแบมที่เข้ามาทำธุระในห้องน้ำกำลังปิดน้ำที่ตัวเองล้างมือเสร็จก็ถูกกระชากแขนจากด้านหลังด้วยยังไม่ทันตั้งตัวทำให้หน้าไปกระแทกกับอกของคนที่กระชากแขนตนพอดีเมื่อตั้งสติได้แบมแบมรีบเงยหน้ามองคนที่กระชากแขนตนทันที ผู้ชายผมสีแดง ตัวสูง หน้าตาหล่อเหลา กำลังมองตนด้วยสายตาที่ดูน่ากลัว

“ คุณปล่อยผมนะมาจับผมทำไมเนี่ยปล่อยสิ ”  แบมแบมต่อว่าผู้ชายที่จับตัวเองพร้อมพยายามดิ้นให้หลุดจากอ้อมกอดนั้น

มาร์คที่อารมณ์กำลังเดือดจัด บีบแขนแบมแบมแน่นขึ้นพร้อมตะคอกออกไป

“ ชอบมากใช่มั้ยที่พวกผู้ชายพวกนั้นมันมอง ชอบมากหล่ะสิที่มาเที่ยวที่แบบนี้ ” แบมแบมถึงกับโกรธที่ถูกพูดจาดูถูกจากคนที่ตัวเองไม่เคยรู้จัก

“ จะชอบหรือไม่ชอบคุณก็ไม่มีสิทธิ์มาว่าผม ปล่อยผมเดี๋ยวนี้นะ ” แบมแบมพยายามดิ้นแรงขึ้นเพื่อให้หลุดจากชายตรงหน้า มาร์คที่โมโหจัดเมื่อได้ยินแบมแบมพูดอย่างนั้นถึงกับสติหลุดก้มลงไปประกบจูบแบมแบมอย่างไม่ทันตั้งตัว แบมแบมที่ตกใจกับการกระทำของร่างสูงพยายามดิ้นขัดขืนแต่มาร์คที่เหนือกว่าก็ทำให้แบมแบมคล้อยตามตัวเองจนได้ แบมแบมที่โดนร่างสูงตักตวงความหวานจากปากตัวเองจนพอใจถึงกับหมดแรงยืนเมื่อร่างสูงยอมถอนปากตัวเองออก มาร์คประคองแบมแบมไม่ให้ล้มในอ้อมกอดของตัวเอง ยองแจที่กำลังจะเข้ามาตามแบมแบมเห็นมาร์คประคองแบมแบมจึงรีบเข้าไปต่อว่า “ ทำอะไรเพื่อนฉันอ่ะ ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ ” ยองแจพยายามเข้าไปช่วยแบมแบมแต่มาร์คก็ไม่ยอมปล่อยเช่นกัน แจ็คสันที่ได้ยินเสียงโวยวายเข้ามาเห็นเพื่อนตัวเองกำลังมีเรื่องจึงรีบเข้ามาดู มาร์คเมื่อเห็นแจ็คสันจึงบอกให้แจ็คสันจับยองแจไว้ส่วนตัวเองประคองแบมแบมออกมานอกร้านเจอกับแจบอมที่มาถึงร้านพอดี แจบอมที่เห็นมาร์คประคองแบมแบมอยู่ถึงกับตกใจรีบเข้าไปถาม “ เกิดอะไรขึ้นครับ แล้วทำไมคุณแบมแบมถึงมาอยู่ที่นี่ได้ ” มาร์คไม่พูดอะไรแต่ส่งแบมแบมให้แจบอมก่อนที่จะสั่งออกไป

“ พาเด็กคนนี้กลับบ้าน แล้วพรุ่งนี้ฉันต้องการคำตอบว่าทำไมถึงมาเที่ยวที่แบบนี้ ” มาร์คที่อารมณ์เสียเดินไปขึ้นรถของตนแล้วขับออกไปทันที

“ แบมแบม ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่แล้วไปทำอะไรให้ท่านต้วนโกรธขนาดนั้นบอกพี่มาสิ ” แจบอมรีบถามเด็กหนุ่มทันทีที่มาร์คไป แบมแบมที่กำลังตกใจกับการกระทำของร่างสูงเมื่อกี้ยิ่งมารู้ความจริงมาคนที่จูบตัวเองเมื่อกี้คือท่านต้วนที่ตัวเองเฝ้ารอมานานถึงกับร้องไห้ออกมาด้วยความรู้สึกทั้งดีใจที่ได้เจอคนที่ตัวเองเฝ้ารอมานานทั้งเสียใจที่ทำให้คนนั้นโกรธอย่างมากมายด้วยความกลัวจะถูกเกลียดจากคนๆนั้น แจบอมที่กำลังสงสัยเรื่องที่เกิดขึ้นแต่เมื่อเห็นแบมแบมร้องไห้จึงไม่ถามอีก

อีกด้านแจ็คสันที่จับยองแจไว้ถึงไม่รู้ว่ามาร์คให้ตนจับเด็กนี่ทำไมแต่ก็จับไว้

“ ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ ไอ้ลุงลามก มาจับฉันทำไมฉันจะไปช่วยเพื่อนฉัน ปล่อยฉันนะไอ้ลุงบ้า ” ยองแจพยายามทั้งทุบทั้งตีแจ็คสันให้ปล่อยตัวเอง

“ เรียกใครว่าลุงเดี๋ยวก็จับปล้ำซะเลยดีมั้ย ” แจ็คสันที่โดนยองแจเรียกว่าลุงถึงกับโกรธจัดรีบพูดขู่ออกไป

“ หยุดนะไอ้ลุงบ้า ไอ้ทุเรศ ไอ้โรคจิต ” ยองแจเมื่อได้ยินแจ็คสันขู่ก็ยินดิ้นแรงขึ้น แจ็คสันที่เห็นยองแจยังดิ้นไม่หยุดจึงพูดขึ้น

“ ถ้าเธอยังไม่หยุดดิ้นหยุดด่าฉันปล้ำเธอตรงนี้จริงๆแน่จะหยุดมั้ย ” ยองแจที่เห็นแจ็คสันพูดด้วยท่าทีจริงจังจึงยอมหยุด แจ็คสันเมื่อเห็นยองแจเงียบจึงพาออกมาหน้าร้านเพื่อมาหามาร์คเหมือนกันแต่กับพบแจบอมที่ยืนอยู่กับเด็กที่มาร์คพาออกมา ยองแจเมื่อเห็นแบมแบมจึงสะบัดแขนของตัวเองที่โดนแจ็คสันจับอยู่รีบวิ่งมาหาแบมแบม

“ แบมแบมไม่เป็นอะไรใช่มั้ย ร้องไห้ทำไมบอกยองแจสิ ” ยองแจพยายามถามแบมแบมแต่แบมแบมก็เอาแต่ร้องไห้ไม่ยอมตอบ แจบอมที่เห็นยองแจพยายามถามแบมแบมแต่แบมแบมไม่ตอบจึงบอกกับยองแจว่าตนจะพาแบมแบมกลับบ้านเอาไว้ค่อยคุยกันพรุ่งนี้ ยองแจที่ได้ยินแจบอมพูดแม้จะสงสัยว่าแจบอมมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงแต่ก็ยอมหยุด แจ็คสันที่เงียบมานานหันไปมองหน้าแจบอมแต่แจบอมที่รู้ว่าแจ็คสันจะถามอะไรก็พูดขึ้นซะก่อน “ เดี๋ยวฉันค่อยโทรหาแกนะแจ็คสัน ” แจ็คสันจึงพยักหน้าเข้าใจ แจบอมบอกลายองแจพร้อมพาแบมแบมที่ร้องไห้อย่างหนักขึ้นรถขับออกไป ทิ้งให้ยองแจอยู่กับแจ็คสันลำพัง ยองแจที่หันมาเจอแจ็คสัน รีบวิ่งหนีไปที่รถของตนที่ให้คนขับรถมารอไว้ทันทีก่อนที่จะขึ้นรถไปยองแจได้ตระโกนขึ้น “ ไปตายซะไอ้ลุงโรคจิต ” 







มาต่อให้แล้วนะจ๊ะขอชี้แจงนิดนึงนะจ๊ะเรื่องนี้ป้าตั้งใจให้โรงเรียนของน้องแบมเป็นโรงเรียนชายล้วนนะจ๊ะที่นี่เราก็เข้าใจตรงกันแล้วนะ และป้าขอขอบคุณน้อง ployandG7 มากๆนะค่ะที่ติดตามผลงานของป้าน้องเป็นคนมาเม้นให้ป้าเป็นคนแรกเลยน้ำตาป้าแทบไหลขอบคุณอย่างสุดซึ่งคุณคือแรงบันดาลใจของป้าเลยนะ….อย่าตกใจอีป้ามันไม่ค่อยเต็ม หุหุ ส่วนน้องwarithabachan ป้าก็ต้องขอบคุณมากๆที่ชอบผลงานของป้านะและอีกคนคือน้องnoey nim^^ ซึ่งป้ารู้คุณคือใคร….ขอบใจนะจ๊ะที่มาเม้นให้ ป้าขอย้ำอีกครั้งนะค่ะ เม้นบ้างไรบ้างยิ่งเม้นเยอะยิ่งมาเร็วถ้าไม่เม้นป้าหายหลายวันไม่รู้นะ อิอิ ไปแล้วนะจ๊ะเด็กดีทั้งหลาย